«Πράκτορες από κούνια»

γράφει ο οικονομολόγος Σπύρος Θεοχάρης  Η περίπτωση μεταξύ άλλων που στην Χώρα μας αξίζει διερεύνησης και μάλιστα πολυπαραγοντικής εί...

γράφει ο οικονομολόγος Σπύρος Θεοχάρης 

Η περίπτωση μεταξύ άλλων που στην Χώρα μας αξίζει διερεύνησης και μάλιστα πολυπαραγοντικής είναι το πώς καταφέρνουμε με απόλυτη πειστικότητα να ανάγουμε το αυτονόητο ως μια τεράστια καινοτομία .

Ένα πολύ χαρακτηριστικό παράδειγμα που όλοι αντιμετωπίζουμε καθημερινά είναι τα «διαπιστευτήρια» που πρέπει να δίνουμε ερχόμενοι σε οποιαδήποτε συναλλαγή με το Δημόσιο .Πιστοποίηση του προσώπου ,της οικογενειακής κατάστασης ,της ασφαλιστικής κατάστασης ,της φορολογικής κατάστασης ….κλπ . Παραλείπω για επόμενο άρθρο την πιστοποίηση αυτή καθεαυτή των ίδιων των υπηρεσιών και των δομών τους για να βγάλουμε άκρη.!

Το ωραιότερο όμως είναι ότι επειδή βρισκόμαστε σε ένα καθεστώς ημιψηφιοποίησης των υπηρεσιών τηρούνται για λόγους «ασφάλειας» και «διαφάνειας» δύο παράλληλα συστήματα ένα ηλεκτρονικό και ένα χειρόγραφο .Τρανταχτό παράδειγμα την «αυτεπάγγελτη αναζήτηση» πιστοποιητικών που ζητούνται παρόλα αυτά οπωσδήποτε σε έντυπη μορφή και μάλιστα επικυρωμένα παρόλο που η επικύρωση έχει καταργηθεί!!

Όποιος κατέθεσε αίτηση για να φοιτήσει το παιδί του σε παιδικό σταθμό μέσω προγράμματος ΕΣΠΑ κατανοεί απολύτως τι σημαίνει σύστημα με πολλαπλές ασφαλιστικές δικλίδες !!

Επειδή όμως είμαστε σε ένα κράτος ισονομίας και ίσων ευκαιριών δεν παραλείπετε η πιστή τήρηση ανάλογων διαδικασιών και από τον ιδιωτικό τομέα .

Μια επίσκεψη για οποιαδήποτε συναλλαγή σε μια τράπεζα η σε μια εταιρεία τηλεφωνίας κλπ …θα σας πείσει για την αναγκαιότητα της «διαπίστευσης» !!!.

Μην νομίζετε όμως ότι δεν έχουμε τα μάτια μας ανοιχτά και δεν μεταφέρουμε καλές πρακτικές από χώρες που έχουν λύσει αυτά τα ζητήματα , κάθε άλλο .

Τον περασμένο Ιούνιο, δεν ξέρω όμως που κώλυσε και για ποιο έτος μιλάμε , ήταν να τεθεί σε εφαρμογή το σχέδιο του Υπουργείου Οικονομικών για ένα νέο αριθμό που θα ακολουθεί όλους τους φορολογούμενους στις συναλλαγές που κάνουν. Θα επρόκειτο για τον Αριθμό Δημοσιονομικής Ταυτότητας ο οποίος πιθανότατα θα αντικαταστούσε ΑΦΜ και ΑΜΚΑ και θα μας ακολουθούσε παντού.

Από τις συναλλαγές με την εφορία, τα ταμεία, το δημόσιο γενικά μέχρι οποιαδήποτε ιδιωτική οικονομική συναλλαγή, όπως π.χ. την έκδοση πιστωτικών καρτών, μπλοκ επιταγών, την πληρωμή ενοικίων, την πώληση περιουσιακών στοιχείων, την πληρωμή αγαθών κ.λπ.

Ο νέος αριθμός θα συνδυαζόταν λέει ,με μια σειρά από τεχνολογικές αναβαθμίσεις που έχουν γίνει στον φορολογικό μηχανισμό έτσι ώστε να έχει το κράτος την οικονομική εικόνα του κάθε φορολογούμενου.

Κάτι σαν «Μεγάλος Αδερφός» δηλαδή.

Η χρήση του ενός και μοναδικού αριθμού για κάθε πολίτη, ο οποίος να καλύπτει την κοινωνική ασφάλιση την Υγειονομική περίθαλψη , το φορολογικό μητρώο και το δελτίο ταυτότητας, στα πρότυπα του γνωστού από τις ΗΠΑ social security number που χρησιμοποιούν οι πολίτες σε όλες τους συναλλαγές ,με εμπιστοσύνη και για την διευκόλυνση τους, στην Ελλάδα μετασχηματίζετε σε φοροεισπρακτικό big brother.

Mε λίγα λόγια στην περίπτωση μας το αυτονόητο όχι μόνο εξαγγέλλετε ως καινοτομία αλλά και όταν εφαρμόζετε αποκτά και μιά άλλη διάσταση παρακολουθητική!! Γιατί ως γνωστόν όλοι αισθανόμαστε λίγο «πράκτορες από κούνια» όπως πολύ εύστοχα λέει στην ανάλογη ταινία ο αείμνηστος Θανάσης Βέγγος !!!

Σπύρος Θεοχάρης Γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Λεχούρι Καλαβρύτων Είναι Οικονομολόγος απόφοιτος του Οικονομικού τμήματος της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών.