Ιανουάριος 1996 - Ποιος θυμάται τα Ίμια;

Η ιστορία, το έχει καταχωρήσει ακριβώς έτσι: «26 Ιανουαρίου 1996, ξεσπά η Κρίση των Ιμίων... Ο δήμαρχος Καλύμνου, Δημήτρης Διακομι...

Η ιστορία, το έχει καταχωρήσει ακριβώς έτσι: «26 Ιανουαρίου 1996, ξεσπά η Κρίση των Ιμίων... Ο δήμαρχος Καλύμνου, Δημήτρης Διακομιχάλης, συνοδευόμενος από τον αστυνομικό διευθυντή Καλύμνου, τον ιερέα και δύο κατοίκους-βοσκούς του νησιού, θορυβημένος από το γεγονός της αμφισβήτησης της ελληνικότητας των βραχονησίδων από τους Τούρκους, υψώνει την ελληνική σημαία σε ένα από τα δύο νησιά...». Θα κατηγορηθεί αργότερα από τους συντρόφους του στο ΠΑΣΟΚ ότι ήταν αυτός που έριξε λάδι στη φωτιά.

Τα υπόλοιπα, είναι κι αυτά μέρος της ιστορίας. Την επόμενη ημέρα, δύο δημοσιογράφοι της εφημερίδας «Χουριέτ» στη Σμύρνη, μεταβαίνουν με ελικόπτερο στη Μεγάλη Ίμια. Υποστέλλουν την ελληνική σημαία και υψώνουν την τουρκική. Η όλη επιχείρηση βιντεοσκοπείται και προβάλλεται από το τηλεοπτικό κανάλι της «Χουριέτ». Το θυμάσαι;

Ακολουθεί η ύψωση της ελληνικής σημαίας από περιπολικό του Πολεμικού Ναυτικού «Αντωνίου», μετά την υποστολή της τουρκικής. Το βράδυ της 28ης Ιανουαρίου, Έλληνες βατραχάνθρωποι αποβιβάζονται στη Μεγάλη Ίμια, δίχως να γίνουν αντιληπτοί από τα παραπλέοντα εκεί τουρκικά πολεμικά. Η πολιτική εντολή προς τους Έλληνες στρατιωτικούς είναι να αποφευχθεί κάθε κλιμάκωση της έντασης.

Θα ακολουθήσει, την επόμενη ημέρα, μήνυμα του πρωθυπουργού Κώστα Σημίτη, προς την Τουρκία και ότι «σε οποιαδήποτε πρόκληση η Ελλάδα θα αντιδράσει άμεσα και δυναμικά». Η πρωθυπουργός της Τουρκίας, Τανσού Τσιλέρ, ζητά διαπραγματεύσεις για το καθεστώς των βραχονησίδων. Τουρκικά πολεμικά πλησιάζουν τα Ίμια. Γίνονται διαβήματα από την Ελλάδα σε Ε.Ε. και ΗΠΑ. Στις 30 Ιανουαρίου ο Κώστας Σημίτης τα λέει τηλεφωνικά με τον Αμερικανό πρόεδρο Μπιλ Κλίντον, λέγοντάς του ότι η Ελλάδα δεν επιθυμεί την ένταση, αλλά εφόσον προκληθεί θα αντιδράσει δυναμικά και ότι είμαστε έτοιμοι να αποσύρουμε τους κομάντο, αλλά όχι την ελληνική σημαία. Οι Τούρκοι δεν αποδέχονται την πρόταση, τη στιγμή που ο Τούρκος Υπουργός Εξωτερικών δηλώνει απερίφραστα ότι «υπάρχουν και άλλα νησιά του Αιγαίου με ασαφές νομικό καθεστώς». Στα Ίμια σπεύδουν τα πολεμικά πλοία «Ναυαρίνο» και «Θεμιστοκλής». Το θυμάσαι;

Τα μεσάνυχτα της 30ής Ιανουαρίου 1996, συγκαλείται σύσκεψη στο γραφείο του Πρωθυπουργού. Ο Υπουργός Εξωτερικών, Θεόδωρος Πάγκαλος, θα αργήσει να πάει, επειδή ήταν καλεσμένος σε τηλεοπτική εκπομπή. Περίπου δυο ώρες αργότερα, στο ΓΕΕΘΑ, μαθαίνουν ότι Τούρκοι κομάντος αποβιβάζονται στη Μικρή Ίμια. Στις 04:30 της 31ης Γενάρη, ελικόπτερο του ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού απονηώνεται από τη φρεγάτα «Ναυαρίνο» για να επιβεβαιώσει την πληροφορία. Επικρατούν άσχημες καιρικές συνθήκες. Είκοσι λεπτά αργότερα, το πλήρωμα του ελικοπτέρου αναφέρει ότι εντόπισε περί τους 10 Τούρκους κομάντος. Δίνεται εντολή να επιστρέψει στη βάση του και - ενώ πετά μεταξύ των βραχονησίδων Πίτα και Καλόλιμνος - αναφέρει βλάβη και χάνεται απ’ τα ραντάρ. Αργότερα θα ανασυρθούν νεκρά και τα τρία μέλη του πληρώματος: Ο υποπλοίαρχος Χριστόδουλος Καραθανάσης, ο υποπλοίαρχος Παναγιώτης Βλαχάκος και ο αρχικελευστής Έκτορας Γιαλοψός. Η επίσημη άποψη του ελληνικού κράτους ήταν ότι «το ελικόπτερο κατέπεσε λόγω κακοκαιρίας και απώλειας προσανατολισμού του πιλότου»... Το θυμάσαι;

Στον ελληνικό λαό υπάρχει διάχυτη η γνώμη ότι ίσως τα πράγματα δεν έγιναν ακριβώς έτσι κι ότι ίσως αυτό συνέβη για να μη φτάσουν τα πράγματα στο μη περαιτέρω...

Στις 06:00 τα ξημερώματα της τελευταίας ημέρας του Ιανουαρίου, οι Αμερικανοί, μέσω του Υφυπουργού Εξωτερικών Ρίτσαρντ Χόλμπρουκ, κάνουν γνωστή την άποψή τους: «No ships, no troops, no flags». Μέχρι το μεσημέρι της ίδιας ημέρας, οι στρατιωτικές δυνάμεις και των δύο χωρών, είχαν αποσυρθεί.

Στα highlight καταγράφεται η ατάκα του Κώστα Σημίτη, από το βήμα της Βουλής, στην οποία ευχαριστούσε «την κυβέρνηση των Η.Π.Α. για την πρωτοβουλία και τη βοήθειά τους».

Τόσα χρόνια μετά, ποιος θυμάται τα όσα έγιναν στα Ίμια;