O Γ. Κοσμάς σχολιάζει την ομιλία του Στρ. Γιώργου Παπαδημητρόπουλου στην Αγία Λαύρα

‘1821 – ΑΓΙΑ ΛΑΥΡΑ – ΕΛΛΑΔΑ 2013’ Το θέμα της ομιλίας του Στρατηγού Γιώργου Παπαδημητρόπουλου στην Αγία Λαύρα την 25η Μαρτίου 2013. ...

‘1821 – ΑΓΙΑ ΛΑΥΡΑ – ΕΛΛΑΔΑ 2013’

Το θέμα της ομιλίας του Στρατηγού Γιώργου Παπαδημητρόπουλου στην Αγία Λαύρα την 25η Μαρτίου 2013.

Παρουσίαση – Σχολιασμοί από τον

Γιώργο Μιλτ. Κοσμά,

Δικηγόρο παρ’ Αρείω Πάγω,

πρώην και ε.τ. πρόεδρο

της «Παγκαλαβρυτινής Ένωσης»

------------------

Ο Στρατηγός Γιώργος Αλεξ. Παπαδημητρόπουλος αρχηγός της ΕΛ.ΑΣ. εν συντάξει γεννήθηκε στο Σκεπαστό Καλαβρύτων. Από μικρός εμπνεύστηκε από βαθύ πατριωτισμό ατενίζοντας προς το Ιστορικό Μοναστήρι της Αγίας Λαύρας και το Πανελλήνιο Ηρώο Αγωνιστών του 1821 στα υψώματα ανατολικά του χωριού του. Μεγάλωσε διαπνεόμενος από το βάρος της ιστορικής μνήμης με το καθαρό μυαλό, τη δημιουργική σκέψη του, αλλά και τις αρχές και την παιδεία που πήρε από τους γονείς και τους δασκάλους του στο απείρου κάλλους φυσικό και ιστορικό περιβάλλον. Στην κοιλάδα – φαράγγι του Βουραϊκού με το ζωογόνο αεράκι που κατεβαίνει εκεί από τις κορφές των περήφανων μυθικών και χιλιοτραγουδισμένων βουνών, του Χελμού και του Ερύμανθου.

Έχω την καλή τύχη να γνωρίζω πολλά χρόνια τον εμπνευσμένο θαρραλέο και μετριόφρονα ομιλητή. Από τότε που ήταν ανώτερος αξιωματικός της Ελληνικής Αστυνομίας και που σύντομα προήχθη επαξίως σε Αρχηγό της, με ευμενείς αξιολογικές κρίσεις για τις ικανότητές του. Διοίκησε ευδόκιμα την ΕΛ.ΑΣ. με ήθος, αξιοπρέπεια και διαφάνεια και καθ’ όλη τη διάρκεια της θητείας του, αλλά και μέχρι σήμερα χαίρει μεγάλης εκτίμησης και αγάπης από τους συναδέλφους του, ισόβαθμους και υφισταμένους του, αλλά και από όλους, όσοι τον γνωρίζουν. Μάλιστα, πολλοί τον αναζητούν για να του σφίξουν το χέρι στις συγκεντρώσεις της Παγκαλαβρυτινής Ένωσης και της Ένωσης Καλαβρυτινών Αθήνας, της οποίας πρόεδρος είναι ο ισάξιός του Στρατηγός της ΕΛ.ΑΣ. εν συντάξει, Σωτήριος Τσενές. Ο ομιλητής τιμά και τις δύο ιστορικές Ενώσεις ως απλό μέλος τους και στις μεγάλες ή μικρές εκδηλώσεις τους, αλλά και άλλων φορέων ιδιωτικού ή δημόσιου χαρακτήρα, προσέρχεται στους χώρους των συγκεντρώσεων ταπεινά και χωρίς επάρσεις και σε κάποια στιγμή τον βλέπουμε καθημερινά σε μια από τις τελευταίες θέσεις της αίθουσας.

