του Αθανάσιου Φρατζή Τα προβλήματα και η δυστοκία ενός υγιούς πολιτικού συστήματος της χώρας καλά κρατεί, από ιδρύσεως του νέου ελλ...
Τα προβλήματα και η δυστοκία ενός υγιούς πολιτικού συστήματος της χώρας καλά κρατεί, από ιδρύσεως του νέου ελληνικού κράτους.
Η εφημερίδα του Παγκαλαβρυτινού Συλλόγου, των Εν Πάτραις Καλαβρυτινού συλλόγου, όπως λεγόταν τότε « ΛΑΥΡΑ », είχε δημοσιεύσει άρθρο της προεκλογικής περιόδου, κατά το έτος 1881. Μ’ ένα μεστό, φιλόπονο και περιεκτικό άρθρο απαντάει στα πολιτικά τεκταινόμενα της εποχής εκείνης.
Επιπλήττει και διεκδικεί τη διαφάνεια και την κάθαρση σε περίπτωση που αποδειχθεί ότι η κυβέρνηση κατεχράσθει δημόσιο χρήμα ή έβλαψε τα εθνικά συμφέροντα.
Οι δυσβάστακτοι φόροι, η αναλγησία της κυβέρνησης στους πολίτες καθώς και τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η επαρχία Καλαβρύτων ως προς την Δημοτική εκπαίδευση , δημόσια πρόνοια , ασφάλεια, μη ύπαρξη δρόμων, κλήρου, αμερόληπτης δικαιοσύνης κλπ. συντελούν σε μια εγκαταλελειμμένη επαρχία από την σύσταση του ελληνικού κράτους παρότι είχαν περάσει πλέον τα 60 χρόνια ιδρύσεως του.
Αλλά και οι αναφορές για φατρίες και ιδιοτελή συμφέροντα που είναι στα χέρια κάποιων στην διοίκηση σχολιάζονται και επικρίνονται.
Βλέπουμε, λοιπόν, πόσο διαχρονικές είναι οι κρίσεις και η απαξίωση του πολιτικού συστήματος της χώρας , βάσει των πολιτικών του μεθοδεύσεων
Τώρα βάσει της εξέλιξης, των παθημάτων και του μορφωτικού ανεβασμένου επιπέδου των Ελλήνων τέτοιοι αναχρονισμοί και οπισθοδρομικοί προσδιορισμοί πρέπει να εξαλειφθούν και αυτό μπορούν μόνο οι σκεπτόμενοι και υγιείς ψηφοφόροι να το πράξουν στην κάλπη.
Αναλυτικά παραθέτουμε το δημοσίευμα της εφημερίδας «ΛΑΥΡΑΣ» της 10 Δεκεμβρίου 1881, όπου επαληθεύονται αυτές οι διαπιστώσεις:
ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΕΚΛΟΓΕΙΣ ΤΗΣ ΕΠΑΡΧΙΑΣ Κ Α Λ Α Β Ρ Υ Τ Ω Ν
ΦΙΛΟΙ ΣΥΜΠΑΤΡΙΩΤΑΙ !!
Ο Σύλλογος των εν Πάτραις Καλαβρυτινών, μεριμνών περί καταλλήλου αντιπροσωπεύσεως της ημετέρας Επαρχίας, επί τη βάσει των κοινώς γνωστών αρχών αυτού και πεποιθήσεων, προσεκάλεσεν ημάς ν’ αποδυθώμεν εις τον προσεχή εκλογικόν αγώνα.
Καίτοι μέχρι τούδε αποκλειστικώς αφωσιωμένοι τυγχάνοντες εις τα ίδια ημών έκαστος έργα, όθεν δύσκολον ήτο ν’ αποσπασθώμεν, ουχ ήττον, αναγνωρίζοντες το κρίσιμον των καιρών, και επιθυμούντες να δοθή υμίν ευρύτερος κύκλος ελευθερίας περί την εκλογήν, υπακούσαμεν εις την πρόσκλησιν, διότι παραδεχόμεθα εν τη συνειδήσει ημών ότι παντός άλλου υπέρτερον εστί το χρέος, όπερ κοινώς έχομεν πάντες, να επαρκέσωμεν παντί σθένει εις τας γενικάς της πατρίδος ημών ανάγκας.
Κάλλιστα εσμέν πληροφορημένοι περί των μεγάλων πολιτικών γεγονότων, άτινα προεκάλεσαν εν ημίν την ενεστώσαν κρίσιν και υπέρ το δέον εσμέν ίσως εμπεφορημένοι εκ του δυσμενούς πνεύματος, μεθ’ ού κρίνονται και κατακρίνονται ταύτα. Εν τούτοις ορθήν και ευσυνείδητον κρίσιν περί αυτών από τούδε δεν δύναταί τις, να φέρη, πριν ή ο κοινοβουλευτικός έλεγχος διαφωτίση επαρκώς τα πράγματα αλλ’ εί ποτέ η ψήφος υμών ήθελεν επιτρέψει να εισέλθωμεν εις το Εθνικόν Συνέδριον, θέλομεν μετά της δεούσης αμεροληψίας ακροασθή την λογοδοσίαν της Κυβερνήσεως και δεν θ’ απαλλάξωμεν αυτήν ούτε της ηθικής ούτε της νομικής ευθύνης, ήν υπέχει, εάν όντως έβλαψε τα εθνικά συμφέροντα, παρεβίασε το πολίτευμα, ή κατεχράσθη δημόσια χρήματα.
