Εμπρός… προς τα πίσω

Του Τρύφωνα Μαντά Επιστολή – απάντηση στο άρθρο "Η υποκειμενικότητα σε όλο της το μεγαλείο της Ασημίνα Καράμπελα" Καταρχάς χαίρομ...

Του Τρύφωνα Μαντά

Επιστολή – απάντηση στο άρθρο "Η υποκειμενικότητα σε όλο της το μεγαλείο της Ασημίνα Καράμπελα"

Καταρχάς χαίρομαι πολύ για την απάντησή σας στο άρθρο μου, καθότι το θεωρώ γεγονός εποικοδομητικό διότι ο διάλογος συνήθως είναι ευεργετικός.

Ξεκινώντας την απάντησή μου στην επιστολή σας, χαίρομαι που ως μόνιμη κάτοικος της Κάτω Αχαΐας, θεωρείται τα περίπου 100 χιλιόμετρα που σας χωρίζουν από το χωριό μας , το όμορφο Μάνεσι Καλαβρύτων, αμελητέα ποσότητα και ενάντια στη δυσβάστακτη οικονομική κρίση, δίνετε κάθε Σαββατοκύριακο το παρών, όπως η ίδια υπαινίσσεστε, στο χωριό μας. Προφανώς διαθέτετε την αντίστοιχη οικονομική επιφάνεια και τα πολλά έξοδα μετακίνησης δεν σας είναι πρόβλημα. Βέβαια από την άλλη, το γεγονός πως ουδείς από τους μόνιμους κατοίκους του χωριού σας «βλέπει» κάθε Σαββατοκύριακο στο χωριό μας, παραμένει γεγονός ανεξήγητο. Άλλωστε κι εγώ κατά… παράδοξο τρόπο, δεν σας έχω συναντήσει ποτέ στο Μάνεσι, το χωριό μας.

Όσον αφορά στη διαστρέβλωση και υπερβολή των γεγονότων που παρέθεσα στο άρθρο μου, η δεσποινίς μάλλον διέγνωσε πρόβλημα όρασης, καθώς θεωρεί πως μόνο εγώ αλλά και οι 2-3 μόνιμοι κάτοικοι του χωριού που ήταν παρών και η απεσταλμένη γιατρός, η οποία έκανε την συνταγογράφηση των απαραίτητων φαρμάκων για τους ηλικιωμένους, την 23η Νοέμβρη 2010, είδαμε τη χαώδη εσωτερική κατάσταση, που επικρατούσε στο οίκημα. Άπειρη σκόνη και δυσοσμία, διάσπαρτα μπάζα, πεταμένα παλιά ιατρικά μηχανήματα και εξαρτήματα σε όλους τους εσωτερικούς χώρους τους οικήματος, επικίνδυνες πρίζες να κρέμονται χωρίς μόνωση, αλουμίνια παράθυρα κατάφορτα με λάσπες, που συνέθεταν μια αποκρουστική εικόνα. Επίσης το μικρό ιατρικό δωμάτιο να μην έχει την παραμικρή εστία θέρμανσης, γεμάτο από σκόνη, με έναν γυμνό ηλεκτρικό πίνακα να στέκεται απειλητικός πάνω από την καρέκλα του ιατρικού γραφείου, σωστη δαμόκλειος σπάθη, και τη γιατρό να τονίζει πως θα εισηγηθεί στη διεύθυνση του νοσοκομείου Καλαβρύτων, να κοπούν οι επισκέψεις των γιατρών, λόγω των κάκιστων και επικίνδυνων συνθηκών που επικρατούν στο μικρό γραφείο. Κι όλα αυτά ενώπιων και των 2-3 κατοίκων, οι οποίοι επίσης αναρωτιόντουσαν για το υπάρχον εσωτερικό «χάλι» του οικήματος. Αν εσείς δεσποινίς κατά την επίσκεψή σας εκείνο το Σάββατο όπως είπατε, είχατε μαζί σας και τον.. μάγο Μέρλιν, ο οποίος τα εξαφάνισε όλα αυτά που είδαμε εμείς διά μαγείας, τι να πω! Διαβλέπω μια λαμπρή καριέρα στις ταινίες του… Χάρι Πότερ.

Καλό θα ήταν να σας εξηγήσει κάποιος, πως πριν προχωρήσουμε στη βαφή του εσωτερικού χώρου, φροντίζουμε να αδειάσουμε το χώρο από τα μπάζα (μάλιστα σε τηλεφωνική συνομιλία που είχα την 25η Νοέμβρη 2010με την κα Έφη Καράμπελα, έθεσαν εαυτόν εθελοντή, στην αποκομιδή και απομάκρυνση των υπαρχόντων άχρηστων υλικών), ιδιαιτέρως φροντίζουμε στο ήδη υπάρχον δωμάτιο των γιατρών, που έρχονται προσωρινά στο χωριό για τις πολύτιμες συνταγογραφήσεις φαρμάκων για τους ηλικιωμένους, να υπάρχει έστω και μια μικρή εστία θέρμανσης, λόγω του ψύχους και μια υποτυπώδης μεν ασφαλής δε, ηλεκτρική εγκατάσταση. Επίσης καλό θα ήταν επίσης να φροντίσουμε πρώτα για την αποπεράτωση των εργασιών του εσωτερικού χώρου και κατόπιν να διενεργήσουμε εργασίες βελτίωσης του εξωτερικού χώρου.

