Για ένα καινούργιο '21

γράφει ο  Κωνσταντίνος Νικολόπουλος - Καμενιανίτης* Mάρτιος, ο μήνας της παλληκαριάς, της ελληνικής λεβεντοσύνης, της μεγάλης εξέγερσ...

γράφει ο Κωνσταντίνος Νικολόπουλος - Καμενιανίτης*

Mάρτιος, ο μήνας της παλληκαριάς, της ελληνικής λεβεντοσύνης, της μεγάλης εξέγερσης των προγόνων μας για λευτεριά και αυτοδιάθεση, μα πάνω απ όλα της καταγραφής στη συλλογική μας μνήμη ότι, τίποτα δεν χάνεται όταν η ψυχή μας πάλλεται από αγάπη για την πατρίδα. Μια πατρίδα που το αιματοποτισμένο χώμα της συμβάλλει κάθε άνοιξη στο μπουμπούκιασμα των λουλουδιών, στο μπουμπούκιασμα του ιστορικού πλάτανου στην Άγια Λαύρα που μας θυμίζει πάντα το δρόμο του χρέους. Το δρόμο που ακολούθησαν οι πρόγονοι μας, όταν στις 17-21 Μάρτη του 1821,ορκίστηκαν από τον Π. Π. Γερμανό στο ιστορικό λάβαρο ή να ελευθερωθούν ή να πεθάνουν.

Παραθέτοντας στη συνέχεια τους πιο κάτω στίχους καταλαβαίνουμε πολύ καλά πιο είναι το δικό μας χρέος σήμερα, εκατόν ενενήντα τρία χρόνια μετά, όταν βλέπουμε τη χώρα μας να αιμορραγεί ασταμάτητα.

« … Φεύγει οπίσω το ποδάρι,

Κι ολογλήγορο πατεί,

Ή την πέτρα ή το χορτάρι

Που τη δόξα σου ενθυμεί.

…. Τότ΄ εσήκωνες το βλέμμα 

Μες τα κλάϊματα θολό, 

Κι απ το ρούχο σου έσταζ΄αίμα,

Πλήθος αίμα Ελληνικό.

…Απ’ τα κόκαλα βγαλμένη 

Των Ελλήνων τα ιερά,

Και σαν πρώτα ανδρειωμένη

Χαίρε ω χαίρε Ελευθεριά!»

Οι πάντοτε διαχρονικοί στίχοι του «Ύμνου στην Ελευθερία», του Διονυσίου Σολωμού, είναι περισσότερο επίκαιροι στις μέρες μας.

Η κρίση που βιώνουμε ως Έθνος στην σημερινή εποχή είναι θα μπορούσα να πω χειρότερη από εκείνη που μας έβγαλαν οι πρωταγωνιστές της ελευθερίας του εικοσιένα. Σήμερα κινδυνεύουμε περισσότερο από ποτέ με αφανισμό, γιατί απωλέσαμε σ ένα βαθμό τους συνεκτικούς κρίκους που μας συγκρατούσαν συνδεδεμένους ως Έλληνες: Την θρησκεία, την ταυτότητά μας, τις ηθικές και πνευματικές αξίες, τα ιδανικά κλπ. Στοιχεία που πέραν των άλλων μας έφεραν και στη σημερινή κατάντια! Γι αυτό πρέπει να αφυπνιστούμε.

Μέσα στην αυθόρμητη κίνηση των πρωτεργατών του μεγάλου αγώνα του 1821 μπορούμε να δούμε ξεκάθαρα την αγνότητα αλλά και την πηγή της δύναμης των Ελλήνων, που γίνεται ασυγκράτητη όταν αυτή ξυπνήσει! Η ιστορική πορεία του έθνους μας-θαύμα μοναδικό- μοιάζει με τις πηγές ενός μεγάλου, ορμητικού ποταμού που χάνονται μακριά από τις εκβολές του, το σήμερα.

