Τι έγιναν οι μουσουλμάνοι του Μοριά; - Οι Βαπτισμένοι μουσουλμάνοι (ΜΕΡΟΣ 4) το πρώτο μέρος ΕΔΩ το δευτερο μέρος ΕΔΩ το τρίτο μέρ...
Τι έγιναν οι μουσουλμάνοι του Μοριά; - Οι Βαπτισμένοι μουσουλμάνοι (ΜΕΡΟΣ 4)
Δημήτρη Σταθακόπουλου Δρα κοινωνιολογίας της ιστορίας και πολιτισμού (οθωμανικής περιόδου) Παντείου Πανεπιστημίου, δικηγόρου παρ’ Αρείω Πάγω – Μουσικολόγου.
ΜΕΡΟΣ 4
Παρακάτω θα επαληθεύσουμε τα συμπεράσματά μας από τις πηγές του Αρχείου της Ελληνικής Παλιγγενεσίας:
Στις 19 Ιουνίου 1822, το Βουλευτικό υπό τον Δημήτριο Υψηλάντη επιθυμεί να ψηφιστεί νόμος που θα δίνει ίσα δικαιώματα στους βαπτιζόμενους Οθωμανούς ( μουσουλμάνους ), μέχρι και υπουργήματα να λαμβάνουν μετά από κάποιο διάστημα, ενώ προσβλέπει και στα παιδιά τους ως καλούς Έλληνες .
Αρχεία Ελληνικής παλιγγενεσίας
Επιφυλάξεις για τις βαπτίσεις μουσουλμάνων εν μέσω του αγώνα
Και άλλο αποτρεπτικό παράδειγμα για τον εκχριστιανισμό μουσουλμάνων
Όμως τελικά βαπτίσεις έγιναν και ως εκ τούτου έγιναν εξισώσεις πρώην μουσουλμάνων και ήδη χριστιανών «νεοφώτιστων» με τους χριστιανούς . Συχνά οι εκ μουσουλμάνων χριστιανοί λάμβαναν το επώνυμο: Νεοφώτιστος.
Εν προκειμένω, η «νεοφώτιστος» Ελένη (πρώην μουσουλμάνα) , ζητεί και λαμβάνει δωρεάν παραχώρηση χρήσης εθνικοιδιόκτητου οικίας
Ο επίσης «νεοφώτιστος» χριστιανός εξ εβραίων Ραφαήλ (ήδη Γεώργιος), ζητεί παραπονούμενος από την Κυβέρνηση να του παραχωρηθεί πατρογονική γη στην Τριπολιτζά, που του αρνείται η τοπική επιτροπή.
Ο αδελφός του μουσουλμάνου διοικητή της οθωμανικής εκατονταρχίας Μουσταφά Γκέκα, ονόματι Χατζή Ιμπραήμ Γκέκα, ζητεί και τελικά εγκρίνεται να πάρει αποζημίωση για την προσφορά του αδελφού του στον αγώνα , χωρίς να έχουν βαπτιστεί / εκχριστιανιστεί :
Ο Μουσταφά Γκέκα , αρχικά συνεργάστηκε ως επικεφαλής 45 ανδρών με τον Οδυσσέα Ανδρούτσο στο Χάνι της Γραβιάς. Στη συνέχεια τάχθηκε υπό τις διαταγές του Γκούρα, συνεργάστηκε με τον Καραϊσκάκη, αγωνίσθηκε με τους Ιωάννη και Πανούτσο Νοταρά στη μάχη των Μαγουλιανών, ενώ στη μάχη του Πειραιά τραυματίστηκε δύο φορές. Η Ελληνική Διοίκηση αναγνώρισε την συμβολή του στον αγώνα και του έδωσε το ποσό των 1000 γροσίων ενώ του παραχώρησε και «ενδεικτικό των εκδουλεύσεών του». Υπήρξε επικεφαλής της Οθωμανικής Εκατονταρχίας και επί Ιωάννη Καποδίστρια έλαβε τον βαθμό του λοχαγού στα ελαφρά σώματα. Η Οθωμανική εκατονταρχία, αν και έπρεπε να αποτελείται από 100 στρατιώτες, εν τούτοις ήταν μια ομάδα από 31 μουσουλμάνους , προερχόμενους από τη Χιμάρα, το Αϊβαλή, τη Μυτιλήνη, το Ζαγόρι, τη Σμύρνη, την Λειβαδιά και τη Θήβα. Διοικητικά ήταν ενωμένη με την 5η χιλιαρχία του Νικ. Κριεζιώτη όπου μαζί με άλλες χιλιαρχίες διοικείτο από το Δημ. Υψηλάντη. Συμμετείχε σε συγκρούσεις στην Ανατολική Στερεά, τη Λειβαδιά και τη Θήβα. ( *σχετ.: Σπύρος Λουκάτος, «Τουρκο-αλβανικού φιλελληνισμού εράνισμα κατά την Ελληνικήν εθνεγερσίαν », Αθηνά, τομ.ΟΓ-ΟΔ, (1972-1973),σελ.48-49 ).
Δεν υπάρχουν σχόλια
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.