Ακούραστος εργάτης του Ευαγγελίου που ως σύνθημα της ζωής του είχε τα λόγια του «ζω δε ουκέτι εγώ, ζει δε εν εμοί Χριστός» ο αγαπητ...
Στην μνήμη του δημοσιεύουμε, κείμενο από τον συμπατριώτη μας
Ευστάθιο Ιωαν. Τσεντούρο.
Μια ιστορική πτυχή της ζωής του παπα Νίκου που ήταν γεμάτη από πολλές ιστορικές στιγμές από το Τεπελένι και την Κορυτσά ως έφεδρος ανθυπολοχαγός και τον αγώνα του εναντίον του κατακτητή με το ψευδώνυμο «Μπότσαρης», με αιχμαλωσίες, τραυματισμούς αλλά και πολλές ηρωικές πράξεις. Ο παπαΝίκος να σημειώσουμε ποτέ δεν διατυμπάνιζε τα κατορθώματά του ούτε διεκδικούσε "αναγνώριση αγωνιστή" γιατί απλά όπως μας έλεγε έκανε αυτό που έπρεπε!
Το γεγονός που δημοσιεύουμε δυστυχώς ήταν από τα μαύρα χρόνια του πρώτου εμφυλίου στα βουνά των Καλαβρύτων με τον άδικο χαμό "αδελφών από χέρια "αδελφών". Τραγική φιγούρα του τραγικού περιστατικού η Ευαγγελία Ρ., που φιλοξενήθηκε έως το τέλος της ζωής της και για αρκετά χρόνια, στο Καλλιμανοπούλειο Καλαβρύτων. Για να συμπληρώσουμε το ιστορικό, τους νεκρούς, τους είχε βρει κρεμασμένους ο μικρός τότε Παναγιώτης (Τάκης) Κυριαζής και πολύ αργότερα γαμπρός του παπα Νίκου, ο οποίος και τον ειδοποίησε.
Προηγήθηκε δίκη παρωδία - ανταρτοδικείον εις την τoπoθεσίαν «lτιές και πολλά φρικτά βασανιστήρια. Πυρπόλησις της γενειάδος του ιερέα, εξευτελιστικός χορός, περιϋβρισις, κύλισμα - δεμένοι «κουβαρέ» σε κατηφορικά μεσανάρια, ως και άγριο ξυλοκόπημα με οζώδεις κλάδους ελάτης.
Απηγόρευσαν δε, την ταφήν των, το πένθος εις του οικείους των, και κάθε μικρό - συγκέντρωσιν συγγενών και συγχωριανών, προς τούτο.
Τότε, εντελώς μοναχό του, ένα 30χρονο παληκάρι του Λεχουρίου και υποψήφιος (τότε) προς χειροτονίαν, ιερεύς, ΤΟΛΜΗΣΕ!!! -Ήταν ό μακαριστός και μετέπειτα ιερεύς και του χωριού του, πατήρ Νικόλαος Τσάφος.
Ο άνδρας τούτος:
. Εφάνη περιφρονητής και ανώτερος πάσης απειλής.
. Εδείχθη υπέρτερος παντός φόβου και καταφρονητής παντός κινδύνου. Με μοναδική τόλμη, σαν την Αντιγόνη του Σοφοκλέους ετήρησε τον άγραφο και Θεϊκό Νόμο. Πήγε στην «Πουλιόβρυση» ( το οδήγησε ο 16χρονος τότε Παναγιώτης (Τάκης) Κυριαζής, μετέπειτα γαμπρός του), έσκαψαν τάφους σε δύσβατο μέρος εκεί κοντά, και αφού τους εδιάβασε την νεκρώσιμον ακολουθίαν τους έθαψε. Έτσι δεν τους έφαγαν τα «ζούδια» και τα όρνεα. Μετά δε από πάρα πολλά χρόνια έγινε η μεταφορά των οστών τους στο οικείο Κοιμητήριο του Λειβαρτζίου.
Αυτός ήταν πέραν των τόσων άλλων αρετών του, ο επί πολλές δεκαετίες (ίσως και ό παλαιότερος) ανταποκριτής της «ΦΩΝΗΣ των ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ» στο Λεχούρι.
Ο για Χριστόν, Ελλάδα, οικογένεια μαχόμενος με το ψευδώνυμον «Μπότσαρης» της Eθνικής μας Aντιστάσεως. Ο Διάκονος του Ιερού Θυσιαστηρίου επί 6 περίπου δεκαετίες.
Αιωνία αυτού η μνήμη.
Επί πλέον, τούτο το «θυμητάρι» εκ μέρους όλων μας, ας είναι, ένα κεράκι, λίγο λιβάνι και μερικά αγριολούλουδα στο κοινό μνήμα των 5 νοικοκυραίων του ευάνδρου Λειβαρτζίου, στη μνήμη τον άδικο χαμό τους.
Τούτο, πάντα, με πνεύμα αληθινής χριστιανικής μεγαλοψυχίας - συγχωρήσεως. Για να τα θυμούνται οι παλιοί και να τα μαθαίνουν οι νέοι να παραδειγματίζονται.
Ευστράτιος Ιωαν. Τσεντούρος (Απανωρουγίτης Κερασοβινός)
ΣΗΜ: Ο παπαΝίκος είναι ο παππούς εκ μητρός του εκδότη της εφημερίδας "ΩΡΑ των ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ και διαχειριστή του "ΚΑΛΑΒΡΥΤΑ-NEWS", Νίκου Κυριαζή
