Ο Χορός της Νηρηίδας (Ωδή στη λίμνη Τσιβλού)

Η λίμνη Τσιβλού μέσα στην πράσινη αγκαλιά του δάσους (κλικ από την Ειρήνη Παπαγιαννοπούλου) της Αναστασίας Ευσταθίου   Η Νηρηίδα ...

Η λίμνη Τσιβλού μέσα στην πράσινη αγκαλιά του δάσους (κλικ από την Ειρήνη Παπαγιαννοπούλου)

της Αναστασίας Ευσταθίου 

Η Νηρηίδα στέγνωνε πάνω στο βράχο τα πυρόξανθα μαλλιά της, στον ίσκιο των πλατανιών όταν μια βίδρα εμφανίστηκε μέσα από το νερό.

-Έλα μαζί μου, κόρη πεντάμορφη! Ήρθε η ώρα! της είπε και χωρίς δεύτερη κουβέντα την τράβηξε μαλακά απ’ το χέρι.

- Ήρθε η ώρα! Επανέλαβε η Νηρηίδα μαγεμένη. Υπάκουσε στο υδρόβιο ζώο κι άρχισε να κολυμπά μαζί του στα ορμητικά νερά του πατέρα Κράθη. Μπροστά η μαυριδερούλα κολυμβήτρια και πίσω αυτή.

-Χόρεψε, Νηρηίδα! Είναι προσταγή! Είπε μόνο το υδρόβιο ζώο και βούτηξε στα σκουροπράσινα νερά να ‘βρει τη φωλιά του, γιατί δεν τα είχε καλά με του ήλιου τις ακτίνες.

Η Νηρηίδα άρχισε να χορεύει. Οι μύτες των δακτύλων πετούσαν πάνω απ’ τα νερά της λίμνης. Τα χέρια της λίγο ακόμα και θα γράπωναν τα σύννεφα που περνούσαν αμέριμνα πίσω απ’ του Στόλου τη ράχη. Έμοιαζε σαν πνοή αέρα, διάφανη και πανέμορφη, μια οπτασία χρωμάτων πάνω στα πεντακάθαρα νερά. Το λίκνισμά της ήταν ίδιο με το λίκνισμα των φύλλων των δέντρων που αγκάλιαζαν τη λίμνη.

Τα πέπλα της ακολουθούσαν την ανάσα του ορεινού αέρα κι αφουγκράζονταν τα γέλια και τους ψιθύρους των ζώων. Σκαρφάλωνε πάνω στα κλαδιά των δέντρων –ιτιές ήταν- που είχε κουκουλώσει το νερό κι είχαν τις ρίζες τους βαθιά στον βυθό της λίμνης. Από εκεί βουτούσε μέσα στα νερά που αντικατόπτριζαν σαν μαγικός καθρέφτης τα δάση τριγύρω.

Είδε τα βυθισμένα σπιτάκια, τις κατεστραμμένες μάντρες, τα χαμένα μονοπάτια του Τσιβλού.

Γέλασε με τα βατράχια που είχαν στήσει ψιλή κουβέντα στην όχθη παρέα με τα κουνουπάκια και τις λιβελούλες.

Κι ύστερα ανέβηκε με χάρη στην επιφάνεια να πάρει μιαν ανάσα. Κάθισε πάνω σε ένα νούφαρο και μάζεψε τα γόνατά της μέσα στα χέρια της. Ήταν σαν να γεννιόταν εκείνη τη στιγμή.

Το Γερακάρι, ψηλά από την κορφή του Στόλου, δεν έχανε στιγμή από το χορό της Νηρηίδας του. Μαγεμένο την κοιτούσε που χόρευε και γινόταν ένα με το νερό της λίμνης. Είχε έρθει η ώρα να της αποκαλυφθεί.

(Ωδή στη λίμνη Τσιβλού με ένα απόσπασμα από το παραμύθι μου "Το Παραμύθι της Λίμνης Τσιβλού" με αφορμή τη σημερινή Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος)

Αναστασία Ευσταθίου

Η Αναστασία Ευσταθίου γεννήθηκε το 1966 στην Παραλία Πλατάνου Αχαΐας. Ζει στην Ακράτα και είναι διευθύντρια στο 2ο Δημ. Σχ. Ακράτας

 Έχει πλούσια εκπαιδευτική, συγγραφική και πολιτιστική δραστηριότητα με πολλές  διακρίσεις. 

Περισσότερα στην προσωπική της ιστοσελίδα: http://www.anastasiaefstathiou.gr

Ενημέρωση για όλες τις ειδήσεις των Καλαβρύτων και της ορεινής Αχαΐας με ένα στη σελίδα του kalavrytanews.com. ...............