Όταν η μνήμη γίνεται τέχνη!

Ένα εξαιρετικό εικαστικό έργο βγαλμένο από ζωντανές εικόνες και μνήμες της ζωής των Καλαβρυτινών που μετά το ολοκα...

Ένα εξαιρετικό εικαστικό έργο βγαλμένο από ζωντανές εικόνες και μνήμες της ζωής των Καλαβρυτινών που μετά το ολοκαύτωμα προσπαθούσαν να μαζέψουν ό,τι είχε απομείνει και να σταθούν ξανά όρθιοι με τίτλο "Καλάβρυτα 2012" παρουσιάστηκε την προηγούμενη εβδομάδα στον Πολιτιστικό - Λαογραφικό Σύλλογο Δάφνης "Ταξιδευτές Πολιτισμού". Δημιουργός του έργου η Φωτεινή Γουσέτη, καθηγήτρια για τέσσερα χρόνια στα σχολεία των Καλαβρύτων (2006-2010).

Η ίδια η καλλιτέχνις μας μίλησε για το έργο της και πώς το εμπνεύστηκε, με την δική μας σημείωση ότι τέτοια έργα μοναδικά και εμπνευσμένα αξίζουν την στήριξη όλων μας

"Έζησα και δούλεψα στα Καλάβρυτα ως καθηγήτρια καλλιτεχνικών από το 2006 έως το 2010. Από τον Σεπτέμβριο του 2011 είμαι φοιτήτρια στο Dutch Art Institute (http://dutchartinstitute.eu/) της Ολλανδίας κάνοντας μεταπτυχιακές σπουδές. Η διπλωματική μου βασίζεται στην έρευνα που κάνω εδώ και ένα χρόνο, σχετικά με το πώς διαμορφώνεται το παρόν των Καλαβρύτων με βάση το βαρύ παρελθόν τους. Αφετηρία για αυτή μου την προσπάθεια αποτέλεσε η έκπληξη που μου προκάλεσαν τα δημοσιεύματα κάποιων εφημερίδων μετά τις εκλογές του 2012, που ανέφεραν ότι τα Καλάβρυτα ξεχνούν την ιστορία τους. Θέλησα να χαρτογραφήσω λοιπόν τα Καλάβρυτα μέσα από τις απόψεις όσων κατοίκων θέλησαν να μου μιλήσουν (και τους ευχαριστώ πολύ). Πιστεύοντας ότι αν καταλάβω, όσο το δυνατόν, τις λεπτές ισορροπίες που διέπουν αυτήν την πόλη σύμβολο, θα έχω μάθει πολλά για την πατρίδα μου και κατ’ επέκταση για τον εαυτό μου. Στόχος μου είναι το να βασίσω το εικαστικό μου έργο πάνω στα συμπεράσματά μου και τις πιθανές ανάγκες που προκύπτουν μέσα από τα Καλάβρυτα.

Το έργο "Καλάβρυτα 2012" βασίζεται σε μία από τις ιστορίες της οικογένειας B. Βάγια.

Μετά την ολοκληρωτική καταστροφή των Καλαβρύτων και ενώ οι συνθήκες ζωής για τους εναπομείναντες κατοίκους ήταν για τα σημερινά δεδομένα αδιανόητες, σημαντικότατη βοήθεια ερχότανε μέσα από τα γύρω χωριά, τον Ερυθρό Σταυρό και τα επόμενα χρόνια την ΟΥΝΝΡΑ. Κάποιο από τα πακέτα της ΟΥΝΝΡΑ που δόθηκαν στην οικογένεια Βάγια έτυχε να περιέχει ένα τεράστιο αριθμό αντρικών μεταξωτών γραβατών (δύο με τρεις χιλιάδες). Το δέμα δεν περιείχε τίποτα άλλο και η οικογένεια μετέτρεψε τις γραβάτες σε κουρελούδες. Όπως μου είπαν χαρακτηριστικά, "κρυώναμε και πεινάγαμε αλλά πατάγαμε πάνω σε μετάξια".

Αυτή η ιστορία μου έκανε μεγάλη εντύπωση. Η ιδέα των πολύχρωμων μεταξωτών γραβατών που μετατρέπονται σε μεταξωτά χαλιά, μέσα σε μία κατεστραμμένη πόλη, όπου οι άντρες έχουν εκτελεστεί και οι γυναίκες θρηνούν μαυροφορεμένες, με οδήγησε στο να υλοποιήσω αυτό το έργο. Αγόρασα 2000 μεταξωτές γραβάτες και με αυτές κατασκεύαστηκε μία γιγαντιαία κουρελού με διαστάσεις 1,30 Χ 25 μέτρα. Αυτής η ιδιαίτερης ιστορίας από το παρελθόν πιστεύω ότι δημιουργεί πολλούς ενδιαφέροντες παραλληλισμούς με το παρόν.

Το έργο αυτό θα παρουσιαστεί στο Van Abbe Museum ( http://vanabbemuseum.nl/) στο Άιντχοβεν της Ολλανδίας, το οποίο είναι ένα από τα σημαντικότερα μουσεία σύγχρονης τέχνης της Ευρώπης. Δίπλα από το έργο θα υπάρχει επεξηγηματικό κείμενο. "Making use" είναι ο τίτλος της ομαδικής έκθεσης που ξεκινάει στις 22 Ιουνίου και θα διαρκέσει ένα μήνα.

Η υλοποίηση του έργου έγινε σε συνεργασία με τον Πολιτιστικό και Λαογραφικό Σύλλογο "Ταξιδευτές Πολιτισμού" (www.facebook.com/taxideutespolitismou). Ο σύλλογος αυτός είναι μια πρωτοβουλία νέων ανθρώπων και ξεκίνησε πριν 2 χρόνια. Οι "Ταξιδευτές Πολιτισμού" αντιπροτείνουν στην κρίση αλληλέγγυοι, τον πολιτισμό και την παράδοση. Προσκαλώντας τη γειτονιά τους να ξανά ανακαλύψει τις ρίζες της και να έρθει κοντά. Ο δάσκαλος αργαλειού Κώστας Μανάβης και οι συνεργάτες του (και ιδρυτικά μέλη του συλλόγου) Αριστείδης Κουσίδης και Κυριάκος Τσουκαλάς (στη πρώτη φωτογραφία) δούλεψαν πολύ σκληρά για τη διεκπεραίωση του έργου. Είναι σημαντικό να αναφερθεί ότι δούλεψαν αφιλοκερδώς λόγω του ότι τους άρεσε το μήνυμα που μεταφέρει η εικαστική αυτή δουλειά.

Την Παρασκευή 24 Μαΐου το έργο "Καλάβρυτα 2012" παρουσιάστηκε στα πολυάριθμα μέλη και τους φίλους τους συλλόγου. Ήταν μία καταπληκτική εκδήλωση μέσα από την οποία προέκυψε πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση μεταξύ των παρευρισκομένων. Το έργο κατανοήθηκε σε βάθος και άρεσε πολύ. Το μήνυμα των Καλαβρύτων είναι διαχρονικό και άμεσα επικοινωνήσιμο."