γράφει ο Νίκος Κωνσταντακόπουλος Αρχές Ιουλίου μικρός τότε ανεβήκαμε με τα ξαδέλφια μου από βραδύς στο βουνό, γιατί την επομένη το πρ...
γράφει ο Νίκος Κωνσταντακόπουλος
Αρχές Ιουλίου μικρός τότε ανεβήκαμε με τα ξαδέλφια μου από βραδύς στο βουνό, γιατί την επομένη το πρωί έπρεπε να σηκωθούμε με το χάραμα να θερίσουμε την πάνω πλευρά του χωραφιού, οπού είχε "παραγίνει"το σιτάρι.
Ήταν ο μπάρμπας μου και η θεία μου ανήσυχη μα και πολύ εργατική, είχε σηκωθεί μια ώρα νύχτα και θέριζε ταμαχιάρικα μουρμουρητό της , με ξύπνησε τα είχε βάλει με τον άντρα της που δεν είχε φροντίσει να αφαιρέσει το μελιγκάρι και τ’ αγκάθια από της καλαμιές και τώρα πάλευε μέσα στο λιοπύρι του θεριστή να ξεχωρίσει και να κόψει με το δρεπάνι της τον καρπό.
Την πλησίασα αγουροξυπνημένος και την καλημέρισα ανασηκώθηκε σφούγγισε τον ιδρώτα με την πόδια της, τέντωσε τη μέση της προς τα πίσω, έριξε μια ματιά στ’ αθέριστο χωράφι και αφού έβαλε το δρεπάνι στον ώμο και τα χέρια της στα λαγάρα της μου είπε
-Ανιψιέ, είδες τι τραβάμε εμείς εδώ, ζωή αβίωτη, τυραγνιόμαστε για μια κόρα ψωμί! Γι αυτό να φροντίσεις να μάθεις γράμματα.
Τώρα θέλω να μου κάνεις μια χάρη πάρε την τσότρα και πετάξου μέχρι το χωριό να μου φέρεις λίγο κρασί να στυλωθώ! Κείνος ο ανεπρόκοπος ο μπάρμπα σου, δεν με τηράει καθόλου! Ο θέρος θέλει πιοτό!
Το έβαλα στα πόδια και χωρίς βαρυγκώμια έτρεξα και έφερα κρασί. Μια ώρα δρόμος περίπου Μα η θεία , δεν ξέχασε αυτήν την εξυπηρέτηση. Για τούτο το ποδοκόπι, μου πρόσφερε βραστογαλιά και όταν σηκωθήκαμε από τα ’αλώνια και κατεβήκαμε στο χωριό, μου δοκέ μια μεγάλη φέτα σταρένιο ψωμί με λάδι και ζάχαρη……………………….
Μνήμες μιας άλλης εποχής!!!!
(φωτογραφία από θερισμό στην Κέρτεζη)Νίκος Κωνσταντακόπουλος
Κέρτεζη
Δεν υπάρχουν σχόλια
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.