Ως ενεργός πολίτης βλέπει και ακούει πολύ και τους ακούει όλους. Μιλάει όμως λίγο και όταν θεωρεί ότι πρέπει να εκφράσει την κατά πάντα καλόπιστη και εποικοδομητική άποψη και κριτική του την κάνει, τόσο προφορικά όσο και δια του γραπτού λόγου. Από το περιεχόμενο των πολυάριθμων άρθρων και σχολίων του, που κατά καιρούς μέχρι σήμερα έχουν δημοσιευθεί στη «Φωνή των Καλαβρύτων» στο «Παγκαλαβρυτινό Βήμα» και σε άλλα περιοδικά και εφημερίδες της περιοχής Καλαβρύτων και του Νομού Αχαΐας, κυρίως όμως σε εφημερίδες της Αθήνας μεγάλης κυκλοφορίας, που όλα έχουν αναρτηθεί στο διαδίκτυο, έχει χαρακτηριστεί ως λάτρης της ιστορικής αλήθειας και της διατήρησης της ιστορικής μνήμης, αλλά και ως απηνής και αδέκαστος «διώκτης» των κρατούντων Ελλήνων και ξένων για τα δεινά, που υφίστανται εξαιτίας τους οι πολίτες και η ελληνική κοινωνία. Την ίδια αξιοζήλευτη τακτική ακολουθεί και με τη θετικά πρωτότυπη και συγκλονιστική ομιλία του, που εκφώνησε στην Αγία Λαύρα στις 25 Μαρτίου 2013.

Ο αξεπέραστος επετειακός δημηγορικός και δικανικός λόγος του, καθόλου επιδεικτικός, ξεσήκωσε το μέγα πλήθος των προσκυνητών και επισκεπτών του ιστορικού Μοναστηριού, που συνέρευσαν εκεί για να τιμήσουν τους ήρωες της Εθνικής μας Παλιγγενεσίας, και που τρείς φορές με ενθουσιώδεις επευφημίες και παρατεταμένα χειροκροτήματα, διέκοψαν τον Στρατηγό κατά τη διάρκεια της ομιλίας του.

Δεν φοβήθηκε την αλήθεια με τις ρηξικέλευθες αναφορές του στον ανεπανάληπτο λόγο του. Μέμφθηκε το ελληνικό Κράτος, που τα τελευταία χρόνια δεν καταδέχεται να εκπροσωπείται στην Αγία Λαύρα και στα Καλάβρυτα με τον ύψιστο βαθμό και τον επιβαλλόμενο τρόπο όπως γινόταν παλαιότερα. Μνημονεύει τη συνέντευξη Καλαβρυτινής Αγωνίστριας του 1821 που έδωσε σε γαλλική εφημερίδα στις αρχές του 20ου Αιώνα, σε μεγάλη ηλικία, που αναδημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Το Βήμα των Αθηνών» το 1925 της οποίας η αφήγηση αφορά με κάθε λεπτομέρεια την ορκωμοσία των Αγωνιστών στην Αγία Λαύρα από τον Παλαιών Πατρών Γερμανό ανήμερα του Αγίου Αλεξίου στις 17 Μαρτίου 1821 και την απελευθέρωση της πόλης των Καλαβρύτων στις 21 Μαρτίου 1821. Αφήγηση που κακώς εμείς δεν επικαλούμαστε ως αδιάψευστη πηγή για τον πρωταρχικό ρόλο της Αγίας Λαύρας και της περιοχής των Καλαβρύτων στον ξεσηκωμό του Γένους, προκειμένου να προστεθεί και αυτό το δεδομένο στις πηγές προς διάψευση των ανιστόρητων ψευδολόγων πολιτικών επιστημόνων, που δεν είναι ιστορικοί, πλην όμως εγκληματικά τους παριστάνουν.

Επίσης επικαλείται και ποιητές και συγγραφείς που ζούσαν εκείνη την εποχή και απήγγειλε ποιήματα και τραγούδια για την Επανάσταση του ’21, που αναφέρονται στην Αγία Λαύρα, στον Ηγούμενο και στα ταξίματα του ξεσηκωμένου Ελληνισμού για την απελευθέρωση της πατρίδας μας.

Τονίζει το γεγονός ότι από κανένα άλλο Μοναστήρι της Ελλάδας δεν πάρθηκε φως για να ανάψει την ακοίμητη κανδήλα του Μνημείου του Αγνώστου Στρατιώτη στην Αθήνα, διερωτάται με στεντόρεια φωνή λέγοντας «τι σημαίνει αυτό κύριοι;;» και υπενθυμίζει την ανθελληνική υπόδειξη του Κίσινγκερ που είπε «αν θέλετε να αφανίσετε τους Έλληνες καταστρέψτε τη γλώσσα και την ιστορία τους».

Υπενθυμίζει τα οράματα των Αγωνιστών του ’21 για το μέλλον των Ελλήνων, που ποτέ δεν χάσαμε την εθνική μας συνείδηση και με πόνο ψυχής τα αντιπαραβάλλει με τη σημερινή κρίση και κατάντια της χώρας μας.

Κατακεραυνώνει κάθε Αρχή και εξουσία εν των Κράτει, αναφέροντας τις αιτίες της απώλειας στις μέρες μας, των αξιών, του σεβασμού, της αξιοκρατίας, της ισοπέδωσης των πάντων με πρώτους υπαίτιους το πολιτικό μας σύστημα και τις κυβερνήσεις του.