Αν δεσποινίς θεωρείτε κακόγουστη φάρσα ή «πραξικόπημα» το γεγονός πως ένας κάτοικος του χωριού και δη εγώ «τόλμησε» να εκφέρει την άποψή του για όλα αυτά τα κακώς κείμενα που είδε στο συγκεκριμένο οίκημα και να τα θεωρεί «ψεύτικες ειδήσεις», τότε με κάνει να σκέφτομαι άμεσα την επίσκεψή μου σε οφθαλμίατρο, όχι μόνο εγώ αλλά και οι 2-3 άλλοι κάτοικοι που ήταν επίσης παρών καθώς και η γιατρός, διότι προφανώς ζήσαμε έναν «αντικατοπτρισμό» και όχι μια πραγματική κατάσταση.

Υποστηρίζετε δεσποινίς, πως μόνο οι συμμετέχοντες στο σύλλογο «τρέχουν» και «κουράζονται» για το καλό του χωριού. Τότε ας μας εξηγήσετε, κυρίως οι «σύμβουλοι» σας, γιατί τα τελευταία δύο χρόνια στον Εκπολιτιστικό Σύλλογο του χωριού, μετέχουν σχεδόν αποκλειστικά ετεροδημότες κάτοικοι του Μανεσίου και σχεδόν κανένας μόνιμος κάτοικος? Γιατί αυτά τα τελευταία δύο χρόνια, πολλά μέλη και στελέχη του Συλλόγου, άτομα με όρεξη, προοπτικές και πολλές ικανότητες, «λάκισαν» κακήν κακώς, παραιτούμενοι, ρίχνοντας κυριολεκτικά «μαύρη» πέτρα πίσω τους? Ας μας εξηγήσουν οι αξιότιμοι «σύμβουλοι» της δεσποινίς Καράμπελα, γιατί ο Σύλλογος τα τελευταία χρόνια, αλλά και στις μέρες μας ακόμη όπως πληροφορούμαι από μέλη του Συλλόγου, γνωρίζει την πλήρης απαξίωση από τους μόνιμους κάτοικους του χωριού, σε σημείο μάλιστα στις πρόσφατες εκλογές του Αυγούστου, το ενδιαφέρον για τις συγκεκριμένες αρχαιρεσίες, να είναι μηδαμινό έως ανύπαρκτο? Γιατί άραγε η πλειονότητα των κατοίκων θεωρεί πως ο Σύλλογος, έπειτα από τις αρχαιρεσίες του Αυγούστου, θεωρείται «οικογενειακή υπόθεση»? Ας μου εξηγήσει εμένα προσωπικά, γιατί στενό συγγενικό μου πρόσωπο, μου μετείχε στα κοινά του Συλλόγου, πριν από περίπου ενάμιση χρόνο και από περίοπτη μάλιστα θέση, απεχώρησε μετά από ελάχιστους μήνες, απηυδισμένος και αγανακτισμένος?

Ας ενημερώσουν τη δεσποινίς Καράμπελα οι «σύμβουλοι» της, πως η οικογένειά μου έχει προσφέρει ως δωρεά στο σύλλογο 70 καρέκλες, για χρήση σε εκδηλώσεις του Συλλόγου, πάρα πολλά δώρα σε χοροεσπερίδες και εκδηλώσεις που διοργάνωσε ο Σύλλογος, ενώ πάντοτε συνείσφερε οικονομικά όταν της ζητήθηκε. Να είστε σίγουρη λοιπόν πως η οικογένεια μου δεσποινίς έχει προσφέρει εμπράκτως πολύ περισσότερα στο σύλλογο όλα αυτά τα χρόνια, απ’ ότι , για παράδειγμα, η δική σας οικογένεια, η οποία και ασχολείται με τα κοινά του συλλόγου ελάχιστο χρόνο απ’ ότι γνωρίζω.

Θα ήθελα επίσης να της γνωρίσω , πως σε συχνές συνομιλίες που είχα με τους κ.κ. Γεώργιο Πασά, Θεόδωρο Κουτρουμάνη και την κα Έφη Καράμπελα, τους τόνισα επανειλημμένα πως θα σταθώ στο πλευρό τους και θα βοηθήσω το Σύλλογο, όποτε μου ζητηθεί, από τις εκδηλώσεις του οποίου απείχα όλα αυτά τα χρόνια για τους δικούς μου προσωπικούς λόγους, με όποιον τρόπο μπορώ, προσωπική δέσμευση που εξακολουθεί να ισχύει, συμμετέχοντας όντας στην ευρύτερη εποικοδομητική προσπάθειά τους. Θα ήθελα όμως να σας γνωστοποιήσω δεσποινίς, όχι μόνο σε εσάς αλλά σε όλους τους «συμβούλους» σας, πως δεν πρόκειται ΠΟΤΕ να σιωπήσω, να τηρήσω ΣΙΩΠΗΡΗ ΣΤΑΣΗ και να αποκρύψω πράγματα και καταστάσεις, τα οποία δεν θα τα θεωρώ ορθά και θα «προκαλούν» τη νοημοσύνη μου.

