Πλήρεις οργής και αγανακτήσεως διαβάζουμε τις τελευταίες ημέρες επιστολές του Μητρ. Ηλείας κ. Γερμανού προς κάθε κατεύθυνση, οι οποίες ...
Πλήρεις οργής και αγανακτήσεως διαβάζουμε τις τελευταίες ημέρες επιστολές του Μητρ. Ηλείας κ. Γερμανού προς κάθε κατεύθυνση, οι οποίες διακρίνονται για την πρωτοφανή επιθετικότητά τους.
Προσβάλλουν βάναυσα την ιστορική αλήθεια, που διεκδικεί ως άλλος πάπας, και βάλλει ευθέως εναντίον προσώπου, προς το οποίον θα ώφειλε τουλάχιστον ευγνωμοσύνην, αν μη τι άλλο.
Επειδή δε το θρησκευτικό μας συναίσθημα προσβάλλεται και αυτό, και πολλοί από εμάς είμεθα και συντοπίτες ή και απόγονοι του μακαρίου ανδρός δηλώνουμε ευθαρσώς ότι, αν δεν αναιρέσει τα διαλαλούμενα περί του Χριστοφόρου Παπουλάκου, προτιθέμεθα να προσφύγουμε στη δικαιοσύνη για τη βάναυση σπίλωση της μνήμης του.
Ότι όχι μόνο έχουμε συνείδηση της αγιότητός του διαχρονικά, αλλά και ότι είμεθα αποφασισμένοι να αναδείξουμε πλέον όλα τα σχετικά με τον βίον, την δράση του και κυρίως τις διώξεις του υπό των κρατούντων της εποχής του, καταφαίνετε και από τα πλείστα ψηφίσματα των όχι ευάριθμων συλλόγων μας.
Η αλήθεια πλέον δεν θα φιμωθεί, όσο και αν κάποιοι δήθεν υποστηρικτές της πίστεως και μεριμνούντες για τη σωτηρία του ποιμνίου τους πεισματικά αντιδρούν.
Δημοσιεύονται ενδεικτικά Ψηφίσματα περί του oσίου Χριστοφόρου Παπουλάκου και έπεται συνέχεια!
Ο Πρόεδρος της Ομοσπονδίας Πολιτιστικών Συλλόγων
«Ο Αρχαίος Κλείτωρ»
Κωνσταντίνος Κατσιάρης
Πληροφορίες: Κατσιάρης Κων/νος, Πρόεδρος
E-Mail: KKatsiaris@yahoo.gr
Παραδείσου 38, τ.κ. 171 23, Νέα Σμύρνη Αττικής
Τηλέφωνα Συν/σεως: 00302109322635, 00306977216394
Τηλεομοιότυπο (φάξ): 00302109322635, 00302103220000
**********************************************************************
ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΤΩΝ ΕΝ ΑΘΗΝΑΙΣ, ΠΕΙΡΑΙΕΙ ΚΑΙ ΑΠΑΝΤΑΧΟΥ ΚΑΣΤΡΙΩΤΩΝ «Η ΑΝΑΛΗΨΗ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΟΣ»
13562 / 1963 ΑΠΟΦΑΣΗ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟΥ ΑΘΗΝΩΝ
ΕΔΡΕΥΟΥΣΑ ΣΤΗΝ ΑΤΤΙΚΗ
ΙΩΑΝΝΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ 22, Τ.Κ. 171 23,
ΝΕΑ ΣΜΥΡΝΗ ΑΤΤΙΚΗΣ, ΕΛΛΑΣ
ΝΕΑ ΣΜΥΡΝΗ 25 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2010
ΑΡΙΘΜΟΣ ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΟΥ
Πληροφορίες: Αναγνωστόπουλος Ιωάννης του Παναγιώτου, Πρόεδρος
Email : Anagnost@EKDD.gr
Ιωάννου Οικονόμου 22 τ.κ. 171 23, Νέα Σμύρνη Αττικής
Τηλέφωνα Συν/σεως: 00302109352405, 00306977884774
Τηλεομοιότυπο (φαξ): 003021034280045
ΨΗΦΙΣΜΑ
Ο Σύλλογός μας, στοιχώντας προς την περί του συντοπίτη μας οσίου Μοναχού Χριστοφόρου του Παπουλάκου σοφήν και θεόπνευστη κρίση της σεπτής κορυφής της Ορθοδοξίας, του Οικουμενικού Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου, που αποτελεί και προσωπική πίστη όλων των συμπολιτών μας διαχρονικώς επί ενάμιση αιώνα, διαμαρτύρεται για τη βάναυση απαξίωση του προσώπου και του έργου του αοιδίμου ανδρός. Μάλιστα από ανθρώπους της Εκκλησίας, οι οποίοι, παραχαράσσοντας την αλήθεια πεισμόνως και ανεξηγήτως, αντιτάσσονται στην προβολή και ανάδειξή του. Συνεχίζουν έτσι το στυγερό έργο των διωκτών του Παπουλάκου, τον οποίο μετά την κοίμησή του φοβούνται η, το χειρότερο, δεν έχουν τον ανδρισμό να ομολογήσουν την πλάνην τους. Στηρίζονται σε δύο επίθετα, «αγύρτης και λαοπλάνος», ενώ και οι λίθοι βοούν για την ανεκτίμητη εθνωφελή προσφορά του, επίκαιρη άλλωστε στις μέρες μας. Αν ξαναζούσαν σήμερα οι Βααυροί θα χρωστούσαν ευγνωμοσύνη στους σύγχρονους απολογητές τους, που συνεχίζουν το απαίσιο έργο τους ανερυθρίαστα.
Γι’ αυτό υποστηρίζουμε ανεπιφύλακτα τις φιλότιμες προσπάθειές του ιεραποστολικού και μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα Ινστιτούτου «Χριστοφόρος Παπουλάκος», και είμαστε δίπλα του σε αυτόν τον μεγάλο αγώνα για την ορθή προβολή του Παπουλάκου. Μάλιστα το συγκεκριμένο Ινστιτούτο έχει την τιμή να περιλαμβάνει στα μέλη του ελλογιμότατους καθηγητές και πνευματικούς ανθρώπους φιλαλήθεις, χωρίς παρωπίδες και με ανεξάρτητη γνώμη.