Σταχυολογούμε περιληπτικά από την εμπερισταμένη ομιλία μερικές από τις αιτίες αυτές :

- Την κατάργηση της ιστορίας στια ιστορικά σχολικά βιβλία, όπως διδασκόταν τα παλαιότερα χρόνια.

- Την ανοχή από το Κράτος της διαστρέβλωσης της ιστορικής αλήθειας από τους λίγους ανιστόρητους ανθέλληνες ευρωπαίους και από τους λίγους επίορκους ανιστόρητους κουλτουριάρηδες της χώρας μας.

- Την εφαρμογή του «Καλλικράτη» που ενώ ο ένδοξος Μηχανικός της αρχαιότητας δημιούργησε αριστουργήματα, ο συνώνυμός του νόμος διέλυσε τον κοινωνικό ιστό της χώρας και την ελληνική ύπαιθρο και αφάνισε την ιστορική κουλτούρα και πολιτιστική ταυτότητα των τοπικών κοινωνιών μας.

- Τη μη σωστή ενημέρωση της νεολαίας μας, την καλύτερη του κόσμου, ούτε από το Κράτος ούτε από το πολιτικό μας σύστημα, ούτε από πολλούς γονείς, για την ιστορία της δόξας των Ελλήνων και τα σύμβολά μας.

- Την ανοχή και μη δίωξη και καταδίκη από την εκτελεστική, τη νομοθετική και τη δικαστική λειτουργία του Κράτους, αλλά και από την πνευματική ηγεσία του τόπου, των συκοφαντικών και προσβλητικών ισχυρισμών για τους Έλληνες, την ιστορία μας, την εθνική μας υπόσταση και την αξιοπρέπεια που εκφράστηκαν και γράφτηκαν από ανιστόρητους κουλτουριάρηδες της παγκοσμιοποίησης. Πιο συγκεκριμένα : Από κάποια βουλευτίνα και ανιστόρητη συγγραφέα για τη Σμύρνη, που την κατονομάζει, και η οποία αποκαλεί «κιτς» τις αναπαραστάσεις της Εξόδου του Μεσολογγίου και της Αγίας Λαύρας, και από έναν ανίδεο περί την ιστορία κουλτουριάρη βουλευτή – παρουσιαστή - σχολιαστή στην Τ.V., που και αυτόν κατονομάζει, ο οποίος με περισσή πεζοδρομιακή φρασεολογία δηλώνει σε συνέντευξή του ότι «π…..ε τη μισή Αθήνα».

- Την ανοχή από την πολιτεία των ισχυρισμών Γερμανού ιστορικού, ότι ο Ελληνισμός καλοδέχτηκε τους Ναζί και των κατάπτυστων αιτιάσεων Έλληνα συγγραφέα ότι τα Ίμια είναι τουρκικά και ότι η Ελλάδα συμμετείχε σε ιμπεριαλιστικούς πολέμους.

- Την αμφισβήτηση από το ελληνικό Κράτος της ιστορίας, της επί 150 χρόνια ξενόφερτης βασιλείας και της αδικαιολόγητης μακρόχρονης άρνησης αξιοποίησης των σχετικών ελληνικών Μνημείων.

- Τη δυνατότητα του Κλήρου και της Εκκλησίας να προσφέρουν περισσότερα για την αντιμετώπιση της σημερινής δεινής οικονομικής κρίσης της χώρας μας.

- Την καθιέρωση για πολιτικά μόνο οφέλη, ως Επετείου της στυγερής δολοφονίας από όργανο του Κράτους ενός 15χρονου αθώου παιδιού, με συνέπειες την καταστροφή περιουσιών και την όξυνση των πολιτικών παθών.

- Την αδιαφορία του πολιτικού συστήματος στην ταπείνωση και λοιδορία της χώρας μας, με τους ψεύτικους ισχυρισμούς της Μέρκελ και άλλων ανθελλήνων του Βορρά, ότι η χώρα μας είναι διεφθαρμένη, ενώ η μόνη αλήθεια είναι ότι οι πολιτικοί μας είναι διεφθαρμένοι.

- Τις ψεύτικες κατηγορίες που απαγγέλλει το πολιτικό μας σύστημα και οι «μορφωμένοι της Ευρώπης» κατά του φτωχού αλλά και υπερήφανου και ταλαιπωρημένου ελληνικού λαού, ότι η χώρα μας είναι «η Κολομβία του Νότου» και «το Αφγανιστάν της Ανατολής» και ότι είμαστε ρατσιστές και τεμπέληδες.

