Αναδημοσιεύω ένα άρθρο (από το www.e-tetradio.gr) με εντυπώσεις επισκέπτη στα Καλάβρυτα….για να γινόμαστεκαλύτεροι ...
Αναδημοσιεύω ένα άρθρο (από το www.e-tetradio.gr) με εντυπώσεις επισκέπτη στα Καλάβρυτα….για να γινόμαστεκαλύτεροι «…Υποτίθεται ότι ζούμε όχι μόνο καιρούς ακραιφνούς λιτότητας αλλά παράλληλα και πλήρως ηλεκτρονικούς. Αυτό όμως μόνο κατά το ήμισυ (;) το αντιλαμβάνεται ο ΟΣΕ. Αλλιώς δεν εξηγείται γιατί χρειάζονται 9 τυπωμένα εισιτήρια (διαστάσεων 20x10,2 –ναι το μέτρησα…) σε χοντρό χαρτί με διάφορες έγχρωμες τζιριτζάντουλες επάνω τους, για να ταξιδέψουμε εγώ, ο υιός μου και ένας φίλος από το Διακοφτό προς ταΚαλάβρυτα μέσω της περίφημης (όχι αδίκως) διαδρομής του οδοντωτού.
Περί απλής διαδρομής «πάω-έρχομαι» πρόκειται, ούτε αλλάζεις στο ενδιάμεσο με πούλμαν ή αεροπλάνο. Για να μην αναφέρω τους (πολλάκις τσεκαρισμένους) υπαλλήλους στα γκισέ που περιμένοντας την σύνταξη να πέσει ντάνγκα ντάνγκα φρονούν ότι μπορείς να περιμένεις 4 λεπτά για να χτυπήσουν με το ένα δάχτυλο κάθε πλήκτρο του pc (χρόνος ανάμεσα στα χτυπήματα άνω των 3 δευτερολέπτων και δεν είμαι υπερβολικός). Αν πεις δε για τους έρμους τους Γάλλους, Ιταλούς ή Γερμανούς που ένεκα ιστορικότητας της διαδρομής είναι πάρα πολλοί, σε πιάνουν τα (πικρά) γέλια όταν ακούσεις τις απέλπιδες προσπάθειες τους να συνεννοηθούν στα Αγγλικά. Με τους βέρους Άγγλους δεν υπάρχει ζήτημα στο λακριντί διότι πολύ απλά δεν καταφέρνουν να φτάσουν μέχρι εκεί κάτω. Κάπου στον Ισθμό καταρρέουν από τα σφηνάκια…
….Θα επανέλθω στα Καλάβρυτα (ως προορισμό αυτή τη φορά). Μερικά σημεία εστίασης της προσοχής μας. Στο έμπα της πόλης (όταν καταφθάνεις με τον οδοντωτό όπως αναφέραμε παραπάνω) δεσπόζει ένα πέρα από κάθε περιγραφή το Δικαστικό Μέγαρο Καλαβρύτων σε ένα χρώμα (οξύ ροζ να το πω;) που λογικά κάνει τα δέντρα το βράδυ (όταν κοιμούνται οι πολίτες και αυτά ζωντανεύουν για να μουντζώσουν το νεοπλουτιστικό αέρα μας) να ξερνάνε.
Από την άλλη δεν μπορεί κάποιος να μη μιλήσει με καλά λόγια για το Δημοτικό Μουσείο Καλαβρυτινού Ολοκαυτώματος (εγκαινιασμένο το 2005 από τον πρώην πρόεδρο της Δημοκρατίας Κωνσταντίνο Στεφανόπουλο) όπου με σύγχρονες λογικές (installations, video) αλλά και με άριστο φωτισμό και θαυμάσια συντήρηση (συγκινητικών ενίοτε) ευρημάτων δίνεται πλήρης εικόνα του θεματικού πυρήνα του μουσείου…
Την, στα όρια λιποθυμίας, λιπόσαρκη και ανέτοιμη για οποιαδήποτε πληροφορία (και ταυτόχρονα ερωτευμένη με τον εαυτό της και τον εν ipod Καραφώτη) κορασίδα στην είσοδο/ταμείο του μουσείου την παραβλέψαμε ως αναγκαίο κακό της πελατειακής λογικής που μαστιγώνει την Ελλάδα…
Δεν υπάρχουν σχόλια
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.