Επισημάνσεις εκδρομέων που αγαπούν και τιμούν τον τόπο μας

Ένας σημαντικός τρόπος να βελτιώνουμε την εικόνα μας προς όλους τους επισκέπτες που αγαπούν και τιμούν τον τόπο μας, είναι να αφουγκραζό...

Ένας σημαντικός τρόπος να βελτιώνουμε την εικόνα μας προς όλους τους επισκέπτες που αγαπούν και τιμούν τον τόπο μας, είναι να αφουγκραζόμαστε τις επισημάνσεις και τις παρατηρήσεις και προτάσεις τους που δείχνουν πραγματική αγάπη και ενδιαφέρον. 

Μερικές τέτοιες επισημάνσεις - παρατηρήσεις, απέστελλαν με επιστολή τους, ομάδα εκδρομέων που βρέθηκαν στα Καλάβρυτα με την ευκαιρία του 34ου Πανελλήνιου περάσματος στο Φαράγγι του Βουραϊκού, 10 και 11 Μαΐου. 

Τους ευχαριστούμε θερμά ελπίζοντας όλοι μας, -ο καθένας από την δική του θέση- να τις λάβουμε σοβαρά υπόψη ωστε να βελτιώσουμε την εικόνα μας σεβόμενοι και τον τόπο μας αλλά και τους επισκέπτες μας που μας τιμούν με την παρουσία του.

Η επιστολή έχει ως εξής: 

Προς τους
Ε.Ο.Σ. Καλαβρύτων, Φορέα Διαχείρισης Χελμού-Βουραϊκού
ΔΗΜΟ Καλαβρύτων, Οργανισμό Σιδηροδρόμων Ελλάδος (Ο.Σ.Ε.)
Θέμα: «34ο Πανελλήνιο πέρασμα στο Φαράγγι του Βουραϊκού ποταμού, 10-11 Μαΐου 2014»
Αγαπητοί φίλοι,
Με την ενημέρωση που είχαμε για την εκδήλωσή αυτή από τον ιδιοκτήτη του ξενοδοχείου «Φιλοξενία» κ. Κωνσταντίνο Δαφαλιά και την παρότρυνσή του, 18 φίλοι και φίλες από την Αθήνα, συνδυάσαμε 3ήμερη εκδρομή στα Καλάβρυτα και την συμμετοχή όλων μας, για πρώτη φορά, στο πέρασμα του Βουραϊκού.
Η παρέα μας άρχισε την πεζοπορία από την Ζαχλωρού και τερμάτισε στα Νιάματα.
Η φυσική ομορφιά, καθ’ όλη τη διαδρομή, είναι ανεπανάληπτη. Η εναλλαγή εικόνων από την ποικιλομορφία του περιβάλλοντος του φαραγγιού σε συνδυασμό με την πλούσια βιοποικιλότητα της φύσης, σε βλάστηση, χρώματα και αρώματα, ιδιαιτέρως αυτήν την εποχή, καθώς και ο χαρακτηριστικός βροντώδης ήχος των ορμητικών υδάτων του ομώνυμου ποταμού, καθ’ όλη τη διαδρομή, δίνουν εικόνες και συναισθήματα συγκλονιστικά στον επισκέπτη, που είναι αδύνατον να περιγραφούν, μόνο χαράχθηκαν βαθιά στη μνήμη μας.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον αποτελεί το έργο του οδοντωτού σιδηρόδρομου που διατρέχει το φαράγγι και συνδέει το Διακοφτό με την πόλη των Καλαβρύτων.
Εάν λάβει κανείς υπόψη του δε ότι αυτό το εκπληκτικό και δύσκολο, λόγω προσβασιμότητας έργο, κατασκευάστηκε με πρωτόγονα μέσα, 120 περίπου χρόνια πριν (1889 ξεκίνησε το έργο, 10/03/1896 εγκαινιάστηκε η λειτουργία του) δίκαια θα μπορούσε να χαρακτηριστεί αυτό, μνημείο Παγκόσμιου τεχνολογικού ενδιαφέροντος.
Όλος αυτός ο ανεκτίμητος πλούτος, αποτελεί ισχυρή πρόκληση για ευρύτερη αξιοποίησή του, έτσι ώστε να συμβάλει πολλαπλά στην τουριστική και οικονομική ανάπτυξη του τόπου και μέσω αυτού, της Διεθνούς προβολής της χώρας μας.
Εάν το θείο αυτό δώρο βρισκόταν σε μια άλλη χώρα, με κατοίκους που ξέρουν να αξιοποιούν το κάθε τι, πολλές φορές ακόμα και ασήμαντα στοιχεία, δημιουργώντας έτσι πηγές πλούτου και προβολής του τόπου τους, θα αποτελούσε σημείο προορισμού εκατομμυρίων επισκεπτών από όλο τον κόσμο με ανάλογα οφέλη βεβαίως.
Η εκτίμησή μας αυτή δεν είναι αυθαίρετη, οι περισσότεροι έχουμε ταξιδέψει σε διάφορα μέρη του κόσμου, έχουμε επισκεφτεί διάφορα αξιοθέατα και διαθέτουμε συγκριτικά στοιχεία που τεκμηριώνουν τον ισχυρισμό μας.
Για να γίνει οποιαδήποτε αξιοποίηση, με αξιώσεις επιτυχίας, χρειάζεται νέα δομή η όλη εκδήλωση.
Εμφορούμενοι από διάθεση αλλά και υποχρέωση ως Έλληνες κι εμείς, να συμβάλουμε στην αναβάθμιση της προσπάθειας που επί 34 συνεχή χρόνια εσείς κάνετε, επιτρέψτε μας να αναφερθούμε στα πρώτα βήματα που θα μπορούσαν να στηρίξουν το αρχικό στάδιο βελτίωσης της εκδήλωσης
Ενδεικτικά αναφέρουμε:
• Καθαρισμός του υποτυπώδους μονοπατιού, από πέτρες που χρησιμοποιούνται στις γραμμές του τραίνου και έχουν διασκορπιστεί παντού, με αποτέλεσμα η πεζοπορία πάνω σε αυτές να είναι δύσκολη και επικίνδυνη.
• Σήμανση με φωσφορούχο χρώμα των σιδηροδοκών που εξέχουν, κατά 10 περίπου εκατοστά από το έδαφος, καθ’ όλη τη διαδρομή, σε τακτά διαστήματα, εκατέρωθεν των γραμμών και αποτελούν παγίδα ατυχήματος.
• Διαπλάτυνση της μεταλλικής λωρίδας διέλευσης των πεζοπόρων σε όλες τις γέφυρες. Υπάρχουν σημεία που για να περάσεις χρειάζεται να γίνεις ακροβάτης. Ακόμα και μια στιγμιαία απώλεια ισορροπίας μπορεί να αποβεί μοιραία. Πτώση από τέτοιες γέφυρες σημαίνει θάνατος!!!
