Ηρ. Ρούπας: «Θαλάσσιο Μέτωπο» για την Ανάπτυξη της Αχαΐας

γράφει ο οικονομολόγος Ηρακλής Ρούπας Με έκπληξη και απορία διάβασα ότι υπάρχει πιθανότητα το εμπορικό τμήμα του λιμένα Πατρών να μην ...

γράφει ο οικονομολόγος Ηρακλής Ρούπας

Με έκπληξη και απορία διάβασα ότι υπάρχει πιθανότητα το εμπορικό τμήμα του λιμένα Πατρών να μην συμπεριληφθεί ως έργο προς ένταξη στο στρατηγικό σχέδιο επενδύσεων για τις Μεταφορές κατά την χρηματοδοτική περίοδο 2014-2020. Με έκπληξη αφ' ενός, καθώς ως πύλη εισόδου και εξόδου, ο λιμένας της Πάτρας θεωρητικά και ουσιαστικά έπρεπε να είχε προωθηθεί και αναδειχθεί πολύ περισσότερο ως προς τον ρόλο του στην ανάπτυξη της Αχαΐας καταρχήν, και της χώρας γενικότερα, ειδικά τώρα που επιτέλους ολοκληρώνονται τα έργα υποδομής. Με απορία αφ' ετέρου, διότι εκτιμούσα πως τόσα χρόνια όλοι οι φορείς, όπως και οι πολιτικοί, τουλάχιστον θα έπρεπε να το είχαν πρώτο στην ατζέντα τους. Ακόμα περισσότερο δε γιατί ακόμα και εκείνοι που το αναδεικνύουν τώρα, επαναπαύονται και αρκούνται, κατά κάποιο τρόπο, σε επερωτήσεις, χωρίς να προκαλούν κινητοποιήσεις όλων των εμπλεκομένων.

Εύλογα βέβαια θα μπορούσε να με αντικρούσει κάθε καλόπιστος αναγνώστης διερωτώμενος για ποιο λόγο γίνεται σήμερα η επισήμανση τής νέας αυτής παράληψης -αν όντως έτσι έχουν τα πράγματα-, ενώ ιστορικά μεγαλύτερες παραλήψεις έχουν οδηγήσει στην «απώλεια» του «Θαλασσίου Μετώπου» με ελάχιστες αντιδράσεις -πλην ελαχίστων-στο «φαινόμενο» αυτό. Ίσως η κρίση να έχει οδηγήσει τους συμπολίτες μου στην ενδοσκόπηση των προβλημάτων της καθημερινότητας, οδηγώντας τους μακριά από καθολικά ζητήματα, τα οποία αναδεικνύουν μία συνολικότερη εικόνα, που μόνον «ολίγοι» αντιλαμβάνονται και ίσως ακόμα λιγότεροι κατανοούν.

Προσπαθώ να εμβαθύνω στον λόγο που τέτοιας μορφής θέματα παραμένουν στην αφάνεια μέχρι να είναι πολύ αργά. Προσπαθώ ακόμα να αντιληφθώ τον λόγο που, όσοι επιχαίρονται για το γεγονός ότι μετά από δεκαετία κόπων και φόρων ο προαστιακός θα φθάσει στην Πάτρα, ενώ είχαν εδώ και χρόνια την δυνατότητα να προκαλέσουν αντιδράσεις και θετικές εξελίξεις στον τόπο μας από τις θέσεις που κατείχαν, σιωπούσαν και σιωπούν για προβλήματα που εμφανίζονται σήμερα. Φαίνεται ότι δεν αντιλαμβάνονται, ή δεν έχουν την δυνατότητα να αντιληφθούν, πως η μη επίλυση τους θα προκαλέσει σημαντικές επιπτώσεις στην εξέλιξη όχι μόνον της Πάτρας αλλά όλης της Αχαΐας. Το ζητούμενο λοιπόν δεν είναι πώς το τσιμέντο και τα σίδερα θα διαμορφώσουν επιτέλους αυτό που η Αχαΐα έπρεπε δικαιωματικά να είχε αποκτήσει εδώ και χρόνια. Το ζητούμενο είναι εάν επιτέλους θα διαμορφωθεί το πλαίσιο που θα κτίσει δομές, οι οποίες θα αναδείξουν, μετά την κρίση, τον ρόλο των Πατρινών αλλά και των Αχαιών γενικότερα. Η ένταξη τού λιμένα στην χρηματοδοτική περίοδο 2014-2020 θα μπορούσε να διαμορφώσει ένα τέτοιο πλαίσιο με τις κατάλληλες δομές.

Η «στατικότητα» και το τέλμα τής περιοχής ας βαραίνει τους ιθύνοντες , κυρίως σε τοπικό, αλλά και κυβερνητικό επίπεδο.