γράφει η Ρούλα Ερμείδη Πέντε χρόνια έχουν περάσει από τότε που επέστρεψα στον τόπο μου, τα Καλάβρυτα, μετά από χρόνια απουσίας στην Α...
γράφει η Ρούλα Ερμείδη
Πέντε χρόνια έχουν περάσει από τότε που επέστρεψα στον τόπο μου, τα Καλάβρυτα, μετά από χρόνια απουσίας στην Αθήνα λόγω σπουδών και εργασίας, πλέον ζω μόνιμα και δραστηριοποιούμε εδώ. Πέντε χρόνια θα είναι και το χρονικό διάστημα το οποίο θα διοικήσει την περιοχή μας η καινούρια δημοτική αρχή. Στα Καλάβρυτα, έναν τόπο ευλογημένο με τεράστιες δυνατότητες προοπτικής και ανάπτυξης σε πολλούς τομείς. Με σύμμαχο τον φυσικό μας πλούτο και την βαριά ιστορική και πολιτιστική κληρονομιά μπορούμε και έχουμε χρέος να κρατήσουμε τα Καλάβρυτα ζωντανά!!!
Η μετατροπή του δήμου μας από Καποδιστριακό σε Καλλικρατικό (με τη συνένωση χωριών και κοινοτήτων) αναμφίβολα έγινε με στόχο την αποκέντρωση, τη σύνδεση των τοπικών κοινωνιών και την περαιτέρω ενδυνάμωση και ανάπτυξη της ευρύτερης περιοχής των Καλαβρύτων. Παρόλα αυτά στην προσπάθεια επίτευξης αυτού του στόχου είχαμε ακριβώς το αντίθετο αποτέλεσμα. Σταδιακή απαξίωση και κλείσιμο δημόσιων υπηρεσιών και δομών, ανθρώπινου δυναμικού και παραγωγικών μονάδων. Το τελευταίο διάστημα έχουν κλείσει στα Καλάβρυτα τα κεντρικά γραφεία των ΙΚΑ-ΤΕΒΕ-ΟΤΕ και λειτουργούν μικρά γραφεία μόνο για διεκπεραίωση των απλών υποθέσεων, με αποτέλεσμα για την άμεση εξυπηρέτηση τους οι πολίτες να καταφεύγουν στο Αίγιο ή στην Πάτρα, όπου και είναι η πιο κοντινή δημόσια υπηρεσία, με τελικό αποτέλεσμα να χάνονται ατελείωτες ώρες εργασίας αλλά και χρήμα. Δεν αναφέρομαι στην επιπλέον ταλαιπωρία του πολύπαθου πολίτη. Το Πρωτοδικείο και το Δασαρχείο Καλαβρύτων οδηγούνται και αυτά σε κλείσιμο. Η ΔΕΠΑΠΟΖ έκλεισε στα Καλάβρυτα (δεν γνωρίζουμε με τι χρέη)!!! και μεταφέρθηκε στο ΔΗ.Κ.Ε.Κ (Σπήλαιο Λιμνών Καστριών). Τα Καλάβρυτα, ως κέντρο πολιτισμού της επαρχίας συγκέντρωναν όλες τις πολιτιστικές εκδηλώσεις της περιοχής με την ΔΕΠΑΠΟΖ να συμμετέχει ενεργά σε όλα τα πολιτιστικά δρώμενα. Από τη στιγμή που μεταφέρθηκε η επιχείρηση ο χώρος που στεγάζονταν στο Αρχοντικό της Παλαιολογίνας έκλεισε και λειτουργικά σαν χώρος και περιορίστηκαν στο ελάχιστο οι όποιες πολιτιστικές εκδηλώσεις γίνονταν στην περιοχή. Επίσης, παρόλες τις προσπάθειες καθησυχασμού από τον Υπουργό Υγείας, παρατηρούμε σταδιακή υποβάθμιση του Νοσοκομείου Καλαβρύτων και των υπηρεσιών που αυτό παρέχει, με μείωση των κλινών και με ελλείψεις σε ιατρικό προσωπικό, μηχανήματα, κτλ. Ένα ασθενοφόρο εξυπηρετεί τις ανάγκες των κατοίκων όλης της ορεινής περιοχής, ενώ για τα πιο σοβαρά περιστατικά το πλησιέστερο νοσοκομείο βρίσκεται μια ώρα μακριά στην περιοχή του Αιγίου, με αποτέλεσμα τον άμεσο κίνδυνο για την υγεία των ασθενών όταν χρήζουν τέτοιας ανάγκης και φυσικά τα εξτρά έξοδα για την μετακίνηση και την επιστροφή από και προς Καλάβρυτα και για τους συγγενείς των ασθενών. Μοιραία όλες αυτές οι αλλαγές και οι εξελίξεις στην περιοχή έχουν επιφέρει και το κλείσιμο πολλών τοπικών καταστημάτων και μικρομεσαίων επιχειρήσεων. Όταν οι κάτοικοι μετακινούνται σε άλλες περιοχές για να μπορέσουν να κάνουν τις δουλειές τους, συνδυάζουν ταυτόχρονα τις αγορές τους στα εκεί καταστήματα, με αντίκτυπο να πλήττετε έτσι αναπόφευκτα και η δική μας τοπική οικονομία.
