Του Γιώργου Λαζουρά Δήμαρχου Καλαβρύτων “ Ενω θεωρείται και είνει μεσόγειος, φθάνει μέχρι της θαλάσσης διά μιας λωρίδος εν τω Δήμω Κράθιδος ...
Του Γιώργου Λαζουρά
Δήμαρχου Καλαβρύτων
“Ενω θεωρείται και είνει μεσόγειος, φθάνει μέχρι της θαλάσσης διά μιας λωρίδος εν τω Δήμω Κράθιδος παρά το χωρίον Πλάτανον ου η περιφέρεια άπτεται της θαλάσσης του Κορινθιακού κόλπου…”
Η παραπάνω φράση που βρίσκεται στην εισαγωγή της «Καλαβρυτινής Επετηρίδος» που συνέγραψε στα 1906 ο αείμνηστος γυμνασιάρχης Γεώργιος Παπανδρέου αποκτά σήμερα μια ιδιαίτερη επικαιρότητα. Η αιτία αυτής της επικαιρότητας βρίσκεται στο γεγονός των επικείμενων αλλαγών στο χάρτη της πρωτοβάθμιας αυτοδιοίκησης.
Στο σημείο αυτό θα πρέπει να σημειώσουμε ότι ο Δήμος Καλαβρύτων, στη σημερινή του μορφή, είναι αποτέλεσμα του Καποδίστρια I όπως αυτός ψηφίστηκε το 1997. Ο Δήμος σήμερα περιλαμβάνει, εκτός από τα Καλάβρυτα, 30 Τοπικά Διαμερίσματα, έχει πληθυσμό 8.580 κατοίκους και έκταση 531.797 στρέμματα.
Ωστόσο η κυβέρνηση έχει αποφασίσει, και το αρμόδιο Υπουργείο ήδη προωθεί, ένα δεύτερο κύμα συνενώσεων που στην περίπτωση του νομού Αχαΐας προβλέπει, σύμφωνα με όσα έχουν δει το φως της δημοσιότητας, τη σύσταση τεσσάρων ή το πολύ πέντε Δήμων.
Με βάση αυτά τα δεδομένα τίθεται ζήτημα συνένωσης και για το Δήμο Καλαβρύτων.
Μπορεί κανείς να επικαλεστεί ένα πλήθος από στοιχεία, γεωγραφικά, οικονομικά, κοινωνικά, ιστορικά και πολιτισμικά προκειμένου να αναζητήσει συγγένειες και συνεπώς τους πιθανούς εταίρους σε μια πορεία συνένωσης.
Η μία μορφή της συνένωσης θα ήταν ο Δήμος Καλαβρύτων να συνενωθεί με τους όμορους Δήμους Αροανίας, Κλειτορίας και Παίων (πρώην Επαρχία Καλαβρύτων). Πέραν των ιστορικών δεσμών που συνδέουν τους τέσσερις αυτούς Δήμους, υπάρχουν και άλλα στοιχεία που πρέπει να συνεκτιμηθούν. Τέτοια στοιχεία είναι η σκοπιμότητα δημιουργίας ενός αποκλειστικά ορεινού Δήμου στον οποίο όλα τα κρίσιμα μεγέθη έχουν φθίνουσα πορεία. Επί πλέον υπάρχει και η βούληση των ίδιων των ενδιαφερομένων.
Πρέπει επίσης να συνυπολογίσουμε και τη βιωσιμότητα ενός νέου Δήμου που θα περιλαμβάνει τους παραπάνω Δήμους Καλαβρύτων, Αροανίας, Κλειτορίας και Παίων, ο οποίος πληθυσμιακά θα αθροίσει μόλις 17.607 κατοίκους, αριθμός που είναι πολύ κάτω από τα πληθυσμιακά κριτήρια των συνενώσεων.
