Ο Σύλλογος Προστασίας Υγείας του KY Χαλανδρίτσας στο φαράγγι του Βουραϊκού

Την Κυριακή 10 Μαΐου 2015, ο Σύλλογος Προστασίας Υγείας και Περιβάλλοντος της Περιοχής του Κέντρου Υγείας Χαλανδρίτσας διοργάνωσε με ε...

Την Κυριακή 10 Μαΐου 2015, ο Σύλλογος Προστασίας Υγείας και Περιβάλλοντος της Περιοχής του Κέντρου Υγείας Χαλανδρίτσας διοργάνωσε με επιτυχία την κατάβαση στο Φαράγγι του Βουραϊκού , προσκαλώντας μέλη και φίλους (παλιούς και νέους). Η διαδρομή κατά μήκος του Φαραγγιού είναι απαράμιλλου φυσικού κάλλους, «μία συνομιλία» με τις ομορφιές της φύσης.

H πολυπληθής ομάδα του Συλλόγου ξεκίνησε, με «ορεξάτους νέους», που παρά το βάρβαρο, πρωινό ξύπνημα, «θυσίασαν» τον ύπνο τους για μια μέθεξη με τη φύση του Βουραϊκού Φαραγγιού. Στα Καλάβρυτα απολαύσαμε την παραδοσιακή τυρόπιτα από το κατάστημα Γρι-Γρι ήπιαμε τον καφέ μας και ξεκινήσαμε για την Κερπινή, απ’ όπου μετά τις αναμνηστικές φωτογραφίες, κατά μήκος των γραμμών του Οδοντωτού Σιδηρόδρομου, ξεκινήσαμε το περπάτημα. Δεξιά κι αριστερά πλατάνια, βράχοι και πολύβουα νερά και στη μέση οι γραμμές του τραίνου του θρυλικού «Μουντζούρη». Η νεολαία των ομάδων μας ξεχώριζε από τα επιφωνήματα θαυμασμού και τις πιο ευφάνταστες πόζες με φόντο τις δύνες του νερού και τις αγκαλιές αιωνόβιων δέντρων, που κρύβουν τις νεράιδες από τον κόσμο των ανθρώπων. Ούτε η βροχούλα κατάφερε να πτοήσει το κέφι των περιπατητών.

Επόμενη στάση στη Ζαχλωρού, στη θέση Τρεκλιά, όπου τα σουβλάκια και ο καφές περίμεναν τους οδοιπόρους κι ύστερα συνέχεια της πορείας μας βαθειά στα μυστικά του Φαραγγιού. Μέχρι τη θέση «Νιάματα» διαβήκαμε σαράντα εναέριες σιδερένιες γέφυρες, διασχίσαμε με τους φακούς μας τα έξι σκοτεινά τούνελ, όπου ο αέρα χάιδευε δροσερά τα πρόσωπά μας.

Στα «Νιάματα» ξέραμε ότι αρχίζει η επιστροφή! Και η φύση το έδειχνε. Τα πεύκα και η θάλασσα στον βαθύ ορίζοντα μας έδειχνε το τέλος του οδοιπορικού μας. Τίποτα όμως δεν τελειώνει πριν το κάτω Διακοπτό.

Ο συρμός του «Μουντζούρη» ανέβηκε και κατέβηκε αρκετές φορές το Φαράγγι, κι αυτό οδήγησε σε ηθελημένες ή αθέλητες στάσεις συνωστίζοντας τους περιπατητές στις άκρες των εναέριων γεφυρών.

Δεν παραλείψαμε την συνήθειά μας κατά την επιστροφή να ανάψουμε το κεράκι μας στη Παναγία τη Τρυπητή στο Αίγιο και να επισφραγίσουμε την ημέρα με υποσχέσεις ότι θα ανταμώσουμε του χρόνου πάλι.