Έξω από τον προϋπολογισμό το εθνικό δίκτυο σεισμολογίας

Η γη τρέμει κάτω από τα πόδια μας. Η αγωνία κορυφώνεται σε κάθε δόνηση και η ελπίδα ακουμπάει στις δηλώσεις των σεισμολόγων. Πόσο ήταν ο...

Η γη τρέμει κάτω από τα πόδια μας. Η αγωνία κορυφώνεται σε κάθε δόνηση και η ελπίδα ακουμπάει στις δηλώσεις των σεισμολόγων. Πόσο ήταν ο σεισμός; Πού έγινε; Ήταν ο κύριος; Θα γίνει κι άλλος;

Ερωτήσεις που οι ίδιοι τις θεωρούν λίγο αφελείς και προσπαθούν με επιστημονικούς όρους να εξηγήσουν ότι η μελέτη των σεισμών είναι μια διαρκής δραστηριότητα. Καθημερινή. Κάθε νέο λεπτό είναι και μια καινούργια πληροφορία.

Αυτήν την αλληλουχία των γεγονότων, που τη θεωρούμε δεδομένη, κινδυνεύουμε να τη χάσουμε, όπως προειδοποιούν οι επιστήμονες. Οι σεισμοί θα παραμείνουν, ο κίνδυνος θα παραμονεύει πάντα. Όμως οι σεισμολόγοι, ενδεχομένως θα έχουν απολυθεί.

Στο έλεος της αξιολόγησης και της διαθεσιμότητας

Ο διευθυντής του Γεωδυναμικού Ινστιτούτου του Αστεροσκοπείου Αθηνών, ήδη εκτελεί την εντολή: προχωρά σε αξιολόγηση του ανθρώπινου δυναμικού.

«Όχι βέβαια σε προσωπικό επίπεδο αλλά σε επίπεδο θέσεων και καθηκόντων», διευκρινίζει στο newpost ο Κωνσταντίνος Μακρόπουλος.

Στο Γεωδυναμικό εργάζονται 15 σεισμολόγοι Πανεπιστημιακής Εκπαίδευσης, τους βοηθούν 12 ερευνητές και όλοι αυτοί έχουν μία γραμματέα. Τα τελευταία πέντε χρόνια, με χρηματοδότησης της ΔΕΣΦΑ, βοηθούν -μέσω εκπαιδευτικού προγράμματος- και πέντε απόφοιτοι πανεπιστημίου,

«Έτσι κουτσά στραβά βγαίνει η 24ωρη βάρδια» λέει ο Κωνσταντίνος Μακρόπουλος, «αν όμως σταματήσει το ερευνητικό πρόγραμμα ή τεθεί έστω και ένας σε διαθεσιμότητα το πρόβλημα θα είναι τεράστιο», καταλήγει.

Μεταναστεύουν για να μην απολυθούν

Πολύ χειρότερη είναι η κατάσταση στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Όπως λέει ο Κώστας Παπαζάχος: «Οι μόνιμοι σεισμολόγοι, ιδιωτικού δικαίου με συμβάσεις αορίστου χρόνου, είναι 11. Από αυτούς οι πέντε και υπό το φόβο της διαθεσιμότητας έχουν ήδη αποχωρήσει με άδειες άνευ αποδοχών και εργάζονται στο εξωτερικό. Οι υπόλοιποι καλύπτουμε 24ωρες βάρδιες, επί 365 μέρες το χρόνο».

Η κατάσταση θα είναι τραγική, αν προχωρήσει η διαθεσιμότητα στο Πανεπιστήμιο: «Δεν μπορεί να λείψει κανείς. Δεν τολμώ καν να πώ αυτό που σκέφτομαι, ότι είμαστε ήδη λίγοι. Τουλάχιστον να μείνουμε έστω αυτοί που είμαστε. Πέντε άνθρωποι πρέπει να ελέγχουμε τους 40 σεισμολογικούς σταθμούς που υπάρχουν σε διάφορα σημεία της χώρας, να λαμβάνουμε τα δεδομένα, να τα μελετάμε, να εξάγουμε συμπεράσματα. Εργαζόμαστε νυχθημερόν χωρίς να παίρνουμε ένα ευρώ παραπάνω για υπερωριακή εργασία», λέει ο κ. Παπαζάχος.

Δεν υπάρχει κονδύλι για συντήρηση

Ίσως πρόκειται για μοναδική περίπτωση στην παγκόσμια επιστημονική κοινότητα: το εθνικό δίκτυο σεισμολογίας (Πανεπιστήμιο Αθηνών, Γεωδυναμικό Ινστιτούτο, ΑΠΘ και Πανεπιστήμιο Πατρών) δεν διαθέτει ούτε έναν κωδικό σε κάποιον προϋπολογισμό για συντήρηση των μηχανημάτων.

Το εθνικό δικτυο διαθέτει συνολικά 140 σεισμολογικούς σταθμούς και δεκάδες σεισμογράφους και παλιρροιογράφους διάσπαρτους στη χώρα.

Για κάθε έναν από αυτούς, ο Οργανισμός Αντισεισμικού Σχεδιασμού και Προστασίας δίνει-όπως προβλέπεται από τον ιδρυτικό του νόμο- 250 ευρώ επιχορήγηση... ετησίως.

«Μοιραζόμαστε τα χρήματα αυτά οι τέσσερεις φορείς και τα κρατάμε για την περίπτωση που κάποιο μηχάνημα χρειαστεί επισκευή αλλά και για την τακτική τους συντήρηση», λέει ο διευθυντης του Γεωδυναμικού Ινστιτούτου Κωνσταντίνος Μακρόπουλος.

Βέβαια αφήνει να εννοηθεί ότι, ελλείψει άλλων πόρων, η τακτική συντήρηση δεν είναι και τόσο... τακτική.

από Ντίνα Καραμάνου newpost.gr/