«Ανοξείδωτη Μνήμη»

«Μικρασία. Από τις εύφορες μέρες στον τρόμο της καταστροφής. Μια οικογένεια σέρνεται από το πάτριο Ναζλί, στα μονοπάτια της Ανατολίας. Α...

«Μικρασία. Από τις εύφορες μέρες στον τρόμο της καταστροφής. Μια οικογένεια σέρνεται από το πάτριο Ναζλί, στα μονοπάτια της Ανατολίας. Αρπάζεται από το αόρατο δίχτυ της αγάπης, ορθώνει την ανθρωπιά της μπροστά στα Τάγματα Εργασίας. Η ζωή ξεδιπλώνει τα μίλια της πάνω στις ράγες του σιδηρόδρομου που καταλήγει στην καμένη Σμύρνη. Παιδικές περιπλανήσεις ανάμεσα στα αποκαΐδια και στα ίχνη της σφαγής.

Προσφυγιά στη νέα πατρίδα, μαζική ταπείνωση, τα πρώτα αβέβαια βήματα στον άγνωστο τόπο. Το ματαιωμένο όνειρο της μόρφωσης και η εφηβεία στο μεροκάματο. Κατοχή, όταν σεμνά ξεπερνιούνται τα όρια της ανθρώπινης αντοχής. Το στιβαρό χτίσιμο της επιβίωσης, το πυρίμαχο της αγάπης.

Το κεντρικό πρόσωπο του βιβλίου, ο Αρίστος, δεν είναι ήρωας. Είναι ένα παιδί που ατσαλώνεται στις δυσκολίες, ένας άντρας που σφίγγει τα δόντια και προχωρεί. Ένας άνθρωπος που μέσα από την ταλαιπωρία και τη ματαίωση κρατάει το κουράγιο και την υπερηφάνεια να αναζητήσει τον έρωτα και να χτίσει στέρεα την ευτυχία».

• Ένα ακόμα μυθιστόρημα, που μοσχοβολάει Ελλάδα, έρχεται τον Οκτώβρη σε ΟΛΑ τα βιβλιοπωλεία με τον «Άνεμο»

Δείτε ένα διπλό μικρούλι δείγμα γραφής, έτσι όπως δημοσιεύεται στο πίσω εσώφυλλο:

«Στην καμπή της δημοσιάς φάνηκε επιτέλους το φρικτό καραβάνι. Σκούρο, μακρύ, αργόσυρτο σκουλήκι. Εξαθλιωμένοι άντρες κάθε ηλικίας. Τα ρούχα τους, ράκη χωρίς σχήμα, κρέμονται από τα ταλαίπωρα κορμιά τους. Άλλοι με ξεχαρβαλωμένα παπούτσια, άλλοι με ξυλοτσόκαρα, άλλοι με κουρέλια δεμένα στα ματωμένα πόδια τους, σέρνουν τα βήματά τους προς το κέντρο της μικρής πόλης. Βογκητά, κλάματα, οιμωγές και μια λέξη που ξεκίνησε σαν μοναχικός στεναγμός κι ενώθηκε με τη λέξη του διπλανού, και του άλλου, και του άλλου, κι έγινε αλλόκοτος ψαλμός: νερό, νερό, λίγο νερό, αδέρφια…»

«Το σκληρό ξυράφι τής πληγιάζει το κεφάλι. Οι καστανόξανθες μπούκλες πέφτουν μια μια στο χώμα και στην ποδιά της. Οι πυκνές της μπούκλες, που όταν τις χτένιζε η μάνα της έπλεκε μέσα ματόχαντρα, μην την ματιάσουν. Τα δάκρυα κυλούν στρογγυλά, σιωπηλά μέχρι το στήθος της, της μουσκεύουν τη ρόμπα. Τα μάτια της θολώνουν. Δεν μπορεί πια. Κουράστηκε. Παραδόθηκε. Αυτή η πανέμορφη, «γκιουζέλ γκελίν» την φώναζε η γειτονιά, με τα κρασάτα μάτια και τα ροδαλά μάγουλα. Η «ωραία νύφη», είκοσι πέντε χρόνων και τέσσερα παιδιά. Είκοσι πέντε χρόνων και άντεξε τόσα βάσανα. Δεν μπορεί πια. Λυγίζει».

• Η Πολύμνια Κοσσόρα γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Νέα Ιωνία, με πατέρα Μικρασιάτη πρόσφυγα και μητέρα Αθηναία. Σπούδασε Οικονομικές Επιστήμες, Διοίκηση και είναι Fellow του Life Management Institute των ΗΠΑ. Μιλάει Αγγλικά, Γαλλικά και Γερμανικά και έχει παρακολουθήσει σεμινάρια Επικοινωνίας, Διοίκησης, Ηγεσίας και Εργασιακής Ψυχολογίας στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.

Για πολλά χρόνια έκανε καριέρα ως στέλεχος πολυεθνικής εταιρείας. Στα χρόνια της δουλειάς και της δημιουργίας ταξίδεψε, μαθήτευσε, δίδαξε, γνώρισε πολλούς ανθρώπους και ιδέες. Άκουσε ιστορίες, είπε ιστορίες, έφτιαξε κι άλλες μέσα της. Τώρα, στα χρόνια της ωριμότητας θέλησε να μοιραστεί κάτι από τη μυστική της συλλογή. Το «Ανοξείδωτη Μνήμη» είναι το πρώτο της βιβλίο και βασίζεται σε μια αληθινή ιστορία.

Η Πολύμνια Κοσσόρα ζει στη Νέα Μάκρη, είναι παντρεμένη και έχει δυο γιους.

Ενημέρωση για όλες τις ειδήσεις των Καλαβρύτων και της ορεινής Αχαΐας με ένα στη σελίδα του kalavrytanews.com.