Για το Διοικητικό Συμβούλιο:
Ο Πρόεδρος Ιωάννης Αναγνωστόπουλος του Παναγιώτου
Ο Γενικός Γραμματέας Αναστασόπουλος Χαράλαμπος του Βασιλείου
**********************************************************************
ΕΝΩΣΗ ΚΡΙΝΟΦΥΤΙΝΩΝ «ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΘΕΟΔΩΡΟΙ»
13562 / 1963 ΑΠΟΦΑΣΗ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟΥ ΑΘΗΝΩΝ,
ΕΔΡΕΥΟΥΣΑ ΣΤΗΝ ΑΤΤΙΚΗ
Α.Φ.Μ. 099043793, Δ.Ο.Υ. ΝΕΑΣ ΣΜΥΡΝΗΣ
ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΥ 38, Τ.Κ. 171 23, ΝΕΑ ΣΜΥΡΝΗ ΑΤΤΙΚΗΣ, ΕΛΛΑΣ
ΠΕΙΡΑΙΑΣ, 15 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2009
ΑΡΙΘΜΟΣ ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΟΥ 1/114
Πληροφορίες :
Κατσιάρης Κων/νος, Πρόεδρος
E-Mail: KKatsiaris@yahoo.gr
Παραδείσου 38, τ.κ. 171 23, Νέα Σμύρνη Αττικής
Τηλέφωνα Συν/σεως: 00302109322635, 00306977216394
Τηλεομοιότυπο (φάξ): 00302109322635, 00302103220000
ΨΗΦΙΣΜΑ
Τα μέλη του Δ.Σ. της Ένωσης Κρινοφυτινών «Οι Άγιοι Θεόδωροι» σε έκτακτη Συνεδρίαση, στις 15 Δεκεμβρίου 2009, συζήτησαν το μοναδικό θέμα ημερησίας διατάξεως: «την Αγιοκατάταξη του oσίου Χριστοφόρου Παπουλάκου, από το χωριό Άρμπουνα Καλαβρύτων του Νομού Αχαΐας Ελλάδος» και ομοφώνως απεφάσισαν και εξέδωσαν το κάτωθι Ψήφισμα:
Εμείς οι Κρινοφυτινοί, ενώνουμε την φωνή μας, με την πάνδημη φωνή όλων των Ορθοδόξων χριστιανών της Πελοποννήσου, Νησιών και αλλαχού και ψηφίζουμε:
Υπέρ της Αγιοκατατάξεως του οσίου Χριστοφόρου Παπουλάκου, όστις εν ζωή, με το χάρισμα της ευφυΐας του, την οποία φώτισε το Άγιο Πνεύμα και την έκανε φορέα της Θείας χάριτος, έγινε κήρυκας του Χριστιανικού Ορθοδόξου λόγου, του λόγου της Ελπίδας των βασανισμένων, από την σκλαβιά της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, Ελλήνων χριστιανών ορθοδόξων. Ήλθε σαν δείκτης για να δείξει πορεία και να διεγείρει ψυχές του Γένους, εναντίον της δυτικής Θεολογίας και δυτικής διανόησης, που ενθάρρυνε την ανθρωποκεντρική αλαζονεία και γι’ αυτό εδιώχθη και εβασανίσθη από τους ταγούς της τότε Εκκλησίας και απέθανε αποκαμωμένος. Τα κηρύγματα του Παπουλάκου μοιάζουν με γλυκοχαράματα που δίνουν πάντα ελπίδες μίας καινούργιας ανατολής σε κάθε άνθρωπο, για την αιώνια ευτυχία. Στηρίζουμε επίσης το «Ινστιτούτο Χριστοφόρος Παπουλάκος», για τις προσπάθειες που καταβάλλει για την ανάδειξη του συντοπίτη μας Παπουλάκου.
Είθε να εισακουσθή η ταπεινή φωνή μας…
Για το Δ. Σ.
Ο Πρόεδρος Κωνσταντίνος Κατσιάρης
Ο Γ.Γ. Παναγιώτης Ντακόλιας
*********************************************************************
Προς την Α. Θ. Π.
τον Οικουμενικό Πατριάρχη
κ. κ. ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟ
και την περί Αυτό Αγία και Ιερά Σύνοδο.
Ψήφισμα της Ένωσης των Απανταχού Αρμπουναίων
Παναγιώτατε Πάτερ καί Δέσποτα!
Είναι γνωστοί στους ιστορικούς, αλλά και γενικά σε όλους τους ασχολούμενους με την νεώτερη ιστορία της Ελλάδας και της Εκκλησίας, οι αγώνες και οι θυσίες υπέρ της Ορθοδοξίας και γενικότερα υπέρ της αληθινής Πίστεως του οσίου και Ομολογητού Χριστοφόρου Παναγιωτόπουλου ή Παπουλάκου, από τον Άρμπουνα του Δήμου Κλειτορίας του νομού Αχαΐας (περί 1770 - +18/1/1861).
Την εποχή της ξενοκίνητης Οθωνικής εξουσίας το κύρος της «Εκκλησίας του Βασιλείου της Ελλάδος» κλυδωνιζόταν από την σωρεία απαράδεκτων καινοτομιών – με σημαντικότερη τον αντικανονικό διαχωρισμό της, από την Μητέρα Εκκλησία της Κωνσταντινουπόλεως – κατόπιν αυθαίρετης επέμβασης στα Εκκλησιαστικά της δυτικότροπης εξουσίας που μάστιζε το νεοίδρυτο Ελληνικό Κράτος.
Σύμφωνα με μαρτυρίες του μαθητή του Παπουλάκου από την Πάτρα Δημητρίου Γιαννόπουλου, ο Όσιος διέγνωσε τον κίνδυνο από το χωρισμό της Εκκλησίας της Ελλάδας από της Κωνσταντινουπόλεως και αντιστάθηκε σθεναρά. Χαρακτηριστικά από τα χειρόγραφα του Γιαννόπουλου καταγράφονται τα εξής: «Ο Παπουλάκος πρώτος είχε δει τους κινδύνους από τον χωρισμό της ελληνικής εκκλησίας (από την Κωνσταντινούπολη) και την επιρροή του καθολικισμού από το αγγλογαλλικό κόμμα και από τον αλλόθρησκο βασιλέα μας.. Με τη δύναμή Σου, Κύριε, ο Παπουλάκος απόκτησε σοφία και δύναμη. Κατάλαβα ότι το θέλημά Σου είναι πάνω από τις εξουσίες των ανθρώπων.. Όταν μιλούσε, ήταν σαν από το αγριεμένο και κόκκινο πρόσωπό του να ακούμε την δική Σου φωνή.. Αγρίευε ο άγιος Παπουλάκος, τα μάτια του πετούσαν φλόγες και οι φλέβες του λαιμού του φούσκωναν έτοιμες να σπάσουν, όταν μίλαγε για τους φραγκοφορεμένους.
-Όλοι αυτοί βάλθηκαν να μας αλλαξοπιστήσουν. Εμείς μόνο θρησκεία και γλώσσα ξέραμε και αυτά μας κράτησαν ζωντανούς τόσα χρόνια κάτω από τον Τούρκο, για να μπορούμε να καμαρώνουμε τώρα που είμαστε βασίλειο…
Στα 1850 οι δεσποτάδες χώρισαν την Ελλάδα από το Πατριαρχείο της Κωνσταντινούπολης και την κήρυξαν ανεξάρτητη. Όταν ο άγιος Παπουλάκος μιλούσε γι’ αυτό, αγρίευε και χτυπούσε με δύναμη τα χέρια του πάνω στο τραπέζι.
-Αντισταθείτε αδελφοί! Σε λίγο καιρό θα μας ειπούν να μονιάσουμε με την Δυτική Εκκλησία και ύστερα να αρνηθούμε και την πίστη μας! Αντισταθείτε!
Αν σήμερα η Ορθοδοξία έζησε και δεν φραγκέψαμε, το χρωστάμε σ’ αυτό τον άγιο Παπουλάκο, που τον κατηγόρησαν ως αγύρτη και απατεώνα».
Ο όσιος Χριστοφόρος ύψωσε το ανάστημά του και αγωνίστηκε με την «Φιλορθόδοξη Εταιρεία» για την ανθρώπινα δικαιώματα και την ελευθερία. Ωστόσο υποστηρίζοντας σθεναρά τις θέσεις του για το Οικουμενικό Πατριαρχείο, για το Γένος και γενικότερα για τα αυτονόητα δικαιώματα, σφόδρα διώχθηκε, φυλακίστηκε και τέλος εξορίστηκε από την φιμωμένη Ελληνική Εκκλησία στην Θήρα και στην Άνδρο, όπου και απέθανε. Μάλιστα είναι τραγικό το σπάσιμο του κεφαλιού του από το όργανο της εξουσίας Επίσκοπο Άνδρου Μητροφάνη, ο οποίος αδίκως τον σάπισε με την ράβδο του. Από τότε ο Παπουλάκος τιμάται από τους προγόνους μας ως Προφήτης, Αγιοπατέρας και ισάξιος των Μαρτύρων και των Αποστόλων.
