ΚΑΛΑΒΡΥΤΑ - Πραγματοποιήθηκε η 5η συνάντηση των κληρικών της Ιεράς Μητρόπολης

Τη Δευτέρα 06 Ιουλίου 2015 πραγματοποιήθηκε στα Καλάβρυτα η πέμπτη και τελευταία συνάντηση των ιερέων της Ιεράς Μητροπόλεώς μας στα πλ...

Τη Δευτέρα 06 Ιουλίου 2015 πραγματοποιήθηκε στα Καλάβρυτα η πέμπτη και τελευταία συνάντηση των ιερέων της Ιεράς Μητροπόλεώς μας στα πλαίσια των σεμιναριακών διαλέξεων με θέμα «Η ποιμαντική του πένθους».

Προσκεκλημένος ομιλητής ήταν ο Αιδεσιμολογιώτατος Πρωτοπρεσβύτερος π. Αδαμάντιος Αυγουστίδης, Καθηγητής της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών και Γενικός Διευθυντής του Ιδρύματος Ποιμαντικής Επιμορφώσεως του Ιερού Κλήρου της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών. Θέμα της ομιλίας ήταν «Η ψυχολογική προσέγγιση του πένθους». Ο ομιλητής αναφέρθηκε λεπτομερώς στα στάδια του πένθους τα οποία είναι:

1. Η Άρνηση (Αποκλείεται, δεν μπορεί να έχασα τον αγαπημένο μου!). Οι συνηθέστερες πρωταρχικές αντιδράσεις είναι η άρνηση της πραγματικότητας. Το άτομο μπορεί να μην πιστεύει ότι συνέβη αυτό, έτσι μπλοκάρεται κάθε συναισθηματική αντίδραση. Υπάρχει ανάγκη να βρεθεί στο σημείο που συνέβη ο θάνατος του αγαπημένου προσώπου, να πάρει πληροφορίες, αναζητά συνεχώς διαβεβαιώσεις, ή αντίθετα έχει μία ανάγκη φυγής.

2. Ο Θυμός (Είναι άδικο, γιατί σ᾽ εμένα; Δεν πρόλαβα να ζήσω με τον άνθρωπό μου αυτά που ήθελα!). Ανάμεσα στις πρώτες αντιδράσεις είναι και ο θυμός. Ο πενθών θυμώνει και εξεγείρεται γι᾽ αυτό που συνέβη. Μπορεί να είναι εχθρικός και επιθετικός απέναντι στους άλλους, στον Θεό, στη μοίρα. Μπορεί να ψάχνει εναγωνίως να βρει υπαίτιο για αυτό που συνέβη. Άμεσα προκύπτουν και σωματικές αντιδράσεις όπως η απώλεια της όρεξης, η απώλεια ύπνου, το αίσθημα κόπωσης ή μία υπερκινητικότητα και υπερένταση.

3. Η Διαπραγμάτευση (Τουλάχιστον, ας μην μου συμβεί κάτι άλλο κακό, δεν θα το αντέξω). Σταδιακά, ο πενθών περνάει στο στάδιο της διαπραγμάτευσης. Αρχίζει να συνειδητοποιεί και να διαπραγματεύεται την πραγματικότητα, την απώλεια.

