Ηρακλής Ρούπας: Ψάχνουν λύσεις σαν να μην έχουν ευθύνες για τα πρόβλήματα

γράφει ο οικονομολόγος  Ηρακλής Ρούπας Στην πορεία προς την συνολική ανάταξη της οικονομίας και την υλοποίηση του στόχου της ανάπτυξης...

γράφει ο οικονομολόγος Ηρακλής Ρούπας

Στην πορεία προς την συνολική ανάταξη της οικονομίας και την υλοποίηση του στόχου της ανάπτυξης, διαφεύγει της προσοχής των όσων πως μακροπρόθεσμη και διατηρήσιμη ανάπτυξη χωρίς ένα σταθερό εκπαιδευτικό σύστημα και διαμόρφωση ενός πλαισίου παιδείας ισόνομο και προσιτό σε όλους δεν είναι δυνατόν να επιτευχθεί. Είναι ουτοπικό να θεωρούνται ως ξεχωριστές μεταξύ τους προσεγγίσεις τόσο η εξάλειψη των στρεβλοτήτων στην παιδεία, όσο και στην οικονομία. Μόνον όταν ο μαθητής –και κατ΄επέκταση η οικογένειά του-αποκτήσει την δυνατότητα ίσης ευκαιρίας τόσο ως προς την γενική μάθηση, όσο και ως προς την δυνατότητα εισόδου του σε ΑΕΙ, θα μπορέσουν να εκτιμήσουν την όποια προσπάθεια διαμόρφωσης ενός νέου κράτους και μίας νέας πολιτικής κουλτούρας εξάλειψης των ανισοτήτων.

Δεν είναι δυνατόν κατά τις πρόσφατες πανελλήνιες όχι μόνον η εφαρμογή του θεσμού της τράπεζας θεμάτων να υλοποιείται με τρόπο άδικο για τις προσπάθειες των μαθητών, αλλά επιπρόσθετα η ατυχής εξέλιξη, στην ουσία να ενισχύει τον ρόλο της παραπαιδείας και των φροντιστηρίου σε μία εποχή που η κρίση στερεί τα πάντα από τις αδύναμες οικονομικά οικογένειες. Τώρα που η Κυβέρνηση θα έπρεπε να προάγει μία νέα φιλοσοφία ισονομίας, εξακολουθεί με λανθασμένες επιλογές να διατηρεί το κλίμα αμφισβήτησης των δυνατοτήτων και προθέσεών της ενισχύοντας την κοινωνική ανισότητα. Τώρα που έχει ανάγκη η Κυβέρνηση να ανακτήσει την αξιοπιστία της και να πείσει για τον νέο κύκλο ανάπτυξης και βελτίωσης του κλίματος, εξακολουθεί να επιλέγει την διατήρηση της σύγχυσης στην εκπαιδευτική καθημερινότητα παιδιών και γονέων.

Δυστυχώς όμως, δεν είναι μόνον η άγνοια αυτής της καθημερινότητας που εντείνει τα προβλήματα. Η αντιμετώπιση των θεμάτων των πανελλαδικών εξετάσεων ήταν απλά το ποιο πρόσφατο και ποιο ευαίσθητο θέμα. Όταν λιγότερο από το 10% των ανέργων ή 102.000 λαμβάνουν μόνον το επίδομα του ΟΑΕΔ, 1.170.000 είναι αποκλεισμένοι λόγω των αυστηρών περιορισμών που θέτει το νομοσχέδιο και αναμένεται φορολογική καταιγίδα με την ολοκλήρωση αποστολής των εκκαθαριστικών, γίνεται αντιληπτός ο λόγος που όλοι πρέπει να «εκτρέψουμε» την συλλογιστική μας από μικροπολιτικές και παλαιοκομματικές προσεγγίσεις μέσω «φιλοσοφικών» ενατενίσεων και να επιδιώξουμε την επιβολή λύσεων με χειροπιαστά αποτελέσματα στην μείωση της εντεινόμενης κοινωνικής ανισότητας.

Όταν όμως εκλείπει έστω και η αυτονόητη αντιμετώπιση απλών λογικών αιτημάτων μεγάλης μερίδας των παραγωγικών φορέων, που στην ουσία αυτοί και μόνον έχουν μείνει να προασπίσουν τον όποιο παραγωγικό ιστό της χώρας, τότε γίνεται αντιληπτό πως οι αλλαγές πρέπει να είναι ριζικές. Όταν για παράδειγμα τόσο στην Πάτρα, όσο και στην Αιγιάλεια μόνον το 20% των εγγεγραμμένων στα μητρώα του ΟΑΕ είναι συνεπείς προς τις υποχρεώσεις τους ενώ πολλές οικογένειες δεν έχουν πρόσβαση ούτε σε στοιχειώδη νοσοκομειακή περίθαλψη, τότε σίγουρα η Κυβέρνηση πρέπει να αλλάξει είτε την στόχευσή της, είτε την γενικότερη πολιτική της.

Σε τελική ανάλυση για τον απλό κόσμο που υπομένει την δύσκολη καθημερινότητα δεν έχουν και πολύ νόημα ετεροχρονισμένα πολιτικά ευφυολογήματα για δεξιές και αριστερές πολιτικές, ριζοσπαστικές και μη. Δεν έχει ουσία στην αντιμετώπιση των προβλημάτων του η διατήρηση εκπροσώπων του παλαιοκομματισμού στο προσκήνιο. Άλλωστε, κανείς δεν προσδοκά λύσεις από ιδιότυπους φιλοσόφους εκφραστές του κρατικισμού του παρελθόντος που αναζητούν εκ νέου ρόλο. Ως…να μην έχει συμβεί η κρίση. Ως …να μην ευθύνονται για τα κατάντια του τόπου.