γράφει ο Κωνσταντίνος Αλ. Κατσιάρης Την Κυριακή 16 Νοεμβρίου 2014, στο χωριό Θάνα Αρκαδίας, είχα την αγαθή τύχη να παρευρεθώ, ...
γράφει ο Κωνσταντίνος Αλ. Κατσιάρης
Την Κυριακή 16 Νοεμβρίου 2014, στο χωριό Θάνα Αρκαδίας, είχα την αγαθή τύχη να παρευρεθώ, σε μία λαμπρή εκδήλωση όπου επραγματοποίησε ο Πολιτιστικός Σύλλογος Θανιωτών «Άγιος Γεώργιος» και ο Δήμος Τριπόλεως, τιμώντας την καθιερωμένη Ιερή, Σεμνή τελετή Μνημοσύνου του Πάνου Κολοκοτρώνη. Του Ήρωα και αγωνιστή του 1821 Πάνου Κολοκοτρώνη, πρωτοτόκου γιού του Θεοδώρου Κολοκοτρώνη.
Η όμορφη αίθουσα του Πολιτιστικού Κέντρου Θάνα, του Συλλόγου ήταν γεμάτη.
Η τελετάρχης κ. Σουλελέ–Μπουρνά, άνοιξε την εκδήλωση καλωσορίζοντας τους καλεσμένους, δίδοντας των λόγο στους επισήμους, οι οποίοι απήφθυνον τους συνηθισμένους σύντομους χαιρετισμούς, --οι αρχοντες της πόλεως, Τρίπολης, ο Δήμαρχος Δημ. Παυλής, ο Αντιδήμαρχος Δημ. Τυροβολάς, ο πρώην Δήμαρχος κ. Σμυρνιώτης, Αστυνομική Διεύθυνση Αρκαδίας, εκπρόσωποι του Πυροσβεστικού Σώματος, Εκπρόσωπος του Σεβασμιώτατου Μητροπολίτου Μαντινείας και Κυνουρίας, Αλέξανδρου και πλήθος κόσμου-- .
Και στην συνέχεια εδόθη ο λόγος στον κ. Γεώργιο Πραχαλιά, Ταγματάρχη της Γεωγραφικής Υπηρεσίας Στρατού και τακτικό μέλος της Εταιρείας Πελοποννησιακών σπουδών και εκφώνησε τον πανηγυρικό λόγο της ημέρας.
Το κείμενο και η φωτογραφία του δημοσιεύεται σε άλλη στήλη.
Εντυπωσίασαν, η ακούραστη ποιήτρια, ενδυματολόγος παραδοσιακών ενδυμάτων κ. Νίκη Κούρταλη- Κούλη, καθώς και ο καθηγητής του γυμνασίου Τεγέας Φυσικομαθηματικός κ. Κούλης Χρήστος με τους μαθητές του και τη σημαία να κυματίζει, ντυμένοι με παραδοσιακές φορεσιές προσφορά από την κ. Κούλη.
Στο τέλος της ομιλίας η κ. Κούλη τραγούδησε μια ιστορική αναφορά του γεγονότος της ημέρας εκείνης της δολοφονίας, μελοποιημένη από την ίδια, «μα εγώ θα την ονομάσω θρηνητικό μινύρισμα στη μνήμη του Πάνου» , το οποίο έγραψε Γερμανός φιλέλληνας το 1832 στα Λατινικά, η μετάφραση έγινε αργότερα στα 1957.
Αφιερώνω και εγώ ολίγα, λόγια για τον αδικοχαμένο Πάνο το 1824…
Αγαπητοί μου Πατριώτες καί Συνέλληνες!
