Στο τότε και στο σήμερα

Του Αλέξη Λεχουρίτη    Τότε Παρασκευή 06 Μαΐου 2011... Έκπληξη και πολλά ερωτήματα προκαλεί η απόφαση της προέδρου της αυστριακής Β...

Του Αλέξη Λεχουρίτη   

Τότε Παρασκευή 06 Μαΐου 2011...

Έκπληξη και πολλά ερωτήματα προκαλεί η απόφαση της προέδρου της αυστριακής Βουλής, Μπάρμπαρα Πράμερ, να ματαιώσει την προγραμματισμένη παρουσίαση του έργου Μαουτχάουζεν του Έλληνα συνθέτη Μίκη Θεοδωράκη, στη χθεσινή τελετή μνήμης των θυμάτων του Ναζισμού στην αυστριακή Εθνοσυνέλευση, με την ευκαιρία της 66ης επετείου της απελευθέρωσης του πρώην ναζιστικού στρατοπέδου συγκέντρωσης Μαουτχάουζεν.

Απόφαση-προσβολή

Δημοσιογραφικοί κύκλοι στη Βιέννη, έκαναν λόγο για απόφαση - προσβολή στο πρόσωπο του Μίκη Θεοδωράκη του οποίου το όνομα, όπως σημείωναν, ταυτίστηκε, με τον, χωρίς εθνικές ή άλλες διακρίσεις, αγώνα του ανθρώπου για την υπεράσπιση της Δημοκρατίας.

Ο ίδιοι επισήμαναν επιπλέον, πως με τη ματαίωση της παρουσίασης του συγκεκριμένου έργου, προσβάλλεται και η μνήμη του Έλληνα συγγραφέα, ποιητή και Ακαδημαϊκού, Ιάκωβου Καμπανέλλη, ο οποίος πέθανε πρόσφατα και είναι αυτός που έγραψε τα ποιήματα του Μαουτχάουζεν. Ο Καμπανέλλης υπήρξε κρατούμενος στο ομώνυμο ναζιστικό στρατόπεδο συγκέντρωσης.

Τότε καυστηρίαζα τους Αυστριακούς για την πράξη τους απέναντι στον Μίκη Θεοδωράκη.

Άραγε αν ζούσε ο συμπατριώτης τους Βόλφγκανγκ Αμαντέους Μότσαρτ την ίδια άποψη θα είχε για τον συνθέτη και μουσικό Μίκη Θεοδωράκη;

Σήμερα Παρασκευή 21 Σεπτεμβρίου 2012...

Στα Καλάβρυτα συγκαλείται το Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Καλαβρύτων στο Δημοτικό Κατάστημα με θέματα ημερήσιας διάταξης, εκ των οποίων και το θέμα :

"Περί μετάβασης της Φιλαρμονικής του Δήμου, στις 3 Οκτωβρίου 2012, στην Αθήνα, για την πραγματοποίηση συναυλίας με σύγχρονη (ροκ, ποπ, τζαζ) και κλασική (με έργα Μπετόβεν, Μπαχ, Μότσαρτ και λοιπών) μουσική, στην κατοικία του πρέσβη της ομοσπονδιακής δημοκρατίας της Γερμανίας για την επέτειο της επανένωσης των Γερμανιών και την πτώση του τείχους του Βερολίνου που χώριζε την Ευρώπη".

Σήμερα πρέπει να Αποφασιστεί για το αν θα παραστεί ή όχι η Φιλαρμονική του Δήμου στην εκδήλωση του Γερμανού πρέσβη για την επέτειο της επανένωσης των Γερμανιών και την πτώση του τείχους του Βερολίνου.

Ήμουν νεαρός τότε που έβλεπα στην τηλεόραση την νεολαία της Ανατολικής Γερμανίας να προσπαθεί με νύχια και με δόντια να γκρεμίσει το τοίχος που είχαν δημιουργήσει "άλλοι" για αυτούς.

Δεν θυμάμαι πόσες ταινίες και πόσα ντοκιμαντέρ έχουν γυριστεί για αυτό το "τοίχος".

Ζούσα την αγωνία, τον πόνο τους, την δίψα τους για ελευθερία.

Είχα γαλουχηθεί από την Νόνα μου με αυτά τα αισθήματα, διότι πάντα μας έλεγε για την "κατάρα" του πολέμου, την διχόνοια του λαού σε περιόδους πολέμου.

Μην ξεχνάμε ότι ήταν μια από της χήρες της 13ης Δεκεμβρίου 1943.

Τα χρόνια πέρασαν και το τοίχος του Βερολίνου έπεσε, όχι δια μαγείας αλλά από τους αγώνες που έκαναν αυτοί οι νέοι.

Ήταν μια ιστορική μέρα ενός λαού που δεν έχει να μας δείξει και πολλές ευχάριστες σελίδες από την ιστορία του.

Σας διαβεβαιώνω πως πάρα πολλοί Γερμανοί ντρέπονται για την ιστορία τους και αυτοί η μέρα είναι μια ηλιαχτίδα στην ιστορία τους.

Στον πολιτισμένο κόσμο που λέμε ότι ζούμε, πιστεύω πως δικαιούνται, να έχουν μια επέτειο για αυτήν την ιστορική μέρα της πτώσης του τοίχους του Βερολίνου.

Εμείς σαν πολιτισμένο κράτος με τόσα χρόνια ιστορία, με έναν πολιτισμό που αναγνωρίζει όλη η υφήλιο, γιατί στρουθοκαμηλίζουμε για την εκδήλωση που θα γίνει για την πτώση του τοίχους του Βερολίνου στο σπίτι του Γερμανού πρέσβη;

Γιατί θα παραβρεθεί η Φιλαρμονική του Δήμου μας ή κάποια μέλη αυτής στην εκδήλωση του Γερμανού πρέσβη;

Μήπως τελικά έχουμε χάσει με όλα αυτά που μας συμβαίνουν και τον πολιτισμό μας;

Από μεγαλύτερους από εμένα πάντα άκουγα την έκφραση "η μουσική ενώνει τους λαούς".

Σήμερα βλέπω πως η μουσική δημιουργεί έχθρες ανάμεσα στους συμπολίτες μου. Έχω μπερδευτεί με όλα αυτά τα "παιχνίδια" που γίνονται σε παγκόσμιο αλλά και τοπικό επίπεδο και σκέφτομαι τα λόγια της Νόνας μου όταν πρώτο ήρθαν Γερμανόπουλα στα Καλάβρυτα...

"Δεν φταίνε τα παιδιά για ότι έκαναν οι Παππούδες τους σε εμάς".

Με την αφέλεια της ηλικίας μου τότε την ρώτησα γιατί το λέει.

"Στρατιώτες ήταν, όπως θα ήταν και οι δικοί μας, διαταγές έπαιρναν".

Τελικά ο κόσμος που ζούμε από τότε μέχρι και σήμερα δεν έχει αλλάξει ...οι Άνθρωποι έχουν αλλάξει.

Αλέξης Λεχουρίτης 

Ενημέρωση για όλες τις ειδήσεις των Καλαβρύτων και της ορεινής Αχαΐας με ένα στη σελίδα του kalavrytanews.com.