Ανεξάρτητα όμως από τα στοιχεία και την εκάστοτε χρήση τους υπάρχει μια αδιαμφισβήτητη αλήθεια: Η ανάπτυξη τρέχει πάνω στους μεγάλους οδικούς άξονες, που, στη δική μας περίπτωση, είναι η υπό κατασκευή Ολυμπία οδός.
Αποτελεί συνεπώς επείγουσα ανάγκη η αποκατάσταση μιας οργανικής επαφής και ενότητας των Καλαβρύτων και του ευρύτερου ορεινού τους όγκου με αυτόν τον οδικό άξονα. Το γεγονός αυτό ωθεί στην αναζήτηση μιας, κατ’ αρχήν, πιθανής συνένωσης με τους Δήμους της ανατολικής Αιγιαλείας δηλαδή τους όμορους Δήμους Διακοπτού, Ακράτας και Αιγείρας. Είναι άλλωστε περιττό να σημειώσουμε τους ισχυρούς δεσμούς που, εδώ και δεκαετίες, έχει αποκαταστήσει ο Οδοντωτός σιδηρόδρομος μεταξύ Καλαβρύτων και Διακοπτού.
Ένας ακόμη ισχυρός ενοποιητικός παράγοντας για όλους αυτούς τους υπό συνένωση Δήμους είναι ο Χελμός και ο Ερύμανθος, που κυριολεκτικά μας ενώνουν, ενώ η απ’ ευθείας οδική πρόσβαση Ακράτας - Χιονοδρομικού Κέντρου Καλαβρύτων είναι ένας ακόμα παράγοντας που πρέπει να ληφθεί υπ’ όψιν.
Σε μια τέτοια πιθανή συνένωση οι μεν Δήμοι Διακοπτού, Ακράτας και Αιγείρας αποκτούν τη φυσική ορεινή και ημιορεινή ενδοχώρα τους, ενώ ταυτόχρονα, οι Δήμοι Καλαβρύτων, Κλειτορίας, Αροανίας και Παίων αποκτούν την επίσης φυσική τους πρόσβαση προς τη θάλασσα με τελικό αποτέλεσμα τη δημιουργία μιας λειτουργικής αναπτυξιακής ενότητας σε επίπεδο πρωτοβάθμιας αυτοδιοίκησης με προφανή τα οφέλη για όλα τα συνενούμενα μέρη και κυρίως τα οφέλη για τους δημότες και τους κατοίκους μας.
Σε μια πιθανή υλοποίηση αυτής της πρότασης ικανοποιείται η ανάγκη για όσο γίνεται λιγότερους Δήμους καθώς και η απαίτηση για ευρύτερες λειτουργικές ενότητες. Επίσης δεν πρέπει να διαφεύγει από την προσοχή μας ένα κρίσιμο πληθυσμιακό μέγεθος: Με βάση τα στοιχεία της τελευταίας απογραφής της ΕΣΥΕ, και οι επτά αυτοί Δήμοι αθροίζουν 36.180 κατοίκους, δηλαδή ακόμα και έτσι μιλάμε για έναν πληθυσμιακά μάλλον μικρό Δήμο.
Επικουρικά δε, και για τις ανάγκες της διαβούλευσης θα πρέπει να θυμίσουμε ότι, κατά την ιστορική διοικητική διαίρεση σε επαρχίες, στην τέως επαρχία Καλαβρύτων, πλην των ορεινών Δήμων, περιλαμβάνονταν και ένα σημαντικό τμήμα του νυν Δήμου Ακράτας, συνυπολογιζομένου επίσης και του αδιαμφισβήτητου γεγονότος ότι η εγγύτερη ή απώτερη καταγωγή των κατοίκων της περιοχής - κατά το μεγαλύτερο μέρος της - προέρχεται από την πρώην επαρχία Καλαβρύτων.
Άλλωστε όλοι οι προαναφερόμενοι Δήμοι (Καλαβρύτων, Κλειτορίας, Αροανίας, Παϊων, Διακοπτού, Ακράτας και Αιγείρας) υπάγονται στην δικαστική χωρική αρμοδιότητα του Πρωτοδικείου Καλαβρύτων, το οποίο εξυπηρετεί, χωρίς προβλήματα, τις ουκ ολίγες δικαστικές διαφορές των κατοίκων των παραπάνω δήμων.
