Ξενάγηση στα Καλάβρυτα

Τα Καλάβρυτα ιστορικά εμφανίζονται το 776 π.χ. με το όνομα Κυναίθη.Το όνομα φανερώνει την έφεση των κατοίκων για το κυνηγι. Η Κυναίθη τοπ...

Τα Καλάβρυτα ιστορικά εμφανίζονται το 776 π.χ. με το όνομα Κυναίθη.Το όνομα φανερώνει την έφεση των κατοίκων για το κυνηγι.
Η Κυναίθη τοποθετείται Ν.Α. των σημερινών Καλαβρύτων εις το χώρο μεταξύ του εξωκλησιού του Αγίου Κωνσταντίνου και του Κάστρου.

Το σημερινό τους όνομα που εμφανίστηκε με την φραγκοκρατία οφείλεται στις καλές και δροσερές πήγες που έτρεχαν μέσα και έξω από την πόλη.Είναι κτισμένα σε υψόμετρο 756 μέτρων από τη θάλασσα στη σκιά του Χελμού σε προνομιακή θέση γεμάτη από έλατα.

Δήμος Καλαβρύτων

Ταχύτατα αναπτυσσόμενος ο Δήμος Καλαβρύτων είναι διάσπαρτος από μνημεία που θυμίζουν τη μακρά ιστορική του διαδρομή από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα με ενδιάμεσο φωτεινό σταθμό τη σπίθα που άναψε εδώ για την επανάσταση του 1821 και θλιβερή σελίδα το ολοκαύτωμα της πόλης από τους Γερμανούς, το Δεκέμβριο του 1943.

Σημαντικά αρχαιολογικά, ιστορικά και θρησκευτικά μνημεία συναντά κανείς στην περιοχή του Δήμου Καλαβρύτων, όπως: τον Αρχαιολογικό χώρο των Αρχαίων Λουσών με τους Μυκηναϊκούς τάφους και το ναό της Αρτέμιδος, τον Τόπο Θυσίας των Καλαβρυτινών με το γλυπτό της Καλαβρυτινής Μάνας, το ιστορικό Δημοτικό σχολείο, την Ιερά Μονή Αγίας Λαύρας όπου υψώθηκε το λάβαρο της επανάστασης του ’21, την Ιερά Μονή του Μεγάλου Σπηλαίου, την Ιερά Μονή Μακελλαριάς, την Ιερά Μονή Αγίου Νικολάου Βλασίας, το εκκλησάκι της Παναγίας της Πλατανιώτισσας, που είναι χτισμένο μέσα σε κουφάλα αιωνόβιου πλατάνου και δεκάδες άλλα μικρά και μεγάλα μνημεία της αρχαιότητας και των νεότερων χρόνων.Το ιδιαίτερης φυσικής ομορφιάς Φαράγγι του Βουραϊκού και ο Οδοντωτός Σιδηρόδρομος που το διασχίζει, αλλά και το Χιονοδρομικό Κέντρο του Χελμού, έχουν ανοίξει τον δρόμο στον τουρισμό, ο οποίος ανταποκρίνεται τα μέγιστα στην πρόκληση.Σύγχρονες τουριστικές μονάδες, δεκάδες ενοικιαζόμενα δωμάτια, καφέ, μπαρ και ρεστοράν ανταποκρίνονται στις ανάγκες του όλο και αυξανόμενου τουριστικού ρεύματος.Μπορεί ο Δήμος να είναι ορεινός, αλλά μόλις μισή ώρα από τα Καλάβρυτα βρίσκονται οι θαυμάσιες παραλίες του Κορινθιακού, δίνοντας έτσι στον επισκέπτη τη δυνατότητα να συνδυάσει το βουνό με τη θάλασσα.

Στην Επαρχία Καλαβρύτων μπορείτε να επισκεφτείτε πολύ σημαντικά θρησκευτικά, ιστορικά, αρχαιολογικά, φυσιολατρικά και τουριστικά αξιοθέατα. http://www.depapoz.gr

Τόπος Θυσίας
Ένα από τα ξεχωριστά μνημεία της πόλης των Καλαβρύτων είναι ο Τόπος της Θυσίας, στο λόφο του Καπή, που βρίσκεται 500 μέτρα από το κέντρο, στο δρόμο προς Χιονοδρομικό Κέντρο. Εκεί στις 13 Δεκεμβρίου 1943, οδηγήθηκαν από τους Γερμανούς όλοι οι άνδρες από 14 ετών και πάνω, όπου και εκτελέστηκαν.

Σήμερα στη ράχη του Καπή βρίσκεται ένας μεγάλος Σταυρός που θυμίζει το αποτρόπαιο έγκλημα. Στις στήλες που περιβάλλουν τον κεντρικό χώρο αναγράφονται τα ονόματα των οικογενειών των Εκτελεσθέντων. Στην κατακόμβη είναι αναρτημένα μικρά καντήλια ισάριθμα με τις οικογένειες των εκτελεσθέντων.

Δημοτικό Μουσείο Καλαβρυτινού Ολοκαυτώματος
Πρόκειται για το Δημοτικό σχολείο των Καλαβρύτων, που χτίστηκε στις αρχές του 20ου αιώνα. Στις 13 Δεκεμβρίου του 1943 κάηκε ολοσχερώς από τους Γερμανούς. Μετά την απελευθέρωση ανακατασκευάστηκε και το 1986 κηρύχθηκε ως ιστορικό διατηρητέο μνημείο από το Υπουργείο Πολιτισμού και αποφασίστηκε να στεγάσει το Δημοτικό Μουσείο Καλαβρυτινού Ολοκαυτώματος.http://www.dmko.gr/

Φαράγγι Βουραϊκού - Οδοντωτός Σιδηρόδρομος
Ο Οδοντωτός σιδηρόδρομος Διακοπτού – Καλαβρύτων και η μοναδική διαδρομή του μέσα από το φαράγγι του Βουραϊκού ποταμού αποτελούν ένα από τα ωραιότερα φυσικά αξιοθέατα της χώρας μας. Έχει χαρακτηριστεί η θεαματικότερη σιδηροδρομική γραμμή των Βαλκανίων.
Το Διακοπτό απέχει από τα Καλάβρυτα 22 χιλιόμετρα, η διαδρομή διαρκεί μια ώρα και η ταχύτητα του συρμού κυμαίνεται από 30 έως 40 χιλ./ώρα στην απλή γραμμή και 6 έως 15 στα δόντια. Η μεγάλη κλίση της γραμμής δεν επιτρέπει την κυκλοφορία ενός συμβατικού συρμού, γι' αυτό ανάμεσα στις σιδηροτροχιές τοποθετήθηκε ένας οδοντωτός άξονας που επιτρέπει με τη λειτουργία ενός μηχανισμού, να ανέβει από το επίπεδο της θάλασσας στο σταθμό των Καλαβρύτων με υψόμετρο 750 μέτρα. Έχει το μικρότερο μήκος σε πλάτος γραμμών στην Ευρώπη (0,75 μ.). Σήμερα το τρενάκι με δυο μικρά βαγόνια και την ντηζελοηλεκτρική μονάδα στο κέντρο ξεκινά από το σταθμό του Διακοπτού ανηφορίζοντας προς τα Καλάβρυτα περνώντας στην αρχή από το ομαλό κομμάτι και συνεχίζει βγάζοντας τα δόντια του, μπαίνοντας στο πρώτο στένεμα της χαράδρας και την στάση στον οικισμό Νιάματα. Το τρενάκι με το όνομα Οδοντωτός περνάει από μικρά τούνελ όπου ανάμεσα στα μικρά ανοίγματα προλαβαίνουμε να διακρίνουμε στην απέναντι όχθη μεγάλη βραχοσκεπή με διαδοχικές σπηλαιώδεις αίθουσες, σε μια από τις οποίες οι σταλαγμίτες έχουν σχηματίσει όρθιες στήλες που μοιάζουν με μορφές παραταγμένες με σύνθεση δικαστηρίου (δικαστής, πρόεδρος και εισαγγελέας). Ο Οδοντωτός μαζεύει τα δόντια του στη στάση των Τρικλιών. Η διαδρομή συνεχίζει σε άγρια τοπία με καταρράκτες και φτάνουμε στο πιο στενό σημείο της διαδρομής που λέγεται “Πόρτες” και το τρενάκι περνάει μέσα από σήραγγα. Ανηφορίζοντας ο Οδοντωτός βγάζει τα δόντια του και φτάνει στο σταθμό του Μεγάλου Σπηλαίου όπου βρίσκεται στον οικισμό της Κάτω Ζαχλωρούς. Συνεχίζοντας τώρα πλέον την ομαλή διαδρομή του προς Καλάβρυτα αναπτύσσει ταχύτητα περνώντας από την στάση της Κερπινής και φτάνει στα Καλάβρυτα μέσα από τον ανοιχτό κάμπο.
Δίπλα από τις γραμμές του τρένου υπάρχει μονοπάτι που παλιότερα χρησιμοποιούνταν από τους κατοίκους της περιοχής, σήμερα η ίδια χάραξη έχει σηματοδοτηθεί με σύμβολα του Ευρωπαϊκού Μονοπατιού Ε4 που χρησιμοποιείται από πεζοπόρους Έλληνες και ξένους . Η διαδρομή για το κατέβασμα απαιτεί περίπου 6 ώρες και για το ανέβασμα περίπου 7 με 8 ώρες.http://www.odontotos.com/

