Με το θάρρος της γνώμης

γράφει ο Νίκος Π.Κυριαζής Όταν ξεκίνησε η προσπάθεια του ΚΑΛΑΒΡΥΤΑ-NEWS, εδώ και περίπου πέντε χρόνια, κύριος σκοπός όλων των συντελε...

γράφει ο Νίκος Π.Κυριαζής
Όταν ξεκίνησε η προσπάθεια του ΚΑΛΑΒΡΥΤΑ-NEWS, εδώ και περίπου πέντε χρόνια, κύριος σκοπός όλων των συντελεστών του ήταν, εκτός από την συνηθισμένη αναφορά στην επικαιρότητα, να γίνεται η προβολή των πλούσιων ιστορικών και λαογραφικών στοιχείων της επαρχίας μας και η ανταλλαγή απόψεων, θέσεων και προτάσεων ώστε να μπει ένα λιθαράκι στον τρόπο βελτίωσης της ζωής μας αλλά και να προάγουμε τον τόπο μας όπως του αξίζει και όπως έχουμε υποχρέωση.

Με την συνεργασία, τιμητική για μας, άξιων, πολυμαθέστατων και ανιδιοτελώς ορμώμενων συμπατριωτών μας, καταφέραμε -και είμαστε πολύ περήφανοι γι αυτό- να έχουμε δημοσιεύσει μια πλειάδα μοναδικών κειμένων, με πλούσια ιστορικά και λαογραφικά στοιχεία για την επαρχία μας αλλά και απόψεις, θέσεις, σχόλια, μελέτες, φωτογραφίες, βίντεο, δεκάδων συμπατριωτών μας. Πιστεύαμε και πιστεύουμε, ότι θα γίνουν εφαλτήριο για μια άλλη λογική που βλέπουμε τον τόπο μας και θα προκαλούσε εφαλτήριο και για την τοπική διοίκηση να δει με άλλη ματιά την προοπτική του τόπου μας. Για το τελευταίο ματαιοπονούσαμε, αλλά ελπίζαμε ότι κάτι θα κινηθεί επιτέλους. Σιωπή όμως και απάθεια μέχρι που έφτασε και η περίοδος των εκλογών και μέσα από τις ίντριγκες, τις διαμάχες, τις σκοπιμότητες, ήρθε και η «συμμετοχή» του Δήμου στο ΚΑΛΑΒΡΥΤΑ-NEWS, όχι όμως για συμπληρώσει η να ενισχύσει κάποια θέση ή πρόταση, αλλά να δώσει απάντηση για κάτι που θεώρησε ότι γράφτηκε για να θίξει την μονοκρατορία του.

Δεν σας κρύβω ότι οι δύο απανωτές επιστολές – απαντήσεις σε δημοσιεύματά μας από πλευράς του Δήμου, οργίσθηκα, θύμωσα αλλά περισσότερο στεναχωρήθηκα. Όχι μόνον από την άδικη επίθεση αλλά κυρίως από την διαπίστωση ότι δυστυχώς ακόμα μας διακατέχει ο μικροπολιτικός «ιμπεριαλισμός», η έλλειψη σθένους, σοφίας, οράματος, ανιδιοτέλειας.

Για όσους τυγχάνει να διαβάζουν τα άρθρα μου, θα έχουν διαπιστώσει τις θέσεις και τις αρχές μου όσο αναφορά τα τοπικά. Οι θέσεις αυτές δεν είναι άλλες από τον απεγκλωβισμό της δημοτικής αρχής από την στενή διαχειριστική προσέγγιση στη λειτουργία του δήμου, με την «χαρτούρα» τα «πρωτόκολλα» τις «καθέτους» τις «εγκυκλίους» και τις στείρες αναφορές με «ξύλινο» λόγο και γραφή που οδηγεί σε μια αποξένωση της αρχής από την κοινωνία και την προσέγγιση της σε άλλου είδους συναλλαγές ερήμην της πλειονότητας των πολιτών.

Αυτό που θα πρέπει να ζητάμε επιτακτικά είναι οι διοικούντες, να έχουν όραμα. Να μπορούν να ψηλαφίσουν, να ανιχνεύσουν και να προάγουν, με την αρωγή πάντα ολόκληρης της κοινωνίας, τις τοπικές εγκρίσεις και ιδιαιτερότητες του ευλογημένου τόπου μας. Να παρουσιάζουν μια συνολική πρόταση ανάπτυξης και όχι να μένουν στη λογική μόνον της ….μάντρας, της λακκούβας, της πρωτοκαθεδρίας σε εκδηλώσεις η σε διεκπαιρεωτικές και μόνον ετήσιες φιέστες για να πούμε ότι «κάτι κάναμε».

