Σε κείνα τα ΚΑΛΑΒΡΥΤΑ… «Τα Παλιά, τα Αξέχαστα»!!!

γράφει ο Θεόδωρος Γ. Θανόπουλος Καλάβρυτα ! Γενέθλια γη! Που το παιδικό γέλιο το ανέμελο, το ξέγνοιαστο, τ’ αυθόρμητο, το γέλιο...

γράφει ο Θεόδωρος Γ. Θανόπουλος

Καλάβρυτα !

Γενέθλια γη!

Που το παιδικό γέλιο το ανέμελο, το ξέγνοιαστο, τ’ αυθόρμητο, το γέλιο εκείνο το παρορμητικό, τ’ αγνό, το γνήσιο, γέμιζε τις αλάνες και τις γειτονιές, απ’ την "Καλαβρυτινή" - βρυσομάνα άλλοτε, που την έχουν σκεπάσει τώρα τ’ αγριόχορτα και τα “τεχνικά” του δρόμου - κι απ’ του "Ντάνου" ως την "Αγία Αικατερίνη" και το "Κεραμιδάκι", που τραγουδά κελαρύζοντας τη χαρά της ζωής, με το λίγο τρεχούμενο νεράκι του, μουρμούρισμα πες μιας πικραμένης φωνής, μοναχικής, απομονωμένης, να θυμίζει την ζωντάνια κάποιων άλλων εποχών και τη ζείδωρη πνοή, απ’ τις φωνές, τα τραγούδια και τη βουή του παιδικού παιχνιδιού (ρομαντισμός ή ρεαλισμός άραγε;)

Σ’ αυτή την πολιτειούλα, την τόσο αγαπημένη, που όποτε η ανάγκη κι η "μηχανοποιημένη" ζωή σου στο επιτρέπει να επισκέπτεσαι, περπατάς, περιδιαβαίνεις, τριγυρνάς και σκέφτεσαι, θυμάσαι, αναπολείς, όμορφες, γαλήνιες στιγμές, από τότε που το ρεύμα της «έξαρσης» και της «συνέχειας» σε παρέσυρε σε κάποιους άλλους τόπους, ψάχνοντας να βρεις την ονειρεμένη «γη της επαγγελίας σου».

Τι πιο οδυνηρή πλάνη! Τι πιο ολέθριο λάθος ! Τι απατηλή γνώμη κι εσφαλμένη αντίληψη για ένα ψεύτικο παράδεισο, μιας «κατ’ επίφαση» ζωής, που τόσο ξεγελασμένα παρουσιάζονταν, λέγονταν, διατυμπανίζονταν στο ξένο μέρος! Το μακρινό ή κοντινό!

Και τώρα η ανάμνηση, η μνήμη, η θύμηση, σ’ αγγίζει στο νου και στην καρδιά.

Κάπου σε πιάνει το παράπονο όταν…

‘Όταν το "χωράφι" της κάτω γειτονιάς και το "γηπεδάκι" της πέρα, έχουν εντελώς εξαφανιστεί…έχουν αλλάξει · κι αυτός ο τρόπος μάζωξης της παιδικής - νεανικής παρέας, έχει πάρει τον τίτλο του "CAFE BAR" ή "MUSIC BAR"…

Διερωτάσαι αν αυτό είναι εξέλιξη · αν αυτό είναι ο σωστός τρόπος έκφρασης της παιδικής και νεανικής ζωής.

Ας είναι…

Καλάβρυτα!…Στης φύσης το στόλισμα και στ’ αηδονιού την τρίλια το γλυκολάλημα, βρίσκεις τη γαλήνη, την ηρεμία, το δικό σου πραγματικό παράδεισο. Η σκέψη τ’ ονείρου, που σε φέρνει τόσα χρόνια πίσω, δημιουργεί ποικίλα συναισθήματα μιας άπλετης ψυχικής ευφορίας, τη στιγμή της ευτυχίας, αγγίζοντας μιας πράξης ανθρώπινης τόσο εύλογα δοσμένης από μια λατρεία ειλικρινή, φυσική, αυθόρμητη.

Σ’ αυτές τις θύμισες, τις παλιές, τις αξέχαστες, τις ανέγνοιαστες, μα τόσο έντονες, σ’ αυτό το βιβλίο της μνήμης, τις σελίδες γυρίζοντας, ανακαλείς κι αναπολείς, μιας σημαντικής ζωής στιγμές έντονης ομορφιάς, πάθους κι ενδιαφέροντος.

Σε κείνα τα ΚΑΛΑΒΡΥΤΑ… «ΤΑ ΠΑΛΙΑ, ΤΑ ΑΞΕΧΑΣΤΑ»!!!

Θεόδωρος Γ. Θανόπουλος

(Πρώτη δημοσίευση, Φ.τ.Κ., Μάης 1993)

Ο Θεόδωρος Γ. Θανόπουλος είναι από τα Καλάβρυτα, συνταξιούχος εκπαιδευτικός, τ. Σχολικός Σύμβουλος Ειδικής Αγωγής και Εκπαίδευσης.