Το σεμνότερον και ιερότερον, για ημάς είναι η γης μας, αυτά τα χώματα καί οι κυματοστόλιστοι βράχοι της Πατρίδος μας, όπου γεννήθηκαν και ανετράφησαν οι προγονοί μας, στην μακρά καί ΑΔΙΑΤΑΡΑΚΤΗ αλυσίδα γεννεών μέχρις ημάς ! Εδώ έζησαν αυτοί και στον ίδιο τόπο ζούμε όμοια όλοι οι Έλληνες, υπό την αίγλη τής ένδοξης ιστορίας τους, με τα αυτά ήθη και έθιμα, τους αυτούς εθνικούς σκοπούς, με την ιδίαν γλώσσαν που μάς παρέδωσαν: Την Ελληνικήν ! Οι πατέρες μας καί οι πατέρες τών πατέρων μας, μέχρι το βάθος τού πρότερου χρόνου, δημιούργησαν υπέρλαμπρον πολιτισμό, άσβεστον στους αιώνες, γιά τής γεννιές τών λαών όλης τής γης.
Είναι γνωστά, αλλά πρέπει να επαναλαμβάνονται, γιατί πολλοί είναι οι Λύκοι καί οι Λύκαινες, που προμαχούν γιά λογαριασμό τού Σκότους:
Η Ελλάς εδίδαξεν την ανθρωπότητα, τις επιστήμες, τις τέχνες, τα γράμματα και το πολυτιμότερο τών ΑΓΑΘΩΝ, ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΝ.
Δια του υπέροχου πολιτισμού της, εδάμασε και εκπολίτισε ακόμα καί τον βάρβαρον κατακτητήν της, την Ρώμη, ούτως, ώστε να φθάσει ο Λατίνος λυρικός να παραδεχθεί:
«Η υποδουλωθείσα Ελλάς κατέκτησεν τον άγριον νικητήν και εισήγαγε τας τέχνας εις τον αγροίκον Λάτιον». Σε αντίθεση σήμερον, με ορισμένους σύγχρονους «γραμματείς και φαρισαίους» νεοέλληνες, διδασκάλους, καθηγητές μέσης και ανωτάτης εκπαιδεύσεως, πολιτικούς, δημοσιογράφους και κάθε λογής αργυρώνητων, καταστρέφουν την Ελληνικήν Ιστορίαν και την Γλώσσα λίγο-λίγο, λέξη προς λέξη καί την μετατρέπουν στην παλαιόθεν υποδουλωθείσα Λατινική («αγροίκον Λάτιον»).
Εμείς όπου αρνούμεθα να αλλάξωμεν την πίστη μας για την Πατρίδα και την πίστη μας για την Καλλίστη τών γλωσσών, την γλώσσα μας και την Ιστορία μας, οφείλουμε να κρατάμε σφικτά στην ψυχή τα όσα μάς παρεδόθησαν ιερά και τα όσια, όπως παραγγέλλει ο Ζάλευκος από το μακρύ παρελθόν:
«Ουδέν οικειότερον εστί πατρίδος», δηλαδή: Τίποτα δεν είναι τόσο προσφιλέστερο και αγαπητό όπως η Πατρίδα μας.
Κι επειδή στους Εθνικά ΔΙΣΕΚΤΟΥΣ καιρούς που ζούμε, ολίγοι είναι αυτοί, που έχουν την συνείδηση τής υπέρλαμπρης καταγωγής τους, αλλά καί τού καθήκοντος να φανούν ΑΞΙΟΙ στην προγονική κληρονομιά, ολίγοι θα είμαστε, όσοι συμμετέχουμε σε εκδηλώσεις που τιμούν την Πατρίδα μας καί την ιστορία της.
Ο Νεκρός μας απ’ το χώμα προστάζει: «ΟΡΘΙΟΙ» !
O Εθνηγέρτης Παλαμάς, μαζί τους, σαλπίζει:
«Η αντρειωσύνη δεν μετριέται με το στρέμμα,
με τής καρδιάς το πύρωμα μετριέται καί με το αίμα» !
Αιωνία η μνήμη του γενναίου Πάνου Κολοκοτρώνη, θύμα ΔΙΧΟΝΟΙΑΣ ΤΗΣ ΔΟΛΟΡΗΣ, υπέρ πατρίδος.
