Περίπατος στο Λειβάρτζι

γράφει ο  Νίκος Παπακωνσταντόπουλος Ανηφορίζοντας κανείς για το ιστορικό Λειβάρτζι από τον επαρχιακό δρόμο Τριποτάμων-Καλαβρύτων,...

γράφει ο Νίκος Παπακωνσταντόπουλος

Ανηφορίζοντας κανείς για το ιστορικό Λειβάρτζι από τον επαρχιακό δρόμο Τριποτάμων-Καλαβρύτων, έχει στο πλάι του το φανταστικό πλατανοδάσος, ενώ σε κάποια σημεία περνάει μέσα απ’ αυτό. Φτάνοντας στο κέντρο του χωριού, τον καλωσορίζουν η μεγάλη πλακοστρωμένη πλατεία, με πρώτη θέα τις πηγές του ποταμιού. Τα αιωνόβια και βαθύσκιωτα πλατάνια προσφέρουν πλουσιοπάροχα ξενοιασιά, χαλάρωση, δροσιά και υπό τις μελωδίες των πουλιών και των τζιτζικιών! Το εστιατόριο και το παραδοσιακό καφενείο που είναι εκεί σφραγίζουν την απόλαυση!

Να σημειώσουμε ένα ακόμα μαγαζί στο χωριό: το πολύ καλό εστιατόριο-πιτσαρία που λειτουργεί στο Λειβαρτζινό, κυρίως τους καλοκαιρινούς μήνες.

Μετά το πρώτο αυτό καλωσόρισμα, μπορεί ο επισκέπτης να περπατήσει στα γραφικά σοκάκια των μαχαλάδων, να πιεί κρύο τρεχούμενο νερό στις πολλές πέτρινες βρύσες και να νοιώσει τη μαγεία της φύσης στο απόλυτο πράσινο. Κι αν γυρίσει κανείς το χρόνο λίγο πίσω, σίγουρα θ’ νοιώσει ν’ αντηχούν στ’ αυτιά του τα πέταλα των ζώων που ανεβοκατέβαιναν φορτωμένα με τις σοδειές των κατοίκων. Θα μπορέσει να δει και μέσα από τις φυλλωσιές γυναίκες να πλένουν στο ποτάμι κι άλλες να υφαίνουν στις αυλές στον αργαλειό σιγοτραγουδώντας. Θα νοιώσει, ακόμα, να τον ευφραίνουν και οι μοσχοβολιές του καλού φαγητού των νοικοκυριών. Οι φωνές των παιδιών που τρέχουν πάνω-κάτω, δοσμένα με όλο τους το είναι στο παιχνίδι τους, κάπου ανακατεύονται με τις μελωδίες των κουδουνιών των κοπαδιών, που έρχονται από τα γύρω βουνά. Πρόσχαροι και οι άνθρωποί του, σε καλωσορίζουν βγάζοντας το καπέλο τους σε ένδειξη σεβασμού και πάντα με χαμόγελο.

Ξεχωριστής θρησκευτικής και πολιτιστικής κληρονομιάς οι επτά εκκλησίες, τα πέντε ξωκκλήσια και το ιστορικό μοναστήρι του χωριού, η Αγία Τριάδα, κρυφό σχολειό της τουρκοκρατίας.

Αξίζει, οπωσδήποτε, μια επίσκεψη και στο μουσείο λαογραφίας και Λειβαρτζινής Παράδοσης με πολλά εκθέματα, που δημιουργήθηκε πρόσφατα με τις φροντίδες των Συλλόγων Αθήνας και Πάτρας και στεγάζεται σ’ ένα από τα πολλά διατηρητέα κτίρια του χωριού: στο σχολείο.

Σαν επίλογο αυτού του περιπάτου, ας ανέβει ο επισκέπτης στο μαχαλά του αϊ-Γιάννη. Από εκεί θα απολαύσει τη θέα όλου του χωριού και θα νοιώσει σπάνια συναισθήματα χαλάρωσης και ξενοιασιάς!

Εκδηλώσεις στο χωριό

- Το πανηγύρι. Τριήμερος εορτασμός της Αγίας Τριάδος (Πεντηκοστής).

- Η αναπαράσταση της έναρξης της Επανάστασης, στις 14 του Μάρτη. Η εκδήλωση γίνεται σε ανάμνηση προεπαναστατικού γεγονότος: την εκτέλεση δύο τούρκων εισπρακτόρων του χαρατσίου από τον Ξαντάκη Τομαρά, στις 14 Μάρτη του 1821.

- Πολιτιστικές εκδηλώσεις του καλοκαιριού, με πρωτοβουλία των Συλλόγων Αθήνας και Πάτρας.

- Η γιορτή τσίπουρου, το φθινόπωρο.

Το κάψιμο του «ΟΧΙ», στις 28 του Οκτώβρη. (Διαβάστε περισσότερα: http://www.kalavrytanews.com/2011/10/blog-post_8997.html ).

