Ηρακλής Ρούπας: Το πρόβλημα με τον ΕΝΦΙΑ είναι ότι είναι άδικος

γράφει ο οικονομολόγος  Ηρακλής Ρούπας Συνομιλώντας με φίλο μου την περασμένη εβδομάδα εξέφρασε την αγανάκτησή του -όπως και οι περισσ...

γράφει ο οικονομολόγος Ηρακλής Ρούπας

Συνομιλώντας με φίλο μου την περασμένη εβδομάδα εξέφρασε την αγανάκτησή του -όπως και οι περισσότεροι άλλωστε- για τον ΕΝΦΙΑ. Είχε βρει όμως την λύση για να μην πληρώσει… Είχε κληρονομήσει ένα αρκετά μεγάλο οίκημα που όμως δεν είχε την δυνατότητα να αξιοποιήσει. Με ενημέρωσε λοιπόν ότι θα «γκρέμιζε» την οροφή καθώς τα «ασκεπή» εξαιρούνται από τον φόρο. Δεν έχω διερευνήσει σε βάθος τον ισχυρισμό του, όμως η σκέψη και μόνον αρκεί για να καταγράψει το παράλογο και άδικο του συγκεκριμένου φόρου. Ειδικά με τον τρόπο που αυτός σχεδιάσθηκε.

Το πρόβλημα με τον ΕΝΦΙΑ δεν είναι αν αυτός θα πληρωθεί σε μία ή εκατό δόσεις. Το πρόβλημα είναι ότι είναι άδικος – πέραν των 4000 οικισμών για τους οποίους θα υπάρξει διορθωτική απεικόνιση- και δημιουργεί κοινωνικό πλήγμα στο διαχρονικό αποκούμπι του Έλληνα. Το «ακίνητο» που αγόρασε για μία «βροχερή μέρα». Είναι επίσης άδικη η αντιμετώπιση της εξαίρεσης μόνον των σεισμόπληκτων καθώς θα έπρεπε να εξαιρεί –ή να προσδιορίζει κατώτατο όριο-τα ακίνητα που δεν αποδίδουν τίποτα στον ιδιοκτήτη. Κοινώς είναι κλειστά. Είναι επίσης άδικος ο προσδιορισμός του φόρου βάσει αντικειμενικής αξίας όταν είναι γνωστό ότι οι πραγματικές αξίες έχουν καταποντισθεί. Δεν είναι δυνατόν να προσδιορίζεται πλέον ως τιμή εκκίνησης πλειστηριασμών (το επίπεδο από το οποίο χάνεται το σπίτι για τον ιδιοκτήτη) το 75% της αντικειμενικής αξίας και να φορολογείται για το σύνολο της αξίας. Δεν περίμενα δε να ποτέ να εκτιμήσω ότι ίσως το ΕΕΤΗΔΕ να ήταν ποιο δίκαιος ως φόρος.

Παρά το γεγονός ότι όλοι έχουν αντιληφθεί ότι η κρίση απαιτούσε μέτρα, είναι δύσκολο να αποδεχθεί πλέον ο πολίτης ότι κάτι αλλάζει αν δεν πεισθεί επί της ουσίας ότι αντιμετωπίζεται δίκαια και με σοβαρότητα. Δυστυχώς ο τρόπος με τον οποίο προωθούνται πολλά μέτρα –συμπεριλαμβανομένου και του ΕΝΦΙΑ – δεν αποτελεί ένδειξη ότι οι «λειτουργοί» του κράτους σκέπτονται προς την κατεύθυνση αυτή. Δεν θα πρέπει να παραβλέπουμε δε ότι αν σύντομα δεν προκύψουν απτά αποτελέσματα για την καθημερινότητα του πολίτη, το χειρότερο για την κοινωνία θα είναι να σηκώσει τα χέρια ψηλά σε πλήρη απόγνωση, δηλώνοντας αδυναμία και άρα πλήρη αδιαφορία για τις συνέπειες.

Δεν γνωρίζω την τελική ρύθμιση για τον ΕΝΦΙΑ, ούτε βέβαια αν αυτός πρόκειται να αντικατασταθεί σύντομα. Εκτιμώ όμως πως τουλάχιστον η «διαχείριση» του φόρου ακίνητης περιουσίας πρέπει να δοθεί στους Δήμους. Εφόσον επιχορηγούνται με 2δις από τον κρατικό προϋπολογισμό, θα ήταν ίσως αποδοτικότερο και δικαιότερο αυτά τα 2δις να προκύψουν από την συγκέντρωση των φόρων αυτών. Η κίνηση αυτή θα αποτελούσε μία εξέλιξη ποιο δίκαιη και σίγουρα ποιο ανταποδοτική για τον πολίτη καθώς ο κάθε δήμος έχοντας γνώση της «χαρτογράφησης» της περιοχής έχει δυνατότητα να συγκεντρώσει τα απαραίτητα έσοδα με αντικειμενικότητα και δικαιοσύνη.