Εμείς οι συντοπίτες του Αρμπουναίοι, που έχουμε την μεγάλη τιμή από το μικρό χωριό μας να κατάγεται αυτός ο αγωνιστής της Ορθοδοξίας, νοιώθουμε ασύνορο το χρέος και την αγωνία, ότι αυτή η Μορφή, αυτός ο Μάρτυρας της Ορθοδοξίας και της Ρωμιοσύνης πρέπει να τιμηθεί όπως του αξίζει καταλαμβάνοντας την θέση που του ανήκει στην ιστορία και στην Εκκλησία. Η Ένωση Αρμπουναίων, με άοκνες προσπάθειες από ιδρύσεως της, προσπάθησε να αναδείξει με τον καλλίτερο τρόπο την τεράστια Ιερή Μορφή του. Συγκέντρωσε όλο το απαραίτητο ιστορικό αρχείο, το 1973 με ενέργειές της επαναπατρίστηκε στο χωριό Άρμπουνα η σεπτή κάρα του οσίου Παπουλάκου. Ακόμα το 1987 με απόφαση της τότε υπουργού πολιτισμού Μελίνας Μερκούρη η ομώνυμος Μονή «Κοιμήσεως-Οσίου Παπουλάκου» στο χωριό ανακηρύχτηκε διατηρητέο μνημείο.
Το 2001 η Ένωση κατέθεσε στην Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος αίτημα Αγιοκατάταξης του Μοναχού, το οποίο για διάφορους ευνόητους λόγους, δεν στηρίχθηκε όσο θα έπρεπε. Μια σειρά δημοσιεύσεων, ημερίδων και εκδηλώσεων, που οργανώθηκαν επίσης τα τελευταία χρόνια συνεισέφεραν στην ανάδειξη της κοινωνικής, της ιστορικής και της θρησκευτικής πλευράς του έργου του οσίου Χριστοφόρου Παπουλάκου.
Τελευταία η προσπάθεια για την ανάδειξη του έργου και της μορφής του Χριστοφόρου Παπουλάκου έχει πάρει νέα πνοή και δύναμη με την άοκνη προσπάθεια που καταβάλλει το μη κερδοσκοπικό Ινστιτούτο «Χριστοφόρος Παπουλάκος», με ιδρυτή και πρόεδρό του, τον Αρχιμανδρίτη κ. Νεκτάριο Ν. Πέττα, ο οποίος μέσα από πολλές δυσκολίες και διώξεις, αγωνίζεται για την επιστημονική προβολή του φαινομένου Παπουλάκου.
Θέλουμε να σας πληροφορήσουμε ότι εμείς ως Ένωση Απανταχού Αρμπουναίων, ο Δήμος Κλειτορίας, η Ομοσπονδία όλων των Πολιτιστικών Συλλόγων και Ενώσεων του Δήμου Κλειτορίας, η Παγκαλαβρυτινή Ένωση που ενώνει τους απανταχού Καλαβρυτινούς και πολλοί άλλοι φορείς έχουμε ενώσει τις δυνάμεις μας με το Ινστιτούτο «Χριστοφόρος Παπουλάκος» σε αυτή την θεάρεστη προσπάθεια, την οποία σθεναρά στηρίζουμε. Δηλαδή στην Μεγάλη Υπόθεση της αγιοκατάταξης του Παπουλάκου.
Με την ευκαιρία της παρόντος ψηφίσματος θέλουμε να εκφράσουμε γραπτώς και δημόσια προς το Ινστιτούτο τα συγχαρητήρια μας για την μεγάλη προσπάθεια και το συγγραφικό έργο που έχει αναλάβει για την ανάδειξη του θέματος και την ευαρέσκεια μας για την αγαστή έως τώρα συνεργασία μας.
Κορυφαία δείγματα αυτής της συνεργασίας η μεγάλη επιτυχία των δύο εκδηλώσεων, οι οποίες οργανώθηκαν το 2009 από το Ινστιτούτο, της Α΄ Επιστημονικής Ημερίδας με θέμα το έργο του Μοναχού, που έλαβε χώρα στη Θήρα τον περασμένο Ιούλιο, υπό την αιγίδα της τοπικής Μητροπόλεως. Ωστόσο το κορυφαίο γεγονός είναι το Α΄ Επιστημονικό Συνέδριο με θέμα «Ο Όσιος Χριστοφόρος Παπουλάκος», που οργανώθηκε από το Ινστιτούτο στο Δήμο Κλειτορίας – Δήμος στον οποίο ανήκει η πρώην κοινότητα Άρμπουνα γενέτειρα του Παπουλάκου – το Σεπτέμβριο του 2009. Συνεισέφεραν τα μέγιστα στην ανάδειξη μέσα από τις ιστορικές πηγές αδιάσειστων στοιχείων και πτυχών του οσιακού βίου, της Διδαχής, και της προσφοράς του Χριστοφόρου Παπουλάκου, καθώς και του διαχρονικού κύρους, της διαχρονικής τιμής και του διαχρονικού σεβασμού που έχαιρε από τον λαό ο Νέος Προφήτης της Πίστεως και του Γένους.
Η μεγάλη επιτυχία που σημείωσε το Συνέδριο της Κλειτορίας, από το πλήθος του κόσμου που το παρακολούθησε, από τις μαρτυρίες του απλού κόσμου που κατατέθηκαν και καταγράφηκαν, καταφάνηκε άλλη μια φορά ότι στην συνείδηση του απλού πολίτη, του απλού κόσμου ο αοίδιμος Μοναχός έχει ήδη την θέση που του αξίζει.
Το πλούσιο συγγραφικό και αγιογραφικό έργο για τον Χριστοφόρο Παπουλάκο, που συνεχίζεται ως τις μέρες μας εκατόν πενήντα χρόνια από το θάνατό του, το πλήθος ιερών Ναών που έχουν αφιερωθεί στη μνήμη του, οι πολλές Ακολουθίες που έχουν γραφτεί για την εορτή του συνηγορούν στο ότι υπάρχει η έξωθεν καλή μαρτυρία και έχει ωριμάσει όσο ποτέ η ιδέα και το χρέος να τιμηθεί ο Ομολογητής-Μάρτυρας με την πράξη της επίσημης Εκκλησίας, της Αγιοκατάταξής του από το Οικουμενικό Πατριαρχείο.
Παναγιώτατε,
Σας νοιώθουμε και Σας θέλουμε Συμπαραστάτη και Αρωγό στην μεγάλη μας αυτή προσπάθεια της αγιοκατατάξεως του Παπουλάκου, που καίει εδώ και εκατόν πενήντα χρόνια στην καρδιά του όπου Γης Ρωμιού.
Τέλος μεγάλη ανακούφιση για όλους εμάς είναι απόψεις σας, του Πρώτου της Ορθοδοξίας, σε ενυπόγραφη επιστολή-ευλογία προς τον Αρχιμανδρίτη κ. Νεκτάριο Ν. Πέττα (29-12-2009), για το επιστημονικό πόνημά του «Ο Οσιώτατος Μοναχός Χριστοφόρος ο Παπουλάκος στη Θήρα (1854) και στην Άνδρο (1854-1861)». Το ιστορικό κείμενό Σας θα μείνει με Χρυσά Γράμματα και ιερά παρακαταθήκη για όλους μας, όπου μιλώντας για τον Παπουλάκο, μεταξύ άλλων σημειώνεται: «Ο Οσιώτατος Μοναχός Χριστοφόρος, ο επικληθείς «Παπουλάκος», απεστάλη υπό του Θεού εν ζήλω Ηλιού δια να κηρύξη τα θεία δικαιώματα, να διδάξη την πατρώαν πίστιν και να ελέγξη οθνείας επιδράσεις εις την λειτουργίαν του εκκλησιαστικού και κοινωνικού σώματος. Ηγαπήθη μεν σφόδρα υπό του ευσεβούς λαού του Θεού, όστις ανεγνώρισεν εν τω προσώπω αυτού τον εκφραστήν της γνησίας εκκλησιαστικής παραδόσεως και ευσεβείας, εδιώχθη δε υπό των κρατούντων, δι̉ ους εγένετο κατά το ψαλμικόν «βαρύς και βλεπόμενος» ως δήθεν υποκινητής στάσεως κατά του πολιτεύματος, και εκοιμήθη οσιακώς εν τη Ιερά Μονή Παναχράντου της Άνδρου, διανύων εν αυτή την επιβληθείσαν αυτώ εκκλησιαστικήν ποινήν εγκλεισμού.