Μεγίστης φροντίδος και μερίμνης άξια κρίνομεν τα εσωτερικά ημών πράγματα η διοίκησις των συμφερόντων της χώρας είναι διαπεπιστευμένη εις χείρας φατριαστικάς και ιδιοτελείς, η σύγχυσις των διαφόρων εξουσιών και η παραλυσία εκορυφώθησαν ο λαός φορολογείται αδρώς, τα δε δημόσια χρέη ολονέν εξογκώνονται, χωρίς να επιστρέφη εις το έθνος ως αντάλλαγμα η δημοσία πρόνοια, η ασφάλεια, η τάξις και η κοινωνική ευημερία ευημερία στερούμεθα οδών, δημοτικής εκπαιδεύσεως επαρκούς, κλήρου πεφωτισμένου και ευπρεπώς αποκατεστημένου και διοικήσεως και κατωτέρας δικαιοσύνης νοήμονος και αμερολήπτου τας ανάγκας ταύτας υφίσταται πρό πάντων η ημετέρα Επαρχία, ανέκαθεν εγκαταλελειμμένη, καίτοι ολόκληρος ημιεκατονταετηρίς παρήλθεν από της αποκαταστάσεως των Ελληνικών πραγμάτων. Πρωτίστην ανομολογούμεν εθνικήν ανάγκην την ανάρρησιν κυβερνήσεως, ήτις ήθελε παράσχει επαρκή εγγύησιν ότι θέλει εργασθή όπως επαναφέρη το κύρος και το αξίωμα των νόμων εν τη πολιτεία και την ίσην και ακριβοδικασίαν εφαρμογήν αυτών προς όλους αδιακρίτως τους πολίτας φεύγουσα τας κατά το παρελθόν πλημμελείας, ών ούτε και η αντιπολίτευσις είνε μέχρι τούδε εντελώς απηλλαγμένη. Χάριν τούτου θέλομεν σεβαστή εν τώ κύκλω των ιδίων αυτών καθηκόντων τας διαφόρους εξουσίας του κράτους, όπως ούτω διατηρώμεν ακέραιον και πλήρες το δικαίωμα της επιτηρήσεως και του δημοσίου ελέγχου.
Θέλομεν εν πάση και οιαδήποτε περιστάσει μετ’ επιμονής φροντίσει περί της αναπτύξεως της εσωτερικής συγκοινωνίας της χώρας, περί οδών, περί δημοτικών σχολείων και περί βελτιώσεως της καταστάσεως του κλήρου δεν θα συγχωρήσωμεν να επανέλθη πλέον η δεκάτη, αλλά και είς το υπάρχον φορολογικόν σύστημα, ως άδικον και άνισον, δεν θα προσηλωθώμεν , θ’ απαιτήσωμεν να εισαχθή νέον σύστημα φορολογίας απλούστερον και δικαιότερον, υποβοηθούν την φιλοπονίαν του λαού και μη παρακωλύον την επίδοσιν της κοινής ευημερίας της χώρας.
Η πατρίς ημών οφείλει εκ παντός τρόπου να εργασθή όπως διευθετήση καλώς τα εσωτερικά αυτής πράγματα, συντάξη καταλλήλως τας νέας Επαρχίας και ήρεμα και βαθμηδόν διοργανώση πλήρως τας εθνικάς δυνάμεις, διότι ούτω και μόνον δύναται να παρατταθή εν δεδομένη τινί περιστάσει ως χρήσιμες εν τη Ανατολή παράγων και στοιχείον άξιον προαγωγής και καλλιτέρου μέλλοντος. Προς αυτό το τέλος και τον σκοπόν θέλουσι τείνει αι ενδελεχείς ημών ευχαί και προσπάθειαι.
Δεν θέλομεν διά μεγαλητέρων υποσχέσεων να μετεωρίσωμεν την φαντασίαν των συνεπαρχιωτών ημών εκλογέων.Ως έντιμοι πολίται αναμετρούμεν το βάρος αυτών και συλλογιζόμεθα ότι οφείλομεν να τας εκτελέσωμεν.
Υπό το κράτος της παρούσης ακολασίας και φαυλότητος το πρόγραμμα των ιδεών τούτων και πεποιθήσεων είναι χαμαί εις τον βόρβορον ερριμένον το ανασύρει εκ του πηλού και το επιδεικνύει προς Υμάς, ω συμπολίται, ο Σύλλογος των Καλαβρυτινών μελετήσατέ το είνε αυτό το πρόγραμμα, υπέρ ού ωρκίσθησαν έν τη Αγία Λαύρα οι ημών πατέρες υπέρ αυτού δεν σεβεί ήδη πλήθος υπηρετών και κολάκων, διότι ούτοι ευρίσκουν ήδη παρ’ άλλοις τροφήν και επασχόλησιν δύναται όμως η ψήφος Υμών ν’ αναστήση τούτο εκ της παρούσης και αναδείξη τούτο ως άλλοτε έντιμον και προσφιλές.
Εν Πάτραις τη 10 Δεκεμβρίου 1881
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ
ΣΤΡΙΦΤΟΜΠΟΛΑΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
.jpg)
Αθανάσιος Φρατζής
Πρόεδρος Παγκαλαβρυτινού Συλλόγου Πάτρας
Πρόεδρος Παγκαλαβρυτινού Συλλόγου Πάτρας
