Περί Ανασχηματισμού

γράφει ο οικονομολόγος  Ηρακλής Ρούπας Παρά τον προβληματισμό που μου δημιουργείται μετά την ανακοίνωση του «ανασχηματισμού» το διακύβ...

γράφει ο οικονομολόγος Ηρακλής Ρούπας

Παρά τον προβληματισμό που μου δημιουργείται μετά την ανακοίνωση του «ανασχηματισμού» το διακύβευμα εξακολουθεί να είναι η οικονομική, πολιτική και κοινωνική σταθερότητα. Μέσα από το πλαίσιο των εξελίξεων όπου ως λέξη κλειδί έχει οριοθετηθεί η «ανάπτυξη» καθίσταται επιτακτική η ανάγκη ο σχεδιασμός της μετά την έξοδο στις αγορές να δημιουργήσει νέα δομή προσέγγισης της επιχειρηματικότητας. Τόσο από πλευράς υποστήριξης και υλοποίησης των αναπτυξιακών προγραμμάτων (ΕΣΠΑ), όσο και από πλευράς μίας διαφορετικής μορφής συλλογικότητας και συμμετοχικότητας των εργαζομένων στο όλο εγχείρημα, ειδικά σε περιοχές -όπως η Αχαΐα - όπου λανθασμένες παρεμβάσεις των συνδικαλιστικών οργάνων κατά το παρελθόν συνέβαλαν στην αποβιομηχάνισή της.

Αν λάβουμε ως πρώτο αξίωμα ότι η λειτουργία του ΕΣΠΑ απαιτεί ανασχεδιασμό από μηδενική βάση, σύμφωνα με τις επιταγές της αγοράς, η συνολική προσπάθεια «δημιουργίας» επιχειρηματικότητας ίσως να απαιτεί φιλοσοφική επαναπροσέγγιση, καθώς και τον αναγκαίο «κοινωνικό μετασχηματισμό». Αν αυτό δεν σηματοδοτηθεί έμεσα τότε πολύ φοβάμαι πως το εγχείρημα της ανάπλασης της οικονομίας ουσιαστικά θα τελματώσει για μεγάλο χρονικό διάστημα.

Η διαμόρφωση «ειδικής κουλτούρας» μέσω της πρόσκλησης των εργαζομένων να συμμετάσχουν ως εταίροι σε κάθε νέο εγχείρημα θα μπορούσε να αποτελέσει ένα πρωτοποριακό νέο πεδίο ανάπτυξης της επιχειρηματικότητας. Είναι καιρός ο επιχειρηματικός κόσμος να συμβάλλει ουσιαστικά στην διαμόρφωση μίας κουλτούρας συλλογικότητας στο επιχειρείν. Αν δε κατοχυρωθούν ουσιαστικά τα δικαιώματα της μειοψηφίας, τότε οι εργαζόμενοι θα μπορούν να αισθάνονται ως πραγματικοί συμμέτοχοι στην θετική εξέλιξη της επιχειρηματικής δραστηριότητας την οποία στηρίζουν. Ειδικά στην επαρχία όπου η επιχειρηματικότητα σε τομείς όπως η γεωργία, κτηνοτροφία και τουρισμός στην ουσία θα ξεκινήσουν από την αρχή.

Με βάση μία τέτοια συλλογιστική, η Πολιτεία θα μπορούσε να παρέχει διακριτά κίνητρα στους επιχειρηματίες που θα ασπασθούν την «νέα δράση επιχειρηματικότητας» καθώς με την διεύρυνσή της όχι μόνον θα αφυπνισθεί η παραπαίουσα ανταγωνιστικότητα, αλλά κυρίως θα δημιουργηθεί μία νέα γενιά εργαζομένων με εξορθολογισμένες συνδικαλιστικές αντιλήψεις και διάθεση παρέμβασης για την ουσιαστική ισχυροποίηση της παραγωγικής προοπτικής του εργατικού δυναμικού.

Παρά την παθογένεια του κράτους, η κρίση απαιτεί το ταχύτατο μετασχηματισμό αντιλήψεων και ενεργειών προκειμένου να επιτελέσουν κάποτε τον ρόλο του ισχυρού συντονιστικού και όχι παρεμβατικού ή διαχειριστικού παράγοντα. Μετά τις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές ας σκεφθούμε όλοι σε ποιο βαθμό οι προτάσεις των υποψηφίων Δημάρχων των Δήμων του Νομού μας συμβάλλουν στην ενίσχυση της νέας επιχειρηματικής λογικής. Ή ακόμα σε ποιο βαθμό οι όποιες υποσχέσεις μπορούν να υλοποιηθούν για να μην χαθεί μία πενταετία. Σε ποιο βαθμό προάγουν την κοινωνική επιχειρηματικότητα. Σε ποιο βαθμό μπορούν να υποστηρίξουν επί της ουσίας τις όποιες ιδέες προωθούν. Σε ποιο βαθμό μπορούν να συμβάλλουν στην ανάπτυξη της κοινωνίας.