Δεν αλλάζει τίποτα αν.....

Είναι πλέον γεγονός η κατάρρευση της Κυβέρνησης Γιώργου Παπανδρέου και οι πολιτικές εξελίξεις ραγδαίες και επικίνδυνες. Μερικές μό...

Είναι πλέον γεγονός η κατάρρευση της Κυβέρνησης Γιώργου Παπανδρέου και οι πολιτικές εξελίξεις ραγδαίες και επικίνδυνες.

Μερικές μόνο πρόχειρες σκέψεις.

Γιατί πέφτει τώρα η κυβέρνηση; Ναι ήταν πολιτικό λάθος του Παπανδρέου να ζητήσει δημοψήφισμα τώρα αλλά ουσιαστικά ο λόγος της πτώσης δεν είναι το λάθος αλλά η αλλαγή πορείας σε σχέση με τους εντολοδόχους Ευρωπαίους και αυτό είναι το μείζον πολιτικό ζήτημα. Οι Ευρωπαίοι, ουσιαστικά Μέρκελ και Σαρκοζί έχουν από καιρό καταλύσει την έννοια του ισοτίμου μεταξύ των μελών της ευρωπαϊκής ένωσης παρεμβαίνοντας σε κάθε έννοια κράτους και δημοκρατικών διαδικασιών έχοντας σε κάθε "μικρό" κράτος προσδώσει την έννοια του φέουδου-μέλους μιας αυτοκρατορίας Γαλλογερμανών.

Γιατί αντιδρούν τώρα οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ; ως ποντίκια που εγκαταλείπουν το σκάφος βγάζουν την ουρά τους έξω. Που ήταν όταν ο λαός έβλεπε πιο μπροστά από αυτούς; Πού ήταν όταν πολλοί τα έλεγαν και τους αποκαλούσαν γραφικούς; Απλά τώρα τρέχουν τώρα να ικανοποιήσουν την προσωπική τους τελματωμένη πολιτική περιπέτεια. 

Και μετά τι; Ο Γιώργος Παπανδρέου δεν ήταν τίποτε άλλο από έναν πολιτικό αρχηγό εγκλωβισμένο στις συμπληγάδες της παραφροσύνης και της υποτέλειας, αλλά δεν είναι ο μόνος, είναι παθογένεια του ίδιου του πολιτικού μας συστήματος. Το πρόβλημα λοιπόν δεν είναι στο πρόσωπο αλλά στις πολιτικές. Μια αλλαγή προσώπου δεν σημαίνει τίποτα αν δεν υποτάξουμε την δουλική προσέγγιση στους εντολοδόχους. Το δίλημμα "Ευρώ η Δραχμή" είναι ένα δίλημμα αποπροσανατολισμού, ένα δίλημμα έξω από την Ελλαδική προσέγγιση των πραγμάτων.

Το πρόβλημα μας είναι πολιτισμικό. Το βάφτισαν οικονομικό και μας δέσμευσαν. Σε παλαιότερό μου άρθρο είχα σημειώσει "Το πρόβλημα ξεκινά όταν οι ελευθερωτές παρέδωσαν την ηγεσία στους ειρηνοποιούς και στους «καλαμαράδες» που θέλησαν να μιμηθούν την κομψή ζωή του Παρισιού και της Βιέννης του 19ου αιώνα. Η Φραγκοκουλτούρα δέχτηκε την ψωροκώσταινα γιατί πουλώντας την… κομψή ζωή θα είχε και τον έλεγχο … με μια σημαντική διαφορά στον τρόπο σκέψης που αποτελεί και ρίζα του προβλήματος. Την διαφορά μεταξύ ειρήνη και ελευθερίας. Ποια η διαφοράς; στην μεν ειρήνη έχουμε, τις περισσότερες φορές τη διπλωματική υπαναχώρηση σε κάθε είδους εντολές ενώ στην ελευθερία τη βουτιά στον δημιουργικό παραλογισμό, αυτόν που δημιούργησε κοινωνίες, επαναστάσεις, προτάσεις και ιδέες.

Ποιοι έχουν το πρόβλημα; Είναι πλέον ορατό σε όλους οτι το πρόβλημα είναι συστημικό και Ελλαδικό ως μέρους του συστήματος. Γιατί ασχολούνται όλοι με την Ελλάδα; Απλά γιατί μπορεί να καταρρεύσει το σύστημα που με τόσο κόπο έφτιαξαν βασιζόμενο στην υποτέλεια και στο δόγμα του μαστιγίου και του καρότου. Ένα σύστημα καταναλωτικής ευζωίας, τεχνολογικής αποτελεσματικότητας αλλά και ιδεολογικής τυραννίας. Έτσι οι αποφάσεις που είχαν πολλαπλό "ισότιμο" περιεχόμενο - οικονομικό, πολιτικό, κοινωνικό και πολιτισμικό - έγινε δυο ταχυτήτων με τους κεντροευρωπαίους να επιβάλλουν τον τρόπο δράσης και σκέψης στους υπολοίπους, απόρροια της πολιτισμική τους νοοτροπίας και έπαρσης.

και το πρόβλημά μας παραμένει όσο υπάρχει έλλειψη οραματιστών και ταγών και πολύ φοβάμαι ότι δεν θα αλλάξουν τα πράγματα όσο δεν παίρνουμε τολμηρές αποφάσεις ακόμα και την έξοδό μας από την φεουδαρχική Ευρώπη. Είναι μια μοναδική ευκαιρία να μπορέσουμε να δημιουργήσουμε ..........

Νίκος Π. Κυριαζής