- Το ποδοπάτημα της φτώχιας, των μισθωτών, των συνταξιούχων και την τεράστια ανεργία που έχει προκαλέσει η κρίση, και από την άλλη μεριά τη δημιουργία ανεξάρτητων Αρχών με πληθώρα υπαλλήλων, με παχυλούς μισθούς, χωρίς αυτές μέχρι σήμερα να έχουν προσφέρει κάτι στον Ελληνικό λαό.

Στο τελευταίο μέρος της ομιλίας του, ο Γιώργος Παπαδημητρόπουλος απευθύνεται στους συμπατριώτες του, Καλαβρυτινούς. Μας υπενθυμίζει ότι γαλουχηθήκαμε με την ιστορία του τόπου μας, ότι η ιστορία μας αυτή, επειδή ζήσαμε κοντά στα γεγονότα, πρέπει να μας ενώνει και να μη γίνεται πεδίο αντιπαραθέσεων. Μας προτρέπει να προβληματιστούμε σαν Καλαβρυτινοί και σαν Έλληνες, διαπνεόμενοι από τα μηνύματα των ηρωικών προγόνων μας και του ιστορικού μας χώρου για το πού πάμε ως Έθνος και ως λαός. Να προσευχόμαστε στην Παναγία και στον Αγιαλέξη να φυλάνε τη χώρα μας από την καταστροφή, να φωτίζουν τους κυβερνώντες για την ευημερία του λαού, να μην υπάρχει φτώχια, αδικία, ανεργία κλπ και να μη φεύγουν τα νιάτα μας για την ξενιτιά.

Κάνει έκκληση και προς τους ξενιτεμένους συμπατριώτες μας να μαθαίνουν τα παιδιά και τα εγγόνια τους Ελληνικά και να κρατάνε για πάντα βαθιά στην ψυχή τους της Ελλάδα.

Τέλος, απευθύνεται και στους τοπικούς άρχοντες και τους καλεί :

- Να δουν τι θα κάνουν «εκεί μπροστά στο νοσοκομείο» με τη μετονομασία του δρόμου για έμπρακτη έκφραση ευγνωμοσύνης της πόλης των Καλαβρύτων προς τους ευεργέτες απόδημους Καλαβρυτινούς.

- Να επαναφέρουν στη θέση της την πινακίδα με το όνομα του Παλαιών Πατρών Γερμανού στον κεντρικό δρόμο της πόλης, που αψυχολόγητα αποκαθήλωσαν. Τούτο διότι, θα πρέπει να αποκατασταθεί η ασέβεια. Δε νοείται σήμερα, στον άνθρωπο σύμβολο του Αγώνα που έδρασε στον τόπο μας, εμείς να του καταργούμε αυτό που δικαιούται, δηλαδή μια πινακίδα στο όνομά του, σε αντίθεση με το γεγονός ότι σε όλη την Ελλάδα υπάρχουν πλατείες και δρόμοι με το όνομα του Παλαιών Πατρών Γερμανού.

Οφείλουμε να απευθύνουμε με ευγνωμοσύνη, θερμά συγχαρητήρια στο Στρατηγό Γιώργο Παπαδημητρόπουλο, που με την αυθεντική Ελληνική και Καλαβρυτινή ψυχή του, τη ριζοσπαστική φωνή του στην αφήγηση και στην κριτική, την απλή αλλά δεινή ρητορική του τέχνη και τον αντικομφορμισμό του απέναντι στην κυρίαρχη πολιτική, εκπόνησε και εκφώνησε τη μοναδική στα χρονικά σημαντικών επετειακών εκδηλώσεων, συγκλονιστική ομιλία του. Μας έκανε υπερήφανους για τον ίδιο και για την Καλαβρυτινή καταγωγή μας. Του ευχόμαστε να είναι πάντοτε γερός, να μας αφυπνίζει, να μας καθοδηγεί και να μας προβληματίζει με τις ρηξικέλευθες παρατηρήσεις και συστάσεις του. Ας παραμείνει η θετικά πρωτόγνωρη ομιλία του, ανεξίτηλα γραμμένη στις ιστορικές δέλτους και στα Αρχεία της ιστορικής Μονής της Αγίας Λαύρας, αλλά και στη συνείδηση και στην ψυχή μας, για τους αγώνες που πρέπει αγόγγυστα να συνεχίσουμε. Παραδειγματιζόμενοι από τους Ήρωες του 1821.

Αθήνα 30 Μαρτίου 2013

Γεώργιος Μιλτ. Κοσμάς

Ενημέρωση για όλες τις ειδήσεις των Καλαβρύτων και της ορεινής Αχαΐας με ένα στη σελίδα του kalavrytanews.com. ...............