Επιπρόσθετα, η εγκατάλειψη και η μη αξιοποίηση της Δημοτικής και Δημόσιας περιουσίας από τον δήμο Καλαβρύτων οδηγούν σε εικόνα πλήρης εγκατάλειψης και ερημοποίησης της περιοχής ακόμα και μέσα στο κέντρο της πόλης. Συγκεκριμένα, στην κεντρική πλατεία οι εργασίες στο παλιό Διοικητήριο Καλαβρύτων που προοριζόταν για το καινούριο δημαρχείο της πόλης, έχουν παγώσει, το έργο είναι ημιτελές ενώ τα σιδερένια στηρίγματα που έχουν τοποθετηθεί αυτή τη στιγμή είναι όλα σκουριασμένα και υπό κατάρρευση! Επίσης, άλλα δυο κτίρια στην κεντρική πλατεία, η παλαιά βιβλιοθήκη και το τουριστικό περίπτερο παραμένουν σφραγισμένα και αναξιοποίητα από την δημοτική αρχή. Την εικόνα εγκατάλειψης έρχεται να συμπληρώσει ο κεντρικός πεζόδρομος, κατεστραμμένος σε πολλά σημεία με τις πλάκες αποκκολημενες και πεταμένες στην άκρη του πεζόδρομου. Ένα έργο που δεν γνωρίζουμε ακόμα εάν έχει παραδοθεί επίσημα! Εν συνεχεία, ένα καινούριο έργο ξεκίνησε για την ανάπλαση και διαμόρφωση της κεντρικής πλατείας των Καλαβρύτων το συνολικό κόστος του οποίου ανέρχεται σε 750.000 ευρώ! Οι εργασίες ξεκίνησαν τον Οκτώβριο του ΄13, με το ερχομό του χειμώνα, με τις μαρμάρινες πλάκες να τοποθετούνται τον Δεκέμβριο μέσα στον πάγο. Ευελπιστώ να μην αποκολληθούν και αυτές όπως και ο υπόλοιπος πεζόδρομος… Τραγικό λάθος το κόψιμο των πλατάνων που κοσμούν πολλά χρόνια την πλατεία (όπως αρμόζει σε μια πλατεία χωριού) και η τοποθέτηση σε όλη την επιφάνεια της πλατείας άσπρων μαρμάρινων πλακών, έρχεται σε αντίθεση και δεν συνάδει επουδενί με την αισθητική του περιβάλλοντα χώρου, ούτε και “δένει” ως συνέχεια του πεζόδρομου. Μικρή λεπτομέρεια προς ενημέρωση πως ο εργολάβος ο οποίος είναι υπεύθυνος για την ολοκλήρωση του έργου στο Διοικητήριο ακριβώς απέναντι, του οποίου οι εργασίες έχουν σταματήσει, συμμετέχει στην κοινοπραξία για την ανάπλαση της κεντρικής πλατείας…
Τέλος, αφήνω ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα που ταλανίζουν χρόνια την πόλη μας και προκαλούν δυσφορία στους κατοίκους, την κατασκευή των εγκαταστάσεων επεξεργασίας λυμάτων (βιολογικός καθαρισμός). Άλλο ένα έργο που ξεκίνησε και σταμάτησε στην πορεία. Κεντρικοί δρόμοι καταστράφηκαν, τοποθετήθηκαν κάποιοι σωλήνες, στην συνέχεια οι δρόμοι καλύφθηκαν και το έργο έχει παραμείνει ημιτελές για μήνες μέχρι σήμερα. Οι δρόμοι στους οποίους έγιναν οι εργασίες για τον βιολογικό καθαρισμό σε πάρα πολλά σημεία έχουν υποχωρήσει, σε άλλα ανοίγουν τρύπες επικίνδυνες για τα διερχόμενα οχήματα χωρίς να υπάρχει άμεση παρέμβαση των αρμοδίων. Ο βιολογικός καθαρισμός για την πόλη μας είναι ένα σοβαρό πρόβλημα το οποίο χρήζει άμεσης ολοκλήρωσης έτσι ώστε να εξασφαλιστεί η προστασία του περιβάλλοντος αλλά και η υγεία των πολιτών!!!
Όλα αυτά δυστυχώς καταμαρτυρούν μια ασταθή διαχείριση στα δημόσια έργα που εκτός από την αισθητική επιβαρύνουν επιπλέον και οικονομικά τους κατοίκους της περιοχής. Αντίθετα, οι αναθέσεις εργασιών παραμένουν σταθερές και πριν την προεκλογική περίοδο σε συγκεκριμένα άτομα, αναθέσεις διαφόρων ειδών με μέσο όρο κόστους τις 5.000 ευρώ. Μάλιστα έγιναν και αναθέσεις σε άτομα που ζουν στο εξωτερικό.
Αντίθετα με όλα αυτά που δυστυχώς αποτελούν μια ζοφερή πραγματικότητα για την πόλη μας πιστεύω ακράδαντα πως τα Καλάβρυτα μπορούν και πάλι να γίνουν το κέντρο της επαρχίας έχοντας προοπτική ανάπτυξης με βάση την πρωτογενή παραγωγή αλλά και επενδύοντας στον τομέα του τουρισμού. Με πολλά συγκριτικά πλεονεκτήματα η περιοχή μας μπορεί να γίνει πόλος έλξης για περισσότερο κόσμο (με ήπια τουριστική ανάπτυξη) με προβολή και αξιοποίηση μορφών εναλλακτικού τουρισμού που η περιοχή έχει την δυνατότητα να προσφέρει. Με ένα οργανωμένο και σταθερό πρόγραμμα για την τουριστική προβολή της περιοχής στην Ελλάδα και το εξωτερικό που θα γίνεται όλο τον χρόνο και όχι λ.χ. μόνο το χειμώνα με διαφήμιση του Χιονοδρομικού Κέντρου ή με κάποιες μεμονωμένες εκδηλώσεις από πλευράς του δήμου. Θα πρέπει να υπάρχει συνεργασία του Δήμου με όλους τους επιχειρηματίες, τους φορείς και τους συλλόγους της πόλης, τα σχολεία και όλους τους νέους, για την τουριστική προβολή της πόλης και της ευρύτερης περιοχής με την πραγματοποίηση αθλητικών-πολιτιστικών εκδηλώσεων καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους. Δυστυχώς, σε ένα μεγάλο βαθμό, η τουριστική προβολή της περιοχής μας γίνεται με ιδιωτική πρωτοβουλία από επαγγελματίες, (με τη δημιουργία διαφημιστικών φυλλαδίων, χαρτών της περιοχής και εκδηλώσεις που οργανώνουν για να προσελκύσουν κόσμο) κάτι που τους επιβαρύνει επιπλέον και οικονομικά.
Αν δεν υπάρξει η συνεργασία όλων, αυτός ο τόπος θα οδηγηθεί σταδιακά σε πλήρη ερημοποίηση. Χωρίς βασικές δομές και υπηρεσίες πολλοί κάτοικοι θα εξαναγκαστούν σε εσωτερική μετανάστευση. Για να επιτευχθεί λοιπόν η αποκέντρωση θα πρέπει να λειτουργήσουν όλες οι δημόσιες υπηρεσίες, να δοθεί βάση στην πρωτογενή παραγωγή και με ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα τουριστικής ανάπτυξης να δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας για να μπορέσουν οι νέοι να παραμείνουν εδώ. Το νοσοκομείο δεν θα πρέπει να μετατραπεί σε κέντρο υγείας. Ο Οδοντωτός Σιδηρόδρομος δεν θα πρέπει να παραχωρηθεί σε ιδιώτες. Υπάρχουν σχετικές αποφάσεις γι’ αυτό, της τοπικής και Περιφερειακής αυτοδιοίκησης. Οι πηγές και το νερό μας είναι δημόσιο αγαθό και θα πρέπει να παραμείνουν στον δήμο μας. Οι οργανισμοί τοπικής αυτοδιοίκησης θα πρέπει να έχουν διοικητική και οικονομική αυτοτέλεια!
Πρέπει όλοι να λειτουργήσουμε με βάση το κοινό συμφέρον. Τότε και μόνο η περιοχή μας θα μετατραπεί σε έναν επίγειο παράδεισο για το καλό όλων μας…!!! Αν δεν γίνει αυτό κάποιοι θα συνεχίζουν να ψάχνουν για πεντάμηνες ανάσες εργασίας, εξαρτώμενοι πάντα από άλλους… Η ζωή όμως δεν περνάει με πεντάμηνα, η ζωή είναι κάθε μέρα και αν δεν αλλάξει η νοοτροπία όλων μας μην περιμένουμε να αλλάξει και τίποτα γύρω μας…!!!
Ρούλα Ερμείδη.
Δεν υπάρχουν σχόλια
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.