γράφει ο Γεράσιμος Φεσσιάν (το άρθρο γράφτηκε πριν τις προγραμματικές εξαγγελίες τη Κυβέρνησης) Νομίζω πως πρέπει να πούμε ορισμέν...
γράφει ο Γεράσιμος Φεσσιάν
(το άρθρο γράφτηκε πριν τις προγραμματικές εξαγγελίες τη Κυβέρνησης)
Νομίζω πως πρέπει να πούμε ορισμένα πράγματα. Όπως και πολλοί άλλοι ήμουν και εγώ σε αυτή την προσπάθεια υποστήριξης της νέας Ελληνικής Κυβέρνησης. Δεν αποτελώ άτομο που είμαι βασιλικότερος του Βασιλέως. Όμως ως Έλληνας δεν μπορώ να ανεχτώ τον ωμό εκβιασμό που δέχεται η χώρα μου μέσα από την πολιτική πίεση που ασκεί η Γερμανία, μέσω των πειθήνιων μη εκλεγμένων δημοκρατικά οργάνων της όπως το Eurogroup και η ΕΚΤ.
Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή, δηλαδή τότε που η Ελληνική Κυβέρνηση είχε τεθεί υπό την εποπτεία του Hoakin Almunia με την πολυδιαφημισμένη «οικονομική επιτήρηση». Η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας (2004-2009) αφού επέτρεψε να τεθεί σε επιτήρηση η οικονομία, δεν έκανε σχεδιασμό αποσυμπίεσης αυτή της κατάστασης. Αντιθέτως, άφησε την κατάσταση σε ελεύθερη πτώση. Ήρθε η Κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. το 2009, και τον Απρίλιο του 2010, επέτρεψε την είσοδο του ΔΝΤ σε μια έως τότε Ευρωπαϊκή υπόθεση. Έτσι το «πιστόλι» από το τραπέζι, οδηγήθηκε στον κρόταφό μας. Από τότε η χώρα μας βιώνει αυτό που σε όλους μας είναι γνωστό, μείωση κατά 25% του ΑΕΠ, εκτόξευση της ανεργίας στο 30%, εκτόξευση του χρέους στο 187% του ΑΕΠ από 120%, κατευθύνοντας στην μετανάστευση περίπου 300.000 νέους ανθρώπους και οδήγησε μια κωμόπολη σε αφανισμό αφού σχεδόν 5.000 συνάνθρωποι μας αυτοκτόνησαν. Όλα τα παραπάνω σε συνάρτηση με απώλειας της Εθνικής Κυριαρχίας.
Σήμερα (την Πέμπτη) ο Γερμανός Υπουργός των Οικονομικών αναφέρθηκε σε δεσμεύσεις, στην ανάγκη της συνέχισης του προγράμματος μεταρρυθμίσεων και στην συνέχιση της προσπάθειας να γίνουμε πιο ανταγωνιστικοί. Αντιπαραβάλλω όλα τα παραπάνω με μια υπόθεση εργασίας. Ένας καρκινοπαθής αρχικού σταδίου υποβάλλεται σε μια θεραπεία η όποια δεν οδηγεί σε καλυτέρευση. Το πιο σίγουρο είναι οι γιατροί να του αλλάξουν την αγωγή. Μετά από επίμονη παρακολούθηση βλέπεις ότι ο ασθενής συνεχίζει να υποτροπιάζει. Παραμένεις στο ίδιο πρόγραμμα ή το αλλάζεις; Εάν λοιπόν πάρουμε σοβαρά αυτό το παράδειγμα, πρώτα από όλα η Κυβέρνηση οφείλει να αξιολογήσει το έως τώρα πρόγραμμα μαζί με τους εταίρους, είναι αυτό πετυχημένο; Είναι επιτυχημένο ένα πρόγραμμα που «στύβει» μια οικονομία; Τα νούμερα είναι πολύ αποκαλυπτικά. Η χώρα μας τα τελευταία πέντε χρόνια είχε περίπου 284 δις € ΑΕΠ. Από αυτά τα 84 δις € πήγαν σε κάλυψη των πενταετών δαπανών, ενώ τα 200 δις € πήγαν για την αποπληρωμή του χρέους.
