γράφει ο Γεώργιος Β. Γκλαβάς Ο σπηλαιώδης ναός της Αναλήψεως Καστριών Καλαβρύτων, ανάμεσα σε σταλακτίτες δυο ειδών !!! Τους δημιουρ...

γράφει ο Γεώργιος Β. Γκλαβάς

Ο σπηλαιώδης ναός της Αναλήψεως Καστριών Καλαβρύτων, ανάμεσα σε σταλακτίτες δυο ειδών !!! Τους δημιουργεί η ''εργαζόμενη'' ακατάπαυστα φύση, χρησιμοποιώντας ως πρώτη ύλη το νερό της βροχής, Σχετικά για το ναό σημειώνουμε εδώ τα εξής: Όπως είναι γνωστό η πρώτη κατοικία του ανθρώπου ήταν τα σπήλαια.

O πρωτόγονος άνθρωπος κατέφυγε εκεί, για να προστατευτεί από τις καιρικές συνθήκες και από τα άγρια ζώα, που απειλούσαν τη ζωή του. Στην αρχή, χρησιμοποίησε τα μικρά κοιλώματα, γιατί ο φόβος του άγνωστου δεν τον άφηνε να εισχωρήσει στο εσωτερικό μεγάλων σπηλαίων.

Αργότερα όμως, με την ανακάλυψη της φωτιάς που χρησιμοποίησε για φωτισμό, ξεθάρρεψε και προχώρησε στα ενδότερα των σπηλαίων, μένοντας έκθαμβος από τα πέτρινα ομοιώματα που αντίκριζε και τα οποία του θύμιζαν εξωτικές μορφές και εικόνες! Εξοικειώθηκε με αυτά, δεν τα κατέστρεψε, αλλά αντίθετα τα θεώρησε ως ιερούς χώρους και τα λάτρεψε ως θεότητες! Η ελληνική μυθολογία ήθελε τους αρχαίους θεούς να λατρεύονται σε σπήλαια. Η λατρεία μέσα στα σπήλαια συνεχίστηκε και κατά τα χριστιανικά χρόνια, όπου ο άνθρωπος έχτισε σ’ αυτά εκκλησίες και μοναστήρια, για την λατρεία του Χριστού, του οποίου τη γέννηση μέσα σε σπήλαιο «τοποθέτησε»!

Οι Καστριώτες, προαισθανόμενοι, ίσως, και την άρρηκτη σχέση του χωριού με τα υπόγεια θαύματα της φύσης, έχτισαν σε σπηλιά, αντίκρυ στο περίπυστο Σπήλαιο ''Των Λιμνών'', πριν από ένα και πλέον αιώνα (1886), τον «σπηλαιώδη» ναό της Αναλήψεως. Λέγεται ότι, στη θέση που χτίστηκε ο αρχικός ναΐσκος είχε βρεθεί από τους Καστριώτες, πάνω σε κατακόρυφο βράχο της σπηλιάς, αποτύπωμα της ιερής εικόνας της Αναλήψεως. Επίσης λέγεται ότι, σε μικρή σκήτη, δίπλα από το ναΐσκο, μόναζε ο γέροντας Ιερεμίας, ο οποίος, κάποια νύχτα κάηκε από φωτιά, που είχε ανάψει για να ζεσταθεί. Αυτό μαρτυρά η προκείμενη του ναού μικροπηγή, που φέρει το όνομα «Βρύση Ιερεμία»!

Ο σημερινός ναός, σύμφωνα με επίσημα στοιχεία, που πρόσφατα εξακριβώσαμε, ανακατασκευάστηκε εκ θεμελίων το έτος 1908. Όπως υποστηρίζεται από παλαιότερους επιζώντες, τα τσιμέντα που χρησιμοποιήθηκαν, για τη μόνωση και προστασία του ναού, από την υγρασία της σπηλιάς, απέστειλαν ομογενείς Καστριώτες, από τις ΗΠΑ! Το ιερό του ναού είναι διαμορφωμένο μέσα σε σπηλιά (σπηλαιώδης ναός), η οποία περιβάλλεται από πανύψηλους κατακόρυφους βράχους, ζωγραφισμένους από θαυμαστούς σταλακτίτες και σκεπασμένους από καταπράσινους κισσούς και άλλα αναρριχώμενα άγρια φυτά ! Το χειμώνα, με τα πολλά τα χιόνια, τα παγωμένα χιονόνερα, που σταλάζουν αδιάκοπα, από τους άνωθεν του ναού κατακόρυφους βράχους, δημιουργούν τους δικούς τους ''τεχνητούς'' σταλακτίτες, οι οποίοι ανταγωνίζονται τους φυσικούς και σου κόβουν την ανάσα!!!

Όταν , την άνοιξη, λιώνουν τα χιόνια του Χελμού, στην παρακείμενη του ναού χαράδρα, σχηματίζεται γραφικός καταρράκτης, τροφοδοτούμενος από τα ορμητικά χιονόνερα του βουνού. Το θέαμα είναι φανταστικό! Ο μοναδικός αυτός λιθόχτιστος ναός της περιοχής, με την τρίκορφη πριονωτή στέγη, που αποτελεί σπάνιο δείγμα αρχιτεκτονικής του 19ου αιώνα, έχει χαρακτηριστεί , με απόφαση του ΥΠΠΟ (ΦΕΚ 245/17-1-1997) διατηρητέο μνημείο, και αξίζει κάθε φροντίδα και προστασία, από τους προεστούς της εκκλησίας και της πολιτείας ! Το ίδιο ισχύει και για το επίσης λιθόχτιστο κομψό εικονοστάσι, λαϊκής αρχιτεκτονικής (1920), που βρίσκεται στη διαδρομή προς το ναό.