Η μνήμη του επεβίωσε μέχρι σήμερον αγαθή εν τω εκκλησιαστικώ πληρώματι». Αυτό για εμάς είναι η αναγνώριση της μεγάλης προσπάθειας για την προβολή του αληθινού Παπουλάκου.
Υιϊκώς ευχόμεθα τη Σεπτή Σας Παναγιώτητα το ζην, για την ευόδωση των Θεοφιλών Έργων Της προς δόξα του αληθινού Θεού μας και διηνεκή εύκλεια της Αγίας Του Μεγάλης Εκκλησίας.
Πανευλαβώς κατασπαζόμενος την Υμετέραν τιμίαν δεξιάν
διατελώ μετά βαθυτάτου σεβασμού
και απολύτου υιϊκής αφοσιώσεως.
Για το Δ.Σ. της Ενώσεως,
Ο Πρόεδρος
Dr Αθανάσιος Νασιόπουλος
Κοινοποίηση στο Δ.Σ. του ιεραποστολικού Ινστιτούτου «Χριστοφόρος Παπουλάκος».
**********************************************************************
ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΩΝ ΣΥΛΛΟΓΩΝ
«Ο ΑΡΧΑΙΟΣ ΚΛEIΤΩΡ»
6899/2002 ΑΠΟΦΑΣΗ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟΥ ΑΘΗΝΩΝ
ΕΔΡΑ ΝΟΜΟΣ ΑΤΤΙΚΗΣ
Α.Φ.Μ. 999408835, Δ.Ο.Υ. Α΄ ΑΘΗΝΩΝ
ΑΙΟΛΟΥ 94, ΟΡΟΦΟΣ 7ος , Τ.Κ.105 59, ΑΘΗΝΑΙ, ΕΛΛΑΣ
ΑΘΗΝΑΙ, 20 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2009
ΑΡΙΘΜΟΣ ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΟΥ 59
Πληροφορίες: Κατσιάρης Κων/νος, Πρόεδρος
E-Mail: KKatsiaris@yahoo.gr
Παραδείσου 38 τ.κ. 171 23 Νέας Σμύρνης Αττικής
Τηλέφωνα Συν/σεως: 00302109322635, 00306977216394,
Τηλεομοιότυπο (φάξ): 00302109322635, 00302103220000
ΨΗΦΙΣΜΑ
Η Ομοσπονδία Πολιτιστικών Συλλόγων «Ο Αρχαίος Κλείτωρ», εκπροσωπούσα τους κάτωθι ένδεκα Πολιτιστικούς Συλλόγους:
Την Ένωση των εν Αθήναις, Πειραιεί και απανταχού Αρμπουναίων «Ο Άγιος Αθανάσιος», την Ένωση Κλειτορινών «Η Αγία Μαρίνα», την Ένωση Κρινοφυτινών «Οι Άγιοι Θεόδωροι». Την Ένωση Αποδήμων Πλανητεριωτών «Χελμός». Τον Εξωραϊστικό και Εκπολιτιστικό Σύλλογο Κάτω Δρυμού «Η Μεταμόρφωσης του Σωτήρος». Τον Σύλλογο Απανταχού Τουρλαδαίων «Ο Άγιος Ανδρέας», τον Σύλλογο των εν Αθήναις, Πειραιεί και απανταχού Δρυμωτών (Μοστιτσιάνων) Καλαβρύτων «Οι Άγιοι Τεσσαράκοντα Μάρτυρες». Τον Σύλλογο των εν Αθήναις, Πειραιεί και απανταχού Καστριωτών «Η Ανάληψη του Σωτήρος». Τον Σύλλογο Κλειτοριαίων Αττικής «Ο Άγιος Δημήτριος». Τον Σύλλογο των εξ Αγίου Νικολάου Καλαβρύτων Αποδήμων «Ο Άγιος Νικόλαος». Τον Σύλλογο Παγκρατιωτών Καλαβρυτινών «Ο Άγιος Ιωάννης Θεολόγος».
Στην Τακτική Συνεδρίαση των Μελών του Διοικητικού Συμβουλίου, στις 23 Νοεμβρίου 2009, συζήτησαν, εκ των θεμάτων ημερησίας διατάξεως, «την Αγιοκατάταξη του οσίου Χριστοφόρου Παπουλάκου, από το χωριό Άρμπουνα Καλαβρύτων του Νομού Αχαΐας Ελλάδος» και απεφάσισαν ομοφώνως και εξέδωσαν το ακόλουθο Ψήφισμα:
Διατρανώνοντας την πάνδημη φωνή της περιοχής μας και συμπορευόμενοι με το Θρησκευτικό συναίσθημα των καιρών μας,
Ψηφίζουμε:
Υπέρ της Αγιοκατατάξεως του οσίου Χριστοφόρου Παπουλάκου, όστις έλαβε εν ζωή την άνωθεν ευλογία και, δια των έργων και θαυμάτων του, άρδευσε την εποχή του και τις ψυχές των ανθρώπων της, πολλοί των οποίων έζησαν στα ιερά χώματα της Καλαβρυτινής γης.
Το κήρυγμα του Παπουλάκου επέπεσε, σαν βροχή παρήγορη στην έρημη γη, στις διψασμένες ψυχές των Ελλήνων από την Οθωμανική σκλαβιά, για του Χριστού την Πίστη την Αγία και το γλυκοχάραμα του Γένους, για αληθή ορθοδοξία, μακράν δυτικότροπων στρεβλώσεων.
Η φωνή του μπορεί να θρέψει πνευματικά και ηθικά Γενεές Γενεών. Ακόμη, είμαστε στο πλευρό του μη κερδοσκοπικού «Ινστιτούτου Χριστοφόρος Παπουλάκος», για τις προσπάθειες που καταβάλλει για την ανάδειξη του συντοπίτη μας οσίου Χριστοφόρου.
Είθε να εισακουσθή η ταπεινή φωνή μας…
Για το Δ. Σ.
Ο Πρόεδρος Κωνσταντίνος Κατσιάρης
Ο Γ. Γ. Ιωάννης Αναγνωστόπουλος
**********************************************************************
Ψήφισμα της Παγκαλαβρυτινής Ένωσης.
Κατ’ αρχάς να εκφράσουμε τα συγχαρητήριά μας στο ιεραποστολικό και μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα «Ινστιτούτου Χριστοφόρος Παπουλάκος», που με πρωτοβουλία του πραγματοποιήθηκαν το περασμένο έτος δύο Επιστημονικές Εκδηλώσεις, που στέφθηκαν με επιτυχία:
1) Η Α’ Επιστημονική Ημερίδα με θέμα: «Ο Οσιώτατος Μοναχός Χριστοφόρος Παπουλάκος στη Θήρα και στην Άνδρο», που συγκλήθηκε την Πέμπτη της 23η Ιουλίου στη Θήρα.
Με λίγα λόγια στα πορίσματα καταγράφεται το γεγονός, ότι για πρώτη φορά εμφανίσθηκαν επιστημονικά ντοκουμέντα της εποχής του Παπουλάκου (π.χ. σπάνια έγγραφα του «Ιστορικού Αρχείου Ινστιτούτου Χριστοφόρος Παπουλάκος»). Επίσης εμφανίσθηκαν λόγοι, σημεία, προρήσεις και λεπτομερής αναφορά στην τιμή, που γνώριζε ο Παπουλάκος από κλήρο και πιστούς, ως απεσταλμένος του Θεού, ακόμα πριν από την κοίμησή του.
Γνωστή είναι μέχρι σήμερα η παρουσία του Αχαϊού ιεροκήρυκα στη Σαντορίνη, έστω και με σκοπό τον περιορισμό και την απομόνωσή του εν είδει τιμωρίας, όπως φρονούσαν οι τότε αρμόδιες αρχές, αφού κατέφταναν κληρικοί και λαϊκοί από όλα τα μήκη του Ελληνισμού, για να φωτιστούν από τις θεόπνευστες Διδαχές του Γέροντα.
2) Δεύτερη μεγάλη Επιστημονική Εκδήλωση, της οποίας οι εργασίες στέφθηκαν από επιτυχία, με πρωτοβουλία και πάλι του ιεραποστολικού και μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα «Ινστιτούτου Χριστοφόρος Παπουλάκος», είναι το Α΄ Πανελλήνιο Επιστημονικό Συνέδριο με θέμα: «Ο Όσιος Χριστοφόρος Παπουλάκος».
Το Α΄ Συνέδριο συγκλήθηκε το Σάββατο 26η και την Κυριακή 27η Σεπτεμβρίου 2009 στη Μαθητική Εστία Κλειτορίας.
Ακολούθησε ενδιαφέρουσα επιστημονική συζήτηση, στην οποία έλαβε το λόγο κυρίως Μωραΐτες από όλα τα μήκη της Πελοποννήσου και από πολλά άλλα μήκη του Ελληνισμού και κατέθεσαν τις δικές τους θαυμαστές μαρτυρίες περί του Χριστοφόρου.
Στα πορίσματα καταγράφεται το γεγονός, ότι για πρώτη φορά εμφανίσθηκαν επιστημονικές πηγές της εποχής (π.χ. έγγραφα του «Ιστορικού Αρχείου Ινστιτούτου Χριστοφόρος Παπουλάκος»), άγνωστες πτυχές της οσιακής βιοτής, των Διδαχών και της τιμής του Παπουλάκου από κλήρο και λαό, ως ανθρώπου του Θεού, όταν ακόμα ήταν εν ζωή καθώς και ιστορικές τάσεις της εποχής δράσεώς του.
Σκιαγραφήθηκε η πολυπλοκότητα του φαινομένου «Χριστοφόρος Παππουλάκος ή των λεγόμενων Χριστοφορικών» και για πρώτη φορά με επιστημονικά κριτήρια καταγράφηκε η προσφορά του Αγιοπατέρα στην Εκκλησιαστική Ιστορία της Νεωτέρας Ελλάδος, αυτής που, όπως φάνηκε και από τις συζητήσεις, τον θεωρεί πολύτιμο θησαυρό της Εκκλησίας, του Ένθους των Ελλήνων και σπάνιο παράδειγμα οσιακής βιοτής και προσφοράς στον κλυδωνιζόμενο συνάνθρωπό του από τα ρεύματα του διαφωτισμού και της επικρατήσεως ξένων δυνάμεων, που επιδίωκαν νόθευση των πατρώων παραδόσεων και του ήθους των νεοελλήνων.
Τόσο από την Α΄ Ημερίδα, όσο και από το Α΄ Συνέδριο καταδείχθηκε η μεγάλη απόδοση τιμής του λαού σε ένα μεγάλο ιεραπόστολο, όπως ο Παπουλάκος, ο οποίος σήκωσε το λάβαρο της ελευθερίας και της ζωντανής Εκκλησίας, έχοντας ως σύνθημά του το της Γραφής «ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ οὐ δέδεται». Τέλος, έγινε φανερό ότι η φλόγα, που καίει στην καρδιά του απανταχού ελληνισμού, περιμένει την αγιοκατάταξη του Παπουλάκου, αφού ήδη γίνεται ο απαιτούμενος φάκελος από Ι. Μητροπόλεις που έδρασε, για να υμνείται από την επίσημη Εκκλησία με ύμνους και ωδές με δημόσια λατρεία, αφού πλήθος ήδη Ναών έχει αφιερωθεί προς τιμήν του, πλήθος εικόνων του κοσμεί τους Ναούς της Ελλαδικής Εκκλησίας και Ακολουθία του έχει συντεθεί, για να μεγαλύνεται η προσφορά του στους αιώνες.
Μετά την πετυχημένη ολοκλήρωση των δύο αυτών επιστημονικών εργασιών, εμείς ως Παγκαλαβρυτινή Ένωση μετά από συνεδρία μας, αποφασίσαμε τα επόμενα (όπου ακολουθούν 5 ενότητες σχετικά με την προβολή του συντοπίτη μας Παπουλάκου).
Με τιμή
Ο Πρόεδρος
Γεώργιος Κοσμάς
(Πηγές: Η Φωνή των Καλαβρύτων, αρ. φύλλ. 757, Ιαν. 2010, σ.σ. 15 και Παγκαλαβρυτινό Βήμα, τεύχ. 144, Οκτ.-Νοέμβρ. 2009, σ.σ. 8-9, 10-19).
*******************************************************************
Ενώ ανάλογο ομόφωνο Ψήφισμα περί της Αγιοκατάταξης του oσίου Χριστοφόρου του Παπουλάκου εξέδωσε και ο Δήμος της γενέτειρας του, ο ιστορικός Δήμος Κλειτορίας (εκ του υπ’ αριθ. 5ου Πρακτικού Συνεδρίασης του Δ.Σ. του Δήμου Κλειτορίας. αριθμός απόφασης 19/2010 στο Δημοτικό κατάστημα της Κλειτορίας της 5η Φεβρουαρίου του έτους 2010).
*******************************************************************
Άρθρο Ηλείας Γερμανού για Παπουλάκο - Eπιστολή Οικουμενικού Πατριάρχη.
Παρασκευή, 15 Ιανουάριος 2010. Συντάχθηκε απο τον/την Romfea.gr - 17:11.
Σήμερα λάβαμε ένα άρθρο του μητροπολίτη Ηλείας κ. Γερμανού για τον «Χριστοφόρον Παπουλάκον», το οποίο και δημοσιεύουμε παρακάτω:
1. Ως γνωστόν ένα από τα 4 ιδιαίτερα γνωρίσματα της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας είναι το «ΑΓΙΑ», αφού κεφαλή αυτής είναι ο ΠΑΝΑΓΙΟΣ Θεάνθρωπος Κυριος Ιησούς Χριστός. Αλλά και ο γλυκύτερος καρπός της Εκκλησίας μας είναι ο αγιασμός των μελών της, αφού «τούτο γαρ εστι θέλημα του Θεού, ο αγιασμός υμών» (Α Θεσσαλ. Δ 3), ενώ ο Θεάνθρωπος εις την αρχιερατικήν του προσευχήν έλεγεν• «υπέρ αυτών εγώ αγιάζω εμαυτόν, ίνα και αυτοί ώσιν ηγιασμένοι εν αληθεία» και παρεκάλει τον Ουράνιον Πατέρα του• « αγίασον αυτούς εν τη αληθεία σου» ( Ιωάννου ΙΖ 17-19 ). Δια τούτο και η θεϊκή παραγγελία• «άγιοι γίνεσθε, ότι εγώ άγιος ειμί>> (Α Πετρου Α 16).
Επειτα βασική πίστις της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας είναι, ότι πας άνθρωπος βαπτιζόμενος εις το όνομα της Αγίας Τριάδος ενούται με το μυστικό Σώμα του Κυρίου και ως τοιούτος είναι άγιος. Διότι κατά τον Απ. Παύλον «ει η απαρχή αγία και το φύραμα• και ει η ρίζα αγία και οι κλάδοι» (Ρωμαίους ΙΑ 16 ). Εξ ου και ομιλούμεν περί << αγίων αδελφών», όταν απευθυνόμεθα σε χριστιανούς συνανθρώπους μας ( Ρωμαίους Α 7, ΙΕ 25-26, Β Κορινθίους Α 1, Εφεσίους Α 1, κ.λ.π. ).
2. Παρά ταύτα η Εκκλησία μας εκ πάντων των αγίων μελών της εξεχώρισε κάποια μέλη της, τα οποία εχαρακτήρισε με το ιδιαίτερο προσωνύμιο του «αγίου», δια την μεγίστην τους προσφορά στην Εκκλησίαν (ιεραποστολική, ομολογιακή, θυσιαστική, ασκητική, θεολογική, θαυματουργική κ.λ.π. ), αλλά και δια την ιδιαιτέραν χάριν και την τιμήν που έλαβαν από τον
Θεόν και την παρρησίαν που απέκτησαν παρά τω Θεώ ( Θεοτόκος, Πρόδρομος, Απόστολοι, Πρωτομάρτυς Στέφανος, Αποστολικοί Πατέρες, Μαρτυρες, Μεγάλοι ιεράρχες κ.λ.π. ). Τούτο αποτελούσε κοινή πεποίθησι, καθολική συνείδησι των πιστών της Εκκλησίας μας. Δηλαδή οι πιστοί απελάμβαναν και ζούσαν τα δια του αγίου προσώπου εκπεμπόμενα θεία χαρίσματα (εμφανίσεις του, θαύματα, θεραπείας, ευωδία λειψάνων, ικανοποίησι διαφόρων αιτημάτων κ.λ.π. ) στην καθημερινή τους ζωη. Ετσι, όταν η συνείδησις των πιστών μαρτυρούσε δια την αγιότητα ενός συγκεκριμένου προσώπου, τότε, χωρίς καμμίαν επίσημον πράξιν συνήρχοντο οι πιστοί δια την επέτειον της μνήμης του, ανεγείροντο Ναοί επ ονόματί του, εποιούντο τροπάρια, κ.λ.π. Τοτε και η Διοικούσα Εκκλησία ομολόγει επισήμως την αγιότητα των αγίων ανδρών (Συνοδικό Ζ' Οικουμενικής Συνόδου), απεδέχετο τις ιερές Ακολουθίες και τις ενσωμάτωνε στα εν χρήσει λειτουργικά της βιβλία. Πολύ αργότερα δε άρχισε να εκδίδη και επισήμους Πράξεις αναγνωρίσεως αγίων (Γρηγόριον Παλαμά, Αγιον Διονύσιον Ζακύνθου, όσιον Γεράσιμον κ.λ.π.).(1*)
Τελος θέλω να υπογραμμίσω και τούτο, ότι η τιμή των αγίων, γίνεται ΜΟΝΟΝ δια να δοξάζεται δι' αυτών ο Θεός και να ενισχύωνται στον πνευματικόν τους αγώνα οι αγωνιζόμενοι χριστιανοί, επικαλούμενοι τις πρεσβείες των. Δια ΚΑΝΕΝΑΝ άλλον λόγον.
3. Στις ημέρες μας όμως βλέπω μιαν άλλου είδους προσπάθεια τινών. Δηλαδή σήμερα επιδιώκεται από τινας όχι η αναγνώρισις επισήμως της ήδη υπαρχούσης εκκλησιαστικής πεποιθήσεως, η οποία αντικειμενικά και εκκλησιολογικά έχει σχηματισθή και βιώνεται επί μακρόν από τα μέλη της Εκκλησίας, αλλά πρώτα να γίνη η αναγνώρισις της αγιότητος κάποιων προσώπων από τα όργανα της Εκκλησίας και έπειτα η αποδοχή αυτών από τα μέλη της. Κατά ένα τρόπον δηλαδή γίνεται προσπάθεια επιβολής από την εκκλησιαστικήν Διοίκησιν των υπ' αυτής θεωρουμένων αγίων προσώπων στο Πλήρωμα της Εκκλησίας, ώστε να μη ωφελήται το Πλήρωμα της Εκκλησίας εκ της αγιοποιήσεως τούτων και να αποβαίνη άσκοπος η επίσημος αναγνώρισίς των, κάποτε δε και επιζήμιος, αφού ακούονται και γράφονται δυσμενή σχόλια και δια τα αγιοποιημένα πρόσωπα (Χρυσόστομος Σμύρνης) και δια την σπουδήν της Διοικούσης Εκκλησίας μας, ως εις την περίπτωσιν του ιατρού Λεκκα, ώστε τινές να ομιλούν περί "βιομηχανίας αγίων". Διότι πράγματι τα τελευταία 30 χρόνια έχουν αγιοποιηθή τόσα πρόσωπα, όσα δεν αγιοποιήθηκαν αιώνες !
4. Δια τούτο διερωτάται κανείς∙ Τι συμβαίνει; Είναι μεγάλη η αγιότητα σήμερα και τόσοι πολλοί στην εποχή μας ευηρέστησαν τω Θεώ, ώστε Εκείνος τους εθαυμάστωσε και αποδεδειγμένως δημοσίως τους ενεφάνισε η εμείς έχομε χάσει τα αγιοπνευματικά κριτήρια αναγνωρίσεως ενός αγίου; Μηπως στην σημερινή απιστία και την αδιαφορία των ανθρώπων, ούτοι ζητούν «σημεία», ως ζητούσαν οι Ιουδαίοι και οι Ελληνες των χρόνων του Ιησού ( Ιδε σχετικά περιστατικά: Ματθαίου ΙΒ 38-45, ΙΣΤ 1-4, ΚΖ 42-44, Λουκά Δ 23-30, ΙΑ 29, Ιωάννου ΣΤ 30-41, Α Κορινθίους 22-26), και η Εκκλησία, αντιθέτως απ' ο,τι έπραξεν ο Κύριος, προσπαθή να ικανοποιήση το αίτημα με την αγιοποίησι νέων προσώπων;
Μηπως η Εκκλησία μας, επηρεασμένη από την μόδα του συγχρονισμού η της νέας εποχής, αναζητεί να προβάλη στους χριστιανούς μας νέα άγια πρότυπα, εγκαταλείποντας τα υπάρχοντα σπουδαία και μεγάλα τοιαύτα; Μηπως είναι τούτο κάτι "που πουλάει" κατά την σημερινήν ορολογίαν, και κάποια μέλη της δεν θέλουν να στερηθούν των ωφελημάτων του; Παντως ο,τι και αν συμβαίνη, έχω την αίσθησιν ότι ευρισκόμεθα εις λάθος δρόμο.
5. Ακόμη θέλω να υπογραμμίσω, ότι δεν επιτρέπεται να λαμβάνωνται από την Εκκλησίαν αποφάσεις αναγνωρίσεως αγίων, γιατί το θέλουν, το επιδιώκουν και πιέζουν προς τούτο κάποιοι συμπατριώτες τους (Σμυρνιοί, Χιώτες, Αγιορείτες, Αρμπουναίοι, κ.λ.π.). Το γεγονός της υποβολής πολλών αιτήσεων διαφόρων μη εκκλησιαστικών φορέων, Συλλόγων, Σωματείων, ακόμη και ιδιωτών δια την αγιοποίησι προσώπων είναι κατά την άποψί μου ένα ακόμη σημείον κοσμικοποιήσεως του ζητήματος, φανερώνει το αντικανονικόν του πράγματος και το απαράδεκτον της εκκλησιαστικής τακτικής. Είναι όντως ανεπίτρεπτον να λαμβάνωνται από την Εκκλησίαν τοιαύται αποφάσεις με κοσμικά κριτήρια.
Το γεγονός τούτο, δηλαδή της εν τάχει και σωρηδόν αγιοποιήσεως εκκλησιαστικών ανδρών, θεωρώ ως «σημείον των καιρών» και με καταλαμβάνει φόβος και τρόμος, όταν βλέπω λαϊκούς και Κληρικούς, να επιδιώκουν την αγιοποίησι κάποιων μελών της Εκκλησίας μας.
Δια τούτο πιστεύω, ότι η Διαρκής Ιερά Σύνοδος και η Ιερά Σύνοδος της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος, αλλά και το Οικουμενικόν Πατριαρχείον πρέπει να είναι πολύ προσεκτικοί, όταν πρόκειται να λαμβάνουν αποφάσεις δια το τόσον σοβαρόν τούτο εκκλησιαστικό ζήτημα.
(1*). Ιδε• Αμίλκα Αλιβιζάτου, η Ανακήρυξις των αγίων εν τη Ορθοδόξω Εκκλησία, Αθήναι 1948, Ιερωνύμου Κοτσώνη, εν Θ.Η.Ε., Τομος Α , στήλη 272 κ. εξ., Στυλιανού Παπαδοπούλου, Διαπίστωση και διακήρυξη της αγιότητος των αγίων, Κατερίνη 1990, του αυτού• Υπόμνημα προς την ΔΙΣ περί της προτεινομένης αγιοποιήσεως του αοιδίμου Μητροπολίτου Σμύρνης Χρυσοστόμου, εν ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΤΥΠΟΣ, 11-12- 1994, σελ. 1 και 4.
Ειδικώτερα και συγκεκριμένα δια τον Μοναχόν Χριστοφόρον Παναγιωτόπουλον η Παπουλάκον
1. Περί του βίου και της δράσεως του Μοναχού Χριστοφόρου Παναγιωτοπούλου έχουν γραφή πολλά στα 160 χρόνια από του θάνατου του ( 19-1-1861 ). Κυρίως τότε στις ημέρες της δράσεώς του και τώρα τα τελευταία 10 χρόνια. Όμως εις μεν το Λαόν δεν έχει ακόμη ξεκαθαρισθή πότε πρόκειται δια τον Ευγένιον Παπουλάκον, που και αυτός έζησε στα Καλαβρυτοχώρια και πότε δια τον Χριστοφόρον Παπουλάκον, εις δε τους ιστορικούς θεωρείται αμφιλεγόμενο πρόσωπο, όσον και αν το εξωράϊσε η μυθιστορηματική βιογραφία του Κωστή Μπαστιά (Ίδετε Εγκυκλοπαιδικόν Λεξικόν Ηλίου, Τόμος 15, σελ. 468 κ.εξ., λήμμα ΠΑΠΟΥΛΑΚΟΣ, και Θ.Η.Ε. Τόμος 10ος , στήλη 14 κ. εξ., λήμμα επίσης Παπουλάκος ).
Έπειτα υπάρχουν εις βάρος του τρεις Εγκύκλιοι της Ι.Συνόδου, της 15ης και 26ης Μαίου 1852 και της 9ης Ιουνίου 1852, δια των οποίων ούτος καταγγέλλεται εις το Ελληνικόν λαόν, ως «λήρους ασέμνους και σκανδαλώδεις εξερευγόμενος και ψευδοπροφητείας περί επικείμενον σεισμόν». Αι Εγκύκλοι αυταί της Ι.Συνόδου υφίστανται ακόμη και δεν έχουν ανακληθή. Επίσης παρά την ταραχώδη ζωή του, την εκ πολλών χιλιάδων οπαδών του, εξ ων πολλοί ένοπλοι, εκοιμήθη και παρέμεινε έκτοτε λησμονημένος στην Μονή Παναχράντου Άνδρου, εις την οποίαν είχεν υπό της Εκκλησίας εξορισθή.
Αλλ' ούτε και κάποιο αποδεδειγμένως θαυμαστόν θεοσημείον έχομε η άλλα σημεία, τα οποία να φανερώνουν την αγιότητά του. Απεναντίας μάλιστα, μόλις έγινε γνωστή η υποβολή της αιτήσεως της Ενώσεως Αρμπουναίων δι' αναγνώρισιν, δημοσιογραφικόν Φύλλον των Αθηνών, άρχισε να γράφη ειρωνικά περί της προσπαθείας ταύτης. Σε τίτλο με μεγάλα γράμματα γράφει:
«ΠΑΠΟΥΛΑΚΟΣ - ΜΟΥΛΑΤΣΙΩΤΗΣ – ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ». Και υπότιτλος: «Η υποψηφιότητα ενός αγίου». Και με μαύρα ευδιάκριτα γράμματα: «Έχουμε προστάτες αγίους του Πεζικού, του Πυροβολικού της Αεροπορίας .... Ακόμη και άγιο του Έρωτα ανακαλύψαμε πρόσφατα για το καλό της Ορθοδοξίας και του γένους. Είμαστε πλέον έτοιμοι να υποδεχθούμε και έναν ακόμη, τον άγιο του αντιδυτικισμού» (Κυριακάτικη ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ, 24-25 Μαρτίου 2001).
2.Η Ένωσις ΑΡΜΠΟΥΝΑΙΩΝ είχαν υποβάλλει αίτησιν αγιοκατατάξεως του Μοναχού Χριστοφόρου Παπουλάκου, την οποίαν η Ιερά Σύνοδος απέρριψε.
Με ενδιαφέρει να μάθω και ερωτώ:
α) Πότε ιδρύθηκε η Ένωσις Αρμπουναίων ο ΑΓ.ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ;
β) Γιατί την Ένωσι τους οι Αρμπουναίοι δεν την έχουν αφιερώσει στον Άγιον ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΝ η Παπουλάκον ;
γ) Μήπως τα ιδρυτικά Μέλη της Ενώσεως των Αρμπουναίων δεν είχαν τότε την συνείδησιν της αγιότητος του Παπουλάκου, γιατί αν την είχαν θα έδιναν το όνομά του στην Ένωσίν τους;
δ) Δεν έχω υπ'όψι μου τους λόγους που οι συμπατριώτες του τότε προέβαλαν δια την αναγνώρισι της αγιότητός του. Πιθανολογώ όμως, ότι η ιδέα εκαλλιεργήθη σ'αυτούς εκ των υστέρων από κάποιους ένεκα της ευκολίας με την οποίαν η Εκκλησία μας άρχισε στις ημέρες μας να αναγνωρίζη την αγιότητα διαφόρων προσώπων, η δια να μεγαλυνθή το χωριό τους και δεν ξέρω και διατί άλλα. Δηλαδή από καθαρά κοσμικά κριτήρια. Γιαυτό ερωτώ: Γιατί δεν εζήτησαν τούτο προ 40 η 50 η 80 ετών; Τι το εξαιρετικό συνέβη τώρα;
3. Βεβαίως υπήρχαν εσχάτως δύο βιβλία α) Του κ. Ευθυμίου Ι. Αρμπουνιώτη με τον τίτλον Χριστόφορος Παναγιωτόπουλος ο «Παπουλάκος» του Άρμπουνα. Και η ορθόδοξη Πίστη των Ελλήνων ( 1830-1860) και β) Του Αρχιμ. Νεκταρίου Πέττα με τίτλο ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ ΠΑΠΟΥΛΑΚΟΣ ο σύγχρονος απόστολος της Πίστεως και του Γένους.
Και τα δύο βιβλία κινούνται στην ίδια γραμμή. Καθαρά φαίνεται η προσπάθειά τους όχι να παρουσιάσουν ιστορικά ντουκουμέντα της ζωής και της δράσεως του Μοναχού Χριστοφόρου Παναγιωτοπούλου του επωνομαζουμένου Παπουλάκου, για να ξεκαθαρισθή το πρόσωπό του και η ενθωφελής, αν υπήρξε, δράσις του, αλλά πως θα παρουσιασθή η αγιότης του. Όπερ λανθασμένον.
Γράφει στο βιβλίο του, για να δικαιολογήση την αγιότητά του, ο κ.Αρμπουνιώτης, ότι στην Μονή του Αγίου Αυγουστίνου στο Τρίκορφο (Μουλατσιώτη ) και αλλού έχουν αναγερθή Ναοί επ' ονόματί του.