Μάθετε δεσποινίς, αν και μαθήτρια Λυκείου θα έπρεπε να το γνωρίζετε, πως το να λες την άποψή σου, δεν αποτελεί «σαμποτάζ» σε κανέναν, αλλά ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ. Μάθετε επίσης πως ο σκοταδισμός του Μεσαίωνα έχει περάσει ανεπιστρεπτί και η «Ιερά Εξέταση» έχει δώσει τη θέση της στην ΕΛΕΥΕΘΕΡΙΑ της γνώμης και των απόψεων. Η Γαλλική επανάσταση δεσποινίς, που «θέσπισε» ουσιαστικά την «ατομική ελευθερία» καθώς και την «ελευθερία του λόγου», αποτέλεσε σημαντικότατο ερέθισμα για την μετέπειτα ελληνική εξέγερση εναντίον της τουρκικής σκλαβιάς, ώστε να μπορούμε σήμερα εγώ κι εσείς να κάνουμε ελεύθερα διάλογο. Και εξακολουθώ να εκπλήσσομαι σφόδρα πως σαν μαθήτρια Λυκείου δεν τα γνωρίζετε ήδη. Ανατρέξτε σε όλους αυτούς τους μεγάλους ανθρώπους της διαφώτισης (Μοντεσκιέ, Βολταίρος κ.α.) και θα μπορέσετε να εξηγείστε πολλές από τις «αστοχίες» της επιστολής σας.

Αν θεωρείται δεσποινίς Καράμπελα πως η γνώμη μας, τόσο εμένα όσο και όλων μας, αποτελεί εμπόδιο, όπως υποστηρίζετε, για την πρόοδο του χωριού σας (;) – οι περισσότεροι από εμάς έχουμε γεννηθεί, μεγαλώσει και ζήσει πολλά χρόνια σε αυτό το χωριό, εν αντιθέσει με εσάς που ούτε έχετε γεννηθεί εδώ, ούτε έχετε μεγαλώσει εδώ, αλλά είστε απλοί «επισκέπτες» - τότε απατάσθε πλήρως. Η πρόοδος του χωριού μου εξαρτάται από τη δυναμική των κατοίκων του και την «φραγή» στα πολλά μέχρι τώρα κακώς κείμενα που έχουν συντελεστεί σε αυτό. Όσο για τη λέξη «προπαγάνδα» που χρησιμοποιήσατε στην επιστολή σας, δεν θα ασχοληθώ καν, γιατί ο τρόπος που την παραθέσατε, έδειξε σαφέστατα πως δεν γνωρίζετε καν τη σημασία της.

Χαίρομαι πάρα πολύ δεσποινίς Καράμπελα που οι γονείς σας σας έχουν διδάξει το σεβασμό και την ειλικρίνεια, αλλά λυπάμαι περισσότερο που δεν σας έχουν διδάξει την ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ και την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ. Επίσης λυπάμαι ακόμη περισσότερο, που οι γονείς σας, σας έχουν «διδάξει» να ΜΗΝ ΚΡΙΝΕΤΕ για να ΜΗΝ ΚΡΙΘΕΙΤΕ . Να είστε σίγουρη δεσποινίς Καράμπελα, κι εσείς και οι «σύμβουλοί» σας, πως στη ζωή μου έχω μάθει ΝΑ ΚΡΙΝΩ και ποτέ να μην λειτουργώ ποτέ σαν ΑΒΟΥΛΟ ΟΝ. Ως εκ τούτου, από τη στιγμή που ως νοήμων άνθρωπος έχω τη δυνατότητα του να κρίνω πρόσωπα, πράγματα και καταστάσεις, χαίρομαι που θα κρίνομαι για τους λόγους μου, γραπτούς και μη. Και να είστε σίγουροι πως δεν θα σταματήσω στιγμή να κρίνω τα «έργα» των αιρετών και του συλλόγου, είτε θετικά είτε αρνητικά, αλλά και να δέχομαι την κριτική τους αντίστοιχα, οπότε η κριτική σας στα άρθρα μου και στις γνώμες μου θα είναι πάντα ευπρόσδεκτη.

Για αυτό τελειώνοντας, ως μεγαλύτερος, θα σας «συμβούλευα» πάντα να «κρίνετε» και να «κρίνεστε». Ο διάλογος δεσποινίς μου και οι απόψεις ένθεν κι ένθεν είναι η περίφημη ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ που μας χάρισαν οι πρόγονοί μας και έκαναν τη χώρα μας γνωστή παγκοσμίως ως «η χώρα που γέννησε τη δημοκρατία».

Με εκτίμηση

Τρύφωνας Μαντάς