Το βιβλίο «Η Αχαΐα στην Κατοχή 1941 – 1944» στα Καλάβρυτα

«Η Αχαΐα στην Κατοχή 1941 – 1944». Την Κυριακή 21 Δεκεμβρίου παρουσιάζεται στα Καλάβρυτα το νέο βιβλίο του ιστορικού Βασίλη Λάζαρη *Α...

«Η Αχαΐα στην Κατοχή 1941 – 1944».

Την Κυριακή 21 Δεκεμβρίου παρουσιάζεται στα Καλάβρυτα το νέο βιβλίο του ιστορικού Βασίλη Λάζαρη

*Αποκάλυψη: Το ολοκαύτωμα των Καλαβρύτων δεν ήταν αποτέλεσμα αντιποίνων, αλλά μια προσχεδιασμένη γενοκτονία.

Από την πρώτη στιγμή της κυκλοφορίας του, το νέο βιβλίο του ιστορικού Βασίλη Λάζαρη απέσπασε θετικότατα σχόλια και σύντομα αναδείχθηκε στα ευπόλυτα βιβλία, όπως εξάλλου ήταν αναμενόμενο. Το «Η Αχαΐα στην Κατοχή 1941 – 1944» εκδόσεις Διαπολιτισμός, μετά την άκρως επιτυχημένη παρουσία του στο Επιμελητήριο Αχαΐας, παρουσιάζεται την ερχόμενη Κυριακή 21 Δεκεμβρίου στα Καλάβρυτα. Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί στις 12 το μεσημέρι στο Αρχοντικό της Παλαιολογίνας. Για το βιβλίο θα μιλήσουν ο φιλόλογος του ΓΕΛ Καλαβρύτων Ανδρέας Παπαγεωργίου, ο δικηγόρος – συγγραφέας Χρήστος Μούλιας και ο συγγραφέας Βασίλης Λάζαρης. Την εκδήλωση θα συντονίσει ο δημοσιογράφος – συγγραφέας Κώστας Μπουλμπασάκος.

Το βιβλίο του Βασίλης Λάζαρη «Η Αχαΐα στην Κατοχή 1941 – 1944» είναι μια μελέτη που εκτείνεται σε 420 σελίδες με σπάνιο φωτογραφικό υλικό, στηριγμένη σε ένα ευρύτατο πλήθος ντοκουμέντων και εγγράφων, τα περισσότερα αδημοσίευτα μέχρι σήμερα.

Το βιβλίο χωρίζεται σε επτά κεφάλαια με τελευταίο εκείνο της απελευθέρωσης, ενώ περιλαμβάνει ξεχωριστά κεφάλαια και ενότητες για την φασιστική και ναζιστική κατοχή, τον βομβαρδισμό της Πάτρας, την στάση αντιεαμικών κύκλων της Πάτρας, την οικονομική εξαθλίωση του λαού, τους δοσίλογους και τους συνεργάτες των κατακτητών, τη δράση του ΕΑΜ και του ΕΛΑΣ, καθώς και μια σημαντική αποκάλυψη στο τέταρτο κεφάλαιο, όπου ο συγγραφέας αναφέρεται στο καλαβρυτινό ολοκαύτωμα και πιστοποιεί πως το έγκλημα αυτό των ναζί, δεν ήταν αποτέλεσμα αντιποίνων, αλλά μία προσχεδιασμένη γενοκτονία.

Ο Βασίλης Κων. Λάζαρης Γεννήθηκε στην Πάτρα το 1930. Σπούδασε φιλολογία στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας και δούλεψε σε γυμνάσια και λύκεια για τριάντα χρόνια, χρημάτισε δε και νομάρχης. Η χούντα τον είχε απολύσει από τη θέση του και είχε μείνει έξω από τη δημόσια εκπαίδευση ολόκληρη την επταετία. Είναι τακτικός συνεργάτης σε εφημερίδες και περιοδικά πάνω σε ιστορικά, αισθητικά, κοινωνιολογικά και φιλοσοφικά θέματα. Έχουν εκδοθεί τα έργα του «Τέχνης Σημεία» (1983), «Πολιτική Ιστορία της Πάτρας», σε 4 τόμους (1986-1991), «Οι ρίζες του ελληνικού κομμουνιστικού κινήματος» (1996), «Παναγιώτης Συνοδινός» (2000), «Καποδιστριακή Πάτρα» (2002), «Η ιστορική πορεία του Εμπορικού Συλλόγου Πατρών "Ερμής"» (2003), «Ο λαός και η νεολαία της Πάτρας στον αγώνα κατά της χούντας» (2003) και «Ο εμφύλιος πόλεμος στην Αχαΐα» (2006). Έχουν κυκλοφορήσει, εξάλλου, με δική του επιμέλεια, εισαγωγή και σημειώσεις: «Ιστορία της πόλεως των Πατρών», του Στέφ. Θωμόπουλου, σε τέταρτη έκδοση και σε δύο τόμους (1998-1999), «Σχεδίασμα περί της Ανεξιθρησκίας», του Ευγενίου Βουλγάρεως (2001), «Πολιτικά Κείμενα», του Θεοδώρου Κολοκοτρώνη Φαλέζ (2005), «Περί διχονοιών των εν ταις εκκλησίαι της Πολωνίας», του Βολταίρου (2008) και «Τα σωζόμενα πρακτικά του Δημοτικού Συμβουλίου της Πάτρας», σε 3 τόμους (2006-2008).