Πριγκηπόννησα - Άγιος Γεώργιος Κουδουνάς και Αγία Λαύρα Καλαβρύτων

Η ιερά μονή αγίας Λαύρας – η ιερά μονή αγίου Γεωργίου Κουδουνά στην Πρίγκηπο της Κωνσταντινουπόλεως και ο εκ Στρεζόβης ιερομόναχος Ιερώ...

Η ιερά μονή αγίας Λαύρας – η ιερά μονή αγίου Γεωργίου Κουδουνά στην Πρίγκηπο της Κωνσταντινουπόλεως και ο εκ Στρεζόβης ιερομόναχος Ιερώνυμος Κωνσταντίνου 

Βλ. σχετ.:  http://www.kalavrytanews.com/2011/04/blog-post_27.html

γράφει ο Δημήτρης Σταθακόπουλος
Σε ένα από τα πολλά ταξίδια μου στην αγαπημένη μου Κωνσταντινούπολη, βρέθηκα ανήμερα του αγίου Γεωργίου, στην μονή του αη Γιώργη του Κουδουνά, όπου ο άγιος λατρεύεται όχι μόνον από τους χριστιανούς επισκέπτες, αλλά κυρίως από τους μουσουλμάνους τούρκους οι οποίοι ασκούν πολλά, - σχεδόν «δεισιδαιμονικά» - λατρευτικά έθιμα , μεταξύ των οποίων και το ξεδίπλωμα κλωστών κουβαριστρών για την υλοποίηση ευχής για καλό βίο.

Όπως μας πληροφορεί το σχετικό site της μονής Αγίου Γεωργίου Κουδουνά Πριγκήπου , αυτή είναι από τις αρχαιότερες των Πριγκιποννήσων, ( 10ο αιων.) 

Πέρασε πολλές καταστροφές, ( 1204, 1302 ) και τελικά εγκαταλείφθηκε, αφού οι μοναχοί της έκρυψαν την εικόνα του Αγίου Γεωργίου σε απόκρημνη, δυσπρόσιτη περιοχή. Η μονή ξαναχτίστηκε στα 1751-1752 σύμφωνα με πατριαρχικά σιγίλια, από τον μοναχό Ησαΐα. Ζήτησε να γίνει μετόχι με τη μονή Μεγίστης Λαύρας στο άγιον όρος , αλλά τελικά , το 1781 η μονή προσαρτήθηκε στην Αγία Λαύρα των Καλαβρύτων. Το 1806 κτίστηκε στο βουνό το συγκρότημα των «παλιών» κελιών, όπως αποκλήθηκαν μεταγενέστερα, από τον ηγούμενο Αρσένιο. 

Το 1821, με το ξέσπασμα της ελληνικής επανάστασης, οι Τούρκοι γνωρίζοντας τη σχέση της μονής με την αγία Λαύρα των Καλαβρύτων της Πελοποννήσου επιτέθηκαν στο μοναστήρι και σκότωσαν τους μοναχούς. (Άλλη μια απόδειξη, πέραν των οθωμανών ιστοριογράφων , Ahmed Cevdet Pasha κ.λ.π , της εκτέλεσης του Πατριάρχη που έγινε λόγω αγίας Λαύρας και Καλαβρύτων, ότι για τους Οθωμανούς του 1821, η επανάσταση ξεκίνησε στην αγία Λαύρα των Καλαβρύτων και άς λένε οι όψιμοι τάχα ιστορικοί ότι στην αγία λαύρα δεν έγινε τίποτα. Οι πηγές τους διαψεύδουν και γελοιοποιούν) 

Από τη σφαγή των μοναχών το 1821, σώθηκαν μόνο δύο, οι οποίοι διέφυγαν, ξυρισμένοι και μεταμφιεσμένοι. Το 1884 στο χώρο της μονής ανεγέρθηκε διώροφο πέτρινο κτίριο, από τον ηγούμενο Αρσένιο, ενώ το 1908 κτίστηκε νέο ευρύχωρο καθολικό από τον αρχιμανδρίτη Διονύσιο, ο οποίος μόνασε ως το 1936 που απεβίωσε σχεδόν αιωνόβιος. Στο μεταξύ μετά το 1922 η μονή έχασε την κτηματική περιουσία της, η οποία απαλλοτριώθηκε από το Κεμαλικό τουρκικό κράτος.

Μετά το θάνατο του Διονυσίου, στη μονή απέμεινε ως μοναδικός μοναχός, ο υποτακτικός του Κλεόνικος, που την υπηρέτησε ως το θάνατό του, το 1969. Τον διαδέχθηκε ο Κωνσταντίνος Παϊκόπουλος. Μια πυρκαγιά που ξέσπασε το 1986 στις πλαγιές του βουνού, έφτασε ως τα ιστορικά κελιά της μονής καταστρέφοντάς τα. Έτσι έχασε την επιβλητικότητά της και την παραδοσιακή μορφή της. Οι μεταγενέστερες ατυχείς παρεμβάσεις αλλοίωσαν τη φυσιογνωμία της που δεν θυμίζει την παλιά της αίγλη.

Εν τούτοις κάθε χρόνο στις 23 Απριλίου , χιλιάδες Τούρκοι ανεβαίνουν στον αη Γιώργη τον Κουδουνά στην πρίγκηπο να τελέσουν το τάμα τους.

Περιεργαζόμενος τον χώρο, σε ένα σημείο είδα και έναν σταυρό που αναφέρει: 

Ενθάδε κείται, ο εξ Αγίας Λαύρας της Πελοποννήσου, πατήρ ΙΕΡΩΝΥΜΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ιερωμόναχος . Εγεννήθη εν Στρεζόβη των Καλαβρύτων τω 1822 Ιανουαρίου 6 Απεβίωσεν ενταύθα 1907 Μαρτίου 13, ή 16 ή 18 (δυσδιάκριτη ημερομηνία) 

Άλλη μιά ιστορική πηγή για την αγία Λαύρα και την επανάσταση του 1821. Άλλη μια σχέση της αγίας Λαύρας με την Κωνσταντινούπολη και άλλος ένας Καλαβρυτινός ιερομόναχος στην καρδιά των γεγονότων. Ο Ιερώνυμος Κωνσταντίνου εκ Στρεζόβης !

Δημήτρης Σταθακόπουλος

Δρ. κοινωνιολογίας της ιστορίας, Παντείου πανεπιστημίου Διπλωματούχου Βυζαντινής μουσικής - μουσικολόγου, Τακτικού μέλους της Ε.Α.ΑΔΗ.ΣΥ,  Μέλους του international society for ethnomusicology Bloomington Indiana Univ. Δικηγόρου παρ’ Αρείω Πάγω Μέλους του Δ.Σ του Δικηγορικού Συλλόγου Πειραιά Μέλους της Ελληνικής αντιπροσωπείας στην Ευρωπαϊκή Ένωση Δικηγόρων CCBE