4. Η Κατάθλιψη (Δεν έχω ελπίδες, απλώς θα περιμένω να πεθάνω για να πάω να βρω τον άνθρωπό μου). Η αναγνώρισης της απώλειας συνάδει με τη φάση της κατάθλιψης. Σε αυτή τη φάση, ο πενθών αναζητά να συζητά για το αγαπημένο του πρόσωπο, να βρίσκει φωτογραφίες, μουσική και ό,τι του θυμίζει τη σχέση του. Στο στάδιο αυτό το κλάμα είναι μία θετική εκτόνωση για τον πενθούντα, και είναι κυρίως οι άνδρες, που δυσκολεύονται να εκφραστούν έτσι. Παράλληλα εμφανίζονται διαταραχές του ύπνου, εφιάλτες, αφυπνίσεις, παραισθήσεις, υπνηλία, αλλά και απώλεια ή αύξηση της όρεξης. Λόγω της κακής ψυχικής διάθεσης αλλά και της διαταραχής του ύπνου, προκύπτουν και διάφορα προβλήματα υγείας. Το άτομο μπορεί να αυτοκατηγορείται για πράγματα που έκανε ή δεν έκανε, να έχει ενοχές και να παρουσιάζει μία συνεχή κόπωση. Σε αυτή τη φάση μπορεί να εκδηλώσει και άγχος, φόβο ότι τρελαίνεται, ότι θα πεθάνει και εκείνο, αγωνία για εκκρεμότητες που έχει αφήσει ο θανών. Προβλήματα, τα οποία τον απομακρύνουν από το αίσθημα οδύνης. Ταυτόχρονα μπορεί να εμφανίζει δυσκολίες συγκέντρωσης, προσοχής, μνήμης και αντίληψης. Ακόμα και ο λόγος του πενθούντα μπορεί να επιβραδύνεται. Δείχνει θλιμμένος, είναι ευσυγκίνητος, απαισιόδοξος, απελπισμένος, νιώθει μόνος, είναι συναισθηματικά ασταθής και παραπονιάρης. Μπορεί να αποφεύγει τον κόσμο και συγκεντρώσεις στο περιβάλλον του, γιατί τον βυθίζουν σε μεγαλύτερη θλίψη. Φαίνεται να χάνει τους στόχους του. Μπορεί ακόμα να νιώσει απελπισία, μέχρι τον βαθμό να σκεφτεί την αυτοκτονία. Άλλες φορές ταυτίζεται με το νεκρό, παρουσιάζει τα ίδια σωματικά συμπτώματα με εκείνον, μιμείται τη συμπεριφορά του, ακολουθεί τα ενδιαφέροντά του. Άλλοτε τον εξιδανικεύει και άλλοτε έχει αμφιθυμία απέναντί του.

5. Η Αποδοχή (Εντάξει, ο χρόνος θα μου δείξει πως όλα θα πάνε καλά!). Στην ουσία ο πενθών χρειάζεται με το πέρασμα του χρόνου να αναβιώσει όλες τις κοινές αναμνήσεις, ώστε να αποδεχθεί ότι έχουν παρέλθει και να αποδεσμευθεί από κάθε προσδοκία για επανένωση.

Η ποιμαντική αντιμετώπιση του πένθους εξαρτάται από την θεολογική κατάρτιση του ιιερέα τη δύναμη της πίστης του και τον τρόπο με τον οποίο θα μπορέσει να προσεγγίσει τον πενθούντα, , να διαγνώσει το πρόβλημά του, ώστε να μπορέσει να του συμπαρασταθεί και να τον βοηθήσει να ξεπεράσει το πρόβλημά του. Η προετοιμασία του πιστού από τον ποιμένα ώστε να μπορέσει να διαχειριστεί την απώλεια ή το πένθος του είναι διά βίου από τα πρώτα κατηχητικά χρόνια. Οι στόχοι δε της ποιμαντικής αυτής είναι να μάθει ο πιστός να αγαπά και να δέχεται την αγάπη των άλλων, να ζητεί την συγχώρηση και να έχει τη δύναμη να συγχωράει τους άλλους.

Μετά το τέλος της ομιλίας πραγματοποιήθηκε ακολούθησε διαλογική συζήτηση των συμμετεχόντων με τον ομιλητή.

Ακολούθησε η αξιολόγηση του προγράμματος από τους μετέχοντες.

Η Ιερά Μητρόπολή μας, με την ευκαιρία της ολοκληρώσεως του σεμιναρίου ευχαριστεί θερμά διά την αγαστή συνεργασία τους:

1. Το Ίδρυμα Ποιμαντικής Επιμορφώσεως της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών 

2. Όλους τους ομιλητές που έλαβαν μέρος

3. Όλους τους συμμετέχοντες κληρικούς μας

Τέλος ευχαριστούμε θερμά τον Αιδεσιμολογιώτατο π. Κωνσταντίνο Μητρόπουλο, Προϊστάμενο του Καθεδρικού Ιερού Ναού των Καλαβρύτων, ο οποίος φρόντισε διά την άρτια οργάνωση της συναντήσεως αυτής, ως και τον κ. Κωνσταντίνο Παπαπαναγιώτου, ιδιοκτήτη του ξενοδοχείου CANYON, ο οποίος προσέφερε την αίθουσα διαλέξεων του ξενοδοχείου, όπου πραγματοποιήθηκε η τελευταία συνάντηση του σεμιναρίου.