γράφει ο Θεόδωρος Γ. Θανόπουλος Και να λοιπόν, που πλησιάζουμε στις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου με απόφαση του ״πολιτικού συστήματος״, ...
γράφει ο Θεόδωρος Γ. Θανόπουλος
Και να λοιπόν, που πλησιάζουμε στις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου με απόφαση του ״πολιτικού συστήματος״, αφού η πλειοψηφία των Ελλήνων σύμφωνα με τις τελευταίες δημοσκοπήσεις δεν τις ήθελε κι ενώ το Σύνταγμα της Ελλάδας προβλέπει (κι έπρεπε να προβλέπει ανεμπόδιστα και αμετάκλητα) εκλογές ανά τετραετία. Θα κοστίσουν δε, πάνω από 60 εκατ. ευρώ (πηγή : http://www.pontos-news.gr/12-1-2015)… Αλλά εμείς καλούμαστε να πάμε να ψηφίσουμε.
Και να λοιπόν, που θα ξαναψηφίσουμε αυτό το ίδιο ״πολιτικό σύστημα״, τα ίδια, σχεδόν, πολιτικά κόμματα, που επιχορηγούνται από τον κρατικό κορβανά - την τελευταία πενταετία χρηματοδοτήθηκαν με το ιλιγγιώδες ποσό των 233.706.018 € (πηγή : http://www.dimiourgiaxana.gr/7-1-2014) - από μένα κι από σας δηλαδή, για διαφάνεια τάχα(;), και που δεν εμπιστεύεται η συντριπτική πλειοψηφία του Ελληνικού λαού (91% παρακαλώ) σύμφωνα με έρευνα του Ευρωβαρόμετρου (πηγή : www.newsbomb.gr)... Αλλά εμείς όλοι θα πάμε πάλι να ψηφίσουμε.
Και να λοιπόν, θα επιλέξουμε τους 300 εκπροσώπους μας (γιατί άραγε δεν θα μπορούσαν να είναι 200 ή και 150 όπως π.χ. στη Βουλή του Βελγίου), οι περισσότεροι των οποίων υπηρετούσαν και υπηρετούν το υπάρχον ״πολιτικό σύστημα״, που η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων δεν εμπιστεύεται… Αλλά εμείς θα πάμε πάλι να ψηφίσουμε.
Και να λοιπόν, που θα ξαναστείλουμε στη Βουλή των Ελλήνων πάρα πολλούς απ’ αυτούς, που συνέχεια στέλνουμε, επαγγελματίες πολιτικούς, μια ζωή στο προσκήνιο και στον καθορισμό της μοίρας αυτής της έρμης Πατρίδας, αφού δεν υπάρχει μέτρο και όριο, όπως των τριών έστω τετραετιών για καθένα, που ασκεί βουλευτικά ή υπουργικά καθήκοντα και τοπικά ή περιφερειακά την όποια εξουσία ∙ και μετά στη δουλειά τους, στην εργασία τους, έτσι ώστε να υπάρχει ανανέωση των πολιτικών δυνάμεων, έτσι ώστε να ελαχιστοποιηθούν τα φαινόμενα διαφθοράς, έτσι ώστε να ξαναγεννιέται το νέο κι η ελπίδα… Αλλά εμείς όλοι θα πάμε πάλι να τους ψηφίσουμε.
Και να λοιπόν, που θα εκλέξουμε και πάλι όλους εκείνους τους ίδιους, για να κατοχυρώσουν τη Βουλευτική, ״παχυλή״, δεύτερη σύνταξή τους (συμπληρώνοντας 8 έτη υπηρεσίας), λες και δεν μπορούσαν να παίρνουν ΜΟΝΟ τη σύνταξη της εργασίας τους (αν είχαν εργασία), όπως και σύμφωνα με την κείμενη νομοθεσία προβλέπεται για κάθε φορολογούμενο Έλληνα… Αλλά εμείς θα πάμε πάλι να τους ψηφίσουμε.
Και να λοιπόν, που θα ״τρέξουμε״ να ασκήσουμε το εκλογικό μας δικαίωμα, παρέχοντας σε όλους αυτούς τους Βου(ο)λευτές μας, την πολιτική ασυλία, ενώ θα έπρεπε να δικάζονται, χωρίς την παρέμβαση της Βουλής, για το όποιο παράπτωμα όπως και όλοι οι άλλοι Έλληνες απ’ την Ελληνική Δικαιοσύνη, ως ισότιμοι και ισόνομοι, σύμφωνα με το Σύνταγμα… Αλλά εμείς θα πάμε πάλι να τους ψηφίσουμε.
