Ο Ήρωας Κωστόπουλος Ν. Πέτρος από τον Πριόλιθο Καλαβρύτων

Ένα φλογερό παλικάρι θυσιάστηκε για την ελευθερία της πατρίδας του χωρίς να υπολογίσει την αμνημοσ...

Ένα φλογερό παλικάρι θυσιάστηκε για την ελευθερία της πατρίδας του χωρίς να υπολογίσει την αμνημοσύνη των συνανθρώπων του.

Του Νίκου Παναγιωτόπουλου

Υποστράτηγου ε.α.

Κάθε χρόνο το μήνα Μάη γιορτάζεται στην Κρήτη η επέτειος της τελευταίας οργανωμένης αντίστασης των Ελλήνων κατά των Γερμανών ναζιστών που έγινε στο αεροδρόμιο «Μάλαμε» των Χανίων το 1941 γνωστή ως μάχη της Κρήτης.

Αυτό που ίσως δεν γνωρίζουμε στην επαρχία μας είναι ότι ένας εκ των πρωταγωνιστών εκείνης της μάχης ήταν ο πρωτοετής εύελπις Κωστόπουλος Πέτρος του Νικολάου από τον Πριόλιθο Καλαβρύτων.

Στη στρατιωτική ιστορία της σχολής ευελπίδων που διδάσκεται στους αξιωματικούς του στρατού (τόμος β σελ.521) μνημονεύεται επώνυμα η ηρωική δράση του παλικαριού.

«Τις απογευματινές ώρες της 20ης -5-1941 οι Γερμανοί έχοντας συντριπτική υπεροχή επιτίθενται με όλα τα μέσα κατά των ελληνικών θέσεων που προσπαθούν να κρατήσουν το αεροδρόμιο Μάλαμε.

Οι Έλληνες μαχητές βρίσκονται σε δυσχερή θέση από έλλειψη πυρομαχικών και κυρίως γιατί είναι κυκλωμένοι από Γερμανούς αλεξιπτωτιστές. Γερμανικά αεροπλάνα βομβαρδίζουν και πολυβολούν τις ελληνικές θέσεις .

Κατά τη μάχη ο εύελπις Πέτρος Κωστόπουλος, με ηρωική προσπάθεια και αυτοθυσία κατεβάζει τη χιτλερική σημαία και μαχόμενος με άφθαστη γενναιότητα σκοτώνει τέσσερις Γερμανούς αλεξιπτωτιστές που επιχείρησαν να υψώσουν και πάλι τη σημαία.»

Ο Πέτρος μετά την πτώση της Κρήτης οργανώθηκε στην εθνική αντίσταση και τον επόμενο χρόνο (Μάης 1942) προσπαθεί, ως επικεφαλής ομάδας ελλήνων πατριωτών, μέσω Λέσβου, να διαφύγει στη Μ. Ασία και με τη βοήθεια αγγλικού δικτύου, να προωθηθεί στη Μέση Ανατολή για να ενταχθεί στις εθνικές δυνάμεις.

Η μικρή λέμβος διαφυγής πέφτει σε τουρκική περίπολο γερμανικών συμφερόντων, με αποτέλεσμα τη σύλληψη του και την παράδοση στους Γερμανούς. Ανακρίνεται από τη γκεστάπο και μετά από βασανιστήρια, το ξημέρωμα της 15ης-5-1942 δολοφονείται μαζί με τους συντρόφους του στην περιοχή Τσαμάκια (κάτω από το φρούριο Μυτιλήνης).

Γερμανοί στρατιώτες υψώνουν

 τα όπλα και εκτελούν

Έλληνες πατριώτες 

Στην περιοχή Τσαμάκια Μυτιλήνης.

Μετά την απελευθέρωση (1945), στον τόπο της εκτέλεσης, κατασκευάσθηκε ηρώο προς τιμή των εκτελεσθέντων. Το 1994, με την επέτειο των πενήντα χρόνων από την απελευθέρωση της Λέσβου, ο Δήμος Μυτιλήνης συγκέντρωσε στοιχεία, από τα αρχεία των τοπικών εφημερίδων και υπηρεσιών, για τον αριθμό και τα ονόματα των εκτελεσθέντων στο δάσος Τσαμάκια και τοποθέτησε αναθηματική στήλη στο ηρώο, στην οποία ο ηρωικός εύελπις αναγράφεται ως Πέτρος Κυβόπουλος με καταγωγή από την Αθήνα.

Το 2008, μετά από έρευνα του δημοσιογράφου Γιώργου Γαλέτσα, (εφημερίδα ΕΜΠΡΟΣ Μυτιλήνης), αποκαλύφθηκε το πραγματικό όνομα του ήρωα, η καταγωγή καθώς και η δράση του και ήδη, σε συνεργασία με τη διεύθυνση ιστορίας του Στρατού, είναι σε εξέλιξη διεργασίες για τη διόρθωση του ονόματος στο μνημείο, τη συγγραφή μελέτης-αφιερώματος, και τις αρμόζουσες τιμές στον εύελπι.

