Κάποια αστέρια δε σβήνουν ποτέ

γράφει ο Τρύφωνας Μαντάς Τις γιορτινές μέρες όλοι μας, συναθροισμένοι σε χωριά, σε κωμοπόλεις και σε μεγάλες πόλεις, προσμένουμε εκείν...

γράφει ο Τρύφωνας Μαντάς

Τις γιορτινές μέρες όλοι μας, συναθροισμένοι σε χωριά, σε κωμοπόλεις και σε μεγάλες πόλεις, προσμένουμε εκείνο το λαμπερό γιορτινό αστέρι που θα ντύσει με αισιοδοξία, καλοσύνη και ευτυχία το μέλλον μας. Μέρες γιορτινές και οι ψυχές μας αναθαρρούν με τη γέννηση του Θεανθρώπου. Κάθε τόπος γιορτάζει και λούζεται στο φως αυτές τις Άγιες μέρες. Όμως το πανέμορφο χωριό μας, το Μάνεσι Καλαβρύτων πενθεί. Και θα πενθεί ακόμη για καιρό.

Δεν ξεχνάμε πως μόλις πριν δυόμιση περίπου μήνες ένας ακόμη μικρός άγγελος, ο 18χρονος στρατιώτης Αντώνης Αντωνόπουλος, το χαμογελαστό παιδί του χωριού μας, ανήλθε στους ουρανούς, αφήνοντας άδικα την τελευταία του πνοή στην άσφαλτο. Έκτοτε η θλίψη έχει φωλιάσει στη σκέψεις και τις ματιές, όχι μόνο των οικείων του, αλλά και όλων των κατοίκων του χωριού μας. Η απουσία του είναι καταλυτική. Ο Αντώνης, παρά το νεαρό της ηλικίας του, ήταν εργατικότατος και βοηθούσε με κάθε τρόπο την οικογένεια του αλλά και τους συγχωριανούς του κουβαλώντας ξύλα, οργώνοντας τα χωράφια τους, χωρίς ποτέ να αρνηθεί τη χαμογελαστή αρωγή του σε κανέναν.

Το επιβλητικό φωτεινό χριστουγεννιάτικο δέντρο που τοποθετήθηκε, με μέριμνα του Πολιτιστικού συλλόγου, στην κεντρική πλατεία του χωριού μας, μαζί με μια πανέμορφη φάτνη, ίσως αυτά τα Χριστούγεννα να μην έπρεπε να λάμπει τις νύχτες, συμβάλλοντας κι αυτό βουβά στην πάνδημη θλίψη του χωριού μας, για το χαμό του νεαρού έφηβου. Διότι η αυταρέσκεια των ματιών μας ίσως να μην είναι τελικά τόσο σημαντική, όσο η σκέψη και ο νους όλων μας, που ταξιδεύει ασίγαστα στη μνήμη του χαμογελαστού παλληκαριού. Ο 18χρονος Αντώνης Αντωνόπουλος, μαζί με την 15χρονη Βασιλική Μαντά και τον 10χρονο Σπύρο Ασημακόπουλο, που επίσης έφυγαν πολύ νωρίς από τη ζωή πριν μερικά χρόνια, αποτελούν τις παντοτινές κορφές του πραγματικού λαμπερού αστεριού που θα βρίσκεται παντοτινά πάνω από το χωριό μας.

Ίσως επίσης, από την, πάντα, προσωρινή χριστουγεννιάτικη λάμψη να ήταν ωφελιμότερο να λάβουν χώρα οι απαραίτητες ενέργειες ώστε η ανώνυμη κεντρική πλατεία του χωριού μας να πάρει επιτέλους ένα όνομα. Ίσως θα μπορούσε, με την έγκριση της δημοτικής Αρχής Καλαβρύτων, να ονομαστεί «Πλατεία των αγγέλων», στη μνήμη του μικρού Αντώνη, της μικρής Βασιλικής και του μικρούλη Σπύρου που χάθηκαν τόσο άδοξα.

Τα φώτα του χριστουγεννιάτικου δέντρου και του λαμπερού αστεριού του, στο κέντρο του χωριού μας, μετά το πέρας των εορτών θα σβήσουν. Όμως τα φώτα των τριών αγγέλων που χάθηκαν άδοξα τόσο νωρίς, δε θα σβήσουν ποτέ στις καρδιές μας…

Ο Τρύφωνας Μαντάς γεννήθηκε τον Ιούλιο του 1973 στο Μάνεσι Καλαβρύτων. Μαθήτευσε στο Γυμνάσιο και Λύκειο Καλαβρύτων. Σπούδασε οικονομικά στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών (Α.Σ.Ο.Ε.Ε. – Τμήμα : Διεθνών Ευρωπαϊκών Οικονομικών Σπουδών). Το 2004 πήρε το δίπλωμά του αποφοιτώντας από την Δημοσιογραφική Σχολή του Κέντρου Αθλητικού Ρεπορτάζ, ικανοποιώντας έτσι το αστείρευτο δημοσιογραφικό μεράκι του. Έκτοτε ασχολήθηκε με το Ραδιόφωνο (ΣΠΟΡFM ΑΘΗΝΑΣ 94,6 – ΣΠΟΡFM ΠΑΤΡΑΣ 96,3) και τον γραπτό τύπο (ΕΦΗΜΕΡΙΔΕΣ : SPORTDAY, ΣΗΜΕΡΙΝΗ, SPORTWEEK κ.α.). Από τον Ιανουάριο του 2011 είναι μέλος της Ένωσης Συντακτών Αθηναϊκού Τύπου (Ε.Σ.Α.Τ) και συνεργάζεται με έντυπα, εφημερίδες και ενημερωτικές ιστοσελίδες των Πατρών και των Καλαβρύτων.