Η κοινωνία να αρχίσει να ανασυνθέτει πρώτα τον εαυτό της

γράφει ο οικονομολόγος Ηρακλής Ρούπας Τώρα που έφθασε ο χρόνος να αποδοθούν τα του Καίσαρος τω Καίσαρι και η υπογραφή παράτασης του «μνη...

γράφει ο οικονομολόγος Ηρακλής Ρούπας

Τώρα που έφθασε ο χρόνος να αποδοθούν τα του Καίσαρος τω Καίσαρι και η υπογραφή παράτασης του «μνημονίου» είναι προ των πυλών, είναι ευκαιρία να επισημάνουμε πως μπορεί η πολιτική να είναι άρρηκτα συνδεδεμένη πλέον με την οικονομία, όμως ο τρόπος και το ύφος που γίνονται οι παρεμβάσεις δεν πρέπει να σηματοδοτούν –στα μάτια του πολίτη- άλλο ένα πλαίσιο διλημμάτων, καθώς όταν αυτά τίθενται για σαφώς θεσμοθετημένες διαδικασίες, τότε η λάθος επιλογή από μόνη της αναδεικνύει την εκτροπή. Καθώς την Δευτέρα εκδηλώθηκαν διάφορες διαδηλώσεις συμπαράστασης προς την πορεία διατήρησης της χώρας εντός ευρώ, θα προτιμούσα οι Έλληνες στις δύσκολες στιγμές που περνάμε να μην νιώθουμε την υποχρέωση να διαμορφώνουμε αντιπαραθέσεις χάριν οπτικού εντυπωσιασμού και ψυχολογικής τόνωσης κάθε ομάδας "θέσεων".

Είχα καιρό να νιώσω πως η κοινωνία είναι βαθιά διχασμένη, τόσο εξαιτίας μίας ανούσιας προπαγάνδας μίας αριστεράς που κυβερνώντας σήμερα νομίζει κανείς πως αναδεικνύει παιδικά οράματα πολλών από τα στελέχη της, όσο και εκείνων που φοβούνται πως κεκτημένα δεκαετιών κινδυνεύουν να χαθούν σε μόλις πέντε μήνες. Κανείς όμως δεν διαμαρτύρεται προκειμένου η πολιτεία και η κοινωνία να αρχίσει να ανασυνθέτει πρώτα τον εαυτό της και μετά να κινηθεί συνολικά για να χαράξει μία νέα πορεία για την Χώρα μας. Είναι κρίμα που ενώ χρόνια τώρα το σύστημα εκμεταλλεύθηκε την εικονική ευμάρεια προκειμένου να προωθήσει τις δικές του θέσεις -διαμορφώνοντας όμως παθογένειες και στρεβλότητες - μία άλλη μερίδα του ιδίου συστήματος προσπαθεί να επιβάλλει απόψεις και θέσεις προκειμένου για την ανάδειξη ενός "ασαφούς" μοντέλου διακυβέρνησης και ανάπτυξης, διαλύοντας όμως ότι απέμεινε από την εύθραυστη κοινωνική συνοχή.

Δεν μου αρέσουν οι διχαστικές συγκεντρώσεις έστω και αν οι ανάγκες πολιτικής ισορροπίας τις επιβάλλουν. Δεν μου αρέσουν τα διλήμματα όπως έχουν τεθεί τα τελευταία χρόνια. Ειδικά όμως όπως τίθεται τους τελευταίου μήνες. Είναι καιρός η κοινωνία κατά αρχάς που φαίνεται πως γνωρίζει τον τρόπο να αυτοοργανώνεται - να αναλάβει την ουσιαστική οργάνωση της χώρας με μία ποιο ισορροπημένη προσέγγιση των δεδομένων και μία ποιο συνθετική προσέγγιση του πως θέλουμε την πατρίδα μας να είναι στο μέλλον. Χωρίς ψευδοδιλλήματα και αντεγκλήσεις πολιτικής επιβίωσης ορισμένων μόνων ομάδων συμφερόντων.