Παγκόσμια Ημέρα για την Τρίτη Ηλικία

Του Αλέξη Λεχουρίτη    Σέβομαι και εκτιμώ απεριόριστα την τρίτη ηλικία, τις αγαπημένες μας γιαγιάδες και τους αγαπημένους μας παππούδε...

Του Αλέξη Λεχουρίτη   

Σέβομαι και εκτιμώ απεριόριστα την τρίτη ηλικία, τις αγαπημένες μας γιαγιάδες και τους αγαπημένους μας παππούδες.…

ίσως επειδή δεν γνώρισα παππούδες λόγο τον γεγονότων (13-12-1943) στα Καλάβρυτα.

Ο άνθρωπος όταν βρεθεί στην τρίτη ηλικία κοιτάζει προς τα πίσω, για να θυμηθεί τη ζωή του σαν νέος και να κάνει τον απολογισμό του.

Είναι η στιγμή που αισθάνεται μελαγχολία για αυτά που δεν θα ξανάρθουν.

Όταν είσαι στην Τρίτη ηλικία, είναι η εποχή που μπορείς να δεις τον κόσμο με άλλο μάτι, τότε μπορείς να δώσεις σημασία σε απλά πράγματα ,που σαν νέοι παραβλέπουμε και δεν έχουμε την ωριμότητα να εκτιμήσουμε.

Πολλά άτομα που βρίσκονται στην Τρίτη ηλικία έχουν αποκτήσει εγγόνια, πράγμα που τους κάνει να νιώθουν χαρά γιατί μπορούν να χαρούν την παιδική παρουσία κοντά τους και την θετική αύρα που τα νεαρά άτομα εκπέμπουν.

Την περίοδο αυτή πολλά άτομα από την Τρίτη ηλικία παραπονούνται και επιζητούν την προσοχή των άλλων.

Γίνεται γιατί αισθάνονται ότι σε αυτήν την ηλικία τους παραγκωνίζουμε.

Είναι η εποχή που πρέπει να έχουμε υπομονή μαζί τους όπως με τα μικρά παιδιά.

Είναι μεγάλο το πρόβλημα που αντιμετωπίζουν με το αίσθημα της εγκατάλειψης από το οικείο περιβάλλον τους.

Είναι γεγονός πως οι συνθήκες της σημερινής ζωής έχουν αλλάξει, παλιά ο άνθρωπος γερνούσε στο σπίτι που μεγάλωνε με τα παιδιά του, τριγυρισμένος από τα εγγόνια του.

Σήμερα πολλές φορές τα παιδιά ζουν σε δικό τους σπίτι, πολλές φορές ακόμη και σε άλλη πόλη.

Στις μέρες μας πολλά από τα άτομα της τρίτης ηλικίας δεν μπορούν να φροντίσουν τον εαυτό τους, από το ζευγάρι ο ένας ηλικιωμένος έχει φύγει από την ζωή ,σε τέτοια ηλικία υπάρχουν προβλήματα υγείας και εμείς τα παιδιά συχνά αναγκαζόμαστε για διάφορους λόγους ο καθένας μας, να τους απομακρύνουμε από κοντά μας ή στην καλύτερη περίπτωση να βάλουμε κάποια οικιακή βοηθό να τους προσέχει …και στην τελευταία τους στέλνουμε σε κάποιο ίδρυμα και τους επισκεπτόμαστε ανάλογα με το χρόνο που έχουμε ή και καθόλου!

Με δικαιολογία την πίεση του χρόνου μας, του τρόπου ζωής μας ξεχνάμε ή βρίσκουμε βαρετή μια επίσκεψη σε αγαπημένα μας πρόσωπα.

Είναι η στιγμή όμως που πρέπει να μην ξεχνάμε ότι η μοναξιά είναι ο μεγαλύτερος φόβος των περισσοτέρων από εμάς, μικρών και μεγάλων.

Τα άτομα της τρίτης ηλικίας αξίζουν μια καλύτερη τύχη από αυτό, είναι κρίμα να νιώθουν αυτήν την αδικία, είναι άσχημο να αισθάνονται ότι τους θεωρούμε βάρος.

Μπορούμε να τους δώσουμε χαρά με το να μην τους ξεχνάμε, με το να τους έχουμε κοντά μας, με το να τους επισκεφτούμε όπου και αν είναι. Να τους δείξουμε ότι υπάρχουν και τους αγαπάμε.

Είναι σίγουρο πως κοιτάζουν από το παράθυρο και περιμένουν να ανοίξει η πόρτα, να έρθουμε. Να τους αφιερώσουμε λίγο από το χρόνο μας που για αυτούς είναι ελπίδα, παρηγοριά και χαρά.

Ας θυμηθούμε ότι αυτοί οι Άνθρωποι μας μεγάλωσαν πολλές φορές με δυσκολίες και στάλθηκαν δίπλα μας, συχνά θυσιάζοντας τη δική τους ζωή.

Ας βάλουμε στην θέση τους τον εαυτό μας , δεν θα θέλαμε τη μοναξιά, δεν θα θέλαμε να νιώθουμε ότι μας ξέχασαν.

Αν τέτοιο παράδειγμα θέλουμε να δίνουμε στους νεότερους ,να μην ξεχνάμε ότι με τον ίδιο τρόπο θα μας φερθούν.

Ας διαθέσουμε λίγο από το χρόνο μας στα άτομα της τρίτης ηλικίας, τις αγαπημένες μας γιαγιάδες και τους αγαπημένους μας παππούδες.

Κάθε ηλικιωμένος είναι και δικός μας παππούς και δικιά μας γιαγιά…

ένα χαμόγελο, μια καλή κουβέντα δεν στοιχίζουν κανένα ευρώ.

Υ.Γ.Η φωτογραφία είναι από εκδήλωση στην οποία τιμήθηκαν παλιοί εργαζόμενοι στον Οδοντωτό οι οποίοι σήμερα βρίσκονται στην τρίτη ηλικία.

Αλέξης Λεχουρίτης
Δημιουργός-Διαχειριστής
odontotos.com

Ενημέρωση για όλες τις ειδήσεις των Καλαβρύτων και της ορεινής Αχαΐας με ένα στη σελίδα του kalavrytanews.com.