Ανοιξιάτικα Προμηνύματα

γράφει η Kατερίνα Νικολακοπούλου Ο Μάρτης, ο πρώτος μήνας της άνοιξης, ο περίεργος αυτός μήνας με τα τόσα φερσίματά του έκανε το λαό μ...

γράφει η Kατερίνα Νικολακοπούλου

Ο Μάρτης, ο πρώτος μήνας της άνοιξης, ο περίεργος αυτός μήνας με τα τόσα φερσίματά του έκανε το λαό μας να πλάσει γι' αυτόν τους καλύτερους μύθους και τις ωραιότερες παροιμίες.Η πλούσια λαική φαντασία τον παρομοιάζει με «ιδιότροπο άνθρωπο», που κάθε τόσο αλλάζει τρόπους και διαθέσεις.Πότε γίνεται κατσούφης και πότε χαρούμενος. Τη μια μέρα του μπορεί να την κάνει καλοκαιριάτικη, ζεστή και γλυκειά και την άλλη χειμωνιάτικη με βροχές, παγωνιές και χιόνια. Και τότε ο λαός μας λέει επιγραμματικά:

«Τίποτε δε με μάρανε της Άνοιξης το κρύο», «Μάρτης, γδάρτης και κακός παλουκοκαύτης», «Το Μάρτη ξύλα μάζευε μην κάψεις τα παλούκια», «Ο Μάρτης ο πεντάγνωμος πέντε φορές εχιόνισε και πάλι το μετάνιωσε που δεν εξαναχιόνισε»

Αλλά ο λαός δε φοβάται μόνο τις απότομες παγωνιές του, αλλά και τον καυτερό του ήλιο, που μπορεί απότομα να μαυρίσει το άσπρο και τρυφερό μάγουλο των παιδιών και να χάσει έτσι τη φρεσκάδα του.Τότε τα παιδάκια, για να αποφεύγουν το μαύρισμα, φορούν στο χέρι τους, γύρω γύρω σαν βραχιόλι, μια πλεγμένη δίχρωμη ή τρίχωμη κλωστή, που έχει τη δύναμη,όπως λέγεται, να διώχνει τις βλαβερές ακτίνες του ήλιου.Αυτό το βραχιόλι το λένε «Μαρτίτσι», το οποίο αλλού το καίνε με την άσπρη λαμπάδα τη Λαμπρή κι αλλού το ρίχνουν στις τριανταφυλλιές.

Παρά τις άστατες ημέρες του Μάρτη, σύντομα θα κάνουν την εμφάνισή τους ανοιξιάτικα προμηνύματα.Η αμυγδαλιά που πρώτη θα ανθίσει μες στο λιβάδι, τα λουλούδια με τα πολύχρωμα φορέματά τους που στολίζουν τους καταπράσινους αγρούς, τα λευκά προβατάκια στις πλαγιές των βουνών, τα ρυάκια που κελαρύζουν και τα όμορφα κελαηδίσματα των πουλιών σιγά-σιγά θα μας μηνύσουν τον ερχομό της Άνοιξης κι όλα θα δείχνουν τόσο όμορφα. Πραγματικά ένα ιδανικό μέρος που θα μας «ταξιδέψει» μακριά από τις υποχρεώσεις της καθημερινότητας.Μια βόλτα στη φύση και ένα ήρεμο περπάτημα θα αποτελέσουν πηγή οξυγόνου και θα χαρίσουν ψυχική γαλήνη σε κάθε επισκέπτη του χωριού μας!

H Kατερίνα Νικολακοπούλου γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Μάνεσι Καλαβρύτων. Μετά το πέρας της Μέσης Εκπαίδευσης στο Γυμνάσιο και Λύκειο Καλαβρύτων πραγματοποίησε το όνειρό της σπουδάζοντας κλασική φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Πατρών. Επιθυμία της είναι να διδάξει στα παιδιά τους θησαυρούς της ελληνικής γλώσσας και του πολιτισμού μας. Έχει εργαστεί στο Δημοτικό Μουσείο Καλαβρυτινού Ολοκαυτώματος και στο Μουσείο Επιστημών και Τεχνολογίας του Πανεπιστημίου Πατρών συμμετέχοντας σε διάφορες εκπαιδευτικές δράσεις. Επίσης, ως μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Πολιτιστικού Συλλόγου Μανεσίου ασχολείται με την αρθρογραφία.