Ο αγώνας του χρέους ποτέ δεν σταματά για την πατρίδα μας. Αν βγάλουμε το εγώ από τη σκέψη μας και κοιτάξουμε το εμείς, τότε τα πράγματα θα είναι καλύτερα για όλους μας.

Κάθε φορά που ο χρόνος μας φέρνει στην 25η Μαρτίου και η γαλανόλευκη αγκαλιάζει τον ελεύθερο ουρανό, την ελεύθερη πατρίδα μας, νιώθουμε να μας ακολουθεί το χρέος στους αγωνιστές του 1821.

Σα να τους ακούμε! «Ελλάδα σημαίνει και σήμερα, όπως και τότε, δράση διαρκής, μόνιμη πάλη, καρτερόψυχος λαός.

Λαός που ξέρει και δείχνει, όποτε χρειαστεί, πως η ζωή του πρέπει να τελειώνει ή με την ελευθερία ή για την ελευθερία»!!! 

Ο θρυλικός Καμενιανίτης Οπλαρχηγός του 1821 Ξενοχρήστος Νικολόπουλος όταν λαβώθηκε στη μάχη του Πουρναροκάστρου της Πάτρας, με την μοναδική του επιθυμία να μαθαίνει ακόμη και στον τάφο «πως πολεμούν οι Έλληνες…!», δεν ανησυχούσε για το τότε, καθότι τα πράγματα είχαν πάρει το δρόμο τους, ανησυχούσε για την συνέχεια του Ελληνισμού.

Η αλήθεια είναι πως ότι κερδίσαμε τότε στα πεδία των μαχών, κινδυνεύουμε να το χάσουμε σήμερα από τους άστοχους χειρισμούς των πολιτικών μας και από την λαίλαπα της παγκοσμιοποίησης!

Έλληνες ας οπλιστούμε με εφόδια για το νέο ξεσηκωμό ενάντια στη ραστώνη, ενάντια στα πάθη μας, ενάντια στον εγωκεντρισμό, ενάντια στη φοβική αντίληψη.

Χρειάζεται ένας εθνικός συναγερμός αγάπης και αλληλεγγύης στην πατρίδα που θα ενώνει όλους τους Έλληνες κάτω από τον ιερό σκοπό της σωτηρίας της πατρίδας μας!

Με ορόσημο τις διαχρονικές αξίες του Ελληνισμού ας αγωνιστούμε όλοι για ένα καινούριο εικοσιένα παραμερίζοντας ότι στέκεται εμπόδιο σ αυτό. Ας πάρουμε τα πράγματα στα χέρια μας οργανωμένα και συνετά. Δεν πάει άλλο, σε λίγο θα είναι πολύ αργά!

Όλοι μαζί για ένα καινούριο εικοσιένα!!!!

Κωνσταντίνος Νικολόπουλος-Καμενιανίτης, λογοτέχνης, συγγραφέας, τ. αντιπρόεδρος Ένωσης Ελλήνων Λογοτεχνών και αντιδήμαρχος Πολιτισμού τ. Δήμου Αροανίας Καλαβρύτων, γεννήθηκε στους Καμενιάνους Καλαβρύτων Ν. Αχαΐας. Στο χώρο των γραμμάτων εμφανίστηκε πολύ νωρίς και έχει εκδώσει μέχρι σήμερα εννέα βιβλία με ποιήματα, διηγήματα, ιστορικές μελέτες κ.α., ενώ έχει συμμετάσχει και στη συλλογική συγγραφή αρκετών άλλων βιβλίων . Έχει επιμεληθεί επίσης την έκδοση βιβλίων και οδηγών πολλών φορέων καθώς και του τ. Δήμου Αροανίας. Πολλά από τα έργα του, έχουν συμπεριληφθεί σε λογοτεχνικές εγκυκλοπαίδειες και ανθολογίες. Για αρκετά χρόνια υπήρξε αρχισυντάκτης στην περιοδική έκδοση Κεντροδυτικής Πελοποννήσου την εφημερίδα "ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ" και συνεργάζεται με πολλές εφημερίδες και περιοδικά