Καλάβρυτα-Χελμός. Από τον συμπατριώτη μας Απ.Στεφανόπουλο, κατοίκου Ν.Υόρκης

Μια φανταστική φωτογραφία λάβαμε από τον αγαπητό μας συμπατριώτη, Απόστολο Στεφανόπουλο , Κερτεζίτη, κατοίκου Νέας Υόρκης , που βρέθηκε γι...

Μια φανταστική φωτογραφία λάβαμε από τον αγαπητό μας συμπατριώτη, Απόστολο Στεφανόπουλο, Κερτεζίτη, κατοίκου Νέας Υόρκης, που βρέθηκε για λίγες μέρες στα πάτρια εδάφη. Ο ίδιος περιγράφει μοναδικά της εμπειρία του, γράφοντας χαρακτηριστικά οτι ηταν μια μοναδική εμπειρία στην ζωή του, πλημυρισμένος  με συναισθήματα που του πρόσφερε η πατρογονική γη, το άπειρο, η παύση του χρόνου, και η αγκαλιά του σύμπαντος στην κορυφή του Χελμού!!! 

Το ευχαριστούμε θερμά γι αυτό το μοίρασμα που κάνει με όλους μας αυτής της εμπειρίας του, ευχόμενοι να κρατά πάντα άσβεστη την αγάπη που έχει για τις ρίζες και τον τόπο των προγόνων του.     

Το μήνυμα του: 

Γεια σας,

Το όνομά μου είναι ο Απόστολος Στεφανόπουλος και είμαι Έλληνας της Αμερικής. Η οικογένειά μου είναι από την Κέρτεζη αλλά ζούμε στην Νέα Υόρκη.

Πριν από μία εβδομάδα, επισκέφτηκα την κορυφή του Χελμού και πήρε αυτή τη φωτογραφία. Θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας και να σας με την κοινότητα του Kalavrtya News !

Επισυνάπτεται η φωτογραφία και μια σύντομη περιγραφή της.

Σας ευχαριστώ,

The journey to this photograph was the most exhilarating ride of my life. The drive took us along a twenty kilometer long, twisting and turning narrow gravel path with not even a guardrail separating us from a three thousand meter drop into oblivion. We were enveloped by utter darkness, perfect quiet, and apparent lifelessness. As we hugged the sides of the mountain, more than once I nervously wondered whether we would actually reach the peak. Yet something seemingly beckoned us onward as we crawled upwards at a blistering five kilometers an hour.

It is hard to adequately describe what awaited us upon our arrival. The extended arm of the Milky Way looked so near that I felt I could almost touch it. I felt as if I owed it something; a thank you for why I was here. We are constantly seeking the good life, one that is innocent of pain and sorrow; for a small moment in time, I felt as if I found it. As I stared at the galaxy directly before my face, everything else seemed to slowly fade away. For that singular instant, I felt perfectly one with myself, losing all sense of the individual while simultaneously looking at the whole almost without time, stretching back to very humble beginnings.