Μικρά ατίθασα, χαμογελαστά προσωπάκια σε μια σχολική αυλή που φαντάζει κήπος λουλουδιών με ήχους, τρεχαλητά, γέλια και ξεγνοιασιά. Αυτή θα ε...
Μικρά ατίθασα, χαμογελαστά προσωπάκια σε μια σχολική αυλή που φαντάζει κήπος λουλουδιών με ήχους, τρεχαλητά, γέλια και ξεγνοιασιά. Αυτή θα είναι από αύριο η εικόνα στα σχολεία μας. Η ελπίδα του αύριο η χαρά της ζωής και σε όλους εμάς οι γλυκές αναμνήσεις μιας άλλης ζωής με εικόνες του χθες ολοζώντανες χρωματιστές με μια σκέψη "αχ μόνο για μια μέρα πάλι να ζήσω αυτό τον μικρόκοσμο με τους παιδικούς φίλους, την αίθουσα, τις πλάκες, τα αστεία αλλά και την αγωνία". Να ζωντανέψει μια στιγμή μονάχα η αναμνηστική φωτογραφία της τάξης να ακουστούν οι ίδιες χαρούμενες φωνές....
και σεις γονείς θυμηθείτε:
και σεις γονείς θυμηθείτε:
Τα παιδιά σας δεν είναι δικά σας παιδιά.Είναι γιοί και κόρες της επιθυμίας της Ζωής γιά τον εαυτό της.Έρχονται στον κόσμο μέσα από σας, αλλά όχι γιά σαςκι αν ζουν μαζί σας, δε σας ανήκουν.Μπορείτε να τους δώσετε αγάπη, αλλά όχι τις σκέψεις σας,γιατί έχουν δικές τους σκέψεις.Μπορείτε να φιλοξενείτε τα σώματά τους, αλλά όχι τις ψυχές τους,γιατί οι ψυχές τους ζουν στον κόσμο του αύριοπου δε μπορείτε να τον επισκεφθείτε ούτε στα όνειρά σας.Μπορείτε να προσπαθείστε να τους μοιάσετε, αλλά μη προσπαθείτενα σας μοιάσουν, γιατί η ζωή δε γυρίζει πίσωκαι δε καθυστερεί στη μέρα που πέρασε.Εσείς είστε τα τόξα απ' όπου τα παιδιά σας εκτοξεύονταισα ζωντανά βέλη.Ο Τοξότης βλέπει το στόχο στο μονοπάτι της Απεραντωσύνηςκι Εκείνος σε λυγίζει με τη δύναμή του,γιά να πάνε τα βέλη γρήγορα και μακριά.Αφήσου με χαρά να λυγίσεις στο χέρι του Τοξότηγιατί όπως Εκείνος αγαπάει το βέλος που πετάει,αγαπάει και το σταθερό τόξο(Kahlil Gibran - από τον "Προφήτη")
..............................................χτυπά το κουδούνι....καλή σχολική χρονιά!!!
ΚΑΛΑΒΡΥΤΑ-NEWS επιτρέπεται η αναδημοσίευση με υποχρέωση αναφοράς πηγής προέλευσης
Δεν υπάρχουν σχόλια
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.