• Όπου πλατώματα κατά την διαδρομή, σε τακτά διαστήματα, διαμόρφωση χώρου με 2-3 παγκάκια για ολιγόλεπτη στάση.
• Ανά 3 περίπου χιλιόμετρα, σταθμοί ανασυγκρότησης. Σε αυτά τα σημεία να υπάρχει νερό προς διάθεση στους διψασμένους πεζοπόρους και όχι τσίπουρο ή άλλο αλκοολούχο ποτό την ώρα της άσκησης, καθώς και υγειονομικό προσωπικό (τουλάχιστον νοσοκόμος) με εφόδια που να μπορούν να καλύψουν πρώτες βοήθειες.
Στα Νιάματα, όπου ο επίσημος τερματισμός, είναι απαραίτητο να υπάρχουν:
• Επανδρωμένο νοσοκομειακό αυτοκίνητο με ιατρό για τυχόν παροχή βοήθειας.
• Καθίσματα, 200 τουλάχιστον, για χρήση τους από ειδικές κατηγορίες πεζοπόρων, ηλικιωμένοι, γυναίκες κλπ.
• Άφθονο νερό για όλους τους πεζοπόρους και ότι συμπληρωματικό διαθέτει η οργάνωση.
• Εξασφάλιση παρουσίας καντίνας η καντινών, με ποιοτικά προϊόντα και τιμές προσυμφωνημένες έτσι ώστε να αποφευχθεί η εκμετάλλευση των πεζοπόρων, δηλαδή να πωλούν αυτοί νερό, σε τιμές ερήμου.
• Η τοποθέτηση, αν όχι καθ’ όλη τη διαδρομή τουλάχιστον στον τερματισμό, φορητών w.c. επίσης είναι αναγκαία.
Οι εικόνες που ζήσαμε κατά την πορεία μας και στον τερματισμό όπως:
• Μικροτραυματισμούς χωρίς την στοιχειώδη φροντίδα των τραυματιών.
• Στον τερματισμό στα Νιάματα, να μην υπάρχει γιατρός να προσφέρει τις πρώτες βοήθειες σε πεζοπόρο με σοβαρές ενδείξεις ασθένειας. Ούτε κάθισμα δεν υπήρχε να τον καθίσουμε.
• Στις 14.00 ώρα περίπου, επίσης στον τερματισμό, είχε τελειώσει το νερό. Διψασμένοι πεζοπόροι έφταναν και ζητούσαν απεγνωσμένα λίγο νερό χωρίς η οργάνωση να είναι σε θέση να καλύψει το βασικό για την περίπτωση αυτό αγαθό. Αντί αυτού, είδαμε να χλευάζεται από μέλος της οργάνωσης, ένας διψασμένος, που ζητούσε σε έντονο τόνο «λίγο νερό ρε παιδιά» προκαλώντας τον τρείς φορές με την φράση «πιο δυνατά, δεν ακούμε» εμπαίζοντάς τον αντί να δείξει την κατανόησή του ακόμα και να απολογηθεί για την έλλειψη.
• Επίσης, η εικόνα των περιπατητών, να τρέχουν στα χωράφια, πίσω από τους θάμνους, κορμούς δένδρων και άλλους κρυψώνες για τις ανάγκες τους, θυμίζει άλλες εποχές πλέον.
Τέλος η επιβίβαση στο τρένο στα Νιάματα, για Καλάβρυτα, μας έδωσε σε πληρότητα τριτοκοσμική εικόνα.
Οι επιβάτες στην πλειοψηφία τους αδυνατούσαν να ανεβούν στο τραίνο. Το πρώτο σκαλοπάτι στις εισόδους του, έφτανε στη μέση ενός μετρίου ανθρώπινου σώματος με αποτέλεσμα να επιστρατευτούν οι υπόλοιποι να βοηθήσουν. Οι προπορευόμενοι να τραβούν και οι άλλοι να σπρώχνουν τους ενδιάμεσους, γυναίκες, παιδιά, ηλικιωμένους, κουρασμένους, υπέρβαρους για να επιβιβαστούν στο τραίνο. Ένα κινητό σκαλοπάτι σε κάθε πόρτα, θα μπορούσε να εξυπηρετήσει το πρόβλημα. Ένα αίτημα στον ΟΣΕ, να κατασκευάσει μια υποτυπώδη πλατφόρμα μπορεί να τύγχανε θετικής ανταπόκρισης.
Τέτοιες εικόνες αμαυρώνουν την φιλότιμη προσπάθεια που επί χρόνια κάνετε, προσβάλουν τον άνθρωπο και πάνω απ’ όλα, απαξιώνουν αντί να δίνουν υπεραξία στον φυσικό πλούτο που διαθέτει η περιοχή σας.
Με ειλικρινή αισθήματα εκτίμησης και αγάπη στον τόπο σας από όλους μας, είμαστε στη διάθεσή σας σε κάθε δημιουργική προσπάθειά σας.
Ο συντάξας
Μιλτιάδης ΑνδριόπουλοςΟι προσυπογράφοντες
Ιωάννης ΒασιλαράςΓεώργιος Ντάβος
Χαράλαμπος ΜατθόπουλοςΝικόλαος ΕυαγγέλουΌθων Ζύγουρας