Ένα ακόμη ενοποιητικό στοιχείο και των επτά προαναφερομένων Δήμων είναι και η υπαγωγή τους στην ίδια Μητρόπολη, στην οποία εσχάτως επανασυστήθηκε η Επισκοπή Κερνίτσης, πάλαι ποτέ επισκοπική έδρα όλων των παραπάνω Δήμων.
Τέλος, είναι απαραίτητο να διευκρινίσω πως αυτή δεν είναι παρά μια πρόταση ή μάλλον ένα ερέθισμα για περαιτέρω σκέψη, συζήτηση και διαβούλευση που ήδη άρχισε, με τις αρχές νομοθετικής πρωτοβουλίας για τη νέα αρχιτεκτονική της αυτοδιοίκησης, που έδωσε ήδη στη δημοσιότητα ο Υπουργός Εσωτερικών και Αποκέντρωσης. Εξάλλου, ενόψει της πραγματοποίησης των συνενώσεων, ανοίγει ένας δημόσιος διάλογος από όλους εμάς τους άμεσα ενδιαφερόμενους ώστε να μην φτάσουμε στο σημείο να λαμβάνονται αποφάσεις για εμάς χωρίς εμάς.
Θα πρέπει όλοι μας, να καταβάλουμε προσπάθεια ώστε οι σκέψεις, η δράση και οι προτάσεις μας, να αρθούν πάνω από το σήμερα και να κατευθυνθούν με γνώμονα τα μακροπρόθεσμα συμφέροντα και τις προοπτικές του τόπου και των κατοίκων μας.
Και τα συμφέροντα των συμπολιτών και συνδημοτών μας επιβάλλουν ο Δήμος που θα προκύψει να έχει κρίσιμη αναπτυξιακή διάσταση και να μην αποτελεί τροχοπέδη στις όποιες επιχειρησιακές ή αναπτυξιακές πρωτοβουλίες των κατοίκων του.
Δήμαρχου Καλαβρύτων
“Ενω θεωρείται και είνει μεσόγειος, φθάνει μέχρι της θαλάσσης διά μιας λωρίδος εν τω Δήμω Κράθιδος παρά το χωρίον Πλάτανον ου η περιφέρεια άπτεται της θαλάσσης του Κορινθιακού κόλπου…”
Η παραπάνω φράση που βρίσκεται στην εισαγωγή της «Καλαβρυτινής Επετηρίδος» που συνέγραψε στα 1906 ο αείμνηστος γυμνασιάρχης Γεώργιος Παπανδρέου αποκτά σήμερα μια ιδιαίτερη επικαιρότητα. Η αιτία αυτής της επικαιρότητας βρίσκεται στο γεγονός των επικείμενων αλλαγών στο χάρτη της πρωτοβάθμιας αυτοδιοίκησης.
Στο σημείο αυτό θα πρέπει να σημειώσουμε ότι ο Δήμος Καλαβρύτων, στη σημερινή του μορφή, είναι αποτέλεσμα του Καποδίστρια I όπως αυτός ψηφίστηκε το 1997. Ο Δήμος σήμερα περιλαμβάνει, εκτός από τα Καλάβρυτα, 30 Τοπικά Διαμερίσματα, έχει πληθυσμό 8.580 κατοίκους και έκταση 531.797 στρέμματα.
Ωστόσο η κυβέρνηση έχει αποφασίσει, και το αρμόδιο Υπουργείο ήδη προωθεί, ένα δεύτερο κύμα συνενώσεων που στην περίπτωση του νομού Αχαΐας προβλέπει, σύμφωνα με όσα έχουν δει το φως της δημοσιότητας, τη σύσταση τεσσάρων ή το πολύ πέντε Δήμων.
Με βάση αυτά τα δεδομένα τίθεται ζήτημα συνένωσης και για το Δήμο Καλαβρύτων.
