Ζωή Ψαρρού, Μια γυναίκα για την Τέχνη

Το νεοκλασικό κτίριο που στεγάζεται η Πινακοθήκη της Αναστασίας Ευσταθίου Η Ακράτα ευτύχησε να έχει ανθρώπους που αγαπούν τη...

Το νεοκλασικό κτίριο που στεγάζεται η Πινακοθήκη

της Αναστασίας Ευσταθίου

Η Ακράτα ευτύχησε να έχει ανθρώπους που αγαπούν την Τέχνη και τον τόπο τους. Ένας τέτοιος άνθρωπος είναι η δωρήτρια Ζωή Ψαρρού, η γυναίκα που οφείλει τη δημιουργία της ηΠινακοθήκη Ακράτας (Π.Α.)

Γεννημένη στην Ακράτα, τέλειωσε το ιστορικό γυμνάσιο της πόλης και έφυγε για την πρωτεύουσα όπου δούλεψε ως τραπεζική υπάλληλος στην Εθνική Τράπεζα. Συνταξιοδοτήθηκε, αλλά η αγάπη της για την Τέχνη την οδήγησε να εργαστεί στην γκαλερί ΑΡΓΩ στο Κολωνάκι. Εκεί για δυόμισι περίπου χρόνια ήρθε σε επαφή με ανθρώπους των Γραμμάτων και των Τεχνών.

Στη συνέχεια, ίδρυσε το δικό της χώρο Τέχνης στο Χαλάνδρι, τη γκαλερί «Χρυσόθεμις», την οποία και διηύθυνε με αξιοθαύμαστη προσήλωση από το 1979 έως το 2010. Για τρεις δεκαετίες ανέδειξε καλλιτέχνες, στήριξε ιδιαίτερα τους νέους εικαστικούς, προώθησε νέες καλλιτεχνικές τάσεις μέσα από ατομικές και ομαδικές εκθέσεις. Μια γυναίκα που επέλεξε συνειδητά την αποκέντρωση για να προβάλει νέους εικαστικούς δημιουργούς.

Ήμαστε ακόμα τότε Δήμος Ακράτας όταν το 1994 η Ζωή Ψαρρού δώρισε 55 σημαντικά έργα τέχνης σπουδαίων Ελλήνων εικαστικών από την προσωπική της συλλογή στη γενέτειρά της.

Τόσο η λειτουργία της πρώτης περιφερειακής γκαλερί –όχι στο κέντρο των Αθηνών, αλλά σε μια συνοικία της- όσο και η Π.Α. στηρίχτηκαν από τα πρώτα τους βήματα από τους αντίστοιχους Δήμους.

Το 2005 ο δήμαρχος Χαλανδρίου βράβευσε τη Ζωή Ψαρρού για την προσφορά της στον πολιτισμό και βέβαια τη χρονιά που εκτέθηκε για πρώτη φορά η συλλογή της στην Αναγέννηση Ακράτας (1995) τιμήθηκε ως ευεργέτιδα από τον Δήμο Ακράτας. Τα έργα έτυχαν μεγάλης αποδοχής από το κοινό, η δε αξία τους σήμερα είναι ανεκτίμητη.

Το 2006 τυπώθηκε πολυτελής κατάλογος με τα έργα της συλλογής από το Δήμο Ακράτας. Η συλλογή, όπως αναφέρει η ιστορικός τέχνης Ιωάννα Αλεξανδρή, «αποτελεί ένα επιλεκτικό πανόραμα της καλλιτεχνικής παραγωγής των τελευταίων τριάντα χρόνων».

Η Π.Α. φιλοξένησε όλα αυτά τα χρόνια αξιόλογους εικαστικούς, ζωγράφους, χαράκτες, γλύπτες, κεραμίστριες και ντόπιους καλλιτέχνες. Πλήθος ανθρώπων του πνεύματος την επισκέφτηκαν τους καλοκαιρινούς μήνες. Μαθητές των σχολείων της περιοχής γνώρισαν τη συλλογή με ξεναγό την ακρατινή ζωγράφο Μάρω Κουμπή, ζωγράφισαν, μυήθηκαν στη μαγεία της ζωγραφικής, όπως οραματίστηκε η δωρήτρια.

Κι ύστερα ήρθαν… όχι οι μέλισσες, όπως έγραψε ο Ξανθούλης, αλλά ο τυφώνας Καλλικράτης. Η άλλοτε Δημοτική Π.Α. εντάχθηκε στο Ν.Π.Δ.Δ. του Τμήματος Πινακοθήκη Ακράτας –Πολιτιστικός Οργανισμός Ακράτας. Από τον Οκτώβριο του 2011 είμαι αναπληρωματικό (!) μέλος της Επιτροπής Εργασίας (!) της Π.Α., «τίτλο» που παρέλαβα με αριθμό απόφασης, παρακαλώ, κλπ. από τη νέα δημοτική αρχή του νεοσύστατου δήμου Αιγιάλειας.

