Κ.Κατσιάρης: Αφιέρωμα, στο Μνημόσυνον του Παλαιών Πατρών Γερμανού

Γράφει ο  Κώστας Κατσιάρης « Το Αετόπουλο, Στα ψηλορείτικα (κατ’ επέκταση τα Καλαβρυτινά) βουνά, τά λιγοπατημένα, εκειά πού...

Γράφει ο Κώστας Κατσιάρης

« Το Αετόπουλο,

Στα ψηλορείτικα (κατ’ επέκταση τα Καλαβρυτινά) βουνά, τά λιγοπατημένα,

εκειά πού γιά νά βρείς βλαστό πρέπει νά κάμεις τάμα,

μεγάλων’ ένας αϊτός τό αετόπουλο του.

Του ’λεγε, τό δασκάλευγε, τού μάθαινε τήν τέχνη

τό πώς θά γίνει αντάξιο τών άλλων αετάδω

καί πώς θά τήν κρατεί ψηλά τή ράτσα τώ γενναίω

πού δέν πατούνε σ’ αχαμνά κλάδια γιατί θά σπάσου.

Γιά νά πατήσουνε στή γής πρέπει νά βρούν δρακόνι (σκληρή πέτρα),

τήν τόση υπερηφάνεια τους πρέπει νά τή σηκώνει

κι’ άμα δέ βρίχνουμε θροφή, πρέπει νά τρών’ τό χιόνι.

Καί τού ’λεγε «αετόπουλο, φίλους νά κάμεις χίλιους,

μά ούλοι θά γεννούν οχτροί, οντέ θά μεγαλώσεις.

Θά σού γυρέψουν δύναμη, μά σύ νά μή ντωνέ δώσεις,

άν τωνέ δώσεις άρματα, δέ θά σ’ ευχαριστήσουν,

μέρα πού θά ’σαι στά ψηλά θά σέ πετροβολήσουν».

Αρέσει ό,τι πετά ψηλά, μά οί πλιό πολλοί δειλιού ντο,

στόχο τό βρίχνουν εύκολο γι’ αυτό πυροβολούν ντο.

Μά όσο ψηλά πετάς, αϊτέ, καί βόλι δέ σέ πιάνει

σκούν οί γι-όχτροί σου, άτρωτε, ό τόπος δέ τζί βάνει.

Χαμήλωνε καί δείξε τους τά βόλια είναι λίγα

θέλει καρδιά γιά νά πετάς κόντρα στήν ηλιαχτίνα.

Χαμήλωσε, υπερήφανε, καί δείξε τών εχτρώ σου

εκειά στά ύψη πού πετάς πώς είσ’ αμαναχός σου».

Μαντινάδα, του Κρητικού Κων/νου Βενιανάκη.

Πρίν ολίγων ημερών, στις 30 Μαΐου 2014, ημέρα βροχερή, θλιμμένη, επραγματοποιήθη το καθιερωμένο ΜΝΗΜΟΣΥΝΟ του Παλαιών Πατρών Γερμανού, στο θρυλικό Μοναστήρι της Αγίας Λαύρας Καλαβρύτων, στο ΕΚΚΛΗΣΑΚΙ «το ταπεινό» της Επανάστασης των Ελλήνων το 1821, εκεί που ο ίδιος ο Παλαιών Πατρών Γερμανός, άρπαξε το μικρό ύφασμα- παραπέτασμα της ωραίας πύλης και όρκισε τα Καλαβρυτινά Επαναστατημένα Παλληκάρια, της κήρυξης της Επανάστασης, με την ιαχή «Ελευθερία ή Θάνατος».

Το ύφασμα αυτό της ωραίας πύλης του ιστορικού ναΐσκου της Αγίας Λαύρας Καλαβρύτων, έγινε Φλάμπουρο, έγινε Ιερό Λάβαρο, για όλους τους Έλληνες και με όπλα, το αδούλωτο της ψυχής των Ελλήνων, του Χριστού την Πίστη την Αγία και την δύναμιν του Σταυρού, έγιναν Σταυραετοί, πολεμώντας τους Τούρκους κατακτητές μέχρι εσχάτων και μέχρι που τους εξεδίωξαν, από την Πατρώα ευλογημένη γή, ανακτώντας την Ελευθερίαν (ΜΑΣ) «από τα κόκκαλα βγαλμένη».

Για το Ίεράρχη Σύμβολο, μαζί με τον Ηγούμενο π. Ευσέβιο και τους Μοναχούς της Αγίας Λαύρας Καλαβρύτων, στο φετινό ΜΝΗΜΟΣΥΝΟ, επαρευρέθημεν ΟΛΙΓΟΙ Καλαβρυτινοί και ένας ΜΑΝΙΑΤΗΣ, ο Αλέξανδρος Μαριόλης Πρόεδρος Μανιατών Πειραιώς. Οι Προεξάρχοντες της σύναξης αυτής ήταν ο κ. Γεώργιος Λαζουράς, Δήμαρχος Καλαβρύτων, επανεκλεγείς με 53% και ο Ευπατρίδης κ. Αθανάσιος Χρονόπουλος, εκ Σκοτάνης, Πρόεδρος των Καλαβρυτινών Πειραιώς και του Γιαννακοπουλείου ιδρύματος, με μέλη του Διοικητικού του Συμβουλίου και ΟΛΙΓΟΙ ΠΡΟΕΔΡΟΙ των Πολιτιστικών Καλαβρυτινών Συλλόγων, τα ονόματα έχουν γραφεί από άλλους και αποτίΣΑΜΕ Φόρο Τιμής, κλίνοντες με ευλάβεια το γόνυ, προς την ηρωϊκή αυτή μορφή του ΓΕΡΜΑΝΟΥ, ο όποιος δεν υπεχώρησεν ουδέ εφοφήθη, αν η οδός του καθήκοντος τον ωδήγησεν εις τον βωμόν της θυσίας…