Μπορεί κανείς να επικαλεστεί ένα πλήθος από στοιχεία, γεωγραφικά, οικονομικά, κοινωνικά, ιστορικά και πολιτισμικά προκειμένου να αναζητήσει συγγένειες και συνεπώς τους πιθανούς εταίρους σε μια πορεία συνένωσης.
Η μία μορφή της συνένωσης θα ήταν ο Δήμος Καλαβρύτων να συνενωθεί με τους όμορους Δήμους Αροανίας, Κλειτορίας και Παίων (πρώην Επαρχία Καλαβρύτων). Πέραν των ιστορικών δεσμών που συνδέουν τους τέσσερις αυτούς Δήμους, υπάρχουν και άλλα στοιχεία που πρέπει να συνεκτιμηθούν. Τέτοια στοιχεία είναι η σκοπιμότητα δημιουργίας ενός αποκλειστικά ορεινού Δήμου στον οποίο όλα τα κρίσιμα μεγέθη έχουν φθίνουσα πορεία. Επί πλέον υπάρχει και η βούληση των ίδιων των ενδιαφερομένων.
Πρέπει επίσης να συνυπολογίσουμε και τη βιωσιμότητα ενός νέου Δήμου που θα περιλαμβάνει τους παραπάνω Δήμους Καλαβρύτων, Αροανίας, Κλειτορίας και Παίων, ο οποίος πληθυσμιακά θα αθροίσει μόλις 17.607 κατοίκους, αριθμός που είναι πολύ κάτω από τα πληθυσμιακά κριτήρια των συνενώσεων.
Ανεξάρτητα όμως από τα στοιχεία και την εκάστοτε χρήση τους υπάρχει μια αδιαμφισβήτητη αλήθεια: Η ανάπτυξη τρέχει πάνω στους μεγάλους οδικούς άξονες, που, στη δική μας περίπτωση, είναι η υπό κατασκευή Ολυμπία οδός.
Αποτελεί συνεπώς επείγουσα ανάγκη η αποκατάσταση μιας οργανικής επαφής και ενότητας των Καλαβρύτων και του ευρύτερου ορεινού τους όγκου με αυτόν τον οδικό άξονα. Το γεγονός αυτό ωθεί στην αναζήτηση μιας, κατ’ αρχήν, πιθανής συνένωσης με τους Δήμους της ανατολικής Αιγιαλείας δηλαδή τους όμορους Δήμους Διακοπτού, Ακράτας και Αιγείρας. Είναι άλλωστε περιττό να σημειώσουμε τους ισχυρούς δεσμούς που, εδώ και δεκαετίες, έχει αποκαταστήσει ο Οδοντωτός σιδηρόδρομος μεταξύ Καλαβρύτων και Διακοπτού.
Ένας ακόμη ισχυρός ενοποιητικός παράγοντας για όλους αυτούς τους υπό συνένωση Δήμους είναι ο Χελμός και ο Ερύμανθος, που κυριολεκτικά μας ενώνουν, ενώ η απ’ ευθείας οδική πρόσβαση Ακράτας - Χιονοδρομικού Κέντρου Καλαβρύτων είναι ένας ακόμα παράγοντας που πρέπει να ληφθεί υπ’ όψιν.
Σε μια τέτοια πιθανή συνένωση οι μεν Δήμοι Διακοπτού, Ακράτας και Αιγείρας αποκτούν τη φυσική ορεινή και ημιορεινή ενδοχώρα τους, ενώ ταυτόχρονα, οι Δήμοι Καλαβρύτων, Κλειτορίας, Αροανίας και Παίων αποκτούν την επίσης φυσική τους πρόσβαση προς τη θάλασσα με τελικό αποτέλεσμα τη δημιουργία μιας λειτουργικής αναπτυξιακής ενότητας σε επίπεδο πρωτοβάθμιας αυτοδιοίκησης με προφανή τα οφέλη για όλα τα συνενούμενα μέρη και κυρίως τα οφέλη για τους δημότες και τους κατοίκους μας.