Φανταστείτε, ας πούμε, για την διαμόρφωση της πλατείας της πόλης των Καλαβρύτων, να μας παρουσίαζαν δυο-τρεις προτάσεις σε ανοικτή διαβούλευση και συμμετοχή στην απόφαση των πολιτών και όχι όπως έγινε με την λογική «Αυτό είναι και αν σας αρέσει»

Φανταστείτε, ας πούμε, για τις πολυσυζητημένες «αναθέσεις» σε ημετέρους με κάτι 5χίλιαρα για καθαρισμό …κλαδιών και κατι 25χίλιαρα για…. «πολιτική προστασία» ένας φωτισμένος ηγήτορας να καλούσε όλα τα άνεργα παιδιά της περιοχής μας και να ανέθετε σε αυτά τέτοιες υπηρεσίες και όχι αποκλειστικά και κατεξακολούθηση σε …ορντινάντσες.

Θα μπορούσα να αναφέρω πολλά, γιατί είναι πολλά, αλλά επι του παρόντος δεν θα αναφέρω.

Θα σταθώ όμως σε συγκεκριμένες στάσεις και θέσεις που είναι εγκλωβισμένες σ ένα υπερεκτιμημένο «εγώ», σε μια άρνηση συλλογικότητας και συναλληλίας, παραγνωρίζοντας ότι η εξουσία και η ισχύς δεν είναι αποτέλεσμα ποσοτικών μόνο μετρήσεων ή επιλογή συμμαχιών, αλλά ηθικό κατόρθωμα….. Για παράδειγμα. Έχουμε -πολύ πρόσφατα- φιλοξενήσει κείμενα συμπατριωτών μας που στηλιτεύουν έντονα δράσεις και αποφάσεις της δημοτικής αρχής, υψώνοντας λάβαρο για τα κακώς κείμενα. Δεν περνά λίγος καιρός και οι ίδιοι άνθρωποι εξυμνούν και συντάσσονται μάλιστα με αυτά που … λοιδορούσαν, αναιρώντας την ίδια τους τη θέση και τον λόγο τους, ακυρώνοντας την αξιοπρέπεια τους και δημιουργώντας εύλογα ερωτηματικά....

Όλες οι θέσεις και οι απόψεις έχουν χώρο να εκφραστούν αν πράγματι το ζητούμενο είναι το καλό του τόπου, αλλά μάλλον δεν είναι. Οι θέσεις και οι απόψεις είναι δυστυχώς ευμετάβλητες ανάλογα με το προσωπικό συμφέρον και μόνον.

Και επανέρχομαι στη διαχειριστική και μονον άποψη της διοίκησης. Είναι στείρο και λειψό να μένουμε φύλακες ενός μουσείου και διαχειριστές μόνον ενός λαμπρού και ένδοξου παρελθόντος, χωρίς να δώσουμε το δικό μας στίγμα. Είμαστε μικρονοικοί να πιστεύουμε ότι στηριζόμενοι στην παρακαταθήκη μας και μονον θα συνεχίσουμε να υπάρχουμε, με μόνο μέλημα μας την αποκατάσταση της λακκούβας, το καθαρισμό των… κλαδιών και την αποκατάσταση η την εξαγορά των οπαδών μας. 

Όραμα θέλουμε, προοπτική, διάλογο, συλλογικότητα, ένωση υγειών δυνάμεων και προτάσεων απ όπου και αν προέρχονται. Αυτό είναι το ζητούμενο και όπως λέει ο Ελύτης « Με σεβασμό προς τις κατακτήσεις των άλλων αλλά και με την συνείδηση του πλούτου, που ένας κρυφός αγωγός αιώνων εκχύνει αδιάκοπα μέσα μας»

Όποιος κατανοήσει την ιστορική δυναμική του εγχειρήματος θα έχει και τη δημιουργική φαντασία να γεννήσει τους τρόπους σχεδιασμού και τη μεθοδική πρακτική για το ξεκίνημα, θα μας βρει συνοδοιπόρους. Όποιος λειτουργήσει εγωκεντρικά και καιροσκοπικά θα μας βρει αντίθετους.

Ας μετατρέψουμε τις «άηχες» τελματωμένες και πολλές φορές «ενοχλητικές» λέξεις όπως « φορέας, οργάνωση, σύλλογος, μη κυβερνητικές ομάδες, πολιτική, αυτοδιοίκηση, υπεύθυνος κ.αλ. σε εύηχες και δυνατές φωνές παράδοσης, ιστορίας, προόδου, δύναμης, δημιουργίας, οράματος, ανάπτυξης και κυρίως δημιουργικής συνέχειας.

Αυτές οι λίγες σκέψεις σε απάντηση όσων, ευτυχώς λίγων, που μεταφράζουν την στάση μου ή τον λόγο μου ως αντιπαλότητα.

Θα συνεχίσω την προσπάθεια μου η οποία μπορεί να μην είναι αλάθητη αλλά είναι ηθική.  

Νίκος Κυριαζής

1η Μαΐου 2014