Εάν όλα αυτά δεν συνηγορούν στο ότι το πρόγραμμα είναι λάθος και ότι πρέπει να αλλάξει, τι περιμένουμε; Να εξαθλιωθεί και άλλο η παρτίδα μας στο όνομα της επίπλαστης Ευρωπαϊκής αλληλεγγύης; Ποιος συντηρεί την αβεβαιότητα με την σκληρή και άκαμπτη στάση του, εμείς; Είναι αυτό αλληλεγγύη;
Δεν είμαι θιασώτης της εξόδου μας από την Ευρωπαϊκή Νομισματική Ένωση, έχω όμως την άποψη, ότι, εάν η παραμονή μας στο € είναι να κοστίσει κάθε ανθρώπινη θυσία, τότε αυτό καταλήγει απάνθρωπο και καταστρατηγεί την αμοιβαιότητα σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο.
Εάν λοιπόν η Τρόικα ανάτρεψε κάτι στην χώρα μας, είναι το επιχείρημα «αυτό δεν γίνεται», γιατί πολύ απλά τα ανάτρεψε όλα. Εργασιακές σχέσεις, μισθούς, συντάξεις κ.α.
Πιστεύω πως αυτή την στιγμή η πατρίδα μας εκβιάζεται, η Κυβέρνηση πρέπει να πει ότι η συνέχιση αυτού του προγράμματος δεν γίνεται να επιτραπεί, καταθέτοντας την δική της εναλλακτική πρόταση. Η Ε.Ε. ως δημοκρατικός θεσμός πρέπει να πάρει τις πολιτικές πρωτοβουλίες και να τερματίσει αυτό τον φαύλο κύκλο, μακριά από την ψυχαναγκαστική ηγεμονική εμμονή της Γερμανίας. Το Ευρωπαϊκό δίκαιο δεν μιλά μόνο για υποχρεώσεις, μιλά και για δικαιώματα, και είναι αναφαίρετο δικαίωμα της Ελλάδας, μέσω της νέας Κυβέρνησης να ζητά να αλλάξει το πρόγραμμα γιατί αυτό που εφαρμόζεται, είναι κατά ομολογία όλων όσων συμμετέχουν σε αυτό, λάθος και αποτυχημένο. Η νέα Κυβέρνηση έχει ηθική και κοινωνική υποχρέωση να ζητά περισσότερο χρόνο για να καταθέσει το πρόγραμμά της, γιατί εάν το πρόγραμμα που εφάρμοζαν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ ήταν επιτυχημένο, ο Ελληνικός λαός θα το επικύρωνε στις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου. Δεν φτάνει οι εταίροι μας να λένε πως σέβονται την απόφαση του λάου, έμπρακτα οφείλουν να δείξουν πως την σέβονται. Είναι υποχρέωση της Ε.Ε. με ειλικρινή διάλογο να δώσει χωρίς εκβιασμούς και ψευτοδιλήμματα όλα τα χρηματοδοτικά εργαλεία στην Ελλάδα για να ξεπεράσει την κρίση μέσα στην Ε.Ε., και όχι στις αγορές. Όπως έγινε μεταπολεμικά για την Γερμανία. Δεν στείλαμε την Γερμανία στις αγορές τότε, συμφωνήσαν οι λαοί να την δανείσουν και τις έδωσαν ίσιες αναπτυξιακές ευκαιρίες, για να μπορέσει να ξεφύγει από την μεταπολεμική εξαθλίωση. Η διαθεσιμότητα ρευστότητας μέσω του ELA, ήδη δυσκολεύει την Ελληνική οικονομία, αφού θα κληθεί να δανειστεί έτσι με μεγαλύτερο επιτόκιο, από ότι θα δανειζόταν εάν η ΕΚΤ δεχόταν τα Κρατικά ομόλογα.
Άρα αυτό που ζητάμε να μας δοθεί είναι μια ίσια ευκαιρία, χωρίς υπεκφυγές, με το δικαίωμα να σχεδιάσουμε μόνοι μας και να εφαρμόσουμε μόνοι μας το Εθνικό πρόγραμμα ανασυγκρότησης, που θα εμπεριέχει και την δημοσιονομική προσαρμογή-οικονομική σταθερότητα. Για να μπορέσει η Ελλάδα να ξεφύγει από τον εικονικό οικονομικό πόλεμο. Γιατί ακόμα και η δική τους εποπτεία εξελίχτηκε σε ένα απάνθρωπο λάθος. Όπως είπε και γνωστός νομπελίστας … «το πρόβλημα της Ευρώπης είναι η Γερμανία, δεν είναι η Ελλάδα».
Έχουμε δικαίωμα στην ελπίδα και στην δημοσιονομική ευελιξία μέσα από τον ειλικρινή διάλογο.
Δεν υπάρχουν σχόλια
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.