Από τότε μέχρι σήμερα, Ιούνιος του 2012, δεν γνωρίζω να πραγματοποιήθηκε κάποια συνεδρίαση ή έστω μία συνάντηση για το τι μέλλει γενέσθαι με τη Π.Α. και τα λειτουργικά της έξοδα. Ένας και μοναδικός είναι ο λόγος που δεν παραιτήθηκα όταν παρέλαβα το «διορισμό μου». Κι αυτός ήταν οσεβασμός στο πρόσωπο της Ζωής Ψαρρού και για να μην προδώσω κι εγώ, όπως οι ιθύνοντες, το όνειρό της για ένα ζωντανό χώρο τέχνης στην περιφέρεια. Μόνο και μόνο γι’ αυτήν την γυναίκα παρέμεινα μέλος μιας ανενεργούς Επιτροπής, της οποίας ομολογώ ποτέ δεν κατάλαβα το νόημα της δημιουργίας, αν σκεφτούμε το έργο των Επιτροπών στην Ελλάδα.

Τα πράγματα, ευτυχώς, κύλησαν μόνα τους, με την αγάπη εκείνων που δεν αφήνουν να χαθεί από τον τόπο τους η ανεκτίμητη δωρεά της Ζωής Ψαρρού. Στο νεοκλασικό στην πλατεία Ελευθερίας που αγοράστηκε από το Δήμο Ακράτας γι’ αυτό το σκοπό το 1995, εκτίθενται κι αυτό το καλοκαίρι με πρωτοβουλία της έργα ζωγραφικής και χαρακτικής των αναγνωρισμένων και βραβευμένων εικαστικών Βασίλη Διονυσόπουλου, Εύας Μελά και Φωτεινής Στεφανίδη. Ο επισκέπτης της έκθεσης εκτός από την περιήγηση στο χώρο θα έχει τη δυνατότητα να αγοράσει έργα αλλά και αντίγραφα σε προσιτές τιμές.

Η έκθεση θα διαρκέσει ως τις 30 Αυγούστου. Λειτουργεί καθημερινά από τις 7.00 μ.μ. έως τις 10.00 μ.μ. Αξίζει να ανέβει κάποιος στο ιστορικό κέντρο της Ακράτας μόνο γι’ αυτό το λόγο.

Τα εγκαίνια της έκθεσης πραγματοποιήθηκαν το Σάββατο 14 Ιουλίου. Λιγοστό το φιλότεχνο κοινό που τίμησε την εκδήλωση. Δεν είναι εύκολο για τον Έλληνα να εγκαταλείψει τη θερινή ραστώνη, τη γκρίνια και την κοινωνική αφασία που τον δέρνει χρόνια τώρα, για να επισκεφτεί μια ομαδική έκθεση ζωγραφικής σπουδαίων καλλιτεχνών στον τόπο του. Στην Ελλάδα, που τα μπάνια του λαού δεν διακόπτει ούτε η τρόικα ούτε η πύρινη λαίλαπα, ακόμα και οι διοργανωτές λάμπουν διά της απουσίας τους από την ημέρα έναρξης της έκθεσης κι ας υπογράφουν την πρόσκληση.

Η Ζωή Ψαρρού όμως δεν το βάζει κάτω. Την ημέρα των εγκαινίων καλωσόρισε τους καλλιτέχνες, ευχαρίστησε όλους όσους βοήθησαν στο στήσιμο της έκθεσης και ιδιαίτερα την ομάδα στήριξης της Π.Α. Αν και γυναίκα χαμηλών τόνων είπε το παράπονό της για την έλλειψη εκπροσώπησης από το Δήμο, τονίζοντας συνάμα και την απουσία οικονομικής στήριξης για την κάλυψη των λειτουργικών εξόδων.

Μια γυναίκα με όραμα για την Ακράτα του Πολιτισμού. Μια γυναίκα που παλεύει για το όνειρό της, έχοντας δίπλα της ανθρώπους που βάζουν πλάτη. Ίσως, γιατί πιστεύει ότι η Ακράτα θα επιβιώσει στη νέα καλλικρατική εποχή έχοντας σύμμαχό της τον πολιτισμό. Θα προσπεράσει ακόμα και την αδιαφορία εκείνων που θα έπρεπε να σκύψουν με σεβασμό στην ιστορία της πόλης.