Θεοδόσιος Παναγόπουλος - Όταν η εκπαίδευση δεν είναι επάγγελμα αλλά αίρεσις βίου

Σε μια λιτή, σεμνή και συγκινητική ενδο-εκπαιδευτική εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε στη Βιβλιοθήκη του σχολικού συγκροτήματος «Ευσέ...

Σε μια λιτή, σεμνή και συγκινητική ενδο-εκπαιδευτική εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε στη Βιβλιοθήκη του σχολικού συγκροτήματος «Ευσέβιος Κηπουργός», τιμήθηκε -25 Ιουνίου 2014- από τους συναδέλφους του εκπαιδευτικούς του Γυμνασίου, Λυκείου και ΕΠΑΛ Καλαβρύτων, ο κ. Θεοδόσιος Παναγόπουλος -Διευθυντής του Γυμνασίου Καλαβρύτων-, ο οποίος αποχωρεί από την ενεργό εκπαιδευτική δράση, λόγω συνταξιοδότησης.

Για τον ευσυνείδητο παιδαγωγό, για το ήθος και την προσφορά του, μίλησε η εξαίρετος συνάδελφος κυρία Κωνσταντίνα Δεσποτοπούλου-Φιλόλογος, με τα παρακάτω φορτισμένα συναισθηματικά λόγια:

«Δύσκολα πράγματα σήμερα!!!
Μαζευτήκαμε για να χωριστούμε λόγω συνταξιοδότησης από το συνεργάτη, τον παιδαγωγό, τον οραματιστή, τον καθοδηγητή, τον προγραμματιστή, τον έμπειρο, τον γεμάτο μεράκι, τον εμψυχωτή, δηλ. το Θεοδόση.
Και πρέπει εγώ τώρα να βάλω στην άκρη προσωπικές σχέσεις και συναισθηματικές ευαισθησίες, να είμαι ψύχραιμη και αντικειμενική. Το πρώτο πολύ δύσκολο, το δεύτερο πανεύκολο.
Δεν χρειάζεται να καλύψω κάποιο ελάττωμα ή να παραλείψω κάποιες άσχημες συμπεριφορές. Πολύ απλά γιατί δεν υπήρξαν!!
Ο Θεοδόσης αποτέλεσε για το σχολείο μας , το σημείο αναφοράς των καθηγητών, των μαθητών, των γονέων.
Η πόρτα του γραφείου του να είναι πάντα ανοιχτή και πάντα να βρίσκεται κάποιος εκεί και κάτι να θέλει! (συνάδελφος, μαθητής, γονιός)
Μα δεν κουράστηκε ποτέ, δε βαρυγκώμησε, δε νευρίασε!!! Κι αν αυτό συνέβη ,εν πάση περιπτώσει, ήταν για δευτερόλεπτα.
Η στάση του για όσους την καταλάβαιναν ενέπνεε για ένα βήμα πιο πέρα.
Οι στόχοι του ήταν πάντα σαφείς.
• Ακούραστη συζήτηση και επικοινωνία με τους μαθητές.
• Σεβασμός στην προσωπικότητα και τη διαφορετικότητα του κάθε μαθητή.
• Τακτική επαφή με τους γονείς επιδιώκοντας συνεργασία μαζί τους και θεωρώντας ότι μόνο έτσι τα προβλήματα που παρουσιάζονται επιλύονται καλύτερα και αποτελεσματικότερα.
• Δυνατότητα στους εκπαιδευτικούς να ικανοποιούν την ανάγκη για αναγνώριση της προσωπικότητας και της αξίας τους συμμετέχοντας στη σχεδίαση και οργάνωση της εργασίας τους.
• Μετατροπή του σχολείου σε «ανοιχτό σχολείο στην κοινωνία .Αυτό σήμαινε οργάνωση δράσεων με συμμετοχή μαθητών, καθηγητών, γονέων αλλά και της τοπικής κοινωνίας.
Ποια ήταν όμως η ανταμοιβή ότι για όλα αυτά εκτός από τον πενιχρό μισθό;
Το σχολείο δεν είναι εταιρεία ούτε βιομηχανία με αριθμούς και εργάτες. Έχει να κάνει με ανθρώπους, συναισθήματα, και μυαλά. Σίγουρα καμιά μέρα δεν ήταν σαν τις άλλες. Υπήρχαν ανατροπές και προκλήσεις και αυτό ακριβώς ήταν η γοητεία και η ανταμοιβή της δουλειάς του.
Όμως σε λίγες μέρες, δυστυχώς, όλα αυτά τελειώνουν. Ο Θεοδόσης αποχαιρετά τη μάχιμη εκπαίδευση που την υπηρέτησε ομολογουμένως τέλεια.
Θα μας λείψει; Μη βιαστείτε να πείτε ναι!!!
Πιστεύω ότι συχνά πυκνά θα έρχεται για να μας κεντρίζει. Να συμμετέχουμε σε κάποιο δρώμενο ή να εκδώσουμε το επόμενο φύλλο της σχολικής εφημερίδας!!!
Καλοδεχούμενος!!! Η συμβολή και η εμπειρία του πολύτιμες. Ωστόσο θεωρώ ότι τώρα πια κερδισμένη είναι η πολύτιμη οικογένειά του. Η υπομονετική Ιωάννα, η πεισματάρα Κων/να και η παρατηρητική Μαρία.
Θεοδόση, σου ευχόμαστε από τα βάθη της καρδιάς μας να είσαι για πολλά- πολλά χρόνια ένας υγιής και ευτυχισμένος συνταξιούχος. Να καμαρώνεις την οικογένειά σου και να βλέπεις τις κόρες σου να προοδεύουν στη ζωή τους και να γίνονται δύο ξεχωριστές προσωπικότητες σε επαγγελματικό και κοινωνικό επίπεδο.
Σ ευχαριστούμε γι αυτό που μας δίδαξες με τη στάση σου:
-Πήγαινε προς τα παιδιά!
-Ζήσε ανάμεσά τους!
-Μάθε απ’ αυτά!
-Αγάπησέ τα!
-Ξεκίνα με ό, τι ξέρουν!
-Χτίσε σ΄αυτό που έχουν!
-Αλλά όταν ολοκληρωθεί το έργο τους!
-όταν το έργο τους πραγματοποιηθεί!
Άστα να λένε: «Τα καταφέραμε μόνοι μας».

Επίσης, σε σύντομες παρεμβάσεις τους άλλοι συνάδελφοι εκπαιδευτικοί- η κ. Δώρα Μαστραπά, η κ. Πολυνίκη Σύψα και ο κ. Χρίστος Φωτεινόπουλος εξήραν την πολυσχιδή προσωπικότητα και ανεκτίμητη προσφορά του τιμώμενου στην εκπαίδευση και τον τόπο του.

Στη συνέχεια έλαβε το λόγο ο τιμώμενος, ο κ. Θ. Παναγόπουλος, ο οποίος βαθιά συγκινημένος, αφού εξέφρασε την έκπληξή του γι’ αυτήν την απρόσμενη εκδήλωση που του επιφύλαξαν οι συνάδελφοί του, αναφέρθηκε στους λόγους που τον υποχρέωσαν (εξανάγκασαν) να αποχωρήσει από την ενεργό εκπαιδευτική δράση.

Κατόπιν, προχώρησε σε μια συνοπτική αποτίμηση του έργου του δηλώνοντας ότι αυτό φέρει συλλογική σφραγίδα , δηλ. οφείλεται σε μια συλλογική προσπάθεια κάποιων ανθρώπων που είχαν κοινό όραμα. Στο σημείο αυτό αναφέρθηκε σε πρόσωπα και συνεργασίες, για τα οποία εκφράστηκε με πολύ κολακευτικά λόγια.

Καταλήγοντας δήλωσε ότι η «εκπαιδευτική πολιτεία» του, δεν ήταν κάτι έξω απ΄ αυτόν, διαφορετικό και ουτοπικό, παρά η προσπάθεια εκπλήρωσης του χρέους του προς τον άνθρωπο, την κοινωνία και τον τόπο του.

Στην εκδήλωση παρέστησαν οι καθηγητές των τριών Σχολικών Μονάδων, οι Διευθυντές του Γενικού Λυκείου και ΕΠΑΛ κ.κ. Σπανός Βασίλειος και Αποστολόπουλος Αθανάσιος καθώς και οι πρώην Διευθυντές των παραπάνω Σχολικών Μονάδων ο κ. Φωτεινόπουλος Χρίστος και οι κυρίες Μπαλασοπούλου Αρχοντούλα και Αλεξοπούλου Γλυκερία.

Τέλος μια γευστικότατη τούρτα και ένα δροσερό αναψυκτικό που προσφέρθηκαν αποφόρτισαν τη βαθιά συγκινητική ατμόσφαιρα.

Αγαπητέ φίλε και συνάδελφε Θεοδόση,

Τα καλύτερα έρχονται. Το ευχόμαστε από καρδιάς, για σένα και την οικογένειά σου, την παιδεία μας και την πατρίδα μας.