Ο δρόμος ανοίχτηκε το έτος 1982, από τον τότε Σύλλογο Καστριωτών Πάτρας, με πρωτοβουλία του γράφοντος και δαπάνες μελών του και άλλων συμπατριωτών. Επίσης είχε κατασκευαστεί και η «Βρύση Ιερεμία», την οποία όμως οι διάδοχοι κατεδάφισαν και πρέπει κάποτε να ανακατασκευαστεί, στη μνήμη του αοίδιμου γέροντα! Αξίζει να σημειώσουμε εδώ ότι, ο φημισμένος ναός της Αναλήψεως Καστριών, αποτελούσε ανέκαθεν, ιερό τόπο προσκυνήματος και σημείο αναφοράς, για ολόκληρη την περιοχή των Καλαβρύτων. Αυτό αποδεικνύεται και από την ιστορική φωτογραφία, με τους ένδεκα «Καρνεσαίους» φουστανελοφόρους, που τυχαία ανακαλύψαμε πρόσφατα, αναρτημένη στο καφενείο του Π. Φλόκα, στην Άνω Κλειτορία (Καρνέσι)!

Πίσω σ’ αυτή αναγράφεται: «Εκδόθηκε της Αναλήψεως το 1923. Οι εικονιζόμενοι -αναφέρονται 11 ονόματα - ήταν όλοι απολυθέντες, από την εκστρατεία της Μ. Ασίας και είχαν μεταβεί έφιπποι εις Ανάληψιν, όπου εκδόθηκε» !!! Σε απόκρυφο σημείο, πάνω από το ναΐσκο, διακρίνονται τα ερείπια παλαιού οχυρώματος, το οποίο, φημολογείται ότι, στην επανάσταση του 1821, είχε χρησιμοποιηθεί ως καταφύγιο των Πετμεζαίων , ενώ αργότερα ήταν κρησφύγετο του θρυλικού «λήσταρχου» Πανόπουλου.

Εδώ ο επισκέπτης μένει άναυδος, αντικρίζοντας τα σημάδια της ιστορίας και την αλλόκοτη ομορφιά του τοπίου! Κατά τη γιορτή της Αναλήψεως, το απέριττο εκκλησάκι, προσελκύει μεγάλο πλήθος προσκυνητών!

O Γεώργιος Β. Γκλαβάς γεννήθηκε το 1947 στα Καστριά Καλαβρύτων. Εργάστηκε ως διοικητικό στέλεχος σε γνωστές ασφαλιστικές εταιρείες και σήμερα είναι συνταξιούχος της Εθνικής Ασφαλιστικής. Παράλληλα με την επαγγελματική του δραστηριότητα, από το 1974 και από την Πάτρα όπου εγκαταστάθηκε, έθεσε ως στόχο του την αξιοποίηση του θαυμαστού Σπηλαίου ″Των Λιμνών″ που βρίσκεται στο χωριό του. Για το σκοπό αυτό δραστηριοποιήθηκε και συνεργάστηκε με αρκετούς φορείς όπως, τον ″Παγκαλαβρυτινό Σύλλογο Πάτρας″ , τον Φυσιολατρικό Σύνδεσμο Πατρών, την Ελληνική Σπηλαιολογική Εταιρεία κ. ά., ενώ πρωτοστάτησε και στη δημιουργία Συλλόγου των Απανταχού Καστριωτών ″Σπήλαιο των Λιμνών″. Ως συντονιστής ειδικής Νομαρχιακής ″Επιτροπής Αξιοποίησης Σπηλαίου Καστριών″ , εργάστηκε ακατάπαυστα, επί αρκετά χρόνια, για την αξιοποίηση και λειτουργία του ιδιόρρυθμου Σπηλαίου. Σε συνεργασία με τον ΕΟΤ, την πρώην Νομαρχία Αχαΐας και κοινότητα Καστριών κατόρθωσε, ξεπερνώντας αφάνταστες δυσκολίες και εμπόδια , να δημιουργήσει μια πρότυπη και βιώσιμη επιχείρηση, την πρώην Κοινοτική Επιχείρηση ″ΣΠΗΛΑΙΟ ΤΩΝ ΛΙΜΝΩΝ’’ Καστριών, στην οποία διετέλεσε πρόεδρος του πρώτου Δ. Σ. Με πληθώρα δημοσιευμάτων και συνεντεύξεών του στα ΜΜΕ συνέβαλε στην προβολή και ανάδειξη του μυθικού Σπηλαίου. Επιστέγασμα του δύσκολου αυτού έργου αποτελεί το εικονογραφημένο βιβλίο του ″ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ ΣΤΟ ΣΠΗΛΑΙΟ ΤΩΝ ΛΙΜΝΩΝ’’, μεταφρασμένο στην Αγγλική και Γερμανική γλώσσα. Στην περίοδο 2002 - 06 εκλέχτηκε Δημοτικός Σύμβουλος Κλειτορίας και διετέλεσε Αντιπρόεδρος του Δ. Σ. και Αντιδήμαρχος Πολιτισμού.