Σε μια πιθανή υλοποίηση αυτής της πρότασης ικανοποιείται η ανάγκη για όσο γίνεται λιγότερους Δήμους καθώς και η απαίτηση για ευρύτερες λειτουργικές ενότητες. Επίσης δεν πρέπει να διαφεύγει από την προσοχή μας ένα κρίσιμο πληθυσμιακό μέγεθος: Με βάση τα στοιχεία της τελευταίας απογραφής της ΕΣΥΕ, και οι επτά αυτοί Δήμοι αθροίζουν 36.180 κατοίκους, δηλαδή ακόμα και έτσι μιλάμε για έναν πληθυσμιακά μάλλον μικρό Δήμο.
Επικουρικά δε, και για τις ανάγκες της διαβούλευσης θα πρέπει να θυμίσουμε ότι, κατά την ιστορική διοικητική διαίρεση σε επαρχίες, στην τέως επαρχία Καλαβρύτων, πλην των ορεινών Δήμων, περιλαμβάνονταν και ένα σημαντικό τμήμα του νυν Δήμου Ακράτας, συνυπολογιζομένου επίσης και του αδιαμφισβήτητου γεγονότος ότι η εγγύτερη ή απώτερη καταγωγή των κατοίκων της περιοχής - κατά το μεγαλύτερο μέρος της - προέρχεται από την πρώην επαρχία Καλαβρύτων.
Άλλωστε όλοι οι προαναφερόμενοι Δήμοι (Καλαβρύτων, Κλειτορίας, Αροανίας, Παϊων, Διακοπτού, Ακράτας και Αιγείρας) υπάγονται στην δικαστική χωρική αρμοδιότητα του Πρωτοδικείου Καλαβρύτων, το οποίο εξυπηρετεί, χωρίς προβλήματα, τις ουκ ολίγες δικαστικές διαφορές των κατοίκων των παραπάνω δήμων.
Ένα ακόμη ενοποιητικό στοιχείο και των επτά προαναφερομένων Δήμων είναι και η υπαγωγή τους στην ίδια Μητρόπολη, στην οποία εσχάτως επανασυστήθηκε η Επισκοπή Κερνίτσης, πάλαι ποτέ επισκοπική έδρα όλων των παραπάνω Δήμων.
Τέλος, είναι απαραίτητο να διευκρινίσω πως αυτή δεν είναι παρά μια πρόταση ή μάλλον ένα ερέθισμα για περαιτέρω σκέψη, συζήτηση και διαβούλευση που ήδη άρχισε, με τις αρχές νομοθετικής πρωτοβουλίας για τη νέα αρχιτεκτονική της αυτοδιοίκησης, που έδωσε ήδη στη δημοσιότητα ο Υπουργός Εσωτερικών και Αποκέντρωσης. Εξάλλου, ενόψει της πραγματοποίησης των συνενώσεων, ανοίγει ένας δημόσιος διάλογος από όλους εμάς τους άμεσα ενδιαφερόμενους ώστε να μην φτάσουμε στο σημείο να λαμβάνονται αποφάσεις για εμάς χωρίς εμάς.
Θα πρέπει όλοι μας, να καταβάλουμε προσπάθεια ώστε οι σκέψεις, η δράση και οι προτάσεις μας, να αρθούν πάνω από το σήμερα και να κατευθυνθούν με γνώμονα τα μακροπρόθεσμα συμφέροντα και τις προοπτικές του τόπου και των κατοίκων μας.
Και τα συμφέροντα των συμπολιτών και συνδημοτών μας επιβάλλουν ο Δήμος που θα προκύψει να έχει κρίσιμη αναπτυξιακή διάσταση και να μην αποτελεί τροχοπέδη στις όποιες επιχειρησιακές ή αναπτυξιακές πρωτοβουλίες των κατοίκων του.
Δεν υπάρχουν σχόλια
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.