Κλείνω το γόνυ ταπεινά, μαζί σας...
Πάνο Κολοκοτρώνη, ζείς καί θα ζείς αιωνίως !
Και λίγα λόγια, για το Ιστορικό της δολοφονίας του Πάνου Κολοκοτρώνη, από ιστορικά κείμενα:
Ο Πάνος Κολοκοτρώνης, έζησε την αυγή της επανάστασης…
Έζησε για πολλά χρόνια στην Ζάκυνθο και ήταν από τους πιο μορφωμένους αγωνιστές της Ελληνικής επανάστασης, όπως αναφέρει ο Φωτάκος.
Έλαβε μέρος στη μάχη του Βαλτετσίου, στην πολιορκία της Τριπολιτσάς και στην καταστροφή του Δράμαλη στα Δερβενάκια.
Το 1823 ανέλαβε φρούραρχος του Ναυπλίου. Στην Πρώτη εμφύλια διαμάχη μεταξύ πολιτικών και στρατιωτικών ο Πάνος τάχθηκε με τους αντικυβερνητικούς.
Ιούλιος 1824 οι Πελοποννήσιοι αποχώρησαν από την κυβέρνηση. Ο δεύτερος εμφύλιος στα πρόθυρα.
Οι δύο κυβερνήσεις, πολιτικών και στρατιωτικών και ο εμφύλιος σπαραγμός των Ελλήνων μαζί με όλα τα δεινά που έφεραν στον τόπο μας προκάλεσαν και τον άδικο θάνατο του Πάνου Κολοκοτρώνη.
Στις 12 Νοεμβρίου 1824 ξενύχτισε στου Κατρέλα και το πρωϊνό έφθασε στου Θάνα, όπου και κατευθύνθηκε στο χωριό Βουνό, όπου και συγκρούστηκε με τα κυβερνητικά στρατεύματα. Γυρίζοντας αργά το απόγευμα στις 13 -11 1824 κι αφού είχαν απομείνει μονάχα 4 άτομα (Πάνος, Σιαμαράνης, Βανκιώτης, Ρηγόπουλος) του έστησαν ενέδρα οι κυβερνητικοί, στη θέση Ζαϊμια, άνδρες Μακεδόνες τον ξάπλωσαν από το άλογό του κάτω νεκρό. Την άλλη μέρα τον έθαψαν στη Συλίμνα.
Ο θάνατος του Πάνου, επέδρασε πολύ στον αγώνα των δύο παρατάξεων, ο θάνατός του επέφερε τα ολέθρια κατόπιν στην πατρίδα συμβάντα, συνέχιση του εμφυλίου την φυλάκιση των αρχηγών και του Πατέρα του Θεοδώρου Κολοκοτρώνη.
Ευχαριστώ, για την πρόσκληση, την ποιήτρια, ενδυματολόγο παραδοσιακών ενδυμάτων κ. Νίκη Κούρταλη- Κούλη.
Αθήναι 23-11-2014
Ο Αφιερώσας
Κων/νος Αλ. Κατσιάρης
Καλαβρυτινός Τσολιάς
Καλαβρυτινός Τσολιάς,
Γενικός Γραμματέας Ομοσπονδίας Πολιτιστικών Συλλόγων
«Ο Αρχαίος Κλείτωρ», Πρόεδρος της Ένωσης Κρινοφυτινών «Οι Άγιοι Θεόδωροι» και Μέλος-Ταμίας Διοικητικού Συμβουλίου της Πανγκαλαβρυτινής Ένωσης.
Γενικός Γραμματέας Ομοσπονδίας Πολιτιστικών Συλλόγων
«Ο Αρχαίος Κλείτωρ», Πρόεδρος της Ένωσης Κρινοφυτινών «Οι Άγιοι Θεόδωροι» και Μέλος-Ταμίας Διοικητικού Συμβουλίου της Πανγκαλαβρυτινής Ένωσης.
Δεν υπάρχουν σχόλια
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.