Ερωτώ:
Πότε ιδρύθησαν αυτοί οι Ναοί; Γιατί δεν ιδρύθησαν προ 50 η 60 η 80 χρόνια; Έχουν εγκαινιασθή οι Ναοί αυτοί ; Δύσκολο είναι να φτιάξη κανείς στο κτήμα του ένα Ναό;
Νομίζω ότι δεν πρέπει να εκβιάζωμε την ενέργεια της Χάριτος του Θεού. Μακάρι ο μοναχός και αδελφός μας Χριστοφόρος να έχη από τον Θεόν καταταγή μετά των αγίων Του και είναι τούτο σπουδαίο και αρκετόν για όλους μας. Όταν ο Θεός θελήση, θα αποκαλύψη την αγιότητά του για την ιδικήν μας σωτηρία και δια ΚΑΝΕΝΑΝ ΑΛΛΟΝ ΛΟΓΟΝ ...
Ως προς το δεύτερον βιβλίον – Εισήγησι του Αρχιμ. Νεκταρίου Πέττα, σημειώνω τα εξής:
Η εισήγησί αυτή, πλην της αναφοράς του ιεροκήρυκος Ιωσήφ Κωσταντινίδη, η οποία απλώς αναφέρει κάποιες συγκεντρώσεις λαού δια να ακούσουν το κήρυγμα του Χριστοφόρου Παπουλάκου, ουδεμίαν άλλην συγκεκριμένην πηγήν μνημονεύει.
Συγκεκριμένα:
α. Στην σελίδα 11 υπό τον τίτλον Περιοδείες, γράφει: « Ένας πελοπονήσιος αρθρογράφος σημειώνει ...». Ούτε ποιός αρθρογράφος είναι, ούτε την Εφημερίδα που στην οποίαν γράφει αναφέρει.
Παρακάτω, στην σελίδα 17, γράφει: «Χαρακτηριστικά αναφέρει εφημερίδα της εποχής...». Ούτε ποιά Εφημερίδα είναι αναφέρει ούτε ποιάς χρονολογίας.
Ποιό κάτω, στην σελίδα 21, επίσης αναγράφει: «Ένας αρθρογράφος από τον Μοριά σημειώνει : ....».
Έτσι όμως, δεν μπορεί να γίνη λόγος δια επιστημονική εργασία και έτσι δεν μπορεί να γραφή ιστορία. Και ακόμη, μπορεί έτσι να πείση κανείς δια την αγιότητα του Μοναχού Χριστοφόρου Παπουλάκου; Ασφαλώς ΟΧΙ.
β. Στην σελίδα 13 και με τον τίτλον Διδαχές, γράφει: «Μέσα από το Ιστορικό Αρχείο του Ινστιτούτου Χριστοφόρος Παπουλάκος αναφέρονται ενδεικτικά αρχειακές πηγές της εποχής.....». Όμως ούτε τις πηγές μνημονεύει ούτε πότε και από ποιούς ιδρύθηκε αυτό το «σπουδαίο» ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ ΠΑΠΟΥΛΑΚΟΣ .
γ. Στην σελίδα 18 γράφει: « Επίσης μία σημαντική μαρτυρία που καταγράφεται στο βιβλίο του Βασιλείου Χριστοπούλου, "Κάτοικος Πατρών"» δίνει σημαντικές πληροφορίες για τον λόγο του Παπουλάκου».
Αυτή όμως δεν είναι επιστημονική διάλεξη, με την οποίαν μπορεί να μας πείση. Αυτά μόνον στα παραμύθια γράφονται και λέγονται.
Η Επιστολή του Οικουμενικού Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίου
για την έκδοση
Το Πρακτορείο Εκκλησιαστικών Ειδήσεων «Romfea.gr» έχει στη κατοχή του μια βαρυσήμαντη επιστολή του Προκαθημένου της Ορθοδόξου Εκκλησίας, του Οικουμενικού Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίου, την οποία παρέλαβε από τον Πανοσιολ. Αρχιμ. Νεκτάριο Πέττα μαζί με τα νέα εκδοθέντα βιβλία τα οποία αναφέρονται στον βίο του Οσιότατου Μοναχού Χριστοφόρου Παπουλάκου, καθώς και τις Ιερές Ακολουθίες αυτού, τις οποίες συνέγραψε ο Δρ. Μπούσιας Χαράλαμπος, Μέγας Υμνογράφος της Εκκλησίας του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας.
Παρακάτω δημοσιεύουμε αυτούσια την επιστολή του Οικουμενικού Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίου και τα σχόλια δικά σας:
Τω Οσιολογιωτάτω Αρχιμανδρίτη κυρίω Νεκταρίω Ν. Πέττα,
τέκνω της ημών Μετριότητος εν Κυρίω αγαπητώ, χάριν, έλεος και ευλογίαν παρά του εν Τριάδι προσκυνουμένου Θεού ημών.
Μετά χαράς εδεξάμεθα την από ε' Αυγούστου λήγοντος έτους επιστολήν της υμετέρας αγαπητής Οσιολογιότητος, υποβαλλούσης το υπό έκδοσιν πόνημα αυτής, τιτλοφορούμενον «Ο Οσιώτατος Μοναχός Χριστοφόρος ο Παπουλάκος στη Θήρα (1854) και στην Άνδρο (1854-1861)», εν ω εμπεριέχονται τα αφορώντα εις τον βίον και την δράσιν του θερμουργού τούτου κήρυκος του ευαγγελικού λόγου, και δη τα περί του αναγκαστικού εγκλεισμού αυτού εις τας Ιεράς Μονάς Προφήτου Ηλιού Θήρας και Παναχράντου Άνδρου.
Ο Οσιώτατος Μοναχός Χριστοφόρος, ο επικληθείς «Παπουλάκος», απεστάλη υπό του Θεού εν ζήλω Ηλιού δια να κηρύξη τα θεία δικαιώματα, να διδάξη την πατρώαν πίστιν και να ελέγξη οθνείας επιδράσεις εις την λειτουργίαν του εκκλησιαστικού και κοινωνικού σώματος.
Ηγαπήθη μεν σφόδρα υπό του ευσεβούς λαού του Θεού, όστις ανεγνώρισεν εν τω προσώπω αυτού τον εκφραστήν την γνησίας εκκλησιαστικής παραδόσεως και ευσεβείας, εδιώχθη δε υπό των κρατούντων, δι ους εγένετο κατά το ψαλμικόν «βαρύς και βλεπόμενος» ως δήθεν υποκινητής στάσεως κατά του πολιτεύματος, και εκοιμήθη οσιακώς εν τη Ιερά Μονή Παναχράντου της Άνδρου, διανύων εν αυτή την επιβληθείσαν αυτώ εκκλησιαστικήν ποινήν εγκλεισμού.
Η μνήμη του επεβίωσε μέχρι σήμερον αγαθή εν τω εκκλησιαστικώ πληρώματι, ην προβάλλει και η υμετέρα Οσιολογιότης δια του αξιολόγου αυτού πονήματος, το οποίον είμεθα βέβαιοι ότι θα ωφελήση ποικιλοτρόπως τους αναγνώστας και θα επιδράση εις τας καρδιάς αυτών προς πνευματικήν οικοδομήν, εμμονήν εις την πίστην και καλλιέργειαν υγιούς εκκλησιαστικής συνειδήσεως.
Επί δε τούτοις, συγχαίροντες πατρικώς τη υμετέρα Οσιολογιότητι δια τον κόπον αυτής, παρέχομεν εκθύμως την Πατριαρχικήν ημών ευλογίαν προς ευόδωσιν και καρποφορίαν της αξιολόγου ταύτης εκδόσεως, και επικαλούμεθα επ' αυτήν την χάριν και το άπειρον έλεος του Θεού.
29 Δεκεμβρίου 2009
Διάπυρος προς Θεόν ευχέτης
Ο Κωνσταντινουπόλως Βαρθολομαίος
Υπ. Βλέπε ακόμα: «Απάντηση Μητροπολίτη Θήρας στον Μητροπολίτη Ηλείας για τον Χριστοφόρο Παπουλάκο» (http://www.romfea.gr/ieres-mitropoleis/9249-4523)
Δεν υπάρχουν σχόλια
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.