Και να λοιπόν, πιστοί στο «εκλέγειν», για να μη χάσουν οι Βου(ο)λευτές μας την αξιόλογη βουλευτική τους αποζημίωση 5.705 € (ενώ ο βασικός μισθός του Δημοσίου είναι 780 (;) €), επίδομα οργάνωσης γραφείου (2.263 €), επίδομα κίνησης: μ.ό. 473 €, Βουλευτικά Ι.Χ.: μ.ό. 975 €, επίδομα ενοικίου: 1.000 €, ατέλεια τηλεφωνική για τα πολιτικά γραφεία: 917 €, ατέλεια κινητού τηλεφώνου: 200 €, αεροπορικά εισιτήρια: 875 €, δύο επιστημονικοί συνεργάτες: 4.500 €, οικογενειακή παροχή και εργοδοτική εισφορά υπέρ ΕΟΠΠΥ: 350 €, μία αποζημίωση για συμμετοχή σε κοινοβουλευτικές επιτροπές και θερινά τμήματα: μ.ό. 1.150 € (πηγή : http://www.protothema.gr). Γιατί όλα αυτά τα προνόμια κι όχι να μη προβλέπεται ό,τι, σύμφωνα με τη νομοθεσία, και για τους άλλους δημοσίους υπαλλήλους; Αλλά εμείς θα πάμε πάλι να τους ψηφίσουμε.
Και να λοιπόν, που όλα τα παραπάνω ως ״πακέτο״ κι όχι μεμονωμένα ως προεκλογική ״φωτοβολίδα״, δεν γίνονται δεσμευτική θέση για άμεση συνταγματική θεσμική αλλαγή από κανένα κόμμα ή πολιτικό σχηματισμό, ώστε να ״μεγαλουργήσει״ πράγματι η Δημοκρατία, να αλλάξει και να εξυγιανθεί το υπάρχον πολιτικό σύστημα, που δεν εμπιστεύεται η συντριπτική πλειοψηφία του Ελληνικού λαού… Αλλά εμείς θα πάμε πάλι να τους ψηφίσουμε.
… Άχαρο αυτό το κείμενο. Κοινότυπο και ״στρυφνό״ στο ύφος και στο ήθος, Αλλά… μ’ όλα αυτά που συμβαίνουν τούτο τον καιρό στη χώρα μας, με όλα όσα καθημερινά άθελά μας ακούμε και βλέπουμε, φτάνει μια στιγμή που κάτι μέσα σου σε πνίγει και θέλεις να φωνάξεις, να ״σκούξεις״, να διαλαλήσεις για να εκτονωθείς, να απαλύνεις, να ελαφρύνεις…
Πληροφορούμαστε και μαθαίνουμε πως οι άλλες χώρες - Πορτογαλία, Ιρλανδία - τα ״βρήκαν״, μονιασμένοι και φιλιωμένοι και βγήκαν από το ״τρισκατάρατο״ μνημόνιο, και ξεπέρασαν τη ״μοχθηρή״ κρίση. Και τότε έντονα σε καταλαμβάνει πόνος, θλίψη, κι αγανάκτηση. Εμείς εδώ… στη μιζέρια μας, να τρωγόμαστε, να βριζόμαστε, να χωριζόμαστε, να θέλουμε όλοι να γίνουμε αρχηγοί δημιουργώντας - μια ״στάλα״ χώρα - δεκάδες κόμματα και ״αποκόμματα״, να αλληλοκατηγορούμαστε, να ״αλληλοϋποβλεπόμαστε״... Βλέπετε, το ΕΓΩ προτάσσεται παρασάγγας από το ΕΜΕΙΣ!
… Η κατάρα του Έλληνα, που τον κατατρέχει, που τον ακολουθεί, που τον περιστοιχίζει διαχρονικά, συνέχεια, λες κι η μοίρα του δε θέλει ή δεν μπορεί να διαφοροποιηθεί.
«Η Διχόνοια που βαστάει / ένα σκήπτρο η δολερή / καθενός χαμογελάει / “πάρ’ το” λέγοντας “και σύ”. / Κειό το σκήπτρο που σας δείχνει / έχει αλήθεια ωραία θωριά, / μην το πιάστε γιατί ρίχνει / εισέ δάκρυα θλιβερά».
Αυτό το μεγαλύτερο και τόσο επικίνδυνο ελάττωμα της φυλής μας, πόσο παραστατικά και γλαφυρά περιγράφει ο Διονύσιος Σολωμός στον Εθνικό μας ύμνο! Και μεις, αν και μας παροτρύνει, αυτό το σκήπτρο (της διχόνοιας) να μην τ’ αγγίζουμε, αγκαλιά το έχουμε πάρει, με τίποτε δεν τ’ αφήνουμε, φλάμπουρο το σηκώνουμε, μυαλό δε βάζουμε, προσβλέποντας, πρώτιστα και κύρια, σε ίδια και ιδιοτελή προσωπικά και κομματικά συμφέροντα… Κι ως χώρα ״κουτσοδιαβαίνουμε״!!!
… Κι όλοι αυτοί, χτες και σήμερα, μας έταζαν και μας τάζουν… «για καλύτερες μέρες»…
Μέχρι την Κυριακή, που όλοι εμείς θα πάμε πάλι να τους ψηφίσουμε.
… «Δυστυχισμένε μου λαέ καλέ και αγαπημένε.
Πάντα ευκολόπιστε και πάντα προδομένε!» (Διον. Σολ.)
Θεόδωρος Γ. Θανόπουλος
Ο Θεόδωρος Γ. Θανόπουλος είναι από τα Καλάβρυτα, συνταξιούχος εκπαιδευτικός, τ. Σχολικός Σύμβουλος Ειδικής Αγωγής και Εκπαίδευσης.
Δεν υπάρχουν σχόλια
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.