Σπήλαιο Λιμνών
Το «Σπήλαιο των Λιμνών» βρίσκεται κοντά στο χωριό Καστριά του Δήμου Λευκασίου Αχαΐας, επί του επαρχιακού δρόμου Πατρών–Καλαβρύτων–Κλειτορίας–Τριπόλεως. Απέχει μόλις 17 χλμ. από τα Καλάβρυτα και 9 χλμ. από την Κλειτορία. Το σπήλαιο είναι ένα σπάνιο δημιούργημα της φύσης. Εκτός από τους λαβυρινθώδεις διαδρόμους, τις μυστηριώδεις στοές και τους παράξενους σταλακτιτικούς σχηματισμούς του, έχει κάτι αποκλειστικά δικό του: τις αλλεπάλληλες κλιμακωτές λίμνες (εκτείνονται σε τρεις ορόφους), που το καθιστούν μοναδικό στο είδος του στον κόσμο! Το αξιοποιημένο μήκος του σπηλαίου προς το παρόν ανέρχεται σε 500 μέτρα. Περιλαμβάνει εγκατάσταση καλλιτεχνικού φωτισμού. Ο επισκέπτης μπαίνει στο σπήλαιο από τεχνητή σήραγγα, που καταλήγει κατ΄ ευθείαν στο δεύτερο όροφο. Οι διαστάσεις του τμήματος αυτού προκαλούν δέος, έκσταση και θαυμασμό. Η διάβαση των λιμνών γίνεται από υπερυψωμένες τεχνητές γέφυρες. Στον κάτω όροφο του σπηλαίου βρέθηκαν απολιθωμένα οστά ανθρώπου και διαφόρων ζώων, μεταξύ των οποίων και ιπποπόταμου. Το τμήμα αυτό προορίζεται για βιοσπηλαιολογικό εργαστήριο διεθνούς προβολής.

Φεύγοντας από το Σπήλαιο των Λιμνών σε μικρή απόσταση βρίσκεται το Πλανητέρο μέσα σε ένα όμορφο φυσικό περιβάλλον με τρεχούμενα νερά και πανύψηλα δέντρα είναι φτιαγμένο το πεστροφίο και εκεί λειτουργεί μια πέτρινη ταβέρνα όπου μπορείτε να δοκιμάσετε πέστροφα ή σολομό.http://www.kastriacave.gr/

Το Αρχοντικό της Παλαιολογίνας
Πρόκειται για ένα χαρακτηριστικό κτήριο των Καλαβρύτων. Στις πηγές αναφέρεται ότι πιθανώς κτίστηκε από το Θωμά Παλαιολόγο, και το έτος 1440 πέρασε στον αδελφό του Κωνσταντίνο, επί του οποίου τα Καλάβρυτα είχαν εξελιχθεί σε σπουδαίο πνευματικό κέντρο. Την ίδια περίοδο, ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος πιθανώς δώρισε το Παλάτι στην πριγκήπισσα Αικατερίνη Παλαιολόγου, κόρη ευγενών από τη Χαλανδρίτσα και συγγενή της αυτοκρατορικής οικογένειας.

Παρ' όλες τις μετέπειτα δραματικές περιπέτειες του έθνους, το «Αρχοντικό της Παλαιολογίνας» έχει σωθεί από όλες τις καταστροφές της πόλης, με μόνη τη φθορά του χρόνου και κάποιες μεταλλαγές από τους Τούρκους να το έχουν επηρεάσει. Ο τελευταίος ιδιοκτήτης του κ. Βασίλειος Τσαπάρας, προσέφερε το κτίριο στο Δήμο Καλαβρύτων, για να διασωθεί και να αξιοποιηθεί ως πολιτιστικό κέντρο.

Σήμερα το Αρχοντικό της Παλαιολογίνας, λειτουργεί ως «πολυχώρος» δραστηριοτήτων για συνέδρια, ημερίδες, συναντήσεις, διαλέξεις, προβολές και φιλοξενία μόνιμων και περιοδικών εκθέσεων με ιστορικό και λαογραφικό περιεχομενο.

Μνημείο Ηρώων Αγωνιστών του 1821
Στο δεσπόζοντα λόφο βόρειας της Μονής της Αγίας Λαύρας υψώνεται το λαμπρότερο μνημείο του Έθνους. Είναι το Ηρώο των αγωνιστών της Επανάστασης του 1821, που θυσιάστηκαν για την ανεξαρτησία του Ελληνικού Έθνους από τον Τουρκικό Ζυγό. Τα αποκαλυπτήρια του μνημείου στη σημερινή του μορφή πραγματοποιήθηκαν στις 24 Μαρτίου 1971.

Το Ηρώο αποτελείται από σύνθεση τριών ανδριάντων που παριστάνουν τη συμμετοχή του κλήρου και των αγωνιστών στην Επανάσταση του 1821 και την Ελευθερία του Ελληνικού Έθνους από τον Τούρκο Κατακτητή.

Κάθε χρόνο οι εκδηλώσεις εορτασμού της Εθνικής Επετείου, που διοργανώνει ο Δήμος Καλαβρύτων αρχίζουν από το Ηρώο, όπου τελείται τρισάγιο, κατάθεση στεφάνων, τήρηση ενός λεπτού σιγή, στη μνήμη των ενδόξων ηρώων και ανάκρουση εθνικού ύμνου.

Ο ΠΥΡΓΟΣ ΤΩΝ ΠΕΤΙΜΕΖΑΙΩΝ Η ΠΕΤΜΕΖΑΙΩΝ
Ο περίφημος Πύργος Πετιμεζά βρίσκεται σε υπερυψωμένη θέση στους Κάτω Λουσούς. Διατηρείται σε καλή κατάσταση, είναι ένας από τους παλαιότερους πύργους της ορεινής Πελοποννήσου (ανάγεται στον 17ο αιώνα) και αποτελεί χαρακτηριστικό δείγμα οχυρωμένης κατοικίας (με μεγάλο αριθμό πολεμίστρων) και μοναδικό (ως προς τη διάταξη και τη μορφή του) κυκλικού αμυντικού πύργου. Υπήρξε κατ' εξοχήν κέντρο αντίστασης εναντίον των Τούρκων (προ και κατά τη διάρκεια της Επανάστασης του 1821) και έχει χαρακτηριστεί ως ιστορικό διατηρητέο μνημείο.

Ο πύργος αποτέλεσε ορμητήριο της οικογένειας των Πετιμεζαίων ή Πετμεζαίων, η οποία σύμφωνα με την παράδοση, προερχόταν από την Ήπειρο απ' όπου αναγκάστηκε να φύγει εξαιτίας των τουρκικών διώξεων και να εγκατασταθεί στους Κάτω Λουσούς Καλαβρύτων.

Κατά την εξέγερση της Πελοποννήσου (1770) εναντίον των Τούρκων και ως το 1800, περισσότεροι από είκοσι Πετιμεζαίοι κλέφτες και αμαρτωλοί έδωσαν τη ζωή τους σε συγκρούσεις με τους Τουρκαλβανούς.

Ο Αθανάσιος Πετμεζάς (1760-1804) μαζί με τον Κολοκοτρώνη και τον Ζαχαρία δημιούργησαν τη θρυλική τριανδρία αρματωλών (1785). Μετά τη δολοφονία του Ζαχαρία εκδόθηκε σουλτανικό διάταγμα επικήρυξης των άλλων δύο, όπως γράφει ο Γ. Τερτζέτης στα "Απομνημονεύματα" που του υπαγορεύει ο Κολοκοτρώνης (".....ή υμάς τους δύο Πετμεζά και εμέ ή τα κεφάλια των κοτσαμπάσιδων"). Το 1804 ο Αθανάσιος Πετμεζάς, επικηρυγμένος από τους Τούρκους, έπεσε θύμα προδοσίας και δολοφονήθηκε μέσα στον Πύργο του.

Κατά τη διάρκεια της επανάστασης, στην οποία οι Πετμεζαίοι πρωτοστάτησαν, εντάθηκε και κορυφώθηκε η εθνική τους δράση. Σπουδαίο ρόλο έπαιξαν οι: Αναγνώστης (σκοτώθηκε την ίδια μέρα και ώρα με το υιό του Σωτηράκη στα Βασιλικά της Κορινθίας σε μάχη κατά του Δράμαλη - ο θάνατος του έχει απαθανατιστεί από τον Γερμανό ζωγράφο Von Hess και ο πίνακας βρίσκεται στα ανάκτορα του Μονάχου), Βασίλειος (φιλικός, στρατηγός κατά τη διάρκεια του απελευθερωτικού αγώνα), Νικόλαος (φιλικός, στρατηγός, κινήθηκε δραστήρια κατά του Ιμπραήμ το 1826 ο οποίος προσπάθησε να καταπατήσει τη μονή του Μεγάλου Σπηλαίου και τον απέτρεψε με τα λιγοστά παλικάρια του και τους μοναχούς της μονής), Γκολφίνος, Κωσταντής κ.ά που αγωνίστηκαν για την απελευθέρωση της Ελλάδας.

Απογόνους των Πετμεζαίων οι οποίοι έχουν διακριθεί ως στρατηγοί, πολιτικοί, επιστήμονες, λόγιοι και έχουν αναπτύξει έντονη κοινωνική δραστηριότητα, συναντάμε μέχρι τις μέρες μας

ΠΥΡΓΟΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ ΣΤΡΙΦΤΟΜΠΟΛΑ
Ο καπετάνιος Αναγνώστης Στριφτόμπολας γεννήθηκε το 1778 στην Κέρτεζη Καλαβρύτων, γιος του Αργύρη Στριφτόμπολα και ανηψιός του Θ. Κολοκοτρώνη. Η γιαγιά του ήταν αδερφή του Κωνσταντή Κολοκοτρώνη, πατέρα του γέρου του Μωριά.

