Ελένη Γλύκατζη Αρβελέρ στην Πάτρα

Πλήθος κόσμου κατέκλυσε χθες το Συνεδριακό Κέντρο του Πανεπιστημίου Πατρών, στην εκδήλωση για τα 100 χρόνια της Δημοτικής Βιβλιοθήκης Πατρώ...

Πλήθος κόσμου κατέκλυσε χθες το Συνεδριακό Κέντρο του Πανεπιστημίου Πατρών, στην εκδήλωση για τα 100 χρόνια της Δημοτικής Βιβλιοθήκης Πατρών, με επίσημη προσκεκλημένη την Πρύτανη κ. Ελένη Γλύκατζη Αρβελέρ, η οποία μίλησε με θέμα: «Ο ρόλος του βιβλίου και η ανάγνωση ως πολιτιστική αξία». Το παρών έδωσαν ο Μητροπολίτης Πατρών, ο Περοφερειάρχης Δυτικής Ελλάδας, ο Νομάρχης Αχαϊας, ο Δήμαρχος Πατρέων, δημοτικοί και νομαρχιακοί σύμβουλοι, εκπρόσωποι φορέων και Αρχών της πόλης . Στην ομιλία της η μεγάλη ιστορικός και Πρύτανης μεταξύ άλλων τόνισε τα εξής:

« Πραγματικά δεν είναι μονό τιμή αλλά και ευχαρίστηση που βρίσκομαι σε αυτό το λιμάνι. Λέγω το λιμάνι γιατί το θεωρώ την πόρτα της Ευρώπης. Δεν είναι ένα λιμάνι οποιοδήποτε η Πάτρα. Μέχρι χθες ακόμα η Πάτρα ήταν η πόρτα, το άνοιγμα, η πύλη, καθώς η Δυτική Ευρώπη γινόταν Ανατολική.

Ήταν η σταφίδα σας, ήταν το εμπόριό σας, ήταν ο πλούτος σας. Σήμερα δεν ξέρω τι υπάρχουν απ’ όλα αυτά τα πράγματα, δεν ξέρω τι θα πάρω στη Γαλλία μαζί μου φεύγοντας από εδώ, αν θα είναι η Αχαΐα Κλάους ή καμία σταφίδα, αλλά οπωσδήποτε νομίζω ότι υπάρχει κάποια ύφεση σε αυτή την συγκυρία. Αλλά ο πλούτος της Πάτρας - των Πατρινών μάλλον - δεν ήταν μόνο υλικός πλούτος. Πρέπει να πω ότι ανοίγοντας στη Γαλλία - γιατί κάθε φορά που πάω κάπου προετοιμάζομαι - να δω τα γινόταν στην Πάτρα τον 19ο αιώνα, έπεσα σε μια εφημερίδα η οποία λέγεται «Ντε Μπα», δηλαδή «Η συζήτηση» (πρόκειται για Γαλλική εφημερίδα) η οποία έβγαινε στην Πάτρα και την οποία έβγαζε ο Ρηγόπουλος. Ο οποίος Ρηγόπουλος - πατρινός βέβαια - λέει στον Βίκτωρα Ουγκώ μέσω της εφημερίδας, (να πείτε στη βουλή την Γαλλική, ότι υπάρχει μια γιαγιά της Ευρώπης που λέγεται Ελλάδα, μια μάννα που λέγεται Ρώμη και μια κόρη που λέγεται Γαλλία). Δηλαδή αυτή η υλική συνέχεια που φτάνει από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα στο δημοκρατικό της πνεύμα - πρέπει να το τονίσω αυτό - ξεκινά στην Πάτρα από τον Ρηγόπουλο.

Δεν έχω παρά να πω αυτό για να δείξω ποια ήταν η Πάτρα, ποια είναι και ποια θα είναι ελπίζω και αύριο. Τώρα γιατί λέω το δημοκρατικό. Γιατί έχουνε δίκιο οι Γάλλοι όταν λένε τώρα η γιαγιά, η μάνα και η κόρη.

Λέω στους φοιτητές μου οτι στα Ελληνικά γίνονται πέντε τα "Δέλτα". Ποια είναι αυτά; Είναι η Δημοκρατία, η Δικαιοσύνη, Δικαιώματα του Ανθρώπου, ο

Διάλογος και βεβαίως η Δίκαιη Διανομή των Αγαθών. Τώρα ίσως κανένα από αυτά δεν είναι αλήθεια. Οπωσδήποτε όμως αυτή είναι η αρχή. Αν τα πάρεις αυτά τα πράγματα και κοιτάξεις από πού προέρχονται, τότε θα δεις ότι έρχονται οπωσδήποτε από ένα αρχαιοελληνικό μάθημα, το οποίο είναι τα τέσσερα «ΓΙΩΤΑ», η Ισιγωνία, η Ισοπολιτεία, η Ισονομία και η Ισηγορία. Λοιπόν επειδή υπάρχει Ισηγορία, δηλαδή να μιλάνε όλοι το

ίδιο, γι’ αυτό εγώ θα σταματήσω εδώ».

foto:http://thebest.gr/