«Το Γρέκι»

Η αγάπη των Λειβαρτζινών για το χωριό τους έχτισε στη δεκαετία του 1980 ένα διώροφο κτίριο, στο οποίο στεγάστηκαν όλες οι δημόσιες υπηρεσίες. Όταν αυτές μεταφέρθηκαν, ο Σύλλογος Λειβαρτζινών Αθήνας, στην ιδιοκτησία του οποίου ανήκει το κτιριακό αυτό συγκρότημα, το διαμόρφωσε σε σύγχρονο εστιατόριο-ξενοδοχείο, με πολιτισμένο περιβάλλον, με την ονομασία «το γρέκι». Σίγουρα το πρωινό ξύπνημα εδώ μένει αξέχαστο, αφού γίνεται από το πιο γλυκό ξυπνητήρι: τους ήχους των συναυλιών των πουλιών και των τζιτζικιών!

Τόσο στο «γρέκι», όσο και στα άλλα καταστήματα του χωριού βρίσκεις πάντα πολύ καλή εξυπηρέτηση και, προ πάντων, τη ζεστασιά του οικογενειακού περιβάλλοντος.

Σύντομη ιστορική αναδρομή του χωριού

Ο πρώτος οικισμός, το Λειβάδι(ον), κατοικήθηκε στα προχριστιανικά χρόνια. Ο δεύτερος οικισμός, με την ονομασία Λειβαδίτσι(ον) (μικρό Λειβάδι), από την οποία προέρχεται και η ονομασία του χωριού, κατοικήθηκε τους πρώτους αιώνες μ.Χ..

Η στρατηγικής σημασίας θέση του χωριού του παρείχε το πλεονέκτημα κι έδωσε δυναμικά τον παρόν στον αγώνα για την αποτίναξη του τουρκικού ζυγού. Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, πως ένα από τα πολλά προεπαναστατικά γεγονότα στην περιοχή των Καλαβρύτων σημειώθηκε εδώ, στο Αϊ-Γιαννίτικο Καταράχι. Αργότερα, και μέχρι το 1912, ήταν έδρα του Δήμου Ψωφίδος, με δικαστήρια και πολλές ακόμα δημόσιες υπηρεσίες, οι τελευταίες των οποίων παρέμειναν μέχρι και τις αρχές του εικοστού πρώτου αιώνα.

Οι κατ’ εξοχήν ασχολίες των κατοίκων ήταν ανέκαθεν η γεωργία και η κτηνοτροφία. Υπήρξαν, όμως, και άλλες σημαντικές ασχολίες, όπως το εμπόριο, διάφορες τέχνες, σηροτροφία, μεγάλη παραγωγή καπνού, πολλοί αλευρόμυλοι και ταμπακόμυλοι, που συνέβαλαν στο να παίξει σημαντικό ρόλο στο οικονομικό γίγνεσθαι, όχι μόνο του χωριού, αλλά και όλης της περιοχής. Ήταν τέτοια και η φήμη των σχολείων του (δημοτικό και σχολαρχείο), που φοίτησαν και μαθητές από τη μακρινή Τριταία!

Το Λειβάρτζι είναι γενέτειρα πολλών προσωπικοτήτων μεγάλου ύψους, που έχουν ευεργετήσει και συνεχίζουν να ευεργετούν τα μέγιστα, όχι μόνο το ίδιο το χωριό, αλλά και την επαρχία, την πατρίδα και την Εκκλησία.

Σημειώνουμε, τέλος, ότι οι φωτογραφίες που παραθέτουμε είναι του αγαπητού φίλου Λευτέρη Αβραμίδη και από τη σελίδα του facebook «το γρέκι»: https://www.facebook.com/grekisla/

Ιστορικές πηγές:

Περικλή Π. Δουδούμη ή Ντουντούμη: Ιστορία Λειβαρζίου των Καλαβρύτων.

Αθανασίου Θ. Λέλου: Ιστορία Αρχαίας Ψωψίδος και Λειβαρζίου.

Νίκος Χρ. Παπακωνσταντόπουλος

 Ο Νίκος Παπακωνσταντόπουλος γεννήθηκε στο Λειβάρτζι του Δήμου Καλαβρύτων. Πέραν του λειτουργήματός του (Διπλωματούχος Νοσηλευτής) δραστηριοποιείται και στο λογοτεχνικό χώρο, με εκδόσεις βιβλίων και δημοσιεύσεις άρθρων στον έντυπο και ηλεκτρονικό Τύπο. Είναι παντρεμένος με την Ελένη Γάλλιου από το Γοργόμυλο Πρέβεζας και έχουν δύο παιδιά.

ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΠΑΝΩ ΓΙΑ ΜΕΓΕΝΘΥΣΗ ΤΩΝ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΩΝ