Η πλακοπαγίδα!..

του Άγγελου Σακκέτου   Μια κατάθεση ψυχής για μια ημέρα, σαν τη σημερινή, όπου τα παλιά τα χρόνια το χιόνι σκέπαζε τις στέγες των σπιτιώ...

του Άγγελου Σακκέτου  

Μια κατάθεση ψυχής για μια ημέρα, σαν τη σημερινή, όπου τα παλιά τα χρόνια το χιόνι σκέπαζε τις στέγες των σπιτιών, αλλά όχι τις καρδιές των ανθρώπων!.. Κι ας θέριζε η πείνα τον φτωχό!.. Κι ας θέριζε η ανέχεια τον κοσμάκη!..

Νικολοβάρβαρα!.. Και το χιόνι δεν είχε σταματημό!.. Έπεφτε απ’ το πρωί και η φύση γύρω είχε στολιστεί σαν νύφη!.. Παντού έβλεπες ένα απέραντο κατάλευκο σεντόνι!..

Δέντρα και κλαδιά έγερναν κάτω από το βάρος του χιονιού, ενώ οι νιφάδες χόρευαν ασταμάτητα στροβιλίζοντας σαν μικροσκοπικές νεράϊδες του «λευκού θεού», όπως είναι ο χιονιάς!

Ο αδελφός μου κι εγώ είχαμε στήσει πλακοπαγίδες μπας και πιάσουμε κανένα σπουργίτι να το φάμε, αφού η πείνα «θέριζε» το στομάχι μας, αφού οι γονείς μας είχαν πάει στο δάσος να κόψουν ξύλα για το τζάκι του σπιτιού!

Τι ήταν η πλακοπαγίδα; Ανοίγαμε μια μικρή γούβα στο χώμα και πάνω σ’ αυτήν ορθώναμε μια μικρή πλάκα (σχιστόλιθο) επικλινώς προς το έδαφος ώστε να σχηματίζει οξεία γωνία. Στο ανοιχτό μέρος στηρίζαμε ελαφρώς ένα κάθετο λεπτό ξύλο, πάνω στο οποίο τοποθετούσαμε το δόλωμα (συνήθως σκουλήκι). Μόλις το σπουργίτι τσιμπούσε το δόλωμα, έπεφτε απότομα η πλάκα και το πλάκωνε (εξ ου και ο όρος «πλακοπαγίδα») στη γούβα όπου είχαμε ανοίξει.

-- Τσίμπησε;

-- Μπα, έφυγε!..

Έφυγε, λοιπόν, και δεν κάθισε το σπουργίτι να γίνει το επόμενο θύμα της δικής μας πείνας!.. Αλλά είχαμε μεγάλη υπομονή!... Περιμέναμε!... Έτσι κι αλλιώς ήταν η μοναδική ελπίδα για να φάμε λίγο κρέας!..

Ήδη πλάθαμε με τη φαντασία μας τα σπουργίτια να είναι … τηγανισμένα μέσα στο ξύγκι (= χοιρινό λίπος) και να τρώμε το ροδοψημένο κρέας τους με βουλιμία, ώστε να κορέσουμε (=χορτάσουμε) όσο μπορούσαμε την μεγάλη πείνα, που όσο περνούσε η ώρα δυνάμωνε περισσότερο! Άλλωστε τι νομίζετε ότι είναι ένα σπουργίτι; Ούτε μια χαψιά, που λέει ο λαός!

--Τσίμπησε;

--Μπα, έφυγε κι αυτό!..

--Τα άλλα παιδιά, ρε Γιάννη, έπιασαν πέντε σπουργίτια κι εμείς κανένα!

--Τι να κάνουμε, ρε Αγγελή, δεν μας θέλει ο Θεός!..

Αγγελής ήταν το χαϊδευτικό μου όνομα (μερικά αδέλφια μου έτσι με φωνάζουν ακόμη και σήμερα), αλλά φαίνεται ότι η τύχη δεν μας ήθελε εκείνη την ημέρα!.. Αν και Άγγελος στο όνομα, φαίνεται ότι ο … διάβολος έσπαγε αλλού το ποδάρι του!..

-- Οχτώ!

--Τι οχτώ;

--Οχτώ σπουργίτια έπιασαν οι άλλοι!..

Η αγωνία έφτανε στο κατακόρυφο!.. Κι όσο σκεφτόμουνα τη φράση του αδελφού μου ότι «δεν μας θέλει ο Θεός!», γελούσα από μόνος μου αφού η αγάπη του Θεού εξαντλείτο στον … αριθμό των σπουργιτιών που θα μας επέτρεπε να πιάσουμε ή όχι μέσα στο χιόνι!..

--Γιατί γελάς;

--Μ’ αυτό που είπες!

--Γέλα όσο θέλεις!... Εμείς πάντως δεν θα πιάσουμε ούτε ένα σπουργίτι!..

Δεν πρόλαβε να τελειώσει τη φράση και ιδού το θαύμα!.. Η πλακοπαγίδα του αδελφού μου έπεσε και πλάκωσε ένα σπουργίτι!..

--Να το!.. Το πιάσαμε!..

Τρέχει ο αδελφός μου να πιάσει το σπουργίτι, αλλά τι ειρωνεία!.. Το σπουργίτι δεν είχε πάθει τίποτα διότι ο Γιάννης είχε ανοίξει μεγάλη γούβα και μόλις πήγε να σηκώσει την πέτρα, για να το πιάσει, αυτό έκανε φτερά!

Για να μην τον απογοητεύσω, του είπα ότι … ο Θεός είναι μεγάλος και θα μας στείλει άλλο σπουργίτι, αλλά ο Γιάννης (που ήταν μικρότερος σε ηλικία από μένα) ήταν απαρηγόρητος με την γκάφα του. Ούτε που ήθελε να μιλήσει!..

--Να το!.. Δεν σου το είπα;

--Πιάστο εσύ, μου είπε. Εγώ δεν έχω τύχη! Κι έσκυψε το κεφάλι από στενοχώρια.

Πηγαίνω να πιάσω το σπουργίτι, αλλά επειδή είχα ανοίξει κι εγώ μεγάλη γούβα, κατάλαβα ότι το σπουργίτι δεν είχε πάθει τίποτε. Οπότε έκανα δήθεν λάθος και σήκωσα αργά-αργά την πλάκα με αποτέλεσμα το σπουργίτι να κάνει κι αυτό φτερά!

--Γιατί το άφησες να φύγει;

-- !!

--Γιατί το άφησες να φύγει;

--!!

Στην δική μου σιωπή, κατάλαβε γιατί το έκανα και είδα ένα δάκρυ να κυλάει στο πρόσωπό του… Κι εκείνες οι νιφάδες του χιονιού να στροβιλίζουν τόσο πολύ!.. Μα τόσο πολύ!..

Άγγελος Σακκέτος 

Ο Άγγελος Παν. Σακκέτος γεννήθηκε το έτος 1950 στο χωριό Βεσίνι Καλαβρύτων. Σπούδασε δημοσιογραφία, δημοσιολογία και κοινωνικές επιστήμες. Συνέχισε τις σπουδές του στο Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, ενώ παράλληλα αρθρογραφούσε σε διάφορες εφημερίδες και περιοδικά γνωστών δημοσιογραφικών οργανισμών και συγκροτημάτων, την ίδια στιγμή, που συνεργαζόταν με διάφορες εφημερίδες και περιοδικά του επαρχιακού Τύπου. Περισσότερα στο : sakketosaggelos.gr