παλιά φωτ. της Φυκιότρυπας

 με τογερμανικό 

παρατηρητήριο -

Φάρο

Ο Δήμος Μυτιλήνης διοργανώνει μνημόσυνο στους εκτελεσθέντες στα «Τσαμάκια» κάθε χρόνο, το 2ο δεκαήμερο του Σεπτεμβρη.

Μάλιστα ο τοπικός τύπος της Λέσβου έχει ασχοληθεί κατ΄ επανάληψη με το θέμα. Την 1-9-2009 η εφημερίδα ΕΜΠΡΟΣ μνημονεύει το πραγματικό όνομα του Πέτρου Κωστόπουλου και μεταξύ άλλων σχολιάζει.

«Το μεγαλύτερο ανοσιούργημα των γερμανών ήταν ο τρόπος εξαφάνισης των εκτελεσθέντων. Οι δήμιοι έβαλαν τα πτώματα σε τσουβάλια με πέτρες και με βενζινάκατο τα πέταξαν στη θάλασσα ανοικτά της Φυκιότρυπας».

Ο Λέσβιος ποιητής Άρης Ταστάνης στα Αιολικά νέα της Μυτιλήνης δημοσίευσε ποίημα, αντί μνημόσυνου, στους ήρωες της Φυκιότρυπας, απόσπασμα του οποίου ταιριάζει στη θυσία του Πέτρου (ΑΙΟΛΙΚΑ εκδ. ΙΩΛΚΟΣ 1977)

Αέρας θάλασσας ταξιδιάρης θαρρώ ήταν

σκιά ανάλαφρη και περιγέλαστη

πέρασε από τους ελαιώνες και τα καπηλειά

πρόσφυγας μέσα στο τόπο του περιφρονημένος

ταπεινά διάβηκε πάνω στην Αιολίδα

κι άφησε πίσω του ζωγραφισμένα

ανεξίτηλα της ρίζας μας τα σημάδια

χάθηκε κατά τη Φυκιότρυπα

μαζί με την αλύτρωτη πίκρα του για των ανθρώπων την αμνημοσύνη *

* Ο Πέτρος Κωστόπουλος του Νικολάου γεννήθηκε στον Πριόλιθο Αχαΐας το 1915, τελείωσε το δημοτικό σχολείο στο χωριό του και το γυμνάσιο στα Καλάβρυτα.

Υπηρέτησε τη στρατιωτική του θητεία και στη συνεχεία παρέμεινε ως εθελοντής στο Στρατό.

Εισήλθε στη σχολή ευελπίδων λίγο πριν τον αλβανικό πόλεμο και ως πρωτοετής εύελπις δεν πήγε στο μέτωπο αλλά παρέμεινε στη σχολή.

Όταν εισέβαλαν οι Γερμανοί στην Ελλάδα (Απρ1941) ο Κωστόπουλος εντάχθηκε σε εθελοντικό σώμα, μαζί με άλλους ευέλπιδες και παρά τις απαγορευτικές διαταγές, κατέφυγε στην Κρήτη όπου πολέμησε τους Γερμανούς με άφθαστο ηρωισμό και αυτοθυσία, κερδίζοντας επάξιο έπαινο.

Στη συνεχεία προσπάθησε να μεταβεί στο Λίβανο για να ενταχθεί στις εθνικές δυνάμεις αλλά κόπηκε το νήμα της ζωής του στη Λέσβο, μετά από τουρκική προδοσία.

Η καταγωγή του Πέτρου (απλή οικογένεια του χωριού), οι συνέπειες του εμφυλίου πολέμου ιδιαίτερα στον Πριόλιθο, τα πολλά θύματα των Γερμανών στην περιοχή των Καλαβρύτων και οι μεταπολεμικές άθλιες συνθήκες ζωής, δεν μας επέτρεψαν να ασχοληθούμε με το ηρωικό παλικάρι, να μάθουμε πως πέθανε, να το μνημονεύσουμε, να το τιμήσουμε με ένα δρόμο ή να τοποθετήσουμε στο σχολείο μια μαρμάρινη πλάκα με τη δράση του, το λησμονήσαμε τελείως.

Μήπως έχουμε τόσους πολλούς ήρωες σαν τον Πέτρο και για αυτό τον αγνοήσαμε αναρωτιέται κανείς. Μήπως ήρθε η ώρα να τον τιμήσει και ο τόπος του που μέχρι τώρα τον αναφέρει αγνοούμενο στη Μέση Ανατολή. (Ιστορία Πριόλιθου στο internet που δημοσιεύει ο Δήμος Καλαβρύτων) ή μήπως πρέπει να παραδειγματισθούμε από τους Λέσβιους.