Νέο καθεστώς παραγωγής και διάθεσης για το "Ελληνικό Ξύδι"

Με στόχο την προστασία της ταυτότητας αλλά και την ενίσχυση της εξωστρέφειας του ελληνικού ξυδιού εκσυγχρονίζεται μετά από 84 χρόνια η ν...

Με στόχο την προστασία της ταυτότητας αλλά και την ενίσχυση της εξωστρέφειας του ελληνικού ξυδιού εκσυγχρονίζεται μετά από 84 χρόνια η νομοθεσία που διέπει την παραγωγή και τη διάθεση του προϊόντος στη χώρα μας. Ο Υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων κ. Γιώργος Καρασμάνης κατέθεσε σχετική τροπολογία στη Βουλή με την οποία:

• Αίρονται ορισμένοι αδικαιολόγητοι περιορισμοί στην παραγωγή και τη διάθεση του ξυδιού και παράλληλα
• για πρώτη φορά τίθεται ένα σαφές και σύγχρονο πλαίσιο λειτουργίας των επιχειρήσεων οξοποιίας.

«Πολλοί Υπουργοί το προηγούμενο χρονικό διάστημα αποπειράθηκαν να λύσουν το θέμα του ξυδιού, αλλά πάντοτε προβάλλονταν κάποια εμπόδια και τελευταία στιγμή αυτό το θέμα δεν λυνόταν. Εμείς ξεπεράσαμε τα εμπόδια και καταθέσαμε την τροπολογία σε αυτό το νομοσχέδιο», ανέφερε ο Υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων Γιώργος Καρασμάνης μιλώντας στη Βουλή για τη σημαντική αυτή νομοθετική βελτίωση.

«Πρόκειται για μια ιδιαίτερη, σημαντική τροπολογία, η οποία ευελπιστεί να καταστήσει το ξύδι ως ένα από τα προϊόντα αιχμής του εθνικού αμπελουργικού τομέα και να δώσει μια νέα προσοδοφόρα διέξοδο στα εμπορικά μας προϊόντα», τόνισε ο Γιώργος Καρασμάνης, αναφερόμενος στα οφέλη για τους παραγωγούς και τους μεταποιητές.

Συμπλήρωσε επίσης ότι :«Με την τροπολογία αίρονται ορισμένοι αναχρονιστικοί περιορισμοί στην παραγωγή και διάθεση του ξυδιού στην αγορά, ενώ παράλληλα υιοθετείται ένα νέο και σαφές πλαίσιο λειτουργίας και ελέγχων για τις επιχειρήσεις οξοποιίας».

Παρουσιάζοντας τα κύρια σημεία των ρυθμίσεων, ο κ. Καρασμάνης ανακοίνωσε ότι:

Προσαρμόζεται και αναβαθμίζεται το υφιστάμενο καθεστώς παραγωγής και διακίνησης του ξυδιού στα σύγχρονα δεδομένα της ευρωπαϊκής αγοράς.

Προβλέπεται η δυνατότητα παραλαβής σταφυλιών από τις ίδιες τις επιχειρήσεις οξοποιίας και η παραγωγή ξυδιού από κρασιά και αποξηραμένη σταφίδα.

Προστίθενται νέες πρώτες ύλες (Οίνοι κάθε κατηγορίας, ξηρή σταφίδα, φρούτα, βύνη δημητριακών, μέλι, δημητριακά, μπύρα κ.ά.) αλλά με σαφή σήμανση στις συσκευασίες του προϊόντος για τα υλικά παρασκευής του.

Καθορίζονται αναλυτικά οι διαδικασίες για τη διασφάλιση της ποιότητας του ξυδιού με διατάξεις για την υγιεινή και την ασφάλεια των τροφίμων.

Επιπροσθέτως, επιδιώκεται η προστασία της ταυτότητας του προϊόντος και η ενίσχυση της εξωστρέφειάς του. Με τις νέες ρυθμίσεις επιχειρείται να σταματήσει η πώληση του ελληνικού ξυδιού χύμα στο εξωτερικό και πλέον να πωλείται τυποποιημένο, με προστιθέμενη εμπορική αξία, έτσι ώστε και οι παραγωγοί να αυξήσουν το εισόδημά τους.

Ενδεικτικό της στρέβλωσης που υπήρχε επί σειρά δεκαετιών είναι και οι συχνές οχλήσεις από άλλες χώρες για παραπλανητική επισήμανση ξυδιών ελληνικής προέλευσης. Στις περισσότερες περιπτώσεις πρόκειται για ξύδια που παράγονται από εκχύλισμα σταφίδων ή από σταφύλια μη οινοποιήσιμων ποικιλιών αμπέλου, τα οποία φέρουν παραπλανητικά την ένδειξη ξύδι από οίνο ή ξύδι αμπελοοινικής προέλευσης. Τούτο συνιστά σοβαρή παραβίαση των διατάξεων της Κοινής Οργάνωσης Αγοράς Γεωργικών Προϊόντων και μπορεί να επιφέρει καταλογισμούς.

Καθώς, λοιπόν, το ισχύον καθεστώς παραγωγής και διάθεσης του ξυδιού βασίζεται στις αναχρονιστικές διατάξεις του ν. 4586/1930 «περί προστασίας της παραγωγής του φυσικού όξους και εμπορίας αυτού», ο Υπουργός ζήτησε από τους βουλευτές να υπερψηφίσουν την τροπολογία, λέγοντας ότι «είναι διαχρονικό αίτημα των παραγωγών».