Οι γονείς του θέλοντας να τον διδάξουν τα όσα μπορούσε να σπουδάσει την εποχή εκείνη άνθρωπος τον έβαλαν κοντά σε αυστηρούς δασκάλους. Από τη φύση του επιμελής, έμαθε όσα του δίδαξαν και για τις γραμματικές του γνώσεις έλαβε το όνομα «Αναγνώστης».

Στη συνέχεια η οικογένεια του έφυγε κυνηγημένοι από τους Τούρκους στα βουνά της Λακωνίας αλλά και από εκεί αναγκάστηκαν να καταφύγουν στη Ζάκυνθο. Όταν πληροφορήθηκαν ότι η Ηλεία επαναστάτησε κατά της Υψηλής Πύλης προσέτρεξαν για βοήθεια, μη αντέχοντας την εξορία από τα πάτρια εδάφη, επέστρεψαν με κίνδυνο της ζωής τους στην επαρχία Καλαβρύτων.

Ο Αναγνώστης Στριφτόμπολας είχε αναπτύξει πλούσια δράση προεπαναστατικά.

Από το 1800 έως το 1805 διετέλεσε δάσκαλος στην Τρίπολη διδάσκοντας στα παιδιά την πολεμική τέχνη.

Το 1818 φάνηκε πάλι στην Τρίπολη σαν σωματοφύλακας του Ασημάκη Ζαΐμη, ντυμένος και οπλισμένος όπως οι τότε Τούρκοι.

Το 1817 μυήθηκε στην Φιλική Εταιρεία από τον Σωτήριο Χαραλάμπη.

Το 1821, πρώτος ξεσηκώθηκε ο Αναγνώστης Στριφτόμπολας, με τους τετρακόσιους αγωνιστές που είχε υπό τις οδηγίες του.

Πρώτος ξετύλιξε τη Ελληνική Σημαία, με τον μυστηριώδη της παλιγγενεσίας Φοίνικα, και με στιβαρό χέρι ύψωσε «την λυσσώσαν για εκδίκηση σπάθην του».

Μαζί του ενώθηκαν και οι υπόλοιποι Καλαβρυτινοι αγωνιστές, κλείνοντας τους Τούρκους σε τέσσερις οχυρωμένους πύργους, διοικουμένων από τον Αρναούτογλου (Βοϊβόδα Καλαβρύτων).

Μετά από δεκαπενθήμερη πολιορκία ανάγκασαν τους αποκλεισθέντες στους πύργους Τούρκους να παραδώσουν τα όπλα τους.

Μετά την κατάληψη των Καλαβρύτων τα Ελληνικά στρατεύματα μετέβησαν στην Κόρινθο, και από εκεί στο Λεβίδι, για την πολιορκία της Τρίπολης.

Στις 13 Απριλίου συγκεντρώθηκαν στο Λεβίδι όλοι οι γενναίοι Έλληνες με αρχηγούς τους Σωτ. Χαραλάμπη, Αναγνώστη Στριφτόμπολα, Βασίλειο και Νικόλαο Πετιμεζα, Σωτήρη Θεοχαρόπουλο και Νικόλαο Σολιώτη και προετοιμάζονταν να εισβάλλουν ξαφνικά στην τότε καλά οχυρωμένη Τρίπολη.

Στις 14 Απριλίου 1821, ημέρα Τετάρτη, οι Τούρκοι, φτάνουν στο χωριό Κάψια, μια ώρα απόσταση περίπου από το Λεβίδι. Αριθμούσαν οκτώ χιλιάδες πεζούς και δυο χιλιάδες ιππείς. Οι Έλληνες συναθροίστηκαν όλοι στο σπίτι του Σωτήρη Χαραλάμπης.

Ο Αναγνώστης Στριφτόμπολας άνοιξε πολεμότρυπες και μοίραζε στους συντρόφους του φυσέκια για να πολεμούν. Όταν κάθισε κάποια στιγμή πάνω σ' ένα βαρέλι και έδωσε τη φροντίδα της μάχης στον Κατριμουστάκη, παλαιό κλέφτη, ένα βόλι πέρασε από τη πολεμίστρα τον πήρε στο λαιμό και έπεσε νεκρός. Τότε ο γερο Κατριμουστάκης σκέπασε επιτήδεια το νεκρό με την κάπα του και είπε στους μαχόμενους ότι ο καπετάνιος κοιμάται.

Η μάχη μεταξύ των Τούρκων και των κλεισμένων Ελλήνων στα σπίτια, που δεν ήταν περισσότεροι από εβδομήντα, συνεχιζόταν ώσπου ήρθαν οι βοήθειες από τα έξω μέρη, από τη ράχη «Λάκκα Μαυτρίλα και τη «Μακράν κορυφή». Έφτασαν από το «Κακούρι» ο Σκαλτσάς και Θανάσης Δαγρές και φάνηκαν πάνω στο βουνό «Ελληνίτσα» που μαζί με τους Βυτινιώτες τουφέκισαν όλοι μαζί τους Τούρκους.

Οι Τούρκοι βλέποντες ότι οι Έλληνες θα τους αποκλείσουν ολόγυρα και ενώ άρχιζε να νυχτώνει και να βρέχει άρχισαν να φεύγουν προς τον κάμπο.

Τότε οι Έλληνες έπεσαν επάνω τους μαζί με τους κλεισμένους που απελευθερώθηκαν και τους κατεδίωξαν.

Η προτομή του ήρωα της Ελληνικής επανάστασης Αναγνώστη Στριφτόμπολα βρίσκεται στο Λεβίδι, ενώ σώζεται το σπίτι του στην Κέρτεζη, το οποίο σήμερα στεγάζει τις υπηρεσίες της κοινότητας.

ΠΥΡΓΟΣ ΑΝΔΡΕΑ ΖΑΪΜΗ
Γεννήθηκε στην Κερπινή Καλαβρύτων το 1791, γιος του προεστού των Καλαβρύτων Ασημάκη Ζαΐμη που πρώτος σήκωσε το λάβαρο της επανάστασης στην Αγία Λαύρα στις 18 Μαρτίου 1821. Νέος μυήθηκε στην Φιλική Εταιρεία, εγκατέλειψε τις σπουδές του στην Ιταλία και πήρε μέρος στην επανάσταση, μαχόμενος στην πολιορκία της Πάτρας και στο Μεσολόγγι. Χρημάτισε πληρεξούσιος στην συνέλευση της Επιδαύρου το 1822. Το 1826, μετά τα δραματικά γεγονότα του Μεσολογγίου, ανέλαβε με απόφαση της Τρίτης Εθνοσυνέλευσης (που διέκοψε τις εργασίες της) πρόεδρος της «Διοικητικής Επιτροπής της Ελλάδος», αναλαμβάνοντας την ευθύνη της διακυβέρνησης και της συνέχισης του Αγώνα. Επί Καποδίστρια διορίστηκε μέλος του «Πανελληνίου» και το 1837 σύμβουλος επικρατείας μέχρι το θάνατό του το 1840 στην Αθήνα.Παντρεύτηκε την Ελένη Δεληγιάννη, κόρη του προεστού των Λαγκαδίων, Ιωάννη Δεληγιάννη. Ο γιος του Θρασύβουλος και ο εγγονός του Αλέξανδρος διετέλεσαν επίσης πρωθυπουργοί. Ο ιστορικός Αμβρόσιος Φραντζής καταγράφει πως ως προύχοντας κωλυσιέργησε κατά της επανάστασης.Ο πύργος του βρίσκεται, σε ερειπωμένη πλέον κατάσταση, στην Κερπινή.

O ΠΥΡΓΟΣ ΤΟΥ ΛΕΧΟΥΡΙΤΗ Βρίσκεται στο ορεινό χωριό Λεχούρι σε υψόμετρο 1000μ. Ο ιστορικός Πύργος κτίστηκε αρχικά ο μισός το 1740 έως το 1760, όταν διορίστηκε ο Αναγνώστης Λεχουρίτης άρχοντας των τριάντα δύο χωριών της Ερυμάνθειας περιοχής. Καί ο άλλος μισός το 1785 έως το 1790, όταν πάλι διορίστηκε άρχοντας ο εγγονός του Αναγνώστης, αγωνιστής του 1821 μαζί με τους τέσσερις γιούς του.

Ο Πύργος είχε υπόγεια κρυφή διάβαση προς το τότε παράρτημά του, σημερινό σπίτι του Ν. Σακελλαρόπουλου (η διάβαση διακρίνεται και σήμερα). Ο Πύργος γνώρισε μεγάλες δόξες, φιλοξένησε στις σάλες του μεγάλες μορφές του 21, καθώς και τον Τούρκο διοικητή των Καλαβρύτων ως αιχμάλωτο. Το 1840 ο ΄Οθωνας και η Αμαλία, επισκέφθηκαν τον Πύργο για να γνωρίσουν απο κοντά τον Γιώργο Λεχουρίτη. Ο Πύργος έμεινε σφαλισμένος μετά την επιδημία του 1854 για πολλά χρόνια, έως ότου πουλήθηκε το έτος 1905

Το Κάστρο των Καλαβρύτων
Το φρούριο των Καλαβρύτων χτίστηκε περίπου το 1208 από τους Φράγκους κατακτητές του Μωριά. Το πριγκιπάτο της Αχαΐας είχε διαιρεθεί σε πολλές βαρονίες και μια από αυτές ήταν και το κάστρο των Καλαβρύτων, την οποία ο γενικός διευθυντής της Πελοποννήσου Γοδεφρείγος Α’ Βιλλαρδουίνος την παραχώρησε στον Όθωνα ντε Τουρναί να το διαφεντεύει.

Μετά από χρόνια οι Τουρναί πέθαναν χωρίς άρρενες απογόνους και η βαρονία των Καλαβρύτων πέρασε στους Φράγκους χωροδεσπότες της Χαλανδρίτσας de la Tremouille. Αυτοί χτίσανε και ένα μικρό καστράκι απέναντι από το μεγάλο, πάνω στο βουνό Πριόνι. Με το πέρασμα των χρόνων το βουνό αυτό και το μικρό κάστρο πήραν το όνομα «Τρεμούλας», που είναι καθαρή παραφθορά των πρώτων τους κτητόρων.

Εκατόν είκοσι χρόνια βάσταξε η κυριαρχία των Φράγκων, για να ακολουθήσουν οι Βυζαντινοί του δεσποτάτου του Μυστρά και να περάσει τελικά η κυριαρχία της περιοχής, όπως και όλης της Ελλάδας, στα χέρια των Τούρκων.

Μπροστά στον επικείμενο κίνδυνο της Τούρκικης κυριαρχίας, ο Θεόδωρος Παλαιολόγος, το 1440, πούλησε το κάστρο των Καλαβρύτων στους περιβόητους Ιωαννίτες ιππότες της Ρόδου, που το κράτησαν στην εξουσία του για τέσσερα περίπου χρόνια, για να εκδιωχθούν στη συνέχεια από τους κατοίκους της περιοχής, οπότε και το κάστρο περιήλθε και πάλι στα χέρια των Βυζαντινών.

Το ευτύχημα είναι ότι οι Παλαιολόγοι του Μυστρά είχαν φροντίσει να φέρουν από τη Θεσσαλία και άλλα μέρη δέκα χιλιάδες εμπειροπόλεμους Αρβανίτες, μαζί με τις οικογένειες τους, για να βοηθήσουν ενάντια στους πολέμους με τους Φράγκους και τους Τούρκους και οι οποίοι έμελλε να σφραγίσουν την ιστορία του Καλαβρυτινού κάστρου.

Όταν ο Μωάμεθ ο Πορθητής, 1458 – 1460, κατεβαίνει και σαρώνει την Πελοπόννησο, έκπληκτος βρίσκεται μπροστά στην ακατάβλητη αντίσταση του Αρβανίτη Οπλαρχηγού Δόξα, τελευταίου φρούραρχου του κάστρου των Καλαβρύτων και των σκληροτράχηλων συμπολεμιστών του. Η αντίσταση σθεναρή και η πολιορκία επίμονη. Οι Τούρκοι στην προσπάθεια τους να καταλάβουν το κάστρο κόβουνε το νερό. Το μαρτύριο της δίψας κρατάει πολλές μέρες.

Τελικά μπροστά στον άμεσο κίνδυνο του αφανισμού των οικογενειών τους αποφασίζουν να προτείνουν ειρήνη και ενώ γίνονται οι διαπραγματεύσεις οι Τούρκοι εισβάλλουν στο κάστρο και πιάνουν ζωντανό το Δόξα τον οποίο και σκότωσαν με άγριο τρόπο, παίρνοντας έτσι εκδίκηση για τις μέρες της αντίστασης του.

Το κάστρο παρέμεινε στην κυριαρχία των Τούρκων από το 1460 έως το 1821 με ενδιάμεσες, πριν το 1715, πρόσκαιρες κυριαρχικές παρουσίες των Βενετσιάνων.

Η έκταση του κάστρου εσωτερικά ήταν γύρω στα είκοσι στρέμματα και περιείχε περίπου πενήντα οικίες, ερείπια των οποίων σώζονται και σήμερα. Κατοικίες υπήρχαν και εκτός του κάστρου, κυρίως στην επικλινή δυτική πλευρά του, οι οποίες κατοικούνταν από τους ντόπιους.

Το εσωτερικό τείχος του, πάχους ενός μέτρου, ήταν ασβεστόχτιστο , πολύ γερό και σε πολλά σημεία αρκετά μέτρα ψηλό. Το εξωτερικό τείχος, όπως υψώνεται, δείχνει να κλείνει προς το εσωτερικό και που και που διακρίνονται ίχνη επάλξεων. Διακρίνονται επίσης δεξαμενές νερού καθώς και δυο αξιόλογοι πύργοι μισογκρεμισμένοι. Επίσης διακρίνεται η ανατολική πλευρά της κυρίας πύλης και πίσω από αυτή μια μεγάλη πέτρα σκαλισμένη σαν πηγάδι βάθους μισού μέτρου. Από την κορυφή του κάστρου μπορεί κανείς να δει το Μέγα Σπήλαιο, την Αγία Λαύρα, τα Καλάβρυτα και μερικά άλλα χωριά.

Το κάστρο των Καλαβρύτων ήταν ένα από τα τελευταία του Μωριά που κατέλαβαν οι Τούρκοι και εάν ο θάνατος του τελευταίου υπερασπιστή της Κωνσταντινούπολης δοξάζει την Ελλάδα, το μαρτύριο του θανάτου του τελευταίου υπερασπιστή του κάστρου των Καλαβρύτων δοξάζει τα Καλάβρυτα.

Ιερά Μονή Μεγάλου Σπηλαίου
Η Ιερά Μονή Μεγάλου Σπηλαίου βρίσκεται στο 10ο χιλιόμετρο του δρόμου Καλαβρύτων-Πούντας-Ε.Ο.Πατρών-Αθηνών. Είναι χτισμένη σε ένα εντυπωσιακό τοπίο στην είσοδο μιας φυσικής σπηλιάς. Χτίστηκε το 362. Η Μονή διαθέτει μεγάλο πλούτο κειμηλίων, μεταξύ των οποίων εξαιρετική θέση κατέχει η εικώνα της Παναγίας, που φιλοτέχνησε ο Ευαγγελιστής Λουκάς. Επίσης, διαθέτει ένα σπάνιο λάβαρο με τις μορφές τριών βυζαντινών αυτοκρατόρων, εθνικές στολές, ένα πολίτιμο σταυρό με Τίμιο Ξύλο, λειψανοθήκες με οστά Αγίων και των ιδρυτών της Μονής, Ευαγγέλια σε περγαμινές κλπ. Διαθέτει επίσης βιβλιοθήκη με περισσότερους από 3.000 τόμους, καθώς και πλήθος χεορογράφων.

Ιερά Μονή Αγίας Λαύρας
Η Ιερά Μονή της Αγίας Λαύρας βρίσκεται 5 χιλιόμετρα νοτιοδυτικά της πόλης των Καλαβρύτων. Η Μονή άρχίσε να οικοδομείται το 961. Το 1821 αποτέλεσε το κέντρο της Εθνεγερσίας κατά των Τούρκων με την ύψωση του Λαβάρου και την ορκωμοσία των αγωνιστών από τον Παλαιών Πατρών Γερμανό. Στη Μονή φυλάσεται το Λάβαρο της ορκωμοσίας των αγωνιστών του 1821.

Ιερά Μονή Αγίου Νικολάου Βλασίας
Πάνω από το χωριό Βλασία υψώνεται βουνό κατάφυτο από έλατα, στην κορυφή του οποίου βρίσκεται η μονή του Αγίου Νικολάου, που κτίστηκε τον 7ο αιώνα μ.Χ. Απέναντι από τη μονή είναι οι λόφοι που ονομάζονται Χαρκοσκάλα και Αγγελόκαστρο. Η θέα από το πλάτωμα της μονής είναι μοναδική. Φαίνονται οι κορυφές του Ερύμανθου και η κοιλάδα του Σελινούντα.

Ιερά Μονή Κοιμήσεως Θεοτόκου Μακελλαριάς
Στη δεξιά όχθη του ποταμού Σελινούντα, απέναντι από το χωριό Λαπαναγοί και σε απόσταση 30 χιλιομέτρων από την πόλη των Καλαβρύτων ορθώνεται το μοναστήρι της Μακελλαριάς, το οποίο είναι αφιερωμένο στην Κοίμηση της Θεοτόκου. Χτίστηκε το 532 μ.Χ. Το αρχικό όνομα του μοναστηριού ήταν Παναγία η Λιθοστρωτιώτισα, επειδή είναι χτισμένο πάνω σε βράχο. Το όνομα «Μακελλαριά» το μοναστήρι το πήρε από το μακελειό που έγινε, όταν πήγαν να το κατακτήσουν οι Τούρκοι το 1458. Σε μικρή απόσταση από τη Μονή, ακολουθώντας ένα μικρό μονοπάτι οδηγείται ο επισκέπτης στο μικρό εκκλησάκι της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος. Είναι φτιαγμένο μέσα σε ένα μικρό σπήλαιο λίγο πιο χαμηλά από το σημερινό μοναστήρι. Όλο το χρόνο ρέει αστείρευτα από το βράχο «αγίασμα».

ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΑΓΙΩΝ ΘΕΟΔΩΡΩΝ ΑΡΟΑΝΙΑΣ

Βρίσκεται Β.Δ του Σοποτού και πλαγιά του βουνού Ζέμπι, βρίσκεται το μοναστήρι που ίδρυσε ο μοναχός Συμεών. Η Μονή αναδείχτηκε σε μεγάλο πνευματικό κέντρο, μάλιστα δε κατά τα χρόνια της Τουρκοκρατίας διέθετε Κρυφό Σχολειό, το οποίο χρησίμευε ως μυστική εκκλησία. Τη περίοδο της επανάστασης ήταν καταφύγιο για τους καταδιωκόμενους αλλά και νοσοκομείο για τους τραυματίες του πολέμου. Ο ναός της Μονής είναι βυζαντινού ρυθμού.

Ιερό Προσκύνημα Παναγίας Πλατανιώτισσας
Βρίσκεται στον οδικό άξονα Καλαβρύτων - Αιγίου μέσω Πτέρης, σε απόσταση 30χλμ. από την πόλη των Καλαβρύτων.
Σε μία καταπράσινη τοποθεσία, με άφθονα κρύα νερά, βρίσκεται το εκκλησάκι της Παναγίας της Πλατανιώτισσας που έχει σχηματιστεί μέσα στο κοίλωμα ενός τεράστιου πλατάνου, ο οποίος προήλθε από τρία πλατάνια που φύτρωσαν μαζί & με την πάροδο του χρόνου ενώθηκαν & δημιούργησαν το αξιοθαύμαστο αριστούργημα της φύσης.
Το Ιστορικό αυτό πλατάνι έχει ύψος 25μ. περίπου, περίμετρο στη βάση του 16μ. και στο μέσο του 12.65μ. με χωρητικότητα 20 ατόμων, επίσης υπάρχει ένα μικρό Τέμπλο με δύο κίονες οι οποίοι σχηματίζουν την Ωραία Πύλη.

Η εικόνα της Παναγίας Βρεφοκρατούσας είναι αποτυπωμένη πάνω στο πλατάνι, σε ύψος 3 μέτρων από το έδαφος στο εσωτερικό του κοιλώματος, όπου κατά την παράδοση η εικόνα αποτυπώθηκε στον πλάτανο στα χρόνια της εικονομαχίας, όταν μοναχοί του Μεγάλου Σπηλαίου για να σώσουν την εικόνα της Παναγίας την μετέφεραν από τόπο σε τόπο & έτσι ένα βράδυ διανυκτέρευσαν στο χωριό Κλαπατσούνα (όπως λεγόταν τότε), μέσα στο κοίλωμα του πλατάνου. Το πρωί όταν πήραν την εικόνα για να συνεχίσουν το δρόμο τους είδαν έκπληκτοι το αποτύπωμα της στον κορμό του δένδρου, όπου την είχαν αφήσει...
Έτσι ονομάστηκε Παναγία Πλατανιώτισσα καθώς και το τοπικό διαμέρισμα του Δήμου Καλαβρύτων..

ΜΟΝΗ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΚΑΤΑΘΕΣΙΩΝ Η ΚΑΤΑΦΥΓΙΩΝ

Βρίσκεται σε υψόμετρο 1.100 μ. και σε μια ειδυλλιακή τοποθεσία με πλατάνια νερά και μοναδική θέα κοντά στο χωριό Αγρίδι. Είναι αφιερωμένη ση κατάθεση της Τίμιας ζώνης της Θεοτόκου. Η δεύτερη ονομασία προέρχεται απο την καταφυγή των κατοίκων της περιοχής στα σπήλαια-ασκητήριά της στους απρόσιτους βράχους στην Επανάσταση του 1821. Το καθολικό της είναι χτισμένο στο κοίλωμα ενός κάθετου βράχου και είναι κατάγραφο με τοιχογραφίες καλής τέχνης απο το 1638.

ΜΟΝΗ ΚΟΙΜΗΣΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ

Βρίσκεται στην οδό Τριπόταμων-Καλαβρύτων με αριστερή παράκαμψη στην Ψωφίδα και πορεία 11χλμ.Η ανέγερση του καθολικού καί η ιστόρησή του έγιναν το 1614, με δαπάνη του άρχοντα Κλοκόνη, όπως αναφέρει η κτητορική επιγραφή. Η αγιογράφηση αποδίδεται στους Ναυπλιώτες αδελφους Δημήτριο και Γεώργιο Μόσχο που κατατάσσονται στους σημαντικότερους αγιογράφους του 17ου αιώνα. Η εικόνα της Παναγίας Οδηγήτριας στο προσκυνητάρι χρονολογείται τον 16ον αιώνα και η επιγραφή γράφει Η πάντων ελπίς.

ΜΟΝΗ ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΑΣ

Βρίσκεται μετά την Ψωφίδα αριστερή παράκαμψη 5χλμ. στη κατεύθυνση προς Καλάβρυτα οδηγεί στο Λειβάρτζι. Το έτος ίδρυσης της μονής αναφέρεται το 1650 και το καθολικό της ανήκει στο τύπο του σταυροειδούς εγγεγραμμένου τετρακιόνιου με τρούλο. Είναι κατάγραφο με τοιχογραφίες του 1750 που όπως αναφέρει η κτητορική επιγραφή είναι του Νεζερίτη αγιογράφου Αντωνίου.

ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ ΑΝΩ ΛΟΥΣΩΝ
Πρόκειται για μια από τις γνωστότερες αρκαδικές πόλεις που έλεγχε ολόκληρο τον Επανώκαμπο. Από τις αρχές του 20ου αιώνα το Αυστριακό αρχαιολογικό ινστιτούτο ανασκάπτει συστηματικά την αρχαία πόλη στην αγορά της οποίας έχουν έλθει στο φως ο δωρικός ναός Αρτέμιδος ημέρας ή ημερασίας (της Άρτεμης που εξημερώνει) που κατασκευάστηκε στις αρχές του 3ου αιώνα Π.Χ.σε ένα εντελώς ιδιόρρυθμο σχέδιο,λείψανα του γεωμετρικού,παλαιότερου ναού της θεάς,το βουλευτήριο,η κρήνη και το πρόπυλο.

Λίγο χαμηλότερα έχει ανασκαφεί μια σημαντική ελληνιστική οικία με κεντρική αυλή,ενώ ανασκάπτονται τώρα λίγο χαμηλότερα ένας ακόμα σημαντικός ναός και μία στοά στη θέση «Στάδιο». Η ακρόπολη της αρχαίας πόλης εντοπίστηκε πριν από λίγα χρόνια αλλά δεν έχει ανασκαφτεί ακόμα. Επειδή η περιοχή που περιβάλλει την αρχαία πόλη έχει διατηρήσει την αρχαία μορφή της ,έχει κηρυχθεί ολόκληρη ως αρχαιολογικός χώρος ώστε να αποφευχθούν οι βίαιες αλλοιώσεις του τοπίου.Ο αρχαιολογικός χώρος βρίσκεται στο χωριό Λουσοί ή Σουδενά 15 χλμ από τα Καλάβρυτα.

ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ ΑΡΧΑΙΟΥ ΚΛΕΙΤΩΡΑ
Βρίσκεται στο Δήμο Λευκασίου και υπάγεται διοικητικά στην Άνω Κλειτορία. Πρόκειται για μία από τις σημαντικότερες πόλεις της αρχαίας Αζανίας και επειδή είναι χτισμένη σε κάμπο, όπως και άλλες αρκαδικές πόλεις και όχι σε φύσει οχυρό ύψωμα, περιβαλλόταν από ισχυρά τείχη για προστασία, τα οποία σήμερα δεν σώζονται σε καλή κατάσταση, γιατί το υλικό τους χρησιμοποιήθηκε στα μεταβυζαντινά και νεότερα χρόνια για το χτίσιμο των σπιτιών των γύρω οικισμών. Το τείχος ενισχύεται κατ'αποστάσεις από ημικυκλικούς πύργους και κατασκευάστηκε κατά τους Ελληνιστικούς χρόνους. Από τις τελευταίες ανασκαφές έχει αποκαλυφτεί σημαντικό μέρος της οχύρωσης και των πύργων της και μέρος του αρχαίου θεάτρου το οποίο όμως δεν σώζεται σε καλή κατάσταση. Μπροστά από το θέατρο σε κατάλληλα διαμορφωμένο χώρο δίνονται κάθε καλοκαίρι σημαντικές θεατρικές παραστάσεις επειδή η κατάσταση διατήρησης του αρχαίου θεάτρου δεν επιτρέπει τη χρησιμοποίηση του. Κατά την παράδοση η πόλη πήρε το όνομα της από τον Κλειτορα , γιο του Αζάνα.

ΚΛΙΜΑ ΠΑΥΣΑΝΙΑ
Πάνω στο δρόμο Κλειτορίας-Τρίπολης, στο Χάνι Κοτσιολέτη του οικισμού Σελλά, δέκα χιλιόμετρα από την Κλειτορία υπάρχει το κλήμα του Παυσανία! Τρεις εντυπωσιακά υπερμεγέθεις κορμοί αναρριχώνται στα υπεραιωνόβια πουρνάρια, δίπλα στο παλιό εκκλησάκι του Αγίου Νικολάου. Το κλήμα έλαβε την ονομασία αυτή γιατί το επισκέφθηκε ο Παυσανίας για να διαπιστώσει τα θρυλούμενα σχετικά με τις πέστροφες του Αροάνιου ποταμού, ότι δηλαδή κελαηδούσαν όπως το πουλί τσίχλα.

Όπως έχει γράψει και ο ίδιος στο "Ελλάδος περιήγησις, 8.21.2.1":
"Εσί δε ιχθύες εν τω Αροανίω και άλλοι και οι ποικιλίαι καλούμενοι. Τούτους λέγουσι τους ποικιλίας φθέγγεσθαι κίχλη τη όρνιθι εοικός. Εγώ δε αγρυθέντας μεν είδον, φθεγγομένων δε ήκουσα ουδέν, καταμείνας προς τω ποταμώ και ες ηλίου δυσμάς, ότε δη φθέγγεσθαι μάλιστα ελέγοντο οι ιχθύες"!
Δηλαδή γράφει ότι έκατσε μέχρι τη δύση του ηλίου, όταν οι πέστροφες κελαηδούσαν, αλλά δεν άκουσε τίποτα. Φαίνεται, όπως μας εξήγησαν, ότι κάποιος καλοφαγάς, ενθουσιασμένος με τις πέστροφες, είπε στον Παυσανία ότι κελαηδούν από νοστιμιά! Έπειτα από ενέργειες του Συλλόγου Παγκρατιωτών Καλαβρυτινών, ο "Αγιος Ιωάννης ο Θεολόγος", που ασχολείται με τη συντήρησή του, το κλήμα του Παυσανία ανακηρύχθηκε διατηρητέο μνημείο της φύσης.

Αρχαίο Λεόντιο (Kάτω Βλασία)
Πρώτος ο W.M. Leake ταύτισε τα ερείπια του λόφου Καστρίτσι, που βρίσκεται 3χλμ. του μοναστηριού της Βλασίας, με εκείνα της αρχαίας Τρίτειας, ενώ την αχαϊκή πόλη Λεόντιο την τοποθέτησε στο σημερινό χωριό Λεόντιο (πρ. Γουρζούμισα). Η γνώμη του επικράτησε για πολλές δεκαετίες, μέχρις ότου ο A. Wilhelm υποστήριξε ότι η αρχαία Τρίτεια βρίσκεται στην Αγία Μαρίνα Τριταίας, γεγονός που αργότερα επιβεβαιώθηκε από τον Π. Νεράντζουλη. Ο Πολύβιος συγκαταλέγει το Λεόντιο στις αρχικές δώδεκα αχαϊκές πόλεις , καθώς και στις δέκα που εξακολουθούσαν να υπάρχουν στην εποχή του. Στο λόφο Καστρίτσι σώζεται οχυρωματικός περίβολος, οι πύργοι και η ανατολική του πύλη. Το 1958 ο Ν. Γιαλούρης ανέσκαψε το θέατρο, που βρίσκεται εντός των τειχών στα βορειοανατολικά του λόφου, του οποίου σώζονται οι πάροδοι και εννέα σειρές εδωλίων. Σε ολόκληρο το λόφο είναι ορατά θεμέλια οικιών και άλλων κτιρίων.

ΑΡΧΑΙΑ ΨΩΦΙΣ
Βρίσκεται στα Τριπόταμα του Δήμου Αροανίας. Ερείπια της ισχυρής κατά την αρχαιότητα πόλης, της οποίας σήμερα βλέπουμε τα τείχη, ενώ διάσπαρτα αρχιτεκτονικά μέλη, όπως κίονες, και κιονόκρανα, σώζονται εντοιχισμένα σε νεότερης κατασκευής κτίρια.


ΛΑΔΩΝΑΣ
Ο Λάδωνας ποταμός με πηγές στο ορεινό χωριό Λυκούρια είναι από τους αρχαιότερους της Πελοποννήσου. Εμπλουτίζεται με τα νερά του Αροανίου και ακολουθεί ταξίδι 60 χλμ. μέσα από Αρκαδική και Αχαϊκή γη. Τόσο ο Λάδωνας όσο και οι παραπόταμοι του Πάιος, Αροάνιος, και Τράγος προσφέρονται για καταβάσεις και rafting. Στο ύψος της Δάφνης υπάρχει φράγμα και τεχνητή λίμνη που προσφέρεται για κωπηλασία, ιστιοσανίδα, ψάρεμα, κολύμπι και βαρκάδα. Ο Λάδωνας είναι διάσημος για την άγρια πανίδα του όπως αγριογούρουνο, ασβό, αλεπού, κουνάβι, τους φτερωτούς του γίγαντες όπως γύπας, γυπαετός, γερακίνα, κότσυφας, τρυγόνι, τσαλαπετεινός καθώς και την αφθονία των ψαριών που ζουν στα νερά του.


ΚΛΗΜΑ ΠΑΥΣΑΝΙΑ
Το κλήμα του Παυσανία βρίσκεται 10 χλμ. από την Κλειτορία. Τρεις υπερμεγέθεις κορμοί αμπέλου αναρριχώνται στα υπεραιωνόβια πουρνάρια δίπλα στο παλιό εκκλησάκι του Αγίου Νικολάου. Το κλήμα ονομάστηκε έτσι γιατί το επισκέφθηκε ο Παυσανίας για να διαπιστώσει τα θρυλούμενα σχετικά με τις πέστροφες του Αροάνιου ποταμού, ότι δηλαδή κελαηδούσαν όπως το πουλί τσίχλα.

ΠΗΓΕΣ ΑΡΟΑΝΙΟΥ ΠΟΤΑΜΟΥ ( ΠΛΑΝΗΤΕΡΟ)
Κοντά στο χωριό Πλανητέρο μέσα σε πλατανόδασος πηγάζει ο Αροάνιος ποταμός συνολικού μήκους 10 χλμ. που αφού διασχίσει τη κοιλάδα της Κατσάνας με νότια κατεύθυνση συναντάται εν τέλει με το Λάδωνα. Η ευρύτερη περιοχή χαρακτηρίζεται από οργιώδη βλάστηση και έχει χαρακτηρισθεί μνημείο της φύσης. Πλατάνια, πεντακάθαρα νερά, νεροτριβές, νερόμυλοι, και πέστροφες. Οι τελευταίες ήταν εξαιρετικά διάσημες κατά τους αρχαίους χρόνους καθώς είχαν την φήμη πως παρήγαγαν ήχους που έμοιαζαν με το κελάηδημα του πουλιού τσίχλα.

ΔΑΣΟΣ ΚΑΝΙΣΚΑΣ
Βρίσκεται στο δημοτικό διαμέρισμα Μ. Ποντιά του Δήμου Καλαβρύτων, καλύπτει δασική έκταση 12,860 στρεμμάτων, αποτελεί το μεγαλύτερο δρυόδασος στο Νομό και συντηρεί πληθυσμούς διάφορων ζωικών ειδών.

ΔΑΣΟΣ ΠΕΡΙΘΩΡΙΟΥ ΖΑΡΟΥΧΛΑ
Το δάσος αυτό είναι το μεγαλύτερο του Νομού Αχαίας με μαύρη πεύκη, έλατα, και καστανιές. Ξεκινάει απο τη Σελιάνα και απλώνεται έως Σαραντάπηχο, Περιθώρι, Ταρσό , Ζαρούχλα και Αγία Βαρβάρα.

ΥΔΑΤΑ ΤΗΣ ΣΤΥΓΟΣ
Στη ψηλή κορφή Νεραιδόραχη του όρους Χελμού και σε υψόμετρο 2.100 μέτρων βρίσκονται τα ύδατα της Στυγός. Τα νερά σχηματίζουν έναν εντυπωσιακό καταρράκτη σε ύψος 200 μέτρων και εισβάλλουν στη κοίτη του Κράθι ποταμού. Οι Αρχαίοι ΄Ελληνες θεωρούσαν ότι τα νερά της Στύγας φρουρούσαν τον ΄Αδη και τρομοκρατούσαν θεούς και θνητούς που ορκίζονταν ψέμματα. Η διαδρομή για τα νερά αυτά ξεκινάει απο το χωριό Περιστέρα και είναι ανηφορική , και κατηφορική απο το Χελμό.


ΔΑΣΟΣ ΜΠΑΡΜΠΟΥΣ
Βρίσκεται στο χωριό Νάσια στο Αφροδίσιο βουνό. Πρόκειται για ένα υπέροχο δάσος από αιωνόβιες καστανιές από την εποχή της ενετοκρατίας, κρανιές και βελανιδιές, που φιλοξενεί σπάνια πανίδα. Προσφέρεται επίσης για επίσκεψη στα απομεινάρια της ακρόπολης της Αρχαίας Πάου όπου σώζεται δεξαμενή στην οποία καταλήγει πήλινος αγωγός, ενώ σε μικρή απόσταση βρίσκονται θεμέλια αρχαίου ναού.

ΛΙΜΝΗ ΛΑΔΩΝΑ
Νοτιοδυτικά της Δάφνης, «ακουμπά» το Δήμο Παΐων η τεχνητή λίμνη του Λάδωνα. Πρόκειται για μια λίμνη που προβάλλει ανέλπιστα μέσα από τον καταπράσινο ορεινό όγκο που καθρεφτίζεται στα νερά της. Προσφέρεται για κολύμπι, ψάρεμα και περισυλλογή. Ο Ναυτικός Αθλητικός Όμιλος Δάφνης, αξιοποιεί τη λίμνη του Λάδωνα όπως και τον ίδιο τον ποταμό με εγκαταστάσεις καγιάκ, ράφτινγκ και κωπηλασίας.

ΛΙΜΝΗ ΤΣΙΒΛΟΥ ( NATURA 2000)
Βρίσκεται στην ορεινή περιοχή της Ακράτας και σχηματίστηκε μετά από μεγάλη κατολίσθηση που έφραξε το ποταμό Κράθη το 1913, όταν τεράστιοι όγκοι χωμάτων κάλυψαν τη κοίτη του ποταμού καταπλακώνοντας ένα μέρος από τον οικισμό του Τσιβλού, από όπου πήρε και το όνομά της η λίμνη. Η ιχθυοπανίδα της λίμνης που βρίσκεται σε ύψος 800 μ αποτελείται από 5 είδη ψαριών γλυκού νερού, από τα οποία ένα αυτόχθονο ενώ τα υπόλοιπα έχουν εισαχθεί. Κέφαλος, Κυπρίνος,
Κουνουπόψαρο και Ντάσκα η παρουσία της οποίας αποτελεί μυστήριο αφού δεν υπάρχει στο ποταμό Κράθι. Η Ντάσκα είναι ενδημικό είδος ιριδίζουσας πέστροφας της Ελλάδος και ο πληθυσμός που ζει στο τσιβλό, είναι ελάχιστος γιατί τα ψάρια αυτά δεν μπορούν να αναπαραχθούν σε στάσιμα νερά. Η πανίδα της λίμνης περιλαμβάνει καραβίδα, κάβουρα, λιμνοβάτραχο, ελληνικό βάτραχο, νεροχελώνες, νερόφιδο, λιμνόφιδο, μύδι. Η Βίδρα τέλος είναι το σημαντικότερο θηλαστικό της περιοχής, συγγενεύει με τις νυφίτσες και τα κουνάβια
αλλά έχει προσαρμοστεί να αναζητά τη τροφή της στο νερό.
Επίσης η περιοχή δημιουργεί τις κατάλληλες συνθήκες για να φιλοξενηθεί μια μεγάλη ποικιλία πουλιών, όπως Αλκυόνη, Σταχτοτσικνιάς, Νανοβουτηχτάρι, Λευκοσουσουράδα., Φιδαετός και Χρυσαετός, η πανίδα της λίμνης θεωρείται εξίσου σπάνια καθώς έχουν παρατηρηθεί 24 είδη υδρόφιλων φυτών, ενώ στις παρυφές της παρουσιάζονται κάποια ελόφυτα όπως Πολυτρίχι, Βούρλο και αγριοκάλαμο, ενώ στις δασικές εκτάσεις στη λίμνη επικρατεί Χαλέπιος Πεύκη, Μαυρόπευκα, ΄Ελατα και λουλούδια όπως κυκλάμινο ανοιξιάτικο και φθινοπωρινό, πρίμουλες, ορχιδέες, κολχικά κ.α.

ΦΑΡΑΓΓΙ ΒΟΥΡΑΙΚΟΥ ( ΚΑΛΑΒΡΥΤΑ NATURA 2000)
Βρίσκεται στο βόρειο τμήμα του νομού Αχαίας, με μήκος 20 χλμ ξεκινά σε υψόμετρο 730 μ. για να καταλήξει στη παραλία του Διακοπτου, όπου εκβάλλει ο ποταμός Βουραικός από τον οποίο πήρε το όνομά του το φαράγγι.
Είναι ένα φαράγγι ξεχωριστής ομορφιάς με καταρράκτες χειμάρρων, σπήλαια με σταλακτίτες και σταλαγμίτες, πλούσια εναλλασσόμενη βλάστηση από πλατάνια, έλατα, ελιές και πικροδάφνες τα οποία συνθέτουν ένα πρωτόγονης ομορφιάς τοπίο.
Ο οδοντωτός σιδηρόδρομος κατασκευασμένος το 1889 από το Χαρίλαο Τρικούπη ακόμη και σήμερα συνεχίζει το ταξίδι του κατά μήκος του ποταμού και αποτελεί μοναδική εμπειρία για τον επισκέπτη κάθε εποχή.

ΟΡΟΣ ΧΕΛΜΟΣ ή ΑΡΟΑΝΙΑ (NATURA 2000)
Στη περιοχή των Καλαβρύτων βρίσκεται ο Χελμός και έχει υψόμετρο 2.355μ. Αποτελείται απο δασωμένες πλαγιές με δάση Κεφαλληνιακής ελάτης και Μαύρης Πεύκης, απόκρημνοι ασβεστολιθικοί βράχοι, η λίμνη Μαυρολίμνη παγετωνικής προέλευσης και η εντυπωσιακή χαράδρα της Στύγας είναι κάποια απο τα χαρακτηριστικά του βουνού αυτού.
Αξιόλογη επίσης και η πανίδα του βουνού αυτού,υπάρχουν 16 είδη θηλαστικών, ενώ σημαντικός είναι και ο αριθμός των ερπετών αλλά και των πουλιών,κυρίως αρπακτικών, όπως ο χρυσαετός και ο γύπας.

ΟΡΟΣ ΕΡΥΜΑΝΘΟΣ ή ΩΛΟΝΟΣ (NATURA 2000)
Οροσειρά η οποία επεκτείνεται στα όρια Αχαίας και Ηλείας. Η ψηλότερη κορφή του είναι ο Ωλονός που είναι 2.224μ.και βρίσκεται στο έδαφος των νομών Αχαίας και Ηλείας.
Στο βουνό αυτό θα θαυμάσουμε τους σχιστόλιθους οι οποίοι έχουν κόκκινο ή πράσινο χρώμα, τα δάση κωνοφόρων με Κεφαλληνιακή ελάτη και αραιές συστάδες βουνοκυπάρισσου που συναντώνται απο υψόμετρο 1.700 μ. και πάνω. Επίσης σημαντική και η πανίδα του βουνού αυτού με τα κορακοειδή της αλπικής ζώνης,σταχτοπετρόκληδες, καρβουνιάρηδες, χιονοψάλτες, χρυσαετούς κ.λ.π.

ΑΙΣΘΗΤΙΚΟ ΔΑΣΟΣ ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ (NATURA 2000)
Το ΄Αλσος Εθνικής Ανεξαρτησίας είναι δασική περιοχή με έλατα και αείφυλλα πλατύφυλλα που περιβάλλει την πόλη των Καλαβρύτων.

ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ

ΧΙΟΝΟΔΡΟΜΙΑ

Το χιόνι που «παγώνει» τους ώμους του Χελμού, δίνει το … εισιτήριο στους σκιέρ, για να αφεθούν στην απόλαυση που προσφέρει η ισορροπία πάνω στον πάγο.
Ο επισκέπτης της Αχαΐας μπορεί άφοβα να πάρει μαζί του τα πέδιλα του σκι. Θα βρει τρόπο να τα χρησιμοποιήσει και μάλιστα σε πίστες που είναι από τις καλύτερες και ασφαλέστερες στην Ελλάδα.




ΧΙΟΝΟΔΡΟΜΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ


Το 1988 άρχισε να λειτουργεί το Χιονοδρομικό Κέντρο στη θέση Ξηρόκαμπος, σε απόσταση 14 χλμ. από τη μαρτυρική πόλη των Καλαβρύτων.
Ο ορεινός αυτός τόπος αξιοποίησε το πλεονέκτημά του που ήταν το χιόνι και τις θαυμάσιες βουνοπλαγιές του Χελμού, σε μεγάλη έκταση είναι καλυμμένες από ελατοδάση.


Η λειτουργία του Χιονοδρομικού Κέντρου αντέστρεψε τη φθίνουσα πορεία της περιοχής και την έθεσε σε ανιούσα αναπτυξιακή τροχιά.
Πλέον τα Καλάβρυτα έχουν εξελιχθεί σ’ ένα Τουριστικό Κέντρο με δεκάδες ξενοδοχειακές μονάδες, ανάλογο αριθμό καταστημάτων αναψυχής (καφέ, ταβέρνες, μπαρ) και χιλιάδες επισκέπτες κάθε χρόνο.
Το Χιονοδρομικό Κέντρο βρίσκεται στη βόρεια πλευρά του Χελμού και σε υψόμετρο από 1.650 έως 2.340 μέτρα.
Λειτουργούν επτά (7) αναβατήρες (2 αρχαρίων, 2 τύπου καρέκλας και 3 συρόμενοι) με συνολική δυνατότητα μεταφοράς 5.000 ατόμων ανά ώρα, που εξυπηρετούν 12 πίστες όλων των επιπέδων συνολικού μήκους 20 χιλιομέτρων.
Ακόμα διαθέτει πίστες cross country ski, μονοπάτια ορειβατικού σκι και μονοπάτια πορείας και ορειβασίας.


Υπάρχουν τρία κτίρια υποδοχής χιονοδρόμων και επισκεπτών για ξεκούραση, καφέ ή φαγητό.
Οι χώροι στάθμευσης είναι άνετοι, ενώ διαθέτει σταθμό Α’ Βοηθειών, καταστήματα ενοικιάσεως εξοπλισμού και σχολή σκι.


Χιονοδρομικό Κέντρο λειτουργεί καθημερινά κατά την χειμερινή περίοδο η οποία διαρκεί από τα μέσα Δεκεμβρίου έως τα τέλη Απριλίου. Οι επισκέπτες του κέντρου φθάνουν τους 100.000 κατά τη χειμερινή περίοδο και είναι στην πλειοψηφία τους νεαρής ηλικίας και όλων των επιπέδων γνώσης του σκι.


Στην κορυφή Νεραϊδόραχη του Χελμού και σε υψόμετρο 2.340 μ., δίπλα στις εγκαταστάσεις του Χιονοδρομικού Κέντρου Καλαβρύτων θα εγκατασταθεί και θα λειτουργήσει έως το τέλος του 2001 το υπερσύγχρονο τηλεσκόπιο του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών με διάμετρο 2,3 μ. που θα είναι το μεγαλύτερο τηλεσκόπιο στα Βαλκάνια και στις χώρες της ανατολικής Μεσογείου. Το τηλεσκόπιο αυτό κατασκευάζεται στη Γερμανία από την εταιρία Carl Zeiss Jena GmbH και χρηματοδοτείται από τη Γενική Γραμματεία Έρευνας και Τεχνολογίας κι από το Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης.


Το τηλεσκόπιο αυτό θα μπορεί να παρατηρεί αντικείμενα σε απόσταση 5 δις. ετών φωτός, μια απόσταση αντίστοιχη της ηλικίας του ηλιακού συστήματος.
Το τηλεσκόπιο ονομάστηκε Αρίσταρχος προς τιμή του αρχαίου Έλληνα αστρονόμου Αρίσταρχου, που πρώτος αυτός συνέλαβε τη θεωρία του ηλιοκεντρικού συστήματος.


ΠΕΖΟΠΟΡΙΑ - ΟΡΕΙΒΑΣΙΑ

Αν έχετε ξεχάσει τι θα πει περπάτημα και μάλιστα σε τοπία ειδυλλιακά και κλίμα άκρως υγιεινό, είναι σίγουρο ότι στην Αχαΐα θα το θυμηθείτε και δύσκολα θα αντισταθείτε στον πειρασμό να διασχίσετε με τα πόδια περιοχές στις οποίες δε φτάνει η βοή των Ι.Χ.
Αυτή η άγρια ομορφιά είναι που θα σας ανταμείψει και θα κάνει καλό στην
υγεία σας.
Πεζοπόροι και ορειβάτες με εμπειρία ή και πρωτάρηδες θα βρουν λύσεις στα βουνά της Αχαΐας τα οποία βρίθουν από μύθους, ομορφιές και ευχάριστα εμπόδια για όσους αρέσκονται στις δύσκολες αναβάσεις.
Για τις διαδρομές πεζοπορίας και ορειβασίας που σας προτείνουμε χρειάζονται μόνο δύο πράγματα: Διάθεση και προσοχή. Και πάνω απ’ όλα οργάνωση.
• Καλέντζι - Προφήτης Ηλίας - Ερύμανθος
- Υψομετρική διαφορά: περίπου 1.224μ. (900μ. - 2.124μ.)
- Διάρκεια πορείας: 3,5 ώρες
- Δυσκολία διάσχισης: μέτρια - δύσκολη


• Αλεποχώρι - Καταρράκτης - Μονή Ταξιαρχών
- Υψομετρική διαφορά: περίπου 500μ. (500μ.-1.000μ.)
- Διάρκεια πορείας: 2 ώρες
- Δυσκολία διάσχισης: εύκολη


• Μετόχι Βλασίας - Καλλιφώνιo
- Υψομετρική διαφορά: περίπου 1.096μ. (900μ.-1.996μ.)
- Διάρκεια πορείας: 5 ώρες
- Δυσκολία διάσχισης: μέτρια-δύσκολη


Περιγραφή άλλων διαδρομών στον Ερύμανθο
• Από το Γρεβενό,μπορεί να γίνει μία κοπιαστική ανάβαση στην κορυφή Προφήτη Ηλία (2.124μ.) ανεβαίνοντας με δρόμο μέχρι τα 1.300μ. και από εκεί, σε πλαγιά με μεγάλη κλίση, συνεχίζουμε προς την κορυφή. Διάρκεια 4 ωρών και πλέον.


• Από το χωριό Λακκώματα μπορεί να γίνει ανάβαση προς την ψηλή κορυφή του Ωλενού. Στην αρχή ακολουθώντας δρόμο και μονοπάτι μέσα σε ρεματιά, μέσω της θέσης Σκάλα φτάνουμε σε περίπου 4 ώρες στο διάσελο Ωλενού - Μουγγίλας (1850μ.).


• Στο Καλλιφώνιο η ανάβαση μπορεί να γίνει και από την Α. Βλασία.
Στην αρχή και για αρκετή ώρα ακολουθούμε το δασικό δρόμο Βλασίας - Λεχουρίου και αργότερα ακολουθώντας ασαφές μονοπάτι δίπλα σε ρεματιά, βγαίνουμε στο διάσελο Βλασίας - Λεχουρίου όπου συναντάμε πάλι το δρόμο (1500μ.). Από εδώ με Β-ΒΑ κατεύθυνση, σε ασαφή πάλι μονοπάτια βγαίνουμε στην κορυφή (1998μ.). Διάρκεια διαδρομής 4 ώρες.


• Από το χωριό Κέρτεζη μπορεί να γίνει ανάβαση στην κορυφή Τρεις Γυναίκες (1795μ.), ακολουθώντας μια ρεματιά που μας βγάζει στην κορυφογραμμή και στην κορφή σε 2½ ώρες περίπου.


ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ ΣΤΑ ΠΟΤΑΜΙΑ

Στη μάχη με τα ρεύματα των ποταμών ρίχνονται ολοένα και περισσότεροι φίλοι των εναλλακτικών μορφών αθλητισμού, είτε αυτός λέγεται καγιάκ είτε ράφτινγκ.
Το σίγουρο είναι ότι οι λάτρεις του είδους στην περιοχή συνδυάζουν το «τερπνόν μετά του ωφελίμου» καθώς πέρα από την άθληση έχουν την ευκαιρία να γνωρίσουν από κοντά σπάνιας ομορφιάς τοποθεσίες, να ανακαλύψουν τις κρυφές από το ευρύ κοινό χάρες του Λάδωνα και του Ερύμανθου


ΚΑΓΙΑΚ - ΡΑΦΤΙΝΓΚ - ΠΟΔΗΛΑΣΙΑ

Ο ποταμός Λάδωνας μπορεί να θεωρείται από τους πιο δύσκολους στην Ελλάδα, προσφέρεται όμως και για αρχάριους.
Σε συνδυασμό με το συναρπαστικό άγριο τοπίο η περιοχή συγκαταλέγεται στις προνομιούχες για καγιάκ και ράφτινγκ.
Καλού – κακού, οι έμπειροι εκπαιδευτές του Ναυτικού Αθλητικού Ομίλου Δάφνης (Ν.Α.Ο.Δ. – Τηλ. 6937 952 787) εγγυώνται την ασφαλή κατάβασή σας. Οι περιοχές στο Λάδωνα ποταμό και στη Λίμνη του Λάδωνα προσφέρονται και για Ποδηλασία.
ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ Ν.Α.Ο.Δ.
- Εκμάθηση αθλητών - επισκεπτών Καγιάκ
- Κατάβαση ποταμού Λάδωνα με Ράφτινγκ διάρκειας δύο ωρών
- Κατάβαση ποταμού Λάδωνα με Καγιάκ και Ράφτινγκ με άφιξη στη λίμνη μία
φορά το μήνα (γιγαντιαία)
- Ποδηλατική διαδρομή δίπλα στο ποτάμι μέσα σε πλατανόδασος διάρκειας 1- 2 ωρών
- Μαθήματα τοξοβολίας
- Κωπηλασία στην λίμνη του Λάδωνα.
ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ Ν.Α.Ο.Δ.
Στο χωριό Δάφνη στην κορυφή του λόφου του Αη Νικόλα λειτουργεί ξενώνας χωρητικότητας 24 ατόμων, με αποθήκη εξοπλισμού, αποδυτήρια ανδρών – γυναικών με ντους, κοινόχρηστους χώρους και «εντευκτήριο» όπου προσφέρεται στους επισκέπτες πρόχειρο φαγητό δίπλα στο τζάκι.


Rafting στον Ερύμανθο

Ο ποταμός Ερύμανθος... τρέχει όλο το χρόνο ασταμάτητα. Μαζί του, τρέχουν και οι αθλητές του rafting που εξκινώντας από τα Τριπόταμα του Δήμου Αροανίας φτάνουν μέχρι την Αρχαία Ολυμπία διανύοντας 40 χιλιόμετρα μέσα από ένα μοναδικής ομορφιάς τοπίο. Η ωραιότερη διαδρομή είναι από τα Τριπόταμα έως τη θέση Βιδιάκι.


Αλεξίπτωτο Πλαγιάς

Είτε ερασιτεχνικά είτε με διάθεση πρωταθλητισμού, οι πτήσεις στον ουρανό της Αχαΐας, συγκινούν τα τελευταία χρόνια όλο και περισσότερο κόσμο. Εάν ενδιαφέρεστε για μια… αφ’ υψηλού γνωριμία με τον Νομό, έχετε μεγάλα περιθώρια επιλογών
Ερύμανθος
Απέχει περίπου 45 χλμ. από την Πάτρα και βρίσκεται στη θέση Αλώνια Καλεντζίου. Έχει υψομετρική διαφορά απογείωσης – προσγείωσης 950 μέτρα. Ιδανικότερη περίοδος για ανεμοπορία είναι από Μάιο μέχρι Οκτώβριο.
Καλάβρυτα
Απογειώσεις γίνονται στο Χιονοδρομικό Κέντρο, στις κεραίες, με κατεύθυνση προσγείωσης είτε προς την κοιλάδα των Λουσών, είτε προς τα Καλάβρυτα και το Ηρώο.