Ας δούμε το ποτήρι μισογεμάτο...

Του Νίκου Χρ. Παπακωνσταντόπουλου Είναι πολλοί εκείνοι που πιστεύουν πως η κρίση δεν είναι μόνο οικονομική, αλλά και κρίση Αρχών, Αξιών και ...

Του Νίκου Χρ. Παπακωνσταντόπουλου

Είναι πολλοί εκείνοι που πιστεύουν πως η κρίση δεν είναι μόνο οικονομική, αλλά και κρίση Αρχών, Αξιών και Ιδανικών. Η δε οικονομική (κρίση) ίσως να είναι περισσότερο «φτιαχτή» και λιγότερο πραγματική, ώστε να χρησιμοποιηθεί και ως «δούρειος ίππος», να συγκεντρωθεί ο πλούτος στα χέρια λίγων και οι πολλοί να είναι υπό τον έλεγχό τους. Δεν θεωρείται τυχαίο το «άνοιγμα της ψαλίδας», με το να καταργείται σιγά – σιγά η μεσαία τάξη (σιγά - σιγά είναι μια κουβέντα. Οι εξελίξεις είναι ταχύτατες!). Αυτή, η μεσαία τάξη, είναι το μεγάλο μέρος της κοινωνίας και αν ισχυροποιηθεί, κινδυνεύει η «άρχουσα» τάξη.

Η χώρα μας δεν έχει γνωρίζει στην ιστορία της παρόμοια κρίση στις Αξίες της. Θρησκεία, πατρίδα, οικογένεια, παραδόσεις, ήθη κι έθιμα και πολλά ακόμα που σηματοδοτούν την ταυτότητά μας. Ποτέ άλλοτε δεν αμφισβητήθηκαν.

Πιστεύω πως κάποιοι «προστάτες» αναζητούσαν ένα τρόπο να μας «χαλιναγωγήσουν». Είναι πολύ γνωστές, άλλως τε, η Αμερικανικές «κατευθύνσεις», δια στόματος Κίσιγκερ. Μην ξεχνάμε παράλληλα και τι είχε πει ο Τσόρτσιλ, μετά το Β΄ παγκόσμιο πόλεμο:

«Αν οι Έλληνες αποκτήσουν μόρφωση και ενότητα, αλίμονό μας»

Η δική μας χαλάρωση όμως, είναι «βούτυρο στο ψωμί τους»! Και λέγοντας χαλάρωση, δεν υπονοείται τίποτα άλλο, από τον αποπροσανατολισμό μας και την απο-προσήλωσή μας σε όλα όσα τόσους αιώνες μας κρατούν ως Έθνος. Ο εύκολος τρόπος ζωής που μας «προσφέρθηκε», η τεχνολογία (π.χ. τηλεόραση, internet), η υποβάθμιση της Παιδείας μας για να είμαστε αρεστοί, έχουν παίξει καταλυτικό ρόλο. Μ’ άλλα λόγια, ρίξαμε πολύ νερό στο κρασί μας, για να είμαστε «καλά παιδιά»!

Έτσι, μας βάζουν «στο χέρι» από πολλές «μεριές». Ας δούμε μερικές "κερκόπορτες": 1. Τα προβαλλόμενα «πρότυπα». Τα «πρότυπα» με σύντομη «ημερομηνία λήξης» που καταιγιστικά προβάλλονται από τα ΜΜΕ υιοθετούνται ευκολότερα από τις νεότερες γενιές, που οι «καλές επενδύσεις» σε αυτές γίνονται. Από την άλλη τα διαχρονικά πρότυπα ολοένα και παραμερίζονται. 2. Η «ομογενοποίησή» μας με οικονομικούς και πολιτικούς μετανάστες. Αυτή σίγουρα έχει αρνητικά αποτελέσματα, αφού άνθρωποι με ξένα προς εμάς πιστεύω, είναι φύσει αδύνατο να ευθυγραμμιστούν με τις δικές μας Αξίες. 3. Η οικονομική εξάρτηση. Δεν θέλω (και δε μπορώ) να πιστεύω πως εκείνοι που μας ώθησαν να μπούμε στο «παιχνίδι» του ΔΝΤ το έκαναν με την προοπτική να χρεοκοπήσουμε, γιατί τότε η ζημιά θα είναι και δική τους! Θέλουν να μας τραβάνε από το χαλινάρι και να μας κατευθύνουν εκεί που κρίνουν αυτοί, να μας «ξεζουμίζουν», να εκμεταλλεύονται τη στρατηγική θέση της χώρας μας, ίσως και πολλά ακόμα, αλλά πάντως να υπάρχουμε για να τα μπορούν όλα αυτά!

Θέλοντας να βλέπω-ουμε το ποτήρι «μισογεμάτο», ας μην ξεχνάμε ότι το Ελληνικό στοιχείο δεν αφανίστηκε από προσώπου γης τα 400 χρόνια τουρκοκρατίας! Εκτός αν αποδειχθούν ισχυρότερα τα μέσα με τα οποία σήμερα μας πολεμούν. Εκτός ακόμα αν αποδειχθεί ότι κι εμείς δεν είμαστε σε θέση να υπερασπιστούμε τις Αξίες μας σε εύκολους καιρούς!