Ανάψαμε ένα κερί και μαζί με τις παρακλήσεις του Ηγουμένου, προς τον Θεόν, ζητήσαμε: «Ὅπως Κύριος ὁ Θεὸς τάξῃ τὴν ψυχὴν αὐτοῦ ἔνθα οἱ Δίκαιοι ἀναπαύονται, τὰ ἐλέη τοῦ Θεοῦ, τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν, καὶ ἄφεσιν τῶν αὐτοῦ ἁμαρτιῶν, παρὰ Χριστῷ τῷ ἀθανάτῳ Βασιλεῖ καὶ Θεῷ ἡμῶν αἰτησώμεθα».

Δεν ήλθον οι πολλοί Καλαβρυτινοί και ό άλλοι Συνέλληνες, παρά το γεγονός ό,τι ο κ. Αθανάσιος Χρονόπουλος, το εφώναξε στεντόρεια, σε κάθε εκδήλωση και συναγωγή Καλαβρυτινών και άλλων, παρά τις συνεχείς δημοσιεύσεις με πολλές φωτογραφίες, σε εφημερίδες και στο διαδίκτυο. Δεν ανταποκρίθησαν και επαληθεύθησαν τα γεγραμμένα στο κατά Λουκάν Ευαγγέλιο:

«Εἶπεν ὁ Κύριος τὴν παραβολὴν ταύτην· ἄνθρωπός τις ἐποίησε δεῖπνον μέγα καὶ ἐκάλεσε πολλούς· 17 καὶ ἀπέστειλε τὸν δοῦλον αὐτοῦ τῇ ὥρᾳ τοῦ δείπνου εἰπεῖν τοῖς κεκλημένοις· ἔρχεσθε, ὅτι ἤδη ἕτοιμά ἐστι πάντα. 18 καὶ ἤρξαντο ἀπὸ μιᾶς παραιτεῖσθαι πάντες. ὁ πρῶτος εἶπεν αὐτῷ· ἀγρὸν ἠγόρασα, καὶ ἔχω ἀνάγκην ἐξελθεῖν καὶ ἰδεῖν αὐτόν· ἐρωτῶ σε, ἔχε με παρῃτημένον. 19 καὶ ἕτερος εἶπε· ζεύγη βοῶν ἠγόρασα πέντε, καὶ πορεύομαι δοκιμάσαι αὐτά· ἐρωτῶ σε, ἔχε με παρῃτημένον. 20 καὶ ἕτερος εἶπε· γυναῖκα ἔγημα, καὶ διὰ τοῦτο οὐ δύναμαι ἐλθεῖν. 21 καὶ παραγενόμενος ὁ δοῦλος ἐκεῖνος ἀπήγγειλε τῷ κυρίῳ αὐτοῦ ταῦτα. τότε ὀργισθεὶς ὁ οἰκοδεσπότης εἶπε τῷ δούλῳ αὐτοῦ· ἔξελθε ταχέως εἰς τὰς πλατείας καὶ ρύμας τῆς πόλεως, καὶ τοὺς πτωχοὺς καὶ ἀναπήρους καὶ χωλοὺς καὶ τυφλοὺς εἰσάγαγε ὧδε. 22 καὶ εἶπεν ὁ δοῦλος· κύριε, γέγονεν ὡς ἐπέταξας, καὶ ἔτι τόπος ἐστί. 23 καὶ εἶπεν ὁ κύριος πρὸς τὸν δοῦλον· ἔξελθε εἰς τὰς ὁδοὺς καὶ φραγμοὺς καὶ ἀνάγκασον εἰσελθεῖν, ἵνα γεμισθῇ ὁ οἶκος μου. 24 λέγω γὰρ ὑμῖν ὅτι οὐδεὶς τῶν ἀνδρῶν ἐκείνων τῶν κεκλημένων γεύσεταί μου τοῦ δείπνου. πολλοὶ γάρ εἰσι κλητοί, ὀλίγοι δὲ ἐκλεκτοί».

Και το δίδαγμα του ΜΝΗΜΟΣΥΝΟΥ του Παλαιών Πατρών Γερμανού. Η πνευματική εκτίμηση προς τις υπερόχους πράξεις και τα κατορθώματα του επιφανούς ανδρός, ζωογονεί την μνήμην μας. Προς την τιμήν αυτού οφείλουμε ευγνωμοσύνη αιωνία δια το υπέροχον έργον του…

Ας μοχθούμε δια να καταλείπωμεν αγαθήν μνήμην εις τους μεταγενεστέρους…

Ο Ηγούμενος π. Ευσέβιος κατέληξε: «Ο Παλαιών Πατρών Γερμανός είναι φωτεινό και ιερό σύμβολο ιεροσύνης της Ορθοδόξου Χριστιανικής Πίστης και Εθνεγέρτης της Επανάστασης όλων των Ελλήνων το 1821…

Τέλος η μνήμη του έχει ως τάφον την καρδίαν αυτών, όπου εμφωλεύει αιωνίως…

Αθήναι 5-6-2014

Κώστας Κατσιάρης,

